Bratem mi każda ludzka istota, o ile nie przyłożyła ręki do Postępu i Szczęścia Ludzkości. (Triarius the Tiger)
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą platformiane hunwejbiny. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą platformiane hunwejbiny. Pokaż wszystkie posty
wtorek, czerwca 09, 2009
... powodu do kwiczenia z radości jednak nie widzę
Niniejsze jest dokończeniem mojego poprzedniego wpisu, który można znaleźć klikając tutaj.
Czemu bym nie kwiczał z radości i innych do kwiczenia bym nie namawiał? Ponieważ z naszą prawicą naprawdę nie jest dobrze i w tych (smętnych skądinąd) wyborach wyszło to na jaw po raz kolejny.
Fakt, nieźle rozumiem kolegów, którzy nie poszli, którzy powrzucali nieważne kartki (z obelgami lub bez). A było ich, jak widać z blogów, niemało, także wśród ścisłej elity prawicowej blogowatości. Jednak mam do nich całkiem sporą pretensję. Rozumiem, bo wiem, że każdy szczery patriota musi mieć opory przed braniem udziału w tej ojrofarsie, o czym już zresztą mówiłem. Pretensję zaś dlatego, że gdyby nie oni - dalibyśmy platformianym hunwejbinom, i platformianym prominentom, nie zapominając ich mocodawcach, (wiejskich i miejskich) w kraju i za granicą, niezłego psztyczka. A to się w końcu liczy!
O ile tych kolegów mimo wszystko rozumiem, to kolegów, którzy zamiast zagłosować na PiS, zagłosowali na różne śmieszne (choć czasem, przynajmniej w tych kolegów opinii, słuszne) partyjki, uważam za - darujcie! - politycznych idiotów i rozkapryszonych młodzianków (niezależnie od wieku).
Czy ja jestem jakimś - jak mi to na przykład Hrabia lubi zarzucać - "wielbicielem PiS"? Tu napradę nie chodzi o wielbienie, ani o to, by wszystko co PiS mówi dokładnie odpowiadało moim własnym poglądom, albo by wszystko co PiS robi doprowadzało mnie do ekstazy... Tylko o to, że chcę i uważam za rzecz niezbędną, bym miał - ja i polskie patriotyczne siły (mniejsza już o prawicę i lewicę) jedną nogę w drzwiach realnej polityki. Po prostu!
Można sobie snuć utopijne wizje, jaka to ta polityka POWINNA być, żeby nie była obrzydliwa i żebyśmy my mogli w niej nasze niewinne, dziewicze, różowiutkie i do czysta oskrobane stópki z czystym sumieniem zanurzyć. Bo bez JOW'ów to be, bez pokrzykiwania o obronie życia to fuj, a bez odcinania się magna voce od lesbijskiego traktatu to fi donc i aj waj! Cudnie, tylko, że tak mówią dzieci i niedojrzałe, zbuntowane wyrostki, a nie ludzie poważni!
Jeśli na przykład uważasz jeden z drugim, że tylko rynek jest ważny, i nie chcesz płacić podatków "na tych nierobów"... No to nie płać! Szybko przekonasz się co naprawdę jest ważne, co naprawdę jest realem... I stwierdzisz, choć może sobie tego nie zwerbalizujesz, jeśli ci inteligencji nie stanie, że jednak POLITYKA jest o wiele ważniejsza, bo to ona właśnie zmusiła cię do zapłacenia, mimo że nie chciałeś. A jeśli, załóżmy, przestałeś musieć płacić, to także polityka bracie! Gratulacje, ale to ty stałeś się teraz państwem! No i obchodź się bez podatków "na tych nierobów"... Albo też łaskawie odszczekaj!
Polityka bowiem - co wielu już mówiło, ale widać nie do całej rodzimej prawicy to dotarło - to nie to, co my byśmy sobie chcieli, tylko to, co jest w danej sytuacji możliwe. I na przykład PiS dużo więcej zrobi przeciw lesbijskiemu traktatowi tworząc silną grupę głośno mówiącą, że traktat ten jest już martwy, niezależnie od wszelkich kolejnych referendów w Irlandii, niż by zrobił podnosząc raban w kraju. W kraju, gdzie agentury i piąte kolumny hulają, gdzie większość ludu jest do Unii nastawiona miłośnie, a władzę pełni partia nie mogąca się wprost doczekać chwili, gdy polskie państwo roztopi się w ojropejskim raju i przestanie istnieć.
Dla rasowego polityka po prostu nie ma prawie różnicy między tym, co jest możliwe i do zaakceptowania a tym, czego on pragnie. Tak samo rzeczy niemożliwe przestają niejako dlań automatycznie istnieć. No i JK ma tę cechę, bo to najlepszy polityk jaki nasza nieszczęsna i ledwo już zipiąca Ojczyzna miała od dziesięcioleci, a nasi kochani prawicowi blogerzy w dużej części nawet nie przeczuwają, że tak można do spraw podchodzić. Jeśli mają pryszcze i po góra siedemnaście lat - widzę dla nich jeszcze ratunek, jednak w przeciwnym przypadku płakać mi się chce nad polską prawicą i przyszłością naszego kraju.
Nie byłbym sobą, gdybym - plwając na skorupę powierzchownych fenomenów - nie starał się zstąpić do głębi... Faktem bowiem jest, że mam nieco głębokich, syntetycznych przemyśleń na temat polskiej prawicy, polskiej polityki i polskiej politycznej, prawiocowej blogosfery. I te rzeczy mi się z omawianymi tu kwestiami ładnie wiążą, a w niektórych przypadkach nawet sporo tłumaczą.
Ale to już, Deo et triario volente, następnym razem.
triarius
---------------------------------------------------
Caeterum lewactwo delendum esse censeo.
słowa kluczowe:
Jarosław Kaczyński,
ojrowybory,
platformiane hunwejbiny,
prawicowa blogosfera,
Prawo i Sprawiedliwość
Subskrybuj:
Posty (Atom)