Chiński korwinowirus...

... szaleje! Jako efektowny dodatek to świńskiej grypy indyków i indyczego pomoru świń zresztą. No to może ktoś nam przypomni, kto to taki przewidywał już lata temu, że globalizm może się skończyć z powodów właśnie epidemiologicznych? Słuchamy Mądrasiński? Może być całym zdaniem!

Tak, właśnie drogie dziatki - tym kimś był Pan T. i nikt inny. To oczywiście trochę czasu jeszcze zajmie, ale jak nie wcześniej coś innego, to właśnie epidemiologia okaże się gwoździem do trumny tego całego... Z ENTROPIĄ, leberalno-lewacko-biurokratyczno-prawniczo-banksterski-z-przyległościami świrze, na pewno nie wygrasz. (Choć przyznaję, że potrafisz po drodze doprowadzi do katastrofy, o jakiej się najstarszym dinozaurom nie śniło.)

triarius

P.S. Muszę jednak przyznać, że pomysł by plagi zacząć nazywać od największych świrów danej epoki, całkiem mi się podoba. Tyle, że "gretowirusa" czy "merkelowirusa" gatunek ludzki może po prostu nie przeżyć. (Szajby ani specjalnie większe, ani mniejsze, jednak skala działań trochę inna, więc i wirus powinien być bardziej serio.)

Barok trzeciego tysiąclecia w genialnym wydaniu

Miałbym do napisania na tego temat masę - od wyjaśnienia co to właściwie jest i czym było na 300, niemal co do dnia, lat przed śmiercią Wujaszka Stalina... Przez odparcie niezliczonych  zarzutów, że "wydziwione", że tu i ówdzie zalatuje "satanizmem", że "baby z brodą"... Itd. Po rzucenie tego na szerokie tło Tygrysizmu Stosowango... Może ewentualnie ęteraktywnie, jeśli się coś rozpęta.

Na razie mam jednak jeszcze dwie godziny właśnie tego na "Mezzo" (gdzie jednak jakość dżwięku jest lepsza i w ogóle przyjemniej, przykro mi!), a potem liberalna praca na chleb. (Dla Chińczyka zresztą.)

I powiem tylko, że fakty można sobie ew. znaleźć po Wikipediach, że dla mnie ten spektakl to w całości arcydzieło (bo wcale nie cenię nudnej umoralniającej "sztuki", religia to co innego, ale też chrześcijaństwo już nie istnieje), a w tej mikroskopijnej akrobatce z uszami po prostu się kocham.

A teraz... Barokowy Orgazm Na Słodko, czyli Ballet Royal de la Nuit (co by się dokładnie tłumaczyło, jako: "Królewski Balet Nocy", choć może raczej po prostu "Nocny") w wykonaniu Teatru w Caen i Ensemble Correspondence:

triarius

P.S. Po wielu miesiącach chcę znowu zmienić nasze motto. Jednak to dotychczasowe jest tak bezcenne, że oto tutaj je na wieki wieków uwiecznimy. Oto i: Czasem trzeba walić dechą w łeb. (były Prezydent RP Bronisław Komorowski, Poznań 17-11-2016

Taka sobie myśl o grabieniu

Przywoływanie - z przekąsem lub z dzikim wyciem - bolszewickiej zasady "grab nagrablione" jest częste u tego, co dziś pragnie uchodzić za "zoologiczną prawicę"... (A nie jest żadną "prawicą", a co najwyżej kacapską, przeważnie zresztą amatorską in spe, agenturą, co dobitnie właśnie w tej chwili pokazuje K*win, bratając się bez żenady z oficjalnymi już komunistami.) Więc "grab nagrablione" miałoby btć najgorszą już zbrodnią i idiotyzmem w całej komunuie...

Tyle że o nieuczciwości tych ludzi i ich pogardzie dla słuchaczy świadczy drobny fakt, że nikt z nich nigdy nie poruszył oczywistej, jak by się zdawało, kwestii, czy to "nagrablione" rzeczywiście takim jest, czy też to tylko taka komunistyczna propagandowa ściema. W końcu dla normalnego człowieka stosunek do tej kwestii, tego "grablienia", powinien być dość różny w każdym z tych dwóch przypadków, zgoda?

Że ujmę to jeszcze inaczej: albo "święte prawo własności" zawsze było tylko dla słabych i ubogich, a elity zawsze miały je w przysłowiowej dupie... I co więcej, bogaci właśnie dzięki jego olewaniu są teraz bogatymi - a wtedy, sorry, ale hulaj dusza... Albo nie, i wszyscy tym "prawem" - ach! jakże się przejmują! - i "grabić" jest naprawdę brzydko.

Dla mniej kumatych: w jednym przypadku bedzie ta "zasada" przede wszystkim propagandowym kłamliwym (jak to one), agresywnym sloganem, w drugim odrzuceniem zasad, których inni, a w każdym razie obecne elity, od dawna nie przestrzegają, więc one nie mają znaczenia. Proste? Jednak nie dla K*winów tego świata, jak się okazuje.

triarius

Dwoje linków i to tyle

Bez pisania żyje mi się coraz łatwiej i niedługo szczęśliwie zapomnę, że w ogóle nabrałem takich skłonności, ale na wszelki wypadek, gdyby ktoś jeszcze tu trafił - dwie perły z odzysku. Pierwsza to mój własny kawałek sprzed lat, choć w istocie istotna część jest tam kogoś innego - niejakiego Samuela T. Francisa, Styl nieco przyciężki (wina to Francisa to, czy raczej tłumacza?), ale treść bardzo interesująca, Oto:

https://bez-owijania.blogspot.com/2006/11/samuel-t-francis-o-elitach-i-de.html

Niepewni? Co mi tam! Dam nawet Moim Hipotetycznym P.T. Czytelnikom fajny fragmencik, tytułem aperitifu:

Menadżerska elita sprzymierzyła się także z innymi etnicznymi grupami, z których większość podziela jej interes w wyeliminowaniu europejskiej tożsamości i wspierających ją sił kulturowych. Jak żydowscy sojusznicy elity i sama elita, te etnicznie nie-europejskie grupy zabiegają o wymazanie europejskiej tożsamości etnicznej i jej ekspresji instytucjonalnych. Ale w odróżnieniu od elity, starają się one także promować własną etniczną świadomość i tożsamość. Zatem podczas kiedy otwarcie europejska tożsamość jest praktycznie zakazana i surowo karana przez elitę menadżerską, instytucje które otwarcie eksponują nie-europejskie i anty-europejskie tożsamości są tolerowane i stymulowane.

A druga sprawa, to... Cóż, Plato amicus, ale czasem trzeba... Coryllus, powiem brutalnie, W dość świeżym tekście, moim skromnym wyjątkowo wprost gęstym od treści, dziwnie sensownym w wielu miejscach, a w pozostałych naprawdę skłaniającym do zastanowienia i zapładniającym. Oto:

https://coryllus.pl/rodzaje-okupacji/

Szczególnie zaś polecam poniższy fragment (wytłuszczenie moje własne). Chodzi o państwo późnego caratu. Idealnie, jak dla mnie, ujęto tu samą ideę "wielokultorowości", a w każdym razie tej dzisiejszej, którą się nam stręczy.

Wielokulturowość w cesarstwie sprzyjała utrzymaniu państwa, składającego się z dziesiątek, jeśli nie setek konkurujących grup wyznaniowych, politycznych, ekonomicznych, załatwiających swoje interesy w ramach systemu i jednakowo nienawidzących cara, popów, kozaków i siebie nawzajem. Jeśli ktoś twierdzi, że wielokulturowość to pokojowe współistnienie, ten chyba oszalał. Bez czerkiesów szarżujących na demonstrujące tłumy, nie byłoby żadnej wielokulturowości.

Tyle! Mam nadzieję, że resztki naszych grafomańskich skłonności zaspokoilismy na parę miesięcy.

triarius