czwartek, czerwca 23, 2016

(Prawie) cała prawda o Brexicie

Lukrecja gwałcona przez jednego brzydala, a malował Tycjan
Każdy of course gada teraz o Brexicie - jeden że nic nie znaczy, inny że wręcz przeciwnie, i w tej drugiej opcji też są rozliczne warianty, a ja wam ludzie powiem, że to istotne, ale jako SYMBOL, SYMPTOM i ew. punkt przegięcia w Historii. Pod względem tzw. konkretów, a szczególnie tych nieprzesadnie-długoterminowych, faktycznie nie może to mieć ogromnego znaczenia i zaraz sobie wyjaśnimy dlaczego, tyle że nas tu bardziej interesują te długoterminowe, historiozoficzne sprawy.

Dlaczego konkretnie nie bardzo? A dlatego, że po obu stronach - czyli w Unii i w Wielkiej Brytanii (czy jak to tam się teraz oficjalnie nazywa) dominują w sumie te same siły, a im cholernie zależy na globalizacji. W sensie działania ponad państwami, poprzez granice, w sensie tworzenia ponadpaństwowych organizmów, dużo od narodowych państw z założenia potężniejszych...

Co oznacza m.in. także potężniejszych od narodów, w miarę autentycznych opinii poszczególnych społeczeństw, od demokracji wreszcie - na ile ta demokracja jest rozumiana w dawny i nieaktualny już sposób, czyli jako (co za naiwność, jeśli nie gorzej!) "władza ludu", nie zaś jako przerabianie przez ponadnarodową biurokrację, każącą się najemnym propagandzistom nazywać "światłymi elitami" (liczba mnoga zamierzona), maksymalnie zatomizowanych, ogłupiałych i bezsilnych przedstawicieli ludzkiego gatunku wedle swoich upodobań - oficjalnie w celu uszczęśliwienia któregoś z następnych pokoleń do tego stopnia, że aż strach!

Od dawna mam zamiar wam, ludkowie, wyjaśnić z czego bierze się ta niesamowita siła biurokracji, bez której dziś zresztą nijak, chyba że ktoś na serio zamierza jeździć furmanką i bić Niemca kłonicą po łbie, gdyby się gdzieś w okolicy pojawił - choćby i przynosił w darze świece zapłonowe do Volgswagena i odtwarzacz DVD - ale to ambitne zadanie, więc tutaj tylko zaznaczę, że odpowiedź leży (jak zwykle) w ewolucji, a konkretnie w odwiecznej opozycji między zmiennocieplnymi (kiedyś zwanymi "zimnokrwistymi") i stałocieplnymi (kiedyś "ciepłokrwiste"). Czyli węże vs. ssawce. (Łał!) Jeśli komuś coś w głowie zaświtało, to brawo, reszta na zrozumienie musi poczekać i nieco po-poprosić.

To było o konkretach wynikających z przyjęcia lub odrzucenia PRZEZ LUD Brexitu, teraz o tych sprawach istotnych. Czy to dziwne, że miłościwie nam panująca biurokracja, niemal już globalna, wspierana przez... wiadomo... wpadła w lekką panikę, że jej tu zwykłe prole, swymi przestarzałymi demokratycznymi sposobami, sypią piach w tryby wzniosłych i dalekosiężnych projektów? (Jakich projektów? Globalizacyjnych Mądrasiński, globalizacyjnych! Coś nie jesteś dziś w swej zwykłej formie.)

Wiele z tego w świecie konkretów na razie wyniknąć nie może, no bo prole są niesamowicie słabe, zdezorganizowane, ogłupione przez K*winy i P*koty tego świata, ale cholera - czy to przypadkiem nie jest jakieś przełamanie się trendu aby?! Pyta się w duszy każdy z osobna (poza jednoznacznie i do szpiku kości państwowymi) biurokrata i cała (poza jednoznacznie i do szpiku kości państwową, ciekawe swoją drogą, dlaczego tak ją zwalczają K*winy?) biurokracja jako całość. W końcu tak ładnie żarło, bryła świata była już niemal ustawiona jak trzeba - tylko jeszcze dopchnąć ją lekko paroma milionami przydymionych i pełnych temperamentu "uchodźców", a tu nagle...

Symptomy już wcześniej pewne były, fakt, ale kto by się tam przejmował, skoro Parowóz Historii bucha parą, a w szóstym wagonie grubasy zajadają tłuste kotlety, zagryzając dłuuuugimi kiełbasami. Jakie symptomy? A takie, Mądrasiński, że np. byle taśma lat temu parę starczyła, by na Węgrzech (gdzie to właściwie jest?) do władzy dorwała się jakaś taka paskudna... Prole zignorowały światłe rady i opinie. Zgroza! W Polsce (czyli nigdzie) w sumie tak samo...

W Austrii, w wyborach prezydenckich, trzeba było to co wcześniej w tej tam Polsce w wyborach lokalnych, i to tym razem nie dało się tego zrobić czysto lokalnymi środkami... No i nie każdy prol ochoczo oddaje "uchodźcy" swoją żonę i córki, a potem nie pyta go, jak być miało: "a ja sam, na jaką płeć mam się dla łaskawego pana/pani/nie-chcę-zdradzić teraz zrobić, żeby zaspokoić wszelkie pana/pani/nie-chcę-zdradzić potrzeby?"

To wygląda na jakieś - miejmy nadzieję chwilowe - wahnięcie historycznego trendu, jakieś mało apetyczne patyki w szprychach Postępu... A poza tym jest to PO PROSTU SKRAJNA BEZCZELNOŚĆ ZE STRONY @#$%^ PROLI, które powinny - ba, MUSZĄ - za to beknąć! Jeśli nie bekną szybko i boleśnie (a wiadomo że nie ważna jest surowość kary, tylko jej nieuchronność, co nie znaczy, by nie należało tym razem,  i w podobnych przypadkach, ukarać b. surowo), to inne prole też mogą się tak bezczelnie rozzuchwalić, już zresztą niektóre zdradzają takie chętki, a wtedy...

Cóż, wiadomo, że kontrrewolucja nasila się w miarę postępu Sił Postępu, a Parowozu Historii byle stado proli nie zatrzyma, ale cholera, nie tak miała wyglądać ta praca przy uszczęśliwieniu Ludzkości, więc to naprawdę jest paskudna ze strony proli niewdzięczność, skrajny brak smaku, żeby mi się to nigdy nie powtórzyło i jak najszybciej zapomnijmy o tym całym Brexicie - a prole muszą o nim zapomnieć jeszcze szybciej, jakie środki by do tego celu nie były niezbędne.

I TO jest prawdziwy sens tego wszystkiego. Dixi!

triarius

P.S. A wiecie co ostatnio pedzioł Biedroń? Że będzie prezydentem. Polski.

środa, czerwca 22, 2016

Wesołe jest życie!

Wielbicielka tego bloga (a coście myśleli?) przesłała mi dziś SMSem wiadomość, że w jednym sklepie widziała ogłoszenie następującej treści:
Poszukuję kobiety w celu realizacji programu 500+
* * *

Właśnie z tasiemki na jednym zachodnim kanale dowiedziałem się, że w szkołach w Nowym Jorku będą rozdawać darmowe tampony. Co za temat! Tyle że ja nic tu publicznie snuć nie będę, bo byłoby to niezwykle skomplikowane, wszystko ze wszystkim się wiąże, głębie nie do wyobrażenia, masa pisania, nikt by nie zrozumiał, za to pukaliby się w czoło, albo gorzej... Na pewno nie byłoby tam wiele o ekonomii, za to nie obyłoby się bez słów w rodzaju "prasłowiański", "kosmiczny", "hipersamice" i wzmianki o pani Ayano Murakami.

Ale - błagam - niech ktoś o tym fakcie zawiadomi Coryllusa! Tak pięknie wywodzi wojny i powstania z ekonomicznych interesów ludzi szyjących mundury. (I nie tylko, nie jedynie.) Mógłby i z tego tematu wycisnąć arcydziełko. Wcale nie żartuję. Ja nie mogę go zawiadomić, bo mnie Mistrz raczył był zablokować. (I tak byłem głupi, że to ryzykowałem, komę-u-niego-tując, ale miałem wtedy cholernie nudną robotę na kąpie.)

Co nie zmienia faktu, że to o Katarynie naprawdę trzeba przeczytać. Na dowód, że mówię poważnie, wklejam jeden z ostatnich blogasowych tekstów tego autora. W sumie b. sensowne i fascynujące sprawy - te o Katarynie i "uchodźcach" - choć na początku jest też trochę na temat strzelania, a to nie jest temat, który by Coryllusowi specjalnie leżał. To znaczy on myśli, że jak najbardziej, ale się w tej akurat drobnej kwestii zdecydowanie myli. Jednak to o Katarynie naprawdę jest warte grzechu. Oto i:
Biedny imigrant w gejowskim klubie
* * *

"Od mądrego wroga gorszy głupi przyjaciel", jak głosi odwieczna mądrość, o czym, mam niepłonną, przekona się wkrótce judeokomuna z różnych tam KODów. Chodzi mi oczywiście o Kiszczakową, która to durna komucha PUBLICZNIE rozpacza, że "z dwóch tysięcy emerytury miesięcznie nie da się przecież wyżyć". (Podkreślam, że "publicznie", bo gadka tej durnej blondyny o sześciu tysiącach, "za które pracować może tylko złodziej lub idiota", była jednak we własnym gronie, tylko podsłuchana.)

Jeśli znacie jakiegoś leminga czy postkomucha mającego mniej niż powiedzmy 4 tysiące emerytury miesięcznie - a najlepiej oczywiście żeby miał mniej niż 2 tysiące - to mu to powiedzcie! Wsadźcie mu w to tę jego głupią mordę i tak ją tam wytentego... Aż mu się w tej jego komuszej mózgownicy zacznie nieco przejaśniać. Zresztą, jak głupek na tę forsę osobiście tyra, to też to zadziała, więc do boju!

* * *

I to by chyba było na tyle. Jeszcze tylko dla dzieci bajka na dobranoc: "Bolek, Bulek i Bulbulek". Słodkich snów!

triarius

piątek, czerwca 17, 2016

Nie ma żadnego "problemu terroryzmu"!

Powtarzam: nie ma żadnego "problemu terroryzmu". "Problem terroryzmu" to retoryczna sztuczka, coś co po łacinie nazywa się pars pro toto, czyli np. "dziesięć tysięcy mieczy" w sensie "dziesięć tysięcy uzbrojonych żołnierzy".

W odróżnieniu jednak od dawnego Rzymu nie żyjemy teraz jednak w czasach rozkwitu (i szaleństwa na temat) retoryki, tylko w czasach m.in. ordynarnej propagandy, więc ten stary retoryczny greps służy nie (tak czy inaczej pojętej) estetyce, tylko, jak niemal wszystko dzisiaj, utrzymaniu lemingów w posłuszeństwie.

Skoro nie ma "problemu terroryzmu", spyta ktoś, to co w takim razie jest? W końcu ktoś tam w jakichś klubach strzela, wysadza się wraz ze sporą  ilością innych ludzi w powietrze... Oczywiście wcale tego nie neguję, chodzi mi tylko o to (tylko I AŻ), że cały ten "problem terroryzmu" jest jedynie częścią czegoś o wiele większego i poważniejszego. I że to rozróżnienie jest naprawdę istotne, nie zaś jedynie kolejnym słownym wygibasem.)

Mianowicie schyłku i upadku Zachodu. Mówiąc zaś językiem mniej wyszukanym, za to precyzyjniejszym, problem Spedalenia Zachodu. (Excusez le mot, wrażliwe duszyczki.) A ponieważ praktycznie cały ten obecny, czy może raczej dotychczasowy, świat jest ukształtowany przez Zachód właśnie... Co by nam w politpoprawnych książkach o historii świata nie opowiadano o całej, ach, Ludzkości, wspólnie przez tysiąclecia dążącej do obecnego niemal-już-ziemskiego-raju, gdzie to każdy dosłownie miał swój istotny wkład itd...

Jednak faktem jest, mimo "arabskich" (w istocie indyjskich) cyfr i kukurydzy, że wszystko z czym my i inni ludzie na całym niemal globie codziennie żyją, a już na pewno co oglądają w telewizjach i gazetowych wstępniakach - od granic państw i samej idei państwa, przez pojęcia takie jak państwo prawa, samo prawo zresztą też, demokracja, prawa człowieka, wolność słowa, tolerancja (np. religijna), po "jedynie słuszną" ekonomię - zostało (ostatecznie) sformułowane na zachodzie, a w większości przypadków ludom należącym do innych cywilizacji po prostu NARZUCONE.

Narzucone w taki czy inny sposób - przemocą, albo metodami ekonomicznymi, czy też słodkimi i delikatnymi niczym letni wietrzyk metodami kulturowymi... Z których wielu może się cieszyć i sobie ich gratulować, ale które wcale - mówię o tych wszystkich Myszkach Miki i śpiewających babach z brodą - obiektywnie nie muszą każdego bez wyjątku zachwycać...

Że o korupcji, przeważnie zresztą kończącej się na niezrealizowanych obietnicach, których nikt nigdy realizować nigdy naprawdę nie zamierzał, litościwie nie wspomnę. (A jeśli jakiś naiwniak zamierzał, to i tak nie miał on ku temu żadnych możliwości, a zresztą dawno zamierzać przestał, bo mamy przecież teraz kryzys i problem terroryzmu, więc jak?)

Nie da się tego - jeśli nie mówimy o leminżej publiczności, która jak dotąd łyka wszystko, tylko o ludziach trochę myślących - zagadać! Najpierw się podbija świat, a potem się zaczyna sobie (skutecznie) i innym (mało, jak widać, skutecznie) wmawiać, że zawsze chodziło tylko i wyłącznie o uszczęśliwienie wszystkich, i że jeśli nikt nie będzie wierzgał przeciw Obamom i Merkelom, to już za trzy lata... no może za dziesięć... Ale na pewno jeszcze za życia naszych wnuków... Będzie ten wymarzony raj na ziemi.

Osiągniemy go wszyscy, ach, zbiorowym wysiłkiem, ale praktycznie bez poświęceń, bo przecież mamy Taniec z Gwiazdami i różnego rodzaju Euro, więc czego byście prole jeszcze chciały?! Czy ja mówię, że tamto podbijanie świata było złe? Albo czy mówię że było dobre? Nie, nic takiego nie mówię. Może mam na ten temat swoją opinię, o wiele zresztą bardziej zniuansowaną od prostego "cacy" czy "be", ale, jeśli tak, to zachowuję ją dla siebie.

Mówię tu tylko coś takiego, że nie ma litości dla brutala, który nas podbija i wszystko u nas urządza na swoje kopyto, a potem nagle, bez widocznej przyczyny, kuli się w kąciku i zaczyna płakać, że go mama nie dość kochała, a tata nie chce mu kupić nowej wypasionej komórki. Takie jest życie i to się nigdy nie zmieni!

Tym bardziej, że, zamiast po prostu trzymać się mocno i ew. dokonać jakichś ustępstw, rozsądnych i wyważonych, ten dzisiejszy Zachód Merkeli i Obam, z jednej strony kuli się pod nawałem własnych wewnętrznych przeżyć, których nikt nie rozumie, i które niemal każdy niebędący Obamą, Merkelą czy grzecznym lemingiem pochodzącym od tej sympatycznej pary, ma w przysłowiowej dupie, kuli się w kącie i szlocha...

Jeśli zaś kulenie się i szlochanie to nieco zbyt mocne określenie, na to co robi dzisiaj Zachód, to absolutnie celnym będzie stwierdzenie, że po (nie oszukujmy się) mocno brutalnym urządzeniu świata po swojemu, Zachód chodzi teraz od jednej ofiary do drugiej, ofiarowując im "bransoletki przyjaźni". I żeby to jeszcze uczciwie! Gdybyś naprawdę chciał dobrych stosunków, niewtrącania się jeden drugiemu, gdyby szczerze żałował... Ale przecież nic takiego nie robi.

Za tym wszystkim, w uzupełnieniu do tchórzostwa, stanowiącego faktycznie pewną nowość, leżą tak samo brudne interesy, jak za osiemnastowiecznym handlem niewolnikami. I każdy z zainteresowanych świetnie sobie z tego zdaje sprawę, więc jakich reakcji można się tu spodziewać?

Z jednej strony to, z drugiej zaś z jeszcze o wiele większą furią, niż kiedyś krzyż i zbawienie zamiast ofiar z ludzi, perkaliki zamiast gołych cycków i kościelne śluby zamiast palenia wdów i okaleczania niemowląt, stręczy dziś ten mentalnie pokręcony Zachód różnym obcym nam kulturowo ludom wymóżdżone całkiem niedawno przez szemrane "intelektualne autorytety" pomysły w rodzaju "równouprawnienia płci", zapobiegania "homofobii", "liberalnej gospodarki" (a jakże!)... Oraz samej "demokracji", tyle że w ujęciu takim, że nie rozpoznał by jej w nim nikt z żyjących choćby tylko 100 lat temu teoretyków...

Plus oczywiście baby z brodą, wszystkie kobiety na "rynku pracy", "swoboda seksualna"... I milion podobnie genialnych spraw, A, i to jest tutaj być może najważniejsze, trybunał określający co jest, co zaś nie jest "równouprawnieniem", "liberalną demokracją", "wolnością słowa" i całą resztą tych cudowności, znajduje się, nie do końca wiadomo gdzie (tutaj fraktalizm, którego inne od naszej cywilizacje za cholerę chyba nigdy nie pojmą), ale z grubsza gdzieś w kilku najpotężniejszych (z jakichś powodów, nie zawsze wygodnych do publicznego analizowania) państwach, w jakichś lożach, klubach, gabinetach... (Coś jak z prawem magdeburskim i arcybiskupstwem w Hamburgu w dawnej Polsce.)

Nic więc dziwnego (dla kogoś na poziomie nieco wyższym od poziomu średniego leminga, a nie jesteśmy przecież rasistami, by uważać, że każdy "kolorowy" musi być od leminga głupszy, prawda?), że różni tacy nie są zachwyceni ową, mającą ich niechybnie uszczęśliwić, ofertą, a widząc nieprawdopodobną słabość rzeczonego Zachodu w wielu punktach, plus widoczne gołym okiem pogłębianie się jego słabości w masie innych istotnych punktów, starają się to wykorzystać.

Jeśli uwzględnimy grające Zachodowi, z akcentem na Amerykanów, na nosie Chiny, jeśli uwzględnimy Rosję z jej zielonymi ludzikami, kibicami, nalotami w Syrii itd., to wyraźnie widać, że tu nie tylko o islam chodzi. Chyba każdy, jeśli chwilę nad tym pomyśli, a nie czyta GWybu, się z tym zgodzi? No a wewnętrzny, w sensie wewnątrz samego Zachodu i jego rdzennej ludności. opór? A czasem nawet brutalne działania?

Cóż, powiem tak... Jeśli ktoś naprawdę czytał Gibbona, a nie tylko powtarza za rzekomymi autorytetami, że według niego przyczyną upadku Rzymu było chrześcijaństwo samo w sobie - wie, iż jedną z najważniejszych, jeśli nie wprost najważniejszą, przyczyną upadku wschodniego Rzymu, czyli Bizancjum, były konflikty społeczne i religijne wokół ikonoklazmu i różne takie sekciarskie sprawy z udziałem, dość z reguły brutalnego, państwa.

Można by przewrotnie rzec, iż te Bizantiany traktowały teologię zbyt poważnie i że poszła ona zbyt głęboko w lud. Do tego zaś mieszały się zawsze niezliczone dworskie eunuchy, starając się upiec przy tym ogniu swoją własną pieczeń. Czyli całkiem jak Bruksela z Merkelą.

Skutek był taki, że kiedy np. przyszli Arabowie ze swą prościutką wersją monoteizmu, nikomu nie chciało się bronić dotychczasowego państwa, widzianego jako siedlisko i rozsiewnik burdelu na kółkach i prześladowca autentycznych wiernych. No a tam była, mimo wszystko, dość poważna teologia - tutaj natomiast mamy baby z brodą, Merkele jednym kłapnięciem paszczą wywołujące wędrówki ludów, o jakich się dawnym Attylom i Alarykom nie śniło, a do tego kastrujące nas wszystkich na wzór i podobieństwo bab z brodą z upiornych konkursów upiornej Eurowizji...

Co oznacza spychanie nas wszystkich w przepaść, a dla naszych ew. wnuków szykowanie losu, o którym nawet pomyśleć się boimy. Czemu więc się dziwić? I to by było na tyle. Jeśli jest chaotyczne, to sorry, ale temat wielki, "nabolały", jak to się mawiało (kto mawiał, ten mawiał) za Gierka, a napisane od jednego zamachu. (Nie o taki "zamach" chodzi - wstrzymaj głupku te swoje drony!)

triarius

piątek, czerwca 10, 2016

O zblakłych gwiazdach, które się cudownym nagle blaskiem rozświetlają...

... po swym, w jakżeż odpowiednim momencie przychodzącym, zgonie


Nie wiem jak kto, ale ja dość sporo (robiąc sobie luźno różne inne rzeczy) patrzę co tam śmierdzi w zachodnich telewizjach, i w wyniku tego widzę, jak niesamowity cyrk dla lemingów uczyniono ze śmierci dawno już nieaktualnego, zdawałoby się, boksera Muhammada Alego. Cyrk z tego powodu jest po prostu tak niebywały, że aż daje okazję do popisania się spiskową teorią.

Spiskowe teorie to, jak wiadomo, podstawa sporej części współczesnej literatury i publicystyki - w dodatku tej lepszej części - tyle że spiskowe teorie są różne i także różna jest ich jakość. Najgłupsza z nich to oczywiście taka, że wszystkie spiskowe teorie Z DEFINICJI są idiotyzmem, a świat wygląda dokładnie tak, jak nam, prolom, raczą to pokazywać media i autorytety.

Potem, pod względem jakości, idą modne teorie, którymi (excusez le mot) brenzluje się co drugi leming, choćby i prawicowy - w rodzaju sfingowanego lądowania na księżycu czy sfingowanego ataku na WCT. (Swoją drogą nie dałbym głowy, że ruscy naprawdę byli w międzygwiezdnej przestrzeni Gagarinem, ale to ruscy i oni w takich sprawach mogą wszystko, natomiast w innych nie przesadzajmy.)

No i istnieją teorie spiskowe mające, jeśli nie zawsze ręce i nogi, to przynajmniej sporo wdzięku i logiki, choć na ogół rozkosznie przewrotnej. Mamy tu, na naszym krajowym jak-to-określić (no bo nie "rynku" przecie, choć bardzo by chciał) gościa, który potrafi snuć zaiste smakowite spiskowe teorie, tylko niestety ktoś mu powiedział, żeby wziął się za coś całkiem innego i, mnie przynajmniej, ostatnio potężnie nudzi.

Jednak tamte teorie sprzed lat naprawdę były słodkie jak miód - tak słodkie i miodopłynne, że niechybnie przyciągałyby niedźwiedzie, gdyby tylko takie stworzenia znajdowałyby się w pobliżu. Istnieje też coś, co można by nazwać (gdyby to nie było tak kulfoniaste, szczególnie optycznie) "meta-spiskową teorią", czy może raczej "spiskową meta-teorią", i to jest to, co ja najbardziej lubię praktykować, choć dotychczas w sumie bardzo platonicznie.

Najlepszą moim zdaniem z tych meta-teorii jest taka, że oto istnieje cała masa gwiazd, w sensie celebrytów - przede wszystkim różnych tam, w mniejszym lub większym cudzysłowie, "artystów" - którzy najpierw, z mniejszą lub większą pomocą nie-wiadomo-kogo, są na te gwiazdy wylansowywani, potem zaś, gdy już lemingi na ich temat dostają fioła i bulą, wydziczają się zamiast grzecznie zarabiać forsę dla swoich dobroczyńców-sponsorów...

Chleją, ćpają, wyczyniają dzikie brewerie, domagają się forsy, okazują się "gejami" lub wręcz przeciwnie, co akurat całkiem nie pasuje do zamówionego przez sponsora image'u i mentalnych potrzeb leminżej publiczności... I jakoś tak sama z siebie, ukradkiem przychodzi skądś taka myśl, że gdyby taki nagle zmarł, najlepiej nieszczęśliwie jak cholera, lemingi się wzruszą, ach...

W kiblu, dusząc się własnymi zaćpanymi wymiotami... To takie rokendrolowe! Albo w dziwnym wypadku samochodowym... Może też być przedawkowując środki nasenne... O AIDS oczywiście nie zapominając (a już byśmy zapomnieli!)... To tylko kilka luźnych przykładów, bo możliwości tu jest skolko ugodno.

No to wtedy lemingi nasze kochane znowu zaczęłyby tych naszych celebrytów wielbić, podniecać się, kupować koszulki, kubeczki, płyty długo- i krótkogrające... Chodzić na filmy i domagać się magna voce reedycji ukrytych w piwnicy, i słusznie, niewydarzonych fragmentów nieudanych eksperymentów... Skutkiem czego interes znowu by się ładnie kręcił, a nie trzeba by z kosztownymi i kłopotliwymi fanaberiami takiego, turpe dictu, szmirusa, się użerać...

Istnieje też sprawa pokrewna, choć różna, mianowicie jakże adekwatna pod względem momentu swego nadejścia, choć przecie zaskakująca, śmierć różnych, mniej lub bardziej kontrowersyjnych (dla niektórych szczególnie) polityków.

Tutaj, żeby trzymać się od tych naszych (?) podłych czasów w bezpiecznej (?) odległości, wspomnę hipotezy wspomnianego tu mimochodem autora na temat zgonu Zygmunta Batorego (b. moim zdaniem udaną), francuskiego króla Henryka II (śmierć dość faktycznie niezwykła, ale fakty które do nas doszły mocno ją osłabiają, choć oczywiście te fakty też nie są całkiem pewne)...

Choć po prawdzie, jeśli jesteśmy przy francuskich monarchach, to bardziej jeszcze należałoby się chyba przyjrzeć śmierci np. Karola VIII, który uderzył głową o framugę spiesząc pograć sobie w piłkę... I paru innych. Na temat czasów bardziej współczesnych zamilczymy, bo nie lubimy jak nam drony nad głową hałasują, ale kto chce, może sobie różne takie przypadki przypomnieć i się nad nimi zadumać.

No i co z tego wszystkiego wynika dla dzisiejszej biężączki, spyta ktoś? W dodatku takiego, co by miało jakikolwiek związek z Muhammadem Alim? Który, gdyby ktoś nie śledził, karierę zakończył 30 lat temu zdradzając już wtedy objawy choroby Parkinsona, potem żył z tym Parkinsonem aż do niemal dziś, o wiele jakby sympatyczniejszy, choć trudniejszy do zrozumienia, gdy mówił... Czasem go pokazywali, ale nie za często, raczej jak umarł jakiś jego ważny dawny przeciwnik, np. Joe Frazier...

I tak to szło. Aż tu nagle facet zmarł i zaczęła się dzika orgia żalów, celebracji, wspominków itd. Fakt, że Muhammad Ali, wcześniej Cassius Clay, był, poza tym, że znakomitym bokserem, w dużej mierze tworem mediów i propagandy, bo co to w końcu przeciętnego leminga obchodzi, czy ktoś jest lepszym, czy gorszym bokserem?

Gość był, wtedy, bo niektóre nowe informacje sugerują, że z Parkinsonem mu to przeszło, odwróconym rasistą (czemu ja się aż tak nie dziwię, znając historię Murzynów w USA), jeśli był amerykańskim patriotą, to b. marnym (sprawa służby w Wietnamie)...

Przeszedł był na islam, co zresztą wtedy było modne wśród radykalnych amerykańskich Murzynów, no bo przecież fakt, że białym plantatorom sprzedali ich, a wcześniej złowili, arabscy i muzułmańscy do bólu handlarze, w niczym nikomu nie mógł przeszkadzać, natomiast plantatorzy oczywiście byli be. I tak dalej, i tak dalej.

Tak więc, gdybym bardzo chciał, z jakichś nieznanych nikomu powodów, zaserwować teraz Moim Ukochanym Czytelnikom teorię spiskową jak się patrzy, to byłaby ona jakaś taka, że jakiś tam masowy/weekendowy przyspieszył zgon dawnego Mistrza, a to w interesie Ludzkości i Postępu. Wtedy wszystkie elementy tej układanki - sorry! - wskakują na swoje miejsce.

Wybory wygrać ma Clintonowa, tak? Gdyby, apage Satanas, zwyciężył Trump, to żadnego postępu nie będzie przez wiele stuleci. Trump na samym początku rzekł był, że w tej sytuacji, kiedy nagle dobry amerykański obywatel, tyle że muzułmanin, bierze i wystrzeliwuje jak kaczki 40 swych kolegów z pracy, z całkiem niewiadomego powodu, ale jedyny w miarę sensowny jest właśnie ten islamistyczny, no to może być na czas jakiś żadnych nowych muzułmanów do kraju nie przyjmować i sprawdzić, jak ta sytuacja wygląda i co z tym można zrobić.

Na co, oczywiście, podniósł się niesamowity jazgot protestów na skalę globalną. No a tutaj mamy akurat muzułmanina, czarnego w dodatku, amerykańskiego... Kto z lemingów pamięta, lub zwróci uwagę na to, że to był marny patriota - zresztą wtedy rządził Nixon, więc gdyby nawet Ali sprzedał ruskim bombę hiper-jądrową, to i tak byłoby super... No i można zrobić cyrk dla lemingów, a nawet należy, co przy okazji przykryje całą masę nieprzyjemnych und dla waadzy niewygodnych faktów i wydarzeń.

Ma to sens? Oczywiście że ma. Dałoby się to zrobić? Bez najmniejszego trudu, nie takie rzeczy weekendowy masowiec już robił, prawda? Ktoś by tu miał jakieś opory? Bez żartów! Skoro nawet, wciąż przecież dość słodka, Marilyn Monroe, płaczem i błaganiem nie wykręciła się od konsumpcji pigułek nasennych i alkoholu, to co mógł zrobić trzęsący się od Parkinsona, niewyraźnie bełkoczący starszy facet o ciemnej, nalanej twarzy? Kiedy mu się nagle przyplączą problemy oddechowe znaczy. Kto zresztą by się takim drobiazgiem przejmował? "Jednostka zerem, jednostka niczym", rzekł był poeta i miał absolutną rację.

Tak więc, kochane lemingi, nadal się podniecajcie, przedziwnym zaiste, nokautem na Sonny Listonie w początkach zawodowej kariery Alego, oraz jego przedziwną odpornością na ciosy w walce z Georgem Foremanem (za co zresztą zapłacił solidną cenę, podczas gdy wściekle zmęczony i znokautowany w końcu Foreman sobie nadal kwitnie), bo wam to wciąż pokazują w telewizjach, i udawajcie, że cokolwiek z tego rozumiecie. Podczas gdy ja zacieram łapki, że udało mi się pokazać światu, iż gdybym chciał, to też spiskową teorię jestem w stanie wygenerować.

triarius

P.S. Wychodzimy pojedynczo. Uważać na drony i ogony! (Tak Mądrasiński - na ogony dronów też uważajcie.)

wtorek, czerwca 07, 2016

Bonmot wolnorynkowy

Doprawdy nie wiem po co ja się aż tak okrutnie znęcam nad tą martwą kobyłą, ale (mimo wszystko wciąż jeszcze) żyjemy w bantustanie, gdzie martwe kobyły, a nawet znacznie obrzydliwsze stworzenia, wyczyniają ku uciesze gawiedzi swoje agenturalne wygibasy, do tego jeden Anonim-Permutant pilnie mnie w tym kierunku wciąż zapładnia, więc oto macie bonmota WOLNORYNKOWEGO (z całym dobrodziejstwem inwentarza, co by to nie znaczyło):

Teza że prawicowość polega na "wolnym rynku" ma dokładnie tyle sensu, co teza iż uroda polega na krzywych zębach.

triarius

P.S. Sorry, zapomniałem że teraz mają tu być adekwatne obrazki. Naprawiłem to niedopatrzenie. (Choć tutaj zęby są akurat proste i po amerykańsku olśniewające.) Enjoy!

niedziela, czerwca 05, 2016

To już zaczyna być nudne, ale cóż...

W SiEnEnach (od CNN) tego świata stręczą nam ostatnio kandydata Partii Libertariańskiej na prezydenta Stanów... (Mogę zresztą tym razem być dla SiEnEnów nieco niesprawiedliwy, bo może oni to czynią po prostu z obowiązku informowania? Pies ich jechał, tak czy tak.) No i za każdym razem mówią nam, co to właściwie jest ten "libertarianizm". Czyli? "Ekonomiczny konserwatyzm, obyczajowy liberalizm" - ot co!

Dzisiaj był nawet wywiad z samym tym gościem, co to z ramienia Partii Libertariańskiej kandyduje, i on też oczywiście wytłumaczył nam o co w tym chodzi: "Ekonomiczny konserwatyzm, obyczajowy liberalizm - nic innego!"

Żeby nikt nie miał niepotrzebnych wątpliwości, wyjaśniono nam w tym wywiadzie, jak i w każdej innej nieco dłuższej wzmiance na temat Partii Libertariańskiej, którą słyszałem na zachodnich telewizjach w ostatnich tygodniach (wcześniej o nich pies z kulawą nogą nie wspominał), że "obyczajowy liberalizm" oznacza nie tylko poparcie nie tylko dla legalizacji narkotyków, od marijuany począwszy, ale też dla pedalskich "ślubów" i skrobanek ("prawo wyboru"). Co jest oczywiście w pakiecie z całą masą innych podobnie "prawicowych" marzeń i postulatów, które Ludzkość (ach!) niechybnie w krótkich abcugach uszczęśliwią.

Zaś co do "ekonomicznego konserwatyzmu", to aż mi głupio to w tej epoce kompletnej już niemal kompromitacji religii "wolnego rynku" i powszechnych, jakżesz uzasadnionych, wątpliwości co do urody "kapitalizmu" jako takiego, to tłumaczyć, ale powiedzmyż jednak parę słów...

Ten "ekonomiczny konserwatyzm" to wszechwładza wielkiego kapitału, na którego posyłki (i sporego pieniądza w ogóle) biega "prawo", nie wspominając o propagandzie ("media", "edukacja"), oczywiście także politycy (i to jak!),.. Jeśli tę bandę zdegenerowanych biurokratów daje się jeszcze tak nazwać. Oznacza o także - ten "konserwatyzm" - że wara prolom od wątpliwości na temat jakichkolwiek "praw własności", a już szczególnie w przypadku wielkich fortun zdobytych zdradą, jawnym rabunkiem, handlem niewolnikami, nieskończoną niemal serią oszustw...

Oczywiście prolom wolno, a nawet powinni, marzyć o założeniu "własnego biznesu", ale też na marzeniach to się ma kończyć, bo z wielkim kapitałem nie wygrasz, szczególnie jeśliś mało politpoprawny, a jeśli cokolwiek założysz, to i tak nie będzie twoje, ino banków czy innych inwestorów z forsą.

Wara też prolom od podważania, wara prolom od zastanawiania się nad wykorzystywaniem wspomnianych przed chwilą fortun, szczególnie, że ich późni dziedzice (albo i mniej późni, szczególnie w bantustanach) zajmują się teraz na potęgę umoralnianiem i tresowaniem proli, stręcząc im "prawa człowieka", politpoprawność i "tolerancję", choć o "świętym prawie własności" też oczywiście nie zapominają, bo byt kształtuje, jakby nie było, świadomość.

Czyli cały ten "libertarianizm" to skrajna lewizna, tyle że w wersji kastowej i połączona z "ładnie opakowanym" (dla kogo ładnie, dla tego ładnie) ZAMORDYZMEM. Któren to propagandowy zamordyzm służy do ułatwienia realizacji prawdziwego zamordyzmu, gdyby się libertarianom udało kiedykolwiek zbliżyć się do żłobu...

(A niby czemu nie? Skoro np. ci "nasi" tutaj, to profesjonalne obrotowe quislingi, więc mają szansę, że któryś okupant, w którymś kraju, do jakichś pomniejszych, ale za to z tych najobrzydliwszych, stanowisk ich dopuści. Oferują każdemu ew. okupntowi swoje usługi przecież tak wyraźnie, co drugim swoim słowem, że nawet ktoś tak durny jak Petru w końcu by zrozumiał, a co dopiero nasi ew. okupanci.)

To raz. Dwa to taka sprawa, że ten zamordyzm robi za "prawicowość", oczywiście tylko u naprawdę niskopiennej "prawicy", ale tego jest sporo... Ludzie nie lubiący PRLu, na przykład (bo nie było porządnych bryk i wycieczek na Baleary), uważają, że nie znoszą lewicy, tzw. "socjalizmu", więc łasi się taki na "prawicowe" hasła i argumenta, choćby najgłupsze, jak kot na przysłowiową sperkę. (Miałem masę kotów, ale żaden nawet o sperce nie słyszał, tak nawiasem. Zresztą sam nie wiem co to jest.)

Trzy zaś - i to działa nie całkiem wszędzie w tym samym stopniu, ale u nas jak najbardziej - to taka rzecz, że owe niskopienne, zamordystyczne "prawicowe" hasła lepiej się zgadzają z kacapską, putinistyczną propagandą, niż głośne mówienie o "obyczajowym liberaliźmie", czyli skrobankach i pedałach. A skoro już jesteśmy przy rodzimych K*winach, nie od rzeczy będzie przywołać tu taką drobną biężączkę, że pono co najmniej jeden z tych facetów, co to wysadzali rząd PiSu przy pomocy bomby pod radiowozem, okazał się niczym innym, ino wielbicielem K*wina.

Lewak zatem und anarchista, czy też nie lewak? Pan Tygrys (i to właśnie robi się już nudne, ale w tych podłych czasach, jak sam się nie zareklamujesz, to nikt inny tego za ciebie nie zrobi) pisał wieki temu, że k*winizm to w istocie skrajna lewica i z prawicowością ma tyle wspólnego, że ją udaje. Nawet bowiem miłość do Putina nie jest raczej "prawicowa", a co dopiero libertarianizm, czyli, przypomnę: "jednopłciowe śluby i prawo wyboru - skrobać nienarodzonego, czy może jednak się to nie opłaci?"

Oczywiście sygnałów tego typu, argumentów za tą tezą, obok samej k*winicznej ideologii i zachowań Guru, była masa. O wielu z nich już wspominałem, choć są to rzeczy rozrzucone po sieci. Np. dziwne zjawisko, że cała masa lewackich trolli szalejących po szalomie (tę platformę znam dość dobrze, bywałem na niej aktywny, o onetach i im podobnych nie wiem niemal nic) prędzej czy później okazała się być... Czcicielami "wolnego rynku", wymyślającymi PiSowi od "narodowych socjalistów" (swoją drogą obrzydliwy donos, uwzględniając konotacje, ale cóż to robi libertarianom?)...

Krótko mówiąc miłośnikami K*wina. (Co "miłośnikami"? Okazywali się.) Tak że tutaj mamy plusa z przepowiadania przyszłości - któryż to już raz okazujemy się niezawodną Kassandrą? Jednak nie tylko to potwierdziło w ostatnich dniach nasze prorocze instynkta i taleta.

U Kuraka (to moje główne źródło krajowej biężączki, może poza okresami, kiedy mam akurat napad czytania treści szalomu) wyczytałem dwa dni temu, że przesławna Kataryna okazała się być na garnuszku u tzw. "poprzedniej władzy", od której zainkasowała (oficjalnie) 6 melonów, popierała Bula, który ją czymśtam nawet chyba odznaczył, a teraz pyszczy na PiS, że "promuje swoich".

No to sobie ludzie poszukajta, co też Pan Tygrys na temat Kataryny pisał lata temu! A pisał sporo. W dodatku ani specjalnie pilnie jej działalności nie studiując, ani też ogólnie krajowej biężączki (innej też zresztą) - po prostu wiedząc, jakim taki ktoś może być zagrożeniem - z jednej strony; a z drugiej  - wiedząc, że gdyby Kataryna nie istniała, pewne siły, niespecjalnie Polsce naszych marzeń przychylne, musiałyby ją wymyślić. Tylko tyle i aż tyle, ale niektórym wystarcza.

Czy ja się bezczelnie chwalę? Może trochę (?) tak wyglądać, ale w istocie o wiele bardziej niż o mój własny geniusz - choć moja zdolność przewidywania wydarzeń mnie samego zadziwia - chodzi mi o pochwałę mojej METODY. Więc pozwólcie mi na zakończenie wykrzyknąć, któryś to już raz zresztą: Tygrysizm Stosowany Niezawodnym Narzędziem Walki o Lepsze Jutro! Kto chce, może sobie do tego dorzucić "tak mi dopomóż Bóg!", albo "Alleluja!"

I to by było na tyle.

triarius

P.S. 1 Tygrysizm Stosowany Niezawodnym Narzędziem Walki o Lepsze Jutro! (A co, nie może być dwa razy?)

P.S. 2 Miała być Zuzanna i Starcy, ale uwiódł mnie ten tu obrazek i muszą poczekać.

środa, czerwca 01, 2016

O liczeniu do czterech, szortach i naturze ludzkiej (2)

No dobra... Co wynika z tego, że niektóre źwierzęta potrafią liczyć lepiej od niektórych ludzi? (I nie mówimy o upośledzonych na umyśle idiotach, tylko o szczęściarzach nie znających druczków do wypełniania i innych liberalnych wynalazków.) Co wynika z tego, że w pewnych sferach psychiki i, well... umysłowości, wyraźnie się ze źwierzętami zazębiamy?

Tak przy okazji, to ja wiem, że nie powiedziałem na czym polega to liczenie u pawianów, jak się przejawia, ale możecie sobie tego poszukać w tych fragmentach Ardreya, które ja tu dla was pracowicie przetłumaczyłem. Konkretnie w tym spolszczonym fragmencie "African Genesis" to jest, czyli na nasze "Afrykański początek". No ale co z tego wynika, pytacie?

To jest tak, że wy sobie ludzie - jak prawie wszyscy dzisiaj, od Oświecenia, kiedy ono do was dotarło i was przeniknęło na wylot - wyobrażacie, że człowiek to jest racjonalny umysł doczepiony do niemal nieożywionego KLUMPA (szwedzkie słowo, ale b. adekwatnie brzmiące, a oznaczające bezkształtną bryłę). Dla wierzących jest jeszcze "Boża iskra", ale w codziennym, świeckim życiu nie ma ona najmniejszego w sumie znaczenia.

Ten umysł (wiecie to już z lekcji biologii, brawo!) siedzi w korze mózgowej, która u ludzi jest ogromna, a u źwierząt niemal nie istnieje, w związku z czym o wiele bardziej, niż z powodu tej "Bożej iskry", o której co chwilę i tak każdy zapomina, bo takie jest życie, różnimy się diametralnie od naszych braci mniejszych.

I ta kora, ten rzekomo hiper-racjonalny umysł, jest dziwnie podatna na propagandy, na urabianie przez różne tam media i moralne (tfu!) autorytety, podczas gdy KLUMP odpowiada wyłącznie za żarcie, chodzenie do kibla, no i ew. jakieś tam nieudolne rozmnażanie i podrygiwanie w rytmie dysko. Tak? Nawet jeśli się z powyższym formalnie nie zgadzacie, to sorry, ale w sumie tak to właśnie w praktyce widzicie, bo to jest dziś norma i "sama prawda, bez żadnych tam przesądów czy ideologii".

Tak wam powiedziano, tysiące razy, i teraz dla was jest to Ewangelia, albo lepiej. Ardreye zaś, mówiące coś przeciwnego, mianowicie (obok wielu innych rzeczy), iż człowień to też źwierzę, choć oczywiście specjalne... Nawet bardziej specjalne, dziwne i wyjątkowe, mocno różne od pawiana czy kruka... I w sumie funkcjonalnie drapieżnik... Są dziś zamilczane i wyklęte. (Znaczy klęliby na niego i zakazywali, gdyby tak zgrabnie nie udało im się go przemilczeć. Mówimy teraz o Robercie Ardreyu, bo nieco pokrętne to się nam tu zrobiło i ktoś mógłby się zgubić.)

No i my - ja tu i Ardrey - mówimy, że, wbrew temu, co się nam wmawia, wbrew temu, jak się przy naszej naturze (która w ogóle w oczach JaśnieOświeconych praktycznie nie istnieje, bo jesteśmy tabula rasa i tylko czekamy na ukształtowanie dłonią Środy i Michnika, którzy z amorficznych KLUMPÓW łaskawie próbują ulepić wreszcie coś na kształt ludzi) majstruje, że wcale nie!

Jesteśmy także źwierzęta, mamy swoją naturę, nawet drapieżną (co oznacza także większą inteligencję, ciekawość świata i skłonność do zabaw kłębuszkami wełny, niczym rozkoszne kocięta). I jak większość drapieżników, jeśli nie po prostu wszystkie, mamy instynkt terytorialny, więc wtrynianie nam tu różnych szemranych "uchodźców" gwałci nas i głaszcze pod włos...

Mamy też poczucie hierarchii, wrodzone, więc zera w postaci Tusków i Merkeli mogą ew. być akceptowane jako przywódcy stada wśród ludów zdegenerowanych i mających już swe życie za sobą, jak powiedzmy dzisiejsi Niemcy, ale to wszystko!

Najwyższy czas, żebyśmy przestali sami o sobie, i o swoich bliźnich, z dziećmi i kobietami na czele, myśleć w tych załganych - niegdyś może tylko błędnych, ale dziś kto chciał, już dawno wie, że to kłamstwo - kategoriach KLUMPA przyczepionego do racjonalnej kory mózgowej - "racjonalnej" w dodatku, bo czułej na słowicze tryle Śród i Michników, Na tym to przecie polega.

Tutaj także ten Damasio, o którego toczyliśmy swego czasu spory, bo gość zdaje się lewak z przekonania, albo też wie gdzie chleb posmarowany, ale w książce "Błąd Kartezjusza" cudnie rozjeżdża lewacką koncepcję KLUMPA i dodanej doń racjonalonej kory. (Z ew. dodatkiem nic w praktyce nieznaczącej "Bożej iskry", o której sam nie wspomina.)

Tutaj także inny mój dziwny nieco faworyt, mianowicie Alexander Lowen, mówiący w swej ważnej książce "Betrayal of the Body", że "jesteśmy ciałem obdarzonym duchem, a nie wolnym duchem przywiązanym do trupa". Dokładnie to samo, jeśli sobie za "trupa" wstawicie KLUMP, bo to jest dokładnie w tym kontekście tym samym.

I to by było na razie na tyle.

triarius

P.S. Biurokrata - dobry sługa, zły pan.

czwartek, maja 26, 2016

O liczeniu do czterech, szortach i naturze ludzkiej (1)

Zadedykowane Pani Marysi, która mnie ostatnio pilnie padcziorkiwuje (co by to nie znaczyło, skąd mogę wiedzieć po zaledwie 9 latach nauki?), przywracając mi wiarę w mój wrodzony geniusz.

* * *

zwierzęta i matematyka
Istnieją ludzkie społeczeństwa znające jedynie trzy liczebniki: jeden, dwa i mnóstwo. Nie odczuwam wobec nich oczywiście najmniejszej pogardy, bo po pierwsze nie mam cienia wątpliwości, że można takiego małego dzikuska przenieść w inne środowisko i nauczyć liczenia do 1500 co najmniej, w przód i w tył, plus cztery podstawowe działania... Albo nawet wychować na pełnokrwistego leminga, gdyby tylko "leming" i "pełnokrwisty" w zestawieniu nie dawały tak obłędnego oksymoronu.

W każdym razie ja tym społeczeństwom raczej nawet zazdroszczę, bo skoro praktycznie nie liczą, to nie mają po temu powodów, co oznacza także brak druczków do wypełniania i innych tego typu uszczęśliwiających wynalazków. Ech, rozmarzyłem się! (A tak przy okazji, to jest po polsku dostępna naprawdę ciekawa książka na temat historii liczb. Polecam! Tytułu nie podam, bo komuś pożyczyłem i musiałbym jakoś go znaleźć w sieci. Sami se poszukajta!)

Wracając do naszych baranów... (I to nie jest żaden obraźliwy epitet pod adresem ludów nie znających liczby trzy! Tak się po prostu mówi, za Molierem.) Otóż istnieją źwierzęta radzące sobie z liczeniem do czterech, a nawet z operacją odejmowania do tej wielkości włącznie. Na przykład pawiany, u których to zdaje się być całkiem powszechne. Są też tego samego rodzaju historie opowiadane o krukach. (Pawiany to w ogóle wspaniałe stworzenia i cholernie prawicowe, choć przyznaję, że gdyby się jeszcze trochę sprężyły i wynalazły szorty, to w mym sercu miałyby nawet więcej miejsca. W kwestii zaś formalnej zauważę, iż ten sposób odhaczyliśmy tytułowe szorty. Poza tym kolejny raz powtórzę: czytać Ardreya do @#$% nędzy!)

Cóż może wynikać z tego - jakże przecież dla niezderzonego z Ardreyem ogółu zadziwiającego - zazębiania się intelektualnych (!) możliwości człeka z jednej, i jakby nie było (nie bójmy się tego słowa!) źwierzęcia z drugiej strony? No bo to jest przecie właśnie to - intelektualne zdolności. Nie jakiś tam "zaledwie" (z całym uznaniem dla Mamy Natury, czy może raczej Bozi, za twórcze możliwości) węch, słuch, umiejętność nurkowania czy patrzenie na świat z lotu ptaka.

Liczenie, a jeszcze bardziej wykonywanie działań arytmetycznych, jak odejmowanie, to przecież niewątpliwie sprawa intelektu, a nie tylko ostrzejszych czy mniej ostrych zmysłów. Zgoda? Więcej powiem! Człowiek, aby umieć liczyć do czterech i do tej liczby odejmować, musi się całkiem sporo uczyć, podczas gdy pawian czy kruk z pewnością do żadnej szkoły nie chodziły, i całkiem możliwe, że te swoje intelektualne (!) zdolności mają wrodzone.

Lub że co najmniej potencjalnie one w nich zawsze, bez żadnej edukacji, istnieją. Z tym, że chodzi mi tu o nieco większe od liczenia do czterech ludzkie możliwości, bo nie wątpię, że średnio inteligentny człek postawiony w tej samej sytuacji, w której pawiany tak sprawnie liczą, też by tak po pewnym czasie, sam z siebie, zaczął, a zapewne nawet do nieco, choć tylko nieco, wyższej liczby niż cztery. Co nie zmienia faktu, że te źwierzęce zdolności są zadziwiające, a w dodatku całkiem nieuwzględniane w różnych przemądrych rozważaniach na temat świata i ludzi..

No więc cóż - poza tym, że to ciekawostka przyrodnicza w sam raz na ostatnią stronę pisemka dla ciekawej świata młodzieży - z opisanego tu pokrótce przez nas faktu (dużo więcej szczegółów u Ardreya, choć na pewno nie tylko tam) wynika? "Masa rzeczy", odpowiem, "i to fascynujących, ale na razie zrobimy sobie przerwę". Wy natomiast, drodzy moi, nie musicie się krępować w wyrażaniu ciekawości, zachwytu, formułowaniu miodopłynnych komplementów i rzucaniem na scenę bielizny.

¡Hasta la próxima, zatem! (Chyba że nie chcecie - wtedy proszę żadnych mi tu komętów i w ogóle martwa cisza!)

triarius

środa, maja 25, 2016

Psy i monarchia

komusza koalicja
Jak wiadomo koalicja Platforma-ZSL (za używanie moich inicjałów w tym kontekście wciągam na listę proskrypcyjną, ostrzegam, zaś nazwa PSL, gdyby ktoś nie wiedział, jest ukradziona przez tych wsiowych komuchów całkiem innej partii) zafundowała nam za spore pieniądze m. in. horoskopy dla psów. W związku z tym tak sobie myślę... Jeśli psy naprawdę są aż tak durne, że cieszą je horoskopy, to dlaczego nie pójść na całość i nie zafundować im królowej angielskiej? To dopiero mydlana opera!

triarius

sobota, maja 14, 2016

Bottombook Earthquake

tajny agent
Skoro odnieśliśmy taki sukces z tytułem do połowy w obcym języku (w końcu udało mi się np. zdobyć wejście z Brazylii, łał!), to tym razem będzie on całkiem. Całkiem co, pytacie? Całkiem w obcym języku.

Po tym obowiązkowym nadgryzieniu własnego ogona rozpoczynamy naszą narrację na dzień dzisiejszy...

* * *


- Spóźniliście się Rainbow!

- Ja bardzo przepraszam, panie Saltberg, ale akurat udało mi się namierzyć gniazdo prawicowych oszołomów. Musiałem je natychmiast, zgodnie z instrukcją, zniszczyć. Przepraszam, ale byłem tak zajęty, że nie od razu zwróciłem uwagę na tego esemesa o pilnym zebraniu...

- Zamknijcie się Rainbow. Siadajcie przy stole, galopem, bo sprawa jest cholernie pilna i ważna!

-

- Już są wszyscy, tak?

- (chórem) Tak jest panie Saltberg!

- To słuchajcie... Nie będzie żadnych premii, będą cięcia, i to spore. To raz. A dwa, pracujecie teraz po 16 godzin na dobę, do odwołania. I żadnych pretensji! Do czasu naprawienia szkody nie będzie tu żadnych pieszczot, nawet tych postępowych...

-

- Po waszych minach widzę, że was to zaskoczyło, tak? Tępienie prawicowych oszołomów na Bottombooku szło jak po maśle, sponsorzy zachwyceni, a tu nagle w ten sposób, Tak?

-

- No to wam powiem... Ci akurat sponsorzy to tylko na drobne wydatki, a prawdziwi sponsorzy, dający... Nieważne, kto miał wiedzieć ile i kto, ten wie, reszty to nie obchodzi. Więc mówię, że prawdziwi sponsorzy, od których wszystko zależy, są po prostu WŚCIEKLI!

- ?!?

- Tak, wściekli, mówię. Musimy to natychmiast odkręcić, bo będzie katastrofa. Katastrofa, o jakiej nawet nie możecie mieć wyobrażenia. Serio, tu nie tylko o forsę chodzi. (Nigdy nie chodzi TYLKO o forsę zresztą.)

- Wczoraj odezwało się CIA, dzisiaj Mossad i KGB... Czy jak to się teraz nazywa. A już wcześniej były sygnały i aluzje. Niestety opacznie zdaje się zrozumiane przez odpowiednie wydziały. Będą sankcje!

- :-(

- Wszyscy w sumie mówią to samo: "Jak, do #$%^ nędzy, mamy rejestrować i lokalizować prawicowych oszołomów, monitorować wszystko, co się po ich stronie dzieje, skoro cenzurujecie każdą choćby w najmniejszym stopniu niepoprawną myśl?!" Czasem w bardziej kulawym języku, ale tak to w sumie brzmi. I co teraz?!?

- Panie Salt...

- Milcz! Ja mówię. To było retoryczne pytanie.

- Tak je...

- Krótko! Musimy na gwałt odkręcić tę naszą obecną politykę w kwestii prawicy i wszelkich oszołomów. Może ktoś tutaj tego nie wie, ale istotą naszej działalności... To znaczy świadczymy bardzo ważne usługi dla Ludzkości, przyczyniamy się... I tak dalej. Sami to znacie na pamięć. Ale na serio, to Bottombook nigdy by nie powstał i nie miał szansy podziałać przez tydzień, gdyby nie wsparcie ze strony naszych sponsorów. Mówię o tych poważnych.

-

- Tak że... Do @#$% nędzy - odkręcić mi zaraz to cenzurowanie niepoprawnych treści, bo nie dość, że zbankrutujemy, to jeszcze naślą na nas drona, albo stanie się coś innego, ale równie strasznego... ZROZUMIANO?!?

- (chórem) Tak jest, panie Saltberg!

- No to do roboty, galopem! I żebym żadnego nie widział, jak dzwoni do ukochanego, czy gra w Angry Birds, zanim nasi sponsorzy znowu będą zadowoleni, a wszystkie prawicowe oszołomy dokładnie rejestrowane! To drugie zresztą też dla nas jest chyba ważne, prawda?

- (chórem) Oczywiście, panie Saltberg! Ogromnie ważne!

- To zrobimy tak... Ktoś... Wyznaczam Rainbowa... Zrobi takie nowe Wiki Leaks i ogłosi rewelację, że na Bottombooku wycina się i cenzuruje prawicowe treści.

- (chórem) ??

- Zrobi się hałas i awantura. I o to nam chodzi. Po paru dniach ogłosimy, że bardzo przepraszamy, poprawimy się i już nigdy więcej.

- (ktoś z sali) Rozumiem... Pan jest GENIALNY!

- Jestem, wiem, ale teraz cicho! Oszołomy się ucieszą. Wezmą to oczywiście za dobrą monetę, bo to w większości idioci.

 - (chórem) !!

- Znowu zaczną te swoje kawałki pisać. Bez żadnych hamulców, czy odrobiny ostrożności. Rozumiecie?

- (ktoś z sali) Nie rozumiem... To oszołomy będą sobie teraz swobodnie głosić na naszym Bottombooku swoje zatrute treści? Cała nasza dotychczasowa polityka...

- Jesteś idiotą Bumtzeiss!

- Ależ panie Saltberg... Cała idea Bottombooka polega przecież na tym, żeby...

- Jesteś zwolniony Bumtzeiss, wynoś się i nie przeszkadzaj!

- ;-(

- Więc zrobimy tak jak mówiłem. Rainbow zostaje whistle blowerem, idzie do prasy i wygłasza te oburzone pierdoły. Reszta galopem pędzi zmieniać ustawienia!

- (chórem) Tak jest, panie Saltberg!

- OK, ogłaszam koniec spotkania. Do roboty!

-

- Acha, szef od pijaru zaczeka.

- Tak panie Saltberg?

- My tu musimy uspokoić naszych sponsorów, tych prawdziwych. Przekonać ich, że za parę dni najdalej będę znowu mogli sobie u nas łowić oszołomów. I że taki głupi błąd się już nigdy nie powtórzy.

- Tak jest!

- Że to była dziecięca choroba lewicowości, a winny został już wyrzucony na pysk. Jeśli chcą, mogą się nim dalej sami zająć. Kto pierwszy, ten lepszy! Na pewno to ich ucieszy i nam przebaczą. Tylko trzeba to zgrabnie sformułować, ale w końcu za coś chyba dostajecie te miliony miesięcznie.

triarius

P.S. A teraz wychodzimy pojedynczo i uważać na drony! (Co z ogonami? Na ogony oczywiście też uważać. Muszę wam zawsze wszystko tłumaczyć?)

piątek, maja 13, 2016

Dwa bąmoty z kluczem (plus um pequeno bônus autobiográfico)

amore siciliano
Na początek bąmoty. Z kluczem. (Łał!)

*

Człowiek prawdziwie kulturalny to ten, który wulgarnie bluzga, kiedy przypadkiem włączy się na sam koniec "Amore Siciliano".

*

Istnieją autorzy zdolni do pisania fascynujących rzeczy, którym jednak przemożny moralny imperatyw nakazuje zanudzać czytelników niemal na śmierć.

* * *

Teraz zaś obiecany bonusik. (Faktycznie w jakimś stopniu autobiograficzny.)

Otóż, pomijając kwestię mego braku spontanicznej sympatii do banksterów i "centroprawicy" (z ew. wyjątkiem naszego PiS), zaimponował mi ten nowy przejściowy rząd w Brazylii jedną rzeczą - mianowicie swym kawaleryjskim wypięciem się na politpoprawność. Wszystkie zachodnie stacje trąbią, szczerze zszokowane lub nieźle to udając, iż w tym rządzie są sami biali faceci. Absolutnie żadnej kobiety! (Nie mówiąc już o jakichś dziwotworach z implantami.)

Do tego faktycznie, w tych podłych czasach, trzeba mieć jaja. I nie jest to, Jakżesz Szanowna Targowico (to była ironia!), żadna tam aluzja do naszej polskiej sytuacji, a tym mniej "otrzeźwienie"! Nasza pani Premier na razie wypada w moich oczach bardzo dobrze, wczoraj nawet widziałem jej zdjęcie, na którym mi się, pierwszy raz, spodobała jako kobieta...

Niby mogłaby to być robota retuszera, ale zobaczcie jak skutki takiej roboty wyglądają na przykładzie Schetyny, ozdabiającego ponoć całą Warszawę swą nową fizjonomią przedwojennego filmowego amanta! Ładny?

Tak że nie o pani Premier tu mówimy, i ja drgawek na widok każdej kobiety w polityce wprost nie dostaję, ale też osobiście widziałbym je raczej gdzie indziej, to raz, a dwa, i ważniejsze, jest to, że wszelkie te parytety i inne lewackie totalitaryzmy to jawna kpina z proli i ich "demokracji".

Kpina czyniona przez rozbestwioną już do ostateczności globalną lewacką (a przy tym jak najbardziej zblatowaną z finansami, "kapitalizmem", i chodzącą na pasku Rosji) biurokratyczną międzynarodówkę. Czyste plucie prolom w gębę, plus kolejny kamień pod ich nogi, gdyby kiedyś zechcieli odzyskać jakąś w miarę autentyczną demokrację.

Żródłem, fontanną i mekką politpoprawności - co by ktoś o tym nie myślał i sobie nie wmawiał - jest Ameryka. W dużym stopniu w wyniku leberalnej wszechwładzy panoszących się tam bezczelnie prawników, bo bez nich cała ta rtęciowa lewizna na różnych Harvardach mogła by sobie gadać do upojenia.

No i ta północna Ameryka w oczach słabnie, coraz więcej państw i innych sił urządza z niej sobie jawne kpiny, ale jednak ten przejściowy rząd, osłabionej w tej chwili mocno, Brazylii, przysłowiowe gonady pokazał.

Nie było to wcale takie znowu "pequeno", ale może da się czytać, więc nie płaczmy. No a dlaczego "autobiográfico". A dlatego, że w pewnym sensie omal nie urodziłem się Brazylijczykiem. W każdym razie w połowie. Czy jak to tam liczyć. Matka, w wieku licealnym, w roku Pańskim 1947 miała się z rodziną załapać na ucieczkę z rozkosznego PRLu - właśnie do Brazylii. Niestety cała ta siatka tuż przed finałem wpadła. Cóż, mówi się...

Cały taki, jaki jestem, bym nie był - zgoda. Może równie piękny, może trochę bardziej beżowy, choć raczej mniej mądry. (I tak byście
amore siciliano
mnie kochali, estou certo?) Jednak Brazylia, w porównaniu z PRLem, ma swoje zalety i zawsze jakoś mnie do tych tam spraw... Że wszystkich nie wymienię, bo są z nami kobiety i dzieci... Ciągnęło. Jak to do bębnów, BJJtów, braku PRLu, dwóch mężów Dony Flor... Ciepło jest... (Choć węży nie lubię.)

Tak więc, choć Brazylii nijak w moim sercu do Szkocji (tylko że to raczej chodzi o Szkocję wyczytaną w młodości u Walter Scotta i R.L. Stevensona, plus oczywiście ta muzyka, ach!), jednak jest dla mnie jakoś specjalna. Ich język też ma fascynującą fonetykę i, choć naprawdę go nie znam i chyba już nie zdążę, kręci mnie mocno. A skoro jesteśmy przy języku, to oczywiście i Amália, której imię zakorzeniło się nawet dość mocno w mojej, jakby nie było, rodzinie.

Tak że kończymy w sposób wywołujący u tego gościa, który lata temu stwierdził na prawica-niet coś w stylu, że: "nawet taki naturszczyk jak pan Triarius byłby lepszy od Ziemkiewicza, gdyby tylko nie mówił tyle o sobie", intensywne kręcenie się w grobie. Czy gdzie on tam teraz jest. (Tak czy tak, niniejszym go pozdrawiam.) Jednak, na poważną na odmianę nutę, trzeba rzec, iż w tej historyjce jest jednak spory kawałek naszej wspólnej historii. Não é?

A żeby na zupełny koniec było coś mniej egocentrycznego i bardziej ponadczasowego, pozwólcie mi wykrzyknąć: "Na drzewo z politpoprawnością i tzw. "równouprawnieniem"! Tymczasowy rządzie Brazylii - prowadź nas!" ;-)

triarius

czwartek, maja 12, 2016

Ogłoszenia parafialne część 2 (wiosna 2016)

Nie mam ostatnio głowy do pisania, ale za to z przytupem wchodzę w czwarte tysiąclecie, więc możecie sobie tu kliknąć, zaakceptować mnie na Skype, a ja obiecuję, że mimo zaaferowania itd., będę wam próbował stworzyć i wygłosić co najmniej jednego bąmota dziennie. To szybsze i bardziej wielozadaniowe od pisania.

Oto i czwarte tysiąclecie - patrzcie, bo dla wielu z was (choć mówię to z żalem) będzie to jedyna okazja żeby ujrzeć tę odległą przyszłość. A tym bardziej na nią kliknąć. (Niestety blogger nie pozwala mi tego tu wkleić bezpośrednio, tchórz jeden, więc musicie klikać dwa razy.)

Kliknij na Pana Tygrysa!


triarius

Ogłoszenia parafialne (wiosna 2016)

Co pewien czas muszą być ogłoszenia parafialne - zarówno w ramach obowiązkowego zjadania własnego ogona, jak i w ramach zaprowadzania porządku wśród ukochanej, ale jednak zdezorganizowanej, trzódki. A więc, w imię Boże...

1. Ta pierwsza sprawa jest cholernie ważna i pilna! Dajcie mi na gwałt (nie w tym sensie, chyba żeby za obopólną zgodą oczywiście) lekarza albo pielęgniarkę, który/która by znał/znała angielski na tyle, żeby być w stanie sprawdzić tłumaczenie medycznego tekstu w Wikipedii z angielskiego na polski. Roboty niewiele, a płacą za to sto dolarów, więc nie wygłupiajcie się - Polacy nie są jeszcze tak bogaci, by się na takie okazje wypinać. Dawać mi kogoś takiego i to galopem! Z góry dziękuję.

2. Sprawa druga jest... Sami zobaczycie, jeśli przeczytacie. Otóż, postanowiłem ci ja rozkręcić w końcu jakiś biznes, bo tak się dalej nie da. Do znaczy da się, ale co to za wyciskanie soku z liberalizmu, że spytam? Wziąłem się więc za to, mimo w tej chwili dziwnie skromnych środków, ostro, i pierwszy raz w życiu naprawdę mi się tego typu działanie podoba.

Parę razy już robiłem różne rzeczy dla forsy, sam z siebie, nie mówię o wykonywaniu #$%^ roboty, skutki bywały niezłe, ale to raczej była gorączkowa wirtualna bieganina, nerwy i postępująca schizoidia, niż przyjemność. Teraz jest inaczej. (Możecie to potraktować jako triumf leberalizmu nad człowiekiem... Wiecie jakim. Jeśli bardzo chcecie.)

Mam ci ja b. fajny pomysł na biznes, polegający na sprzedawaniu usług dla lokalnych i niewielkich biznesów - w rodzaju stronek na komórki i inne iPady, reklamowych klipów video, instalacja i/lub polepszanie stronek internetowych, itp. Pomysł na łapanie klientów też mam bardzo ciekawy i, jeśli się znam na przewidywaniu przyszłości, niezwykle skuteczny.

Część tych usług jest z góry, przynajmniej na razie, dostosowana do rynku amerykańskiego, ale w końcu mamy globalizm i internet, ale chciałbym jak najbardziej działać też w (tej naszej, nowej i znacznie już mniej dusznej) Polsce. W związku z tym moja stronka, co ją sobie buduję, jest w zamierzeniu dwujęzyczna, i sporo z tego już udało mi się zrealizować. Oto ona: triarius.com. (Zwracam uwagę na https:// - tacy jesteśmy poważni!)

Po co ja wam to wszystko opowiadam? Pomijając jakieś takie sprawy z teorii motywacji (które akurat tutaj nie grają istotnej roli), chodzi mi o dwie sprawy:

1. Gdyby ktoś mógł zwięźle i konkretnie doradzić w sprawach zakładania biznesu - kapitał (chyba trochę jednak będzie trzeba, choć niewiele, bo jechałem dotąd na prywatnych wydatkach i prywatnych wyrzeczeniach), sprawy biurokratyczne... Te rzeczy. Oraz ludzie - ludzie są najważniejsi, jak to zauważył już tow. Lenin, a po nim tylu innych. Tylko że oni muszą być zaufani, niezbyt konfliktowi, najlepiej żeby znali i kochali Pana Tygrysa...

Nie że coś. Na gwałt W TEJ sprawie nikogo nie potrzebuję, ale jeśli ktoś chce spróbować emailem czy przez Skype sprzedać za grosze komórkową stronkę ślusarzowi w Bakersfield, Kalifornia, to to jest już teraz do zrobienia, choć moja strona jeszcze w budowie i nie ma ustalonych procedur. Albo wujkowi pod Bełchatowem. Jednak narzędzia i zasoby już w większości są. Albo jeśli ktoś zna się na informatyce, ma opanowany Wordpress - wtedy, z moją i Bożą pomocą, może sporo zarobić instalując lub ulepszając firmowe stronki.

Serio - tu już można zacząć sporo zarabiać, tylko że ja, raz: nie całkiem ta natura, żeby łazić za szewcem i mu klarować; i dwa: mam na razie masę pilniejszej roboty. Ale przecież macie firmy, rodziny mają firmy, znajomi... Zaprawdę powiadam wam: wszyscy byliby o wiele szczęśliwsi - wy, klient, a także i ja... Zaś Polska rosłaby w siłę, a ludziom żyłoby się dostatniej. Wreszcie.

2. Ponieważ ta moja stronka jest na triarius.com, więc narzuca się przekierowanie mojej sławnej domeny triarius.pl na polską jej wersję (z możliwością ręcznej zmiany języka przez odwiedzającego stronkę), w związku z czym muszę ją zdjąć z tego tutaj blogasa. Na rok różni dają domeny .pl za darmo, więc można by sobie coś innego, a słodkiego, znaleźć, choć potem trzeba będzie płacić, ale cóż. Albo szukajcie w wyszukiwarce. Lub przez https://bez-owijania.blogspot.com - po prostu. (W tej chwili zresztą triarius.pl i tak nie działa, bo majstrowałem w DNSach i się propaguje. A Majdaniu jakoś z tego nie ma.)

3. Będę ci ja miał jeszcze inne sprawy do parafialnego ogłaszania, ale na razie tyle. W tej chwili ważne i pilne jest natomiast to z lekarzem lub pielęgniarką! Dajcie mi ich! Pokażcie, do @#$% nędzy, żeście operatywni, macie kontakty i w ogóle w Polsce jest teraz super, a będzie lepiej. Co?

triarius

piątek, kwietnia 29, 2016

W tych podłych...

Hermafrodyta
(Początek całkiem jak w bulli papieskiej. Jeszcze tylko powinno być po łacinie.)

Otóż w tych (podłych) czasach, kiedy:

1, monarchia stała się już tylko trzeciorzędną operą mydlaną dla kucht i furmanów;

2. wszystkie formy instytucjonalnego zachodniego chrześcijaństwa załamały się i nawet nie próbują udawać, że nie biegają na posługi globalnemu totalitaryzmowi od "praw człowieka", wszechogarniajacej "tolerancji" i politpoprawności;

3. wszelkie prawdziwe bogactwo jest już praktycznie nie do pomyślenia, jeśli nie zostanie zaaprobowane i nie będzie służyć wyżej wspomnianemu globalnemu totalitaryzmowi;

4. Itd.;

jedynym realnym kryterium prawicowości - rozumianej jako opozycja, przeciwieństwo i, chciałoby się, w jakiejś odległej przyszłości pogromca wyżej wspomnianego - wydaje mi się być stosunek do tzw. "równouprawnienia płci". To jest kamień probierczy, to jest dział wód, to jest jeden z bardzo niewielu frontów, na których jeszcze w ogóle możemy zadziałać. Nikt, kto akceptuje obecnie od gminu akceptowany poziom "równouprawnienia" (często zresztą po prostu z braku wyjścia), nie może się w mojej opinii nazwać "prawicowcem" - jeśli to słowo ma oznaczać to, co powiedziałem, a jest to (w mojej skromnej opinii oczywiście) JEDYNE sensowne rozumienie tego słowa w tej (szpetnej i coraz bardziej ponurej) epoce.

Wszystko inne, to albo pic i samooszukiwanie, albo "sentymentalizm" w sensie, w jakim to słowo rozumiał Brzozowski (o czym może kiedyś). Jeśli ktoś uważa wszystkie te... Niech im będzie - "kobiety" - pilotów myśliwców, dyrektorów koncernów, generałów, prezydentów, policjantów, bokserów itd. za coś normalnego, to, sorry, ale dla mnie jest co najwyżej centrowym... W sumie lemingiem, nie da się ukryć.

Wszystkie te rzeczy to tylko baba z brodą, wybryk chorego mózgu, pryszcz na dupie Historii. Miną jak sen jakiś złoty... W taki czy inny sposób. Z mniejszym lub większym kacem. Już zresztą mijają na naszych oczach - tylko trzeba nie mieć na nich bielma i umieć patrzeć. Najpotężniejsze mocarstwo z najpotężniejszą armią na świecie nie może sobie poradzić z kilkudziesięciu tysiącami obdartusów z ręczną bronią - ale za to ma już w tych siłach zbrojnych całe 16% tych dziwnych nie-facetów, którzy niedawno uzyskali prawo służenia we wszystkich dosłownie formacjach...

Co można z pożytkiem wypowiedzieć w odwrotnej kolejności, proszę: najpotężniejsze mocarstwo z najpotężniejszą armią na świecie ma już w tych siłach zbrojnych całe 16% tych dziwnych nie-facetów, którzy niedawno uzyskali prawo służenia we wszystkich dosłownie formacjach, ale za to nie może sobie poradzić z kilkudziesięciu tysiącami obdartusów z ręczną bronią.

I oczywiście nikt żadnego związku pomiędzy tymi jakże interesującymi faktami zauważyć raczy. Ale to dopiero początek. Kiedy tych tam krwiożerczych niewiast będzie powiedzmy 80%, a faceci zaczną w rewanżu dawać mleko - wtedy ho ho! Wtedy nikt Ameryce nie podskoczy! I tak jest wszędzie, a tam gdzie kobiety są jak najbardziej na miejscu, pakuje się na siłę eunuchoidalne hybrydy ze szczątkowymi kuśkami.

I tak się wesoło toczy ten nasz światek, ale jeśli kogoś zdjęcia z Marsa, albo nowy model różowej golarki do części intymnych, przekonały, że kwitniemy, Zachód znaczy, to muszę nieśmiało zaznaczyć, że ja mam odmienne zdanie. Co zaś do kobiet - na odmianę tych prawdziwych i nie udających chłopów - to oczywiście, że do głowy mi nawet by nie przyszło je lekce-sobie-ważyć, albo też ociągać się z przychylaniem im nieba, kąpaniem w mleku oślic i smarowanie krągłości miodem. Wstyd mi nawet za was, moje ludzie, że muszę wam takie trywialne rzeczy jak zwykłym idiotom tłumaczyć.

I to by było dzisiaj na tyle.

triarius

P.S. A teraz wychodzimy pojedynczo i uważać mi na łaszących się obłudnie szpicli!

niedziela, kwietnia 03, 2016

O jednym genialnym Ezopie

Czytałem ci ja kiedyś taką bajkę Ezopa... Nawiasem po łacinie, bo było to w ramach przecudnego radiowo-książkowego kursu "Łacina bez pomocy Orbiliusza"... (Od lat nawiasem nie mogę się nadziwić, że jedyny w historii radiowy kurs martwego języka był właśnie w PRL, za Gierka, a w dodatku była to łacina, która dla wciąż balansujących na skraju Zachodu i wschodniej barbarii Polaków jest jak pożywna pierś, i smakowita, matki, ach! Ale co wy o tym możecie wiedzieć, "łacińska cywilizacjo".)

Czytałem więc, a także zapewne usłyszałem, ową bajkę Ezopa, która była o tym, że Żmija, wzruszona prośbami Jeża, któren nie miał się gdzie podziać na zimę, zaprosiła go do swojej jamki, gdzie zaraz jeż zaczął się wiercić, dotkliwie raz po raz kłując gospodynię, a kiedy ta się skarżyła i prosiła go, by przestał, robił się coraz bardziej niegrzeczny i bezczelny, aż na koniec Żmija, w środku zimy, uciekła z własnego domu na tułaczą poniewierkę. Tyle!

Nie wymaga wielkiej tygrysicznej inteligencji dostrzeżenie w tej historii sprzed ponad dwóch i pół tysiąca lat analogii z tym, co się w Europie dzieje całkiem ostatnio, a przy jeszcze nieco większej inteligencji automatycznie człowiek zaczyna się zastanawiać dlaczego Ezop wybrał takie dziwnie mało sympatyczne stworzenie do roli pozytywnego i skrzywdzonego bohatera - tym bardziej, że szwarccharakterem jest całkiem sam w sobie sympatyczny Jeżyk... Tyle że kolczasty, ale czy to jego wina?

Ja się nad tą kwestią, przyznam otwarcie, zastanawiam od samego początku, czyli już ponad 35 lat. Przy Ezopie to oczywiście nic nie jest, ale w skali ludzkiego żywota całkiem przecie sporo, zgoda? Nie powiem, że mi nic do głowy nie przychodziło, ale nigdy dotąd jakaś jednoznaczna i klarowna odpowiedź mi się nie sformułowała. Aż do teraz. No to wy się też spróbujcie nad tym zastanowić. Tylko galopem!

Nie chciałbym bowiem, byście i wy zastanawiali się nad tym 35 lat, bo wtedy może mnie tu już nie być, albo w każdym razie może tu nie być tego bloga, którego zastąpią osiemset-wymiarowe hologramy oparte na technologii odkrytej przypadkiem podczas badania Alfy Centauri, a wspartej badaniami nad pyłkiem kwiatowym z Saturna. Czy coś podobnego. (Wygłupiam się oczywiście, niczego takiego już nigdy nie będzie, co by Nicki tego świata sobie na podstawie obejrzanych filmów wyobrażały.)

Więc się zastanawiacie...

I się zastanawiacie...

I się zastanawiacie...

I się zastanawiacie...

Już? Mogę powiedzieć o co panu E. chodziło i dlaczego świadczy to o jego geniuszu? W dodatku o geniuszu PONADCZASOWYM? Każdy szmirus potrafiłby wymyślić bajeczkę o rozkosznym mięciutkim Króliczku, cynicznie wykorzystanym przez paskudnego Tasiemca, albo przez paskudną... No przecież, że Żmiję! Prawda? Ezop jednak tego nie zrobił, a naszych Aktorów poobsadzał niemal dokładnie w przeciwnych rolach do tych, w których by ich obsadził przeciętny reżyser.

Otóż moja odpowiedź jest taka: Ezop po prostu właśnie nie chciał, żeby to była historia słodkiego, może nieco wprawdzie naiwnego, stworzonka, wykorzystanego przez paskudnika bez sumienia. To miała być historia (i pięknie się to panu E. udało), o tym, że słodycz słodyczą, może my Polacy... Albo raczej "my Grecy"... Naprawdę jesteśmy cudne ptacy, najcudowniejsze skrzydlate stworzenia pod słońcem, i w ogóle... Albo i nie... Może nawet przeciwnie...

Natomiast nasz gość, z początku wcale nie taki znowu "nieproszony", ale szybko niechciany i, powiedzmy to sobie otwarcie - w przykry sposób agresywny, wcale nie musi być z natury czymś paskudnym... Tyle, że to nie ma większego znaczenia! Tu chodzi o naszą jamkę, nasz domek, i jeśli jakiś gość - słodki z natury, czy nie, nawet niech ci on będzie z początku miły naszemu sercu, a nasza gościnność dająca nam błogie poczucie, żeśmy oto jeszcze cudniejsze ptacy, niż przed chwilą, i że niechybnie pójdziemy do nieba...

To nie jest tutaj istotne. Ważne jest to, że gość to jest gość, a facet, który nam w jakikolwiek sposób odbiera nasz domek, albo jego istotną część, odbiera nam nasza SUWERENNOŚĆ, przestawia nam nasze życie w istotny sposób niezgodnie z naszą w tej kwestii wolą, w dodatku trwale... To po prostu nie jest fajny gość, a zapraszanie takiego gościa do siebie, do swojej jamki (tu mi się nagle w mózgu pojawiły jeszcze inne skojarzenia, ale dla wspólnego dobra zamilczę), choćby płakał i trząsł się z zimna, nie jest jednoznacznie mądrą, czy nawet jednoznacznie wzniosłą, decyzją.

Tak to widzę i mam niepłonną, że paru ludzi przekonałem, iż Ezop wielki był, a ci Grecy, choć nie mieli różowych golarek, ani nawet komórek, wiedzieli o świecie parę rzeczy, których my się już nigdy dowiedzieć chyba nie zdążymy... (No, chyba żebyśmy pilnie studiowali Panatygrysiego blogaska.)

triarius

sobota, kwietnia 02, 2016

O urzędnikach i korwinozie rdzenia kręgowego

Co pewien czas jakiś mędrek swym niedonoszonym rozumkiem odrywa, a potem magna voce ogłasza, że Pan T. mówi coś "całkiem jak Korwin". Na przykład w kwestii tej paskudnej globalnej urzędniczej zgrai, która nas tak skutecznie od lat uszczęśliwia. Mająż te mędrki rację? Korwinoza rdzenia kręgowego to przecież groźna i ogromnie zaraźliwa choroba, przenoszona drogą bezpłciową...

Otóż nie, spokojnie! Groźna i zaraźliwa, zgoda, ale jeśli ktoś się nie pozwala molestować korwinoidom tego świata, i dodatkowo nie jest bezpłciowy, to raczej nic mu strasznego nie grozi. W kwestii zaś biurokratów, to każdy z IQ powyżej IQ takich mędrków z uwiądem rdzenia wie, że:

Korwin głosi, iż jak nie będzie urzędników, to wszyscy będziecie jeździć Rolls-Royce'ami i Ferrariami, tak? Pan T. zaś mówi wam otwarcie i bez owijania w bawełnę, że całkiem bez urzędników nie będziecie jeździć nawet Syreną 103 - tylko że Pana T. taka perspektywa wcale specjalnie nie przeraża.

I dodaje Pan T., że gdybyście, mimo wszystko, jakoś zlikwidowali państwową (państwowa jest dla każdego korwinoida najkoszmarniejsza) biurokrację, to zjedzą was szybko w kaszy PRAWNICY, którzy faktycznie może nawet Rolls-Royce'ami będą sobie jeździć - no bo czymże jest prawnik, jeśli nie biurokratą, tyle że o wiele agresywniejszym i mniej leniwie otłuszczonym, bowiem pracuje ci on NA AKORD (mówiąc dawnym językiem), czyli NA PROWIZJĘ (mówiąc językiem współczesnym).

Nie chciałbym tutaj wyglądać na gościa pragnącego obrażać WSZYSTKICH prawników, bo z pewnością sporo z nich jest porządnych i właśnie starają się nas przed tą @#$% resztą zabezpieczać (jak czołg przed czołgiem, pancernik przed pancernikiem, skąd my to znamy?), tym niemniej zastąpienie państwowej biurokracji wszechwładzą prawników oznacza wszechwładzę właśnie tamtych agresywnych, chciwych i cwanych, nie zaś tych "naszych"... Zobaczcie sobie co się dzieje w Stanach i jak szybko tamten kraj, w znacznej mierze przez to właśnie leberalne zjawisko, upada!

Oczywiście - tacy jak Pan T. mogliby niemal, w swym prywatnym życiu, bez urzędników się obejść, skoro zarówno Syrena 103, jak i Rolls-Royce luźno im w sumie powiewa. Jednak kiedy zaczniemy rozmawiać o sprawach nieco już mniej prywatnych - takich jak suwerenność i obrona kraju - to całkiem bez urzędników się nie da. Współczesna armia może się ew. obejść bez żołnierzy (marynarka bez marynarzy, lotnictwo bez lotników itd.), ale na pewno nie obejdzie się bez biurokratów. (Co z tego, że będą w mundurach.)

Może to się wydawać cholernie śmieszne, i faktycznie jest, ale c'est la vie i tego w przewidywalnej przyszłości nie zmienimy. Wypada więc na zakończenie wykrzyknąć: "Urzędnik - dobry sługa, zły pan!", a potem się ew. głęboko zastanowić nad własnymi priorytetami, np. nad tym, czy naprawdę najważniejsza jest dla nas ta Syrena 103... Chciałem rzec Rolls-Royce... Sorry - Audi z '95, czy też coś może innego

I nie powtarzać mi tu więcej głupot po prowokatorach i ich wiernych, acz przygłupich bezmózgach! Dixi!

triarius

P.S. I dodam jeszcze coś, co już parę razy zdążyłem rzec: "Kto nie szanuje własnych państwowych urzędników, będzie szanował cudzych". Gorzkie to, zgoda i mnie to wcale nie cieszy, ale tak właśnie ten współczesny świat wygląda. I raczej byśmy, mimo wszystko, nie chcieli, by nagle przestał być współczesnym. Choć akurat mnie, jako się rzekło, na tych wszystkich różowych golarkach i Rolls-Royce'ach zależy stosunkowo niewiele. Co innego z wami!

sobota, marca 26, 2016

Agresja a nienawiść

Agresja? Oczywiście - jej nie da się w życiu uniknąć i nie ma powodu. by jej całkowicie i zawsze unikać. (Nawet jeśli koniecznie chcemy zostać drugim Św. Franciszkiem.) Nie zawsze, oczywiście, musi ona być ogromna, nie zawsze musi być aż mordercza... Zresztą tygrysiczne rozumienie agresji jest całkiem szerokie - każde robienie komuś czy czemuś wbrew to pewna forma agresji. (Nawet poniekąd, jeśli ktoś bardzo chce rozszczepiać włosy na ćwiartki, łamanie patyczków na ognisko to agresja przeciw patyczkom.)

Do tego rodzaje agresji są różne, i to nie jest czysto akademicka kwestia. (Rozmawialiśmy tu sobie o tym wielokrotnie, polecam!) Agresja to duża część życia, a nawet w istotnym sensie samo życie to właśnie agresja. Żyjemy m.in. dlatego, że giną miliony (dosłownie) myszy i szczurów, nie licząc owadów, a jak ktoś nie jest zupełnym wege-tentamtego, to i różnych innych miłych, ale niestety dla nich jadalnych, a nawet smakowitych i pożywnych, źwierząt.

Co z nienawiścią? Nienawiści powinna być w nas zaledwie śladowa ilość. Bardzo niewiele - tylko tyle, żebyśmy pamiętali przeciw czemu mamy kierować agresję, kiedy tylko będzie po temu okazja. Byśmy pamiętali co jest moralną obrzydliwością, podłością itd., i zasługuje na karę z naszej ręki. Tylko tyle! Wszystko ponad to, każda nadwyżka nienawiści, to w istotny sensie agresja powracająca do nas samych, "odbita" od obiektu naszej nienawiści, i nas, naszą (choćby i świecką) duszę, zatruwająca. W bardzo zaś konkretnym sensie rodzi poczucie bezsilności, które jest czymś nie do opisania obrzydliwym, moralnie niszczącym i fatalnie, bez żadnych żartów, wpływającym na nasze zdrowie.

Nasza nienawiść do rzeczy, które zdecydowanie zasługują na zwalczanie, powinna płonąć malutkim, ale za to stałym płomyczkiem - jak płomyk w lampce oliwnej w przedsoborowym kościele. Jakie z tego praktyczne wnioski? A takie, między innymi, że nie należy w sobie, ani w sojusznikach, nienawiści bez sensu rozbudzać i do białości rozpalać.

Że kiedy w jakimś momencie odczuwamy nienawiść, z którą nic akurat nie możemy zrobić, należy zająć się czymś innym - na przykład przygotowaniem do konfrontacji z przedmiotem naszej nienawiści (co jest nawet poniekąd optymalnym rozwiązaniem, jeśli to właśnie tego przygotowania nam brakuje), choć przestawienie naszej uwagi na coś neutralnego też jest dobre - i zostawić sobie tylko tę rezydualną jej ilość, o której mówiliśmy.

Inny wniosek może być taki, że kiedy coś mamy zwalczać, np. w interesie Polski, to wszyscy zainteresowani powinni odczuwać ten rezydualny poziom nienawiści do wroga, w każdym niemal momencie, i wszyscy powinni wiedzieć, że pozostali też to odczuwają. Jednak wszelkie wzbudzanie potężnych zbiorowych emocji, wszelkie autorezonanse i udawanie stada lemurów w czasie pełni księżyca, wszelkie seanse nienawiści i tego typu szaleństwa - są szkodliwe i stanowią w dodatku świetną pożywkę dla różnych brzydkich agentur.

Tak to widzę i taka jest oficjalna wykładnia Tygrysizmu Stosowanego. (Przynajmniej na dzień dzisiejszy.) I to byłby koniec naszego kazania na ten wzniosły świąteczny dzień. A teraz idźcie w pokoju!

triarius

Psycho 2

A więc dotarliśmy wspólnie do początku drugiego odcinka, a że każda podróż musi się rozpocząć od pierwszego kroku, więc wykrzyknijmy "hip hip hura!" i do roboty. W tym odcinku, jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem i nie spadnie nam na łeb asteroida, ani dron, napiszemy wreszcie coś, co by uzasadniało nasz wzniosły tytuł. (Łał? No a co innego?)

* * *

W jakiejś telewizji mignęła mi ostatnio informacja, że niejaki Rzepliński płakał był znowu w niemieckich mediach, że to: "Kaczyński chce w Polsce stworzyć nieliberalną demokrację, co jest absurdem". Powiedz to Peryklesowi, durniu, albo średniowiecznym szwajcarskim kantonom!

Z tego typu indywiduami nie ma oczywiście sensu rozmawiać inaczej, niż przy pomocy twardych argumentów, ale między nami, możemy sobie rzec, iż jest to oczywista bzdura, to co ten typ bredził, ale w drugą stronę działa to całkiem ładnie. Czyli że liberalizm bez demokracji - będącej przecie "wolnym rynkiem" na polityków i ideologie - jest jeszcze większym oszustwem, niż ten "zwykły", pożal się Boże, "demokratyczny". To tak na marginesie.

Teraz, jeśli pozwolicie, chciałbym westchnąć, że nikt po naszej stronie, w mojej skromnej opinii, nie kojarzy nic na temat psychologii, i że to jest cholernie smutne. Jasne - większość tego, co stręczy się prolom jako "psychologię", rzekomą naukę, to naukawe brednie bez cienia wartości, co jednak nie zmienia faktu, że jako problem psychologia - nauka o "dusznych mechanizmach", że tak to wzniośle a figlarnie określę, jak najbardziej istnieje, a nawet w tej szemranej nauce są rzeczy cenne, z których powinniśmy, niczym z wymion kozy Galatei, w dzień i noc pić do syta i prosić o jeszcze.

(Dla uczulonych na kozy i/lub wymiona: "jak z krynicy mądrości, ach!") Smutne to jest, i to jak, że w naszym słodkim kraju tylko wraże służby zdają się mieć jakiekolwiek o psychologii pojęcie, a my sami kręcimy się niczym... niech będzie "korek"... w przerębli małorolnych (jak ja to od niedawna określam, jakże genialnie!) historiozoficznych teorii, napędzanych czystą ekonomią i takimż chciejstwem.

"Czystą ekonomią" oczywiście taką, jaką jest w stanie pojąć, a w każdym razie wchłonąć, mały Kazio. Małe Kazie występują zaś u nas w dwóch zasadniczych odmianach: 1. Kazio-entuzjasta, niemal na pewno nieszczęsne k*winiątko, lub k*winizmu nieszczęsna niedoleczona ofiara; oraz 2. Kazio-czujny paranoik.

Tego drugiego niejednokrotnie daje się z przyjemnością (choć ostatnio ich czołowy egzemplarz jakby intensywniej przynudza) i może nawet pożytkiem, czytać, co nie zmienia faktu, że ich wizja świata to stołek z jedną tylko nogą, jak najbardziej z boku, i to nogą mocno krzywą.

No bo też taki Kazio potrafi nam wygenerować kunsztowną intergalaktyczną teorię, spiskową oczywiście, a to łagodne w tym przypadku określenie, opartą na przesłance, że ci tam zamachowcy od Charlie Hebdo (a tak przy okazji - nadal vous êtes Charlie?) "musieli przecież mieć ogromne wsparcie, skoro byli pewni, że uda im się zbiec", podczas gdy początkujący nawet Tygrysista, jeśli oglądał tego nieco w zagranicznych telewizjach, od razu wiedział, że oni wcale zbiegać i przeżywać nie zamierzają. Co najwyżej na krótki czas, żeby gdzieś jeszcze zadziałać.

To tylko drobny przykład, choć ten akurat wrył mi się w pamięć, ale jest to też ostrzeżenie, iż bez podciągnięcia się z psychologii - tej prawdziwej, nie tej naukawej, stręczonej prolom na ostatnich stronach i w ostatnich sekundach - nijak. Teraz zaś chciałem przejść do psychiatrii. Wszyscy kojarzą "schizofrenię bezobjawową"? Piękna sprawa, ale tego typu kopnięte totalitarne ideologie tak właśnie mają.

"Schizofrenia bezobjawowa", "agresywne milczenie", wszystkie te diagnozy Stefków Niesiołowskich tego świata, stręczone ludowi... Leberalizm ma to lepiej rozwinięte od sowieckiego komunizmu, choć faktycznie czegoś tak lapidarnego i chwytliwego, jak "schizofrenia bezobjawowa", jeszcze się nie dopracował. Jednak psychiatria to poniekąd PODSTAWA liberalizmu. Zdziwił się ktoś? Mogę zrozumieć, ale postaram się wyjaśnić, że jednak tak właśnie jest.

Otóż leberalizm posiada, jak wiemy, genialną i niezawodną receptę na uszczęśliwienie dosłownie każdego... Zdrowego, normalnego człowieka. Powtarzam: "zdrowego i normalnego"! A że nikt nie jest w nim szczęśliwy, w leberaliźmie znaczy, więc bez przerwy mamy zastosowanie dla psychiatrii. W łagodnych przypadkach dla od niechcenia rzucanych telewizyjnych diagnoz - w ostrzejszych dla całodziennych przymusowych badań w Tworkach i więcej. (A to ma naprawdę piękny potencjał rozwojowy i na pewno nie poznaliśmy jeszcze ostatniego słowa.)

Choroba psychiczna to dla leberalizmu swego rodzaju CZARNA DZIURA, w którą wrzuca się wszystko, co burzy genialną i niezawodną receptę na uszczęśliwienie Ludzkości (ach!). Mamy więc psychiatrię dla pojedynczych ludzi, ale mamy też dla całych narodów, wyznań, grup społecznych i czego tam jeszcze, na co akurat jest zapotrzebowanie. Genialne!

Mówiliśmy tu sobie kiedyś o epicyklach Ptolemeusza i faktycznie leberalizm opiera się na tym genialnym pomyśle - stając się dzięki temu (jak i system ptolemejski poniekąd, do czasu) kompletnie, w sensie popperowskim, niewywrotnym, ale z tą psychiatrią to jest jednak o parę pięter wyżej i o wiele genialniejsze.

W dodatku nikt inny, z tego co wiem, jeśli nie uwzględnimy bratniej ideologii bolszewizmu, na coś tak błyskotliwego nie wpadł. Niemal każdy dziś ma depresję, niemal każdy coś tam ćpa albo się, powiedzmy, przed telewizorem czy kąpem czymś niezdrowo podnieca... W ogóle to ten tekst narodził się w taki sposób, że wpadłem ci ja na piękną definicję, a potem się to rozrosło do rozwichrzonej, niczym włosy łonowe kołchoźnicy (fajnie wymyśliłem?), gawędy.

Definicja jest taka: "Uzależnienie, inaczej nałóg - prywatny sposób na poradzenie sobie z koszmarem życia w realnym liberaliźmie." Do tego można dodać drobny komęt, że jest to często rozwiązanie rozpaczliwe, niezdrowe, a co najmniej niekompatybilne (oczywiście) z realnym liberalnym otoczeniem, przez co dany człek ma dodatkowe problemy... Itd. Jednak sama istota tej definicji wydaje mi się tyleż błyskotliwa, co genialna, i tyleż przewrotna, co rewolucyjna. Wam nie?

Z leberalizmem (tak sobie dla krótkości, Szpotańskim, nazywamy REALNY LIBERALIZM, który nas miłościwie dręczy) jest w ogóle zabawnie. 40% populacji ma w nim, miało i będzie miało, albo też "nie ma, bo się leczy na", deprechę, ale wszyscy oczywiście są w nim niewyobrażalnie szczęśliwi i nie wyobrażają sobie lepszego życia. Inni zaś deprechy nie mają, bo ćpają... Albo coś. Już to mówiliśmy, tak? No dobra, no to tylko na koniec przywołam analogię z jakimś Kaligulą ("otoż ten Kaliguła rękę w pludrach trzyma" - wiecie o kim to było?), czy Neronem.

W otoczeniu nikt ich, po paru latach rządów, nie lubił... (Nerona lud kochał, ale lud był daleko.) To były tysiące ludzi, w sumie dość często potężnych... A mimo to Kaligula tych ludzi wykańczał, albo przelatywał im żony, a oni mu, do czasu, mogli co najwyżej skoczyć.

Przyczyna? Wytłumaczenie? Całkiem podobne do tego, które stosuje się do dziwnego faktu, że nikt w leberaliźmie nie jest szczęśliwy, a nawet jakby odwrotnie, a jednak każdy uważa, że jest to jedyna recepta na szczęście i każdy poza nim kwiczy z rozkoszy 24/7.

Zaś co bardziej radykalny leming przekonany jest nawet, że on sam też W ISTOCIE jest nieprawdopodobnie szczęśliwy, a gdyby np., Boże uchowaj, przyszło mu biegać po dżungli nad Amazonką z cyckami na wierzchu i kością udową małpy w przegrodzie nosowej, to by się wprost z rozpaczy zapłakał. Nawet gdyby nigdy przedtem leberalizmu, z całym jego szczęściem, nie był zaznał.

Dużo by jeszcze można, dużo by jeszcze właściwie trzeba, ale mam nadzieję, że i tak widzicie już, że psychologia to potęga i naprawdę nam jej cholernie "na prawicy" brakuje. Dzięki za uwagę!

triarius

P.S. Na deser, jako nagroda za wytrwałość w czytaniu, drobny fakcik na temat Pana T. i jego niezwykłych upodobań: Otóż wolałbym w sumie pieprzyć kozy, a do tego wielbłądy i co tam jeszcze, niż sam być nadal pieprzony przez Merkele, Tuski i Kopacze. Tak jakoś dziwnie mam i chyba już się nie zmienię.

Chcecie drugi drobny fakcik, równie zabawny i szokujący? Otóż wcale nie marzę, by co drugi człek w Gdańsku posiadał kałacha. (Szczególnie zaś takiego z niezablokowaną opcją ognia ciągłego.) Taki ze mnie, widzicie, pacyfista. To dla tych wszystkich napaleńców out there, domagających się "powszechnego dostępu".

piątek, marca 25, 2016

Psycho 1

Bóg mi świadkiem - i wy, dobrzy ludzie - że nie mam przesadnej skłonności do spiskowych teorii, ale to co obecne światowe, a europejskie przede wszystkim, waadze wyczyniają w sferze propagandy, nie wzbudza we mnie najmniejszego zaufania. Kiedy coś gdzieś, excusez le mot, pierdolnie i zginą ludzie, waadze zaczynają wielką obławę na brzydkich terrorystów, zapobiegając każdego dnia, jak nam mówią w mediach, kilku co najmniej następnym zamachom, i to jeszcze o wiele gorszym.

Do tego oczywiście niezmienne, choć jeszcze bardziej nasilone, bo i okazja po temu wyborna, nawoływania do pogłębienia "europejskiej integracji" - szczególnie w sferze łapania brzydkich terrorystów, ale przecież nie tylko, bo bez integracji podobno nijak. Ani się kura ocieli, ani krowa zapieje, ani nic!

Co też do mnie dziwnie mało trafia, ponieważ, fakt, że ktoś np. nie kolonizował, nie wykorzystywał i nie dręczył tych tam egzotycznych ludów, a potem ich do siebie nie nasprowadzał milionami, tworząc multikulti i z jakichś tajemniczych powodów niszcząc wszystko, co stanowiło siłę i ew. zdolność do obrony własnego (czy aby?) społeczeństwa, wydaje mi się o wiele bardziej w aspekcie terroryzmu pozytywny, niż jakieś integracje, gdzie jacyś europejscy mędrcy od sikania do chrzcielnicy i rozporkowych zabaw z przedszkolakami, będą nam rozkazywać. Jakby nie dość tego było już teraz.

W każdym razie najmniej nawet bystry kandydat na Młodszego Tygrysistę rozumie, że aby mieć jakieś tego typu szemrane "sukcesy" w "walce z terroryzmem" (w ramach "wojny z terroryzmem", której ambasador, jak to słusznie zauważył Amarlyk, musiał kiedyś powręczać odpowiednie dokumenty ambasadorom wszystkich zainteresowanych państw, bo przecie inaczej nie byłaby to żadna "wojna", a co najwyżej chuligaństwo), nie trzeba, jak nam próbują wmawiać, przez wiele miesięcy rozpracowywać jakieś siatki - wystarczy po prostu wybrać sobie dowolną muzułmańską dzielnicę w dowolnym niemal mieście północnej Europy, a potem różne tam policje (tajne, widne i dwupłciowe) muszą parę dni pochodzić od mieszkania do mieszkania, rozglądając się, a co najwyżej przeprowadzając pobieżne rewizje.

Na pewno znajdzie się masa flag Państwa Islamskiego dumnie eksponowanych na ścianie, biletów lotniczych do Syrii pod doniczką paprotki, oprawionych w ramki podziękowań za hojną wpłatę na stosowne konto. Itp. W co którejś łazience natrafią na kilka wiader wody utlenionej, ewidentnie czekającej na zmieszanie ze stojącym obok w ogromnej butli z grubego szkła acetonem. No to się obie te ciecze zarekwiruje, zapobiegając faktycznie w ten sposób, na czas jakiś, następnemu "bum!". Żadnych wielkich osiągnięć służ specjalnych und antyterrorystycznych do tego nie potrzeba.

 I nawet gdyby mieszkańcy zorientowali się zawczasu i nieco te rzeczy pochowali, to gdzie oni mogą to porządnie schować w tych małych mieszkankach. Trza trochę poszukać i tyle! Do tego przydałoby się nieco patroli na ulicach tej dzielnicy, które rewidują każdego (bez względu na kolor skóry, który tam zresztą jest mniej więcej ten sam) na okoliczność wynoszenia fantów do sąsiada, u którego już nasi dzielni antyterroryści z taką wizytą byli. Proste? Proste, ale lemingi nawet tego nie pojmują i łykają te propagandowe pierdoły jak głodne pelikany szprotki w oleju.

Waadza kilku na pokaz zaaresztuje - zapewne tych, co policji najniegrzeczniej pyskowali przy ostatnim zatrzymaniu za sprzedaż narkotyków, bo inaczej to całkiem nie wiadomo, czym się miano by kierować... A reszcie i tak może co najwyżej naskoczyć na warsztat. No bo co zrobi? Przyzna się, że bez żadnego sensownego powodu nasprowadzała tabuny ludzi, którzy się integrować absolutnie nie mają ochoty... (Może kiedyś by i mieli, ale przecież nie z tym czymś, co zrobiono z Europy - nie z tymi wszystkimi Środami, Biedroniami i Cohn-Benditami na jej czele.)...

A jeśli terrorystami jeszcze nie są, to na pewno od agresywnego islamizmu się w duszy swojej nie odcinają, o czym dobitnie świadczą czarne flagi z inskrypcjami na ścianach salonów... I z pewnością w obronie "liberalnych europejskich wartości" głowy przeciw temu islamizmowi ci ludzie nie nadstawią.

Więc niby jak? Jak się przyznać, że się do takiego szamba (niczym szczery uczeń czarnoksiężnika, a to i tak najbardziej pochlebne przypuszczenie) doprowadziło i nie ma się najmniejszego pojęcia, co z tym zrobić, poza tym, że chce się nadal oczywiście rządzić, i to bardziej monopolistycznie niż kiedykolwiek? No i po co właściwie lemingom to mówić, skoro one wciąż takie ufne?

Jeśli są tu jakieś w ogóle przeszkody, to jedynie natury prawnej, ale te, w obecnej sytuacji, przy panice lemingów i praktycznego, jak się okazuje, monopolu naszych kochanych liberalnych waadz w mediach, nie grają one żadnej roli. Lemingi jednak muszą się czuć tym "wielomiesięcznym rozpracowywaniem" cholernie podniesione na duchu, co dobrze wpływa na ich operowanie kredą, kredkami, a w przypadku tych nieco zdolniejszych, na palcowanie po klawiaturze kawałków w stylu "Imagine" tego upiornego lewaka Lennona.

To było na razie tyle. Jeśli będzie kiedyś "Psycho 2", to zaczniemy je sobie od niejakiego Rzeplińskiego (kojarzycie? wyjątkowa menda), a potem będzie, Deo volente, o psychiatrii, jelonku Bambi i paru innych tego typu sprawach. Chyba że mi się zdąży zmienić i będzie o czym innym, ale na pewno też fajnym. Więc się módlcie i magna voce chóralnie proście o dalszy ciąg!

triarius

środa, marca 23, 2016

O kozich synach, kurduplach i innych wyrafinowanych przyjemnościach

Mam dla was ludzie ważną wiadomość do oznajmienia, która was powinna ucieszyć. Otóż, wbrew temu co mogłoby się poniektórym wydawać, ja naprawdę nie mam do nikogo większych pretensji, jeśli sobie prywatnie nazywa powiedzmy "kozimi synami"... Kogo właściwie? Islamskich bojowników? Islamistów, choćby nawet (na razie) z terrorem nic wspólnego nie mieli? Muzułmanów ogółem? Całą ludność Bliskiego Wschodu? Egzotycznych imigrantów, skądkolwiek by nie przybywali? No i dlaczego w takim razie nie np. "wielbłądzie syny", skoro już faktycznie "lisy pustyni" zajęte?

Przyznam, że naprawdę nie mam pojęcia. Nie kojarzę co to miano konkretnie oznacza i z czego się wzięło, choć z pewnością mógłbym to dość łatwo ustalić, gdyby mi na tym bardzo zależało. Daruję to sobie jednak, a wy mi wybaczycie, bo w sumie to nie o to nam teraz chodzi. (Swoją drogą dzisiaj na CNN widziałem eksperta od terroryzmu, którego broda była o wiele bardziej "kozia" od bród tych islamistów. Jakkolwiek paskudne by one nie były. Bo to chyba o brody chodzi?)

W każdym razie powtórzę, że ani mi ci ludzie bracia, ani swaty ("swacia" by się ładnie rymowało, ale cóż!) - bojownicy chcący nam tu wprowadzić różne tam szariaty i zagnać nas, wraz z naszymi ew. kobietami, do haremów, choć nie wszystkich w tej samej roli, wyjątkowo mało mi pasują, a potem już stopniowo niechęci do poszczególnych wymienionych tu kategorii czuję mniej i mniej, choć islam ogólnie mnie nie zachwyca, nawet wtedy, kiedy czułe słówka wygłasza o nim któryś z kolejnych katolickich (ponoć) Papieży. Z czego też wynika, że gorliwi islamiści, różni tam wahhabici i temuż podobnież, pasują mi znacznie mniej, od jakichś nikomu nie wadzących, spokojnie sobie żyjących, muzułmanów.

Tyle, że tak czy tak ich w Polsce nie chcę. (Mówię o nowych, nie o naszych odwiecznych Tatarach.) Przyczyna nie jest taka, że jakoś nimi pogardzam, tylko po prostu tu jest NASZ (@#$%^) kraj, innego nie mamy, człowiek to istota terytorialna i społeczna, więc rozbijanie społecznej struktury i zajmowanie mi mojego terytorium naprawdę cholernie mi nie pasuje. Może trochę jakichś egzotycznych chrześcijan by się tu nawet przydało - gadki-szmatki różnych Obamów i Clintonowych, że to "dzielenie ludzi ze wzgl. na religię to podłość", uważam za podłość właśnie i kłamstwo...

Bowiem to, czego oni, te Obamy i Clintonowe, chcą, to żeby religia nie miała dla nas żadnego istotnego znaczenia, podczas gdy ja chcę dokładnie inaczej. MA mieć znaczenie! Nieagresywny, tolerujący katolicyzm ateista, jak ja sam zresztą, jest raczej całkiem OK, ale narzucony przez Merkele i Sorosy muzułmanin - NIE jest i tyle! Te lewackie mendy chciałyby, żeby po "antysemityźmie", pojęcie "rasizmu" i "faszyzmu" rozszerzyło się na zwracanie uwagi na czyjąś religię - nasza, nie nasza, a może po prostu naszej jednoznacznie wroga? nieważne! - oraz niechęć do dzielenia z kimś całkiem obcym łóżka i żony. Niedoczekanie! Na drzewo lewizno!

Tośmy sobie to wyjaśnili - ważna sprawa, choć właściwie nie to jest naszym tu zasadniczym tematem... A więc, wracają do głównego wątku, wymyślajcie sobie Państwu Islamskiemu, Al Kaidzie i komu tam do woli, jeśli poprawia wam to humor... Jeśli dobrze wpływa to na wasze trawienie... Popęd seksualny... Chęć płacenia alimentów... Instynkt macierzyński... Produkcję mleka... Śmietany... Masła... Mięsa, wełny i otrąb jęczmiennych. Dixi!

Lub też jeśli zwiększa to na przykład waszą kreatywność przy wycinaniu kogutków z papieru. W długie zimowe wieczory. Lub hołubców. W remizie. W każdy sobotni wieczór. To wasza prywatna przyjemność (ach jakże wzniosła!). Nie będę was jej przecie pozbawiał. Ale nawet gdybyśmy mieli cieszyć się tym wszyscy, co do jednego, gdyby te wszystkie "kozie syny" miały być chóralnie przez wszystkich bez wyjątku Polaków wyśpiewywane 24/7... Gdyby miało to wyglądać i brzmieć tak, jak u lemurów z Madagaskaru w bezchmurną noc z piękną pełnią księżyca.

(Te lemury, swoją drogą, to są b. interesujące stworzonka i bliskie nam, bo nasz ukochany Ardrey głosi, że właśnie od czegoś takiego pochodzimy. Z karłowatym szympansem Bonobo mamy wprawdzie te same niemal garniturki, ale nasz przodek, to żadna tam "małpa", ino lemur właśnie. Pra-lemur, żeby być super-ścisłym, ale chyba niewiele się różnił. Nie to co my!)

Więc choćbyśmy wszyscy sobie... Prywatnie... Jako te lemury, tymi "kozimi synami" i czym tam jeszcze mieli rzucać, to i tak nie będzie to żadna "walka" z agresywnym islamem; nie będzie to żadne rozwiązywanie naszych, ach jakże licznych, problemów; nie będzie to absolutnie nic sensownego - a tylko zbiorowe bicie piany, tym gorsze, że zbiorowe; zbiorowe się brenzlowanie, tym gorsze od autentycznego, że z tego opluwania...

Naszego, zgoda, wroga, choć jeszcze na szczęście nie aż tak na dziś, choć na pewno na bliższą lub dalszą przyszłość - żadnej formy autentycznego, przez Bozię i Naturę Matkę zgodnie dla nas przewidzianego, spełnienia nie potrafię dostrzec. Tylko to nasze (!@#$ odwieczne, niestety) zakompleksione "wyśmiewanie się" z oprawcy, który nas oprawia, robienie głupich min za plecami zbira, który nas katuje, a akurat się odwrócił, wątlutkie "kpiny" z mendy, która nas poniża i szykuje nasze ew. wnuki na swoich niewolników. (Teraz konkretnie o komuchach mówiłem, i różnych tam .Nowoczesnych agenturach.)

Podobnie z "kurduplami". Putin mnie zdecydowanie nie zachwyca, ale zwalczanie go na różnych Fejsbukach i blogaskach za pomocą epitetów w rodzaju "kurdupla", wydaje mi się wyjątkowo wprost żałosne. Albo trza to zrobić porządnie, to zwalczanie znaczy - albo, moim skromnym, wypadałoby się jednak nieco hamować.

Dałoby się jeszcze sporo, nawet czasem zabawnych, rzeczy o Putinie powiedzieć, o Rosji jeszcze więcej, a nawet to i owo o zaletach niewielkiego wzrostu, tylko że to kiedyś, ewentualnie, innym razem. (Sam mam 185 cm, więc proszę mnie nie podejrzewać o ew. w tym temacie kompleksy.) I jeszcze mamy to robić zbiorowo, wmawiając sobie, że w ten sposób bronimy Polski, bronimy chrześcijaństwa, bronimy "cywilizacji łacińskiej". Czy może być coś żałośniejszego? (I akurat nie o tę wmawianą sobie bez sensu "łacińskość" mi tu chodzi.)

W każdym razie te wszystkie "kozie syny" i "kurduple", jak również radosne pokazywanie w sieci jak to muzułmański imigrant wywraca się na schodach ruchomych, których wyraźnie wcześniej nie widział i nie zdołał rozgryźć, jest, w moich modrych oczach, żałosne. Może faktycznie jakiś przygłup - u nas takich brak? Może naćpany, albo coś. Może bomba, którą niósł pod pachą, była za ciężka?

Oni naprawdę nie są wszyscy tacy durni, jak sobie chcecie wmawiać! Widać to gołym okiem, a kto nie widzi, musi być poważnie wzrokowo upośledzony, albo może siedzi gdzieś od pół wieku w jakimś lesie i nic nie wie. Kiedy się taki gość wypróżnia na peronie w Sztokholmie, to jednak co innego, bo to ostentacyjne, choć paskudne, zgoda, zachowanie w kraju okupowanym. Zapewniam, że u siebie oni tego nie robią. My też, jeśli kiedyś Bóg da nam zająć np. Berlin, nie będziemy się przesadnie wysilać z elegancją, choć jednak wolałbym, byśmy się aż do tego nie posuwali.

Lekceważenie wroga - choćby i przyszłego, ale za to GWARANTOWANEGO w przyszłości - to nie jest mądra strategia. "Optymizm jest tchórzostwem", jak mawiał pewien niegłupi gość, a trudno znaleźć jaskrawszy na to przykład, niż pocieszanie się... No bo chyba w niczyich oczach nie jest to coś, co by, nawet przy najlepszej woli, dało się nazwać "zwalczaniem", prawda? Na pewno nie jest to zwalczanie, jest natomiast wzbudzanie w sobie całkiem nieuzasadnionego poczucia wyższości... Z czego, spytam, ta wyższość?

Z tego, że wciąż rządzi nami Merkela? Że Putin robi z tą "naszą cywilizacją", z tą "naszą Europą", niemal co zechce? (I podobnie owi brzydcy chuligani od "Allach akhbar!" i całej reszty, nic oczywiście z prawdziwym islamem, którego Prorokiem i Jedynym Uprawnionym Interpretatorem jest niejaki Hollande, wspólnego nie mający.)

Oczywiście - coś się (w tej nieszczęsnej) Polsce ostatnio zmieniło, i to na plusa (dodatniego). Jednak, nie oszukujmy się, na razie to dopiero malutki kawałek pierwszego kroku, nasza w tym zasługa była naprawdę niewielka (zasługa Merkeli i "uchodźców" znacznie większa!)... Fakt, że Adaś i reszta ludzi sprawdzających wybory uniemożliwiła tym razem taki szwindel, jak już bywało, a, jak oglądałem to na własne oczy, Adaś tyrał przy tym jak szalony i chudzieńki był już tak, że go prawie nie było widać - ale też jaki to jest procent nas wszystkich?

Tak że zalecałbym nieco więcej POWAGI, godności też, sporo więcej pomyślunku, zaczęcie od siebie i własnych niedoskonałości, przypomnienie sobie (kto już zna) lub przeczytanie (reszta) tego, co na tym blogu Pan T. mówi o rodzajach agresji i "naszym narodowym kalectwie"... Bowiem cały czas kręcimy się wokół TYCH SAMYCH narodowych, czy jakichś może innych, ale paskudnie nam szkodzących, wad. I nie są to bynajmniej te wady, o których się stale słyszy!

Dałoby się, tuszę, dzięki tamu uzyskać pewien całościowy obraz i zacząć cokolwiek z tego co się wokół dzieje rozumieć. I może znaleźć dzięki temu dla siebie jakieś sensowniejsze zajęcie od powielania i wskrzeszania wzniosłej idei NAJWESELSZEGO BARACZKU. Co wy na to?

triarius