Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Robert Ardrey. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Robert Ardrey. Pokaż wszystkie posty

środa, sierpnia 16, 2023

Terytorialność (plus bonus, jeśli będziecie grzeczni!)

Poniżej macie ładny przykład Terrytorialności. (Morada Kalifornia, ten piątek. Jakby to nie było jasne, to tutaj widać jak domowy pies, fakt że spory, przepędza z ogrodu dziką pumę.)



 

 

 Jest już wprawdzie cholernie późno na czytanie mądrych książek (takich nie traktujących o... nie jesteśmy tu sami, ale chyba wiadomo), ale Ardreya naprawdę należało czytać! Facet staje się bardziej aktualny dosłownie z każdym dniem i, choć nie żyje od 43 lat, nie ma akurat dziś nikogo bardziej aktualnego! Terrytorialność, nawiasem, stwierdzono u dosłownie wszystkich zbadanych na tę okoliczność ssaków, takoż u większości zbadanych kręgowców. Tylko człowiek zamiast takich najbardziej podstawowych und wszechobecnych instynktów ma Merkele i Bidety, Franciszki i Mateusze...

Byliście grzeczni? No to obiecany bonus...


 

"O czym to?" - spyta ten i ów. Chodzi tu o to, że facio podający się za Bezpitula (no bo autentycznej Kobiety nikt na Zachodzie od dawna przecież nie oglądał, i na pewno nie tu by ich szukać!) pobił właśnie babskie (bezpitulne) rekordy w powerliftingu o ponad 200 kg. A przecież Prawica (Pospolita Odmiana Ogrodowa Niskopienna) już nie od dziś broni babskiego (bezpitulnego) sportu przed inwazją transów, ale my - Tygrysiści - wiemy lepiej, prawda?

Nie mamy nic przeciw kobietom czy dziewczynom zabawiającym się sportem (choć po prawdzie wolelibyśmy, żeby się nie okładały ku uciesze gawiedzi po ryjach, powerlifting też mogłyby sobie łaskawie darować, ale niech im tam!), rozumiemy, że bliska rodzina może się dziko podniecać występami ukochanej krewniaczki na powiatowych mistrzostwach, ale robienie z babskiego (bezpitulnego) sportu sprawy wielkiej, narodowej, i wielka forsa wokół tego, ma się tak do Prawicowości, i po prostu do zdrowego rozsądku, jak przysłowiowa pięść do nosa! (Żeby już nie szukać oryginalniejszych porównań.)

"Dlaczego?" - spyta Niewierny Tomasz, albo po prostu ktoś przygłupi. A dlatego, mój słodki człeku, że jeśli im mniej taki ktoś jest kobietą, tym ma lepsze wyniki i większe szanse na zwycięstwo, to to jest po prostu chore! (Nie mówcie mi, że K*win głosi to samo! Wiem i jakoś to przeżyję. Czasem i K*win ma rację. Tusk też zresztą.) Nic kobietom nie ujmując, to naprawdę, jak się pomyśli, paranoja, żeby były nagrody za to, że ktoś jest mniej tym, czym niby jest i być powinien... To, że kiedy mężczyźni byli mężczyznami, nikt normalny i hetero by na taką babę z tarką na brzuchu nawet nie spojrzał, nie jest tu nawet najważniejsze... Choć przecież ważne. Najważniejsze jest... Co? - Mądrasiński!

Nie wiesz? Najważniejsze jest, mój chłopcze, to że tutaj nawet ma pewien sens lewackie "what is a woman?" Nie da się ukryć, że Kobiecość (tak jak i Męskość) to nie jest sprawa całkiem zerojedynkowa - można być mniej lub bardziej męskim, mniej lub bardziej kobiecym. Procentowo. Prawda?

Dla Lewizny (w tym Leberałów!) facet tym lepszy, im bardziej kobiecy, baba - im bardziej męska. My tego lewackiego świra oczywiście nie mamy. (Ja zresztą, tytułem dygresji, dość nawet lubię męskie kobiety, byle w miarę. Takie, jak choćby ta Pearl, która przecudne niszczy Feminizm i to coś, co dziś, w epoce Cuchnącego Trupem Upadku Zachodu, robi za "Kobietę". Zresztą to była półprofesjonalna siatkarka, co widać. Tu poniżej to właśnie ona, jakby ktoś chciał sobie zobaczyć.)


 

Jednak, że wrócę do ostatniego wątku, bokserki, maratonistki, powerlifterki i ogromna większość tej fauny, co ona odnosi w podobnego typu babskich (bezpitulnych) sportach sukcesy, to już drobna przesada i nikt, kto by się wciąż jeszcze dobrowolnie i za darmo na macaną randkę z Transem nie umówił (Transfomob jeden!) tym się nie zachwyci. Zupa, wyszywanie ornatów, karmienie piersią... Te rzeczy mi proszę - nie rzucanie młotem czy okładanie drug druga po mordach! (Kulą rzucać możecie, bo to było i za mojej młodości.)

Zresztą trochę teraz żartowałem, bo nie to jest tutaj, jako się rzekło, najważniejsze, czym powinnyście, Moje Drogie Białogłowy und Bezpitule, rzucać! Rzucajcie sobie czym chcecie, bardzo cenię osobistą wolność, tylko niech nikt nie wmawia nam, że to jest Wielka Narodowa, albo nawet Wielka Intergalaktyczna Sprawa! Wyszywanie ornatów jest taką, karmienie piersią takoż - tamto nie!) 

Zaś najważniejsze jest w tej sprawie to, że tutaj nie ma ścisłych kryteriów, co Kobietą jeszcze jest, a co już nie? Co kogo obchodzi, jakie geny ma ew. taka powiedzmy Środa, Victoria Nuland, czy Nasza Noblistka? Jeśli TO ma być 100% Kobiety, no to sorry, ale musimy sobie wszystko od początku przewartościować, i, niczym Adam w Raju źwierzęta - wszystko sobie od nowa ponazywać!

Dixi!

triarius

P.S. Teraz wychodzimy pojedynczo. Uważać na ogony!

środa, września 14, 2022

Syntetyka i Śladowość

Śmy sobie ostatnio rozmawiali o dystopiach Janusza Zajdla i coś w wikipedycznych informacjach na jego temat mnie uderzyło. Niby zupełny drobiazg, coś bez znaczenia, ale Tygrysizm Stosowany w swojej dydaktycznej-und-wychowawczej części to właśnie przede wszystkim kojarzenie faktów tak odległych, że nikomu spoza naszego elitarnego grona nawet by do głowy nie przyszło doszukiwania się między nimi związku. Zgoda? Generowanie w sobie i inteligentne potem wykorzystywanie hiper-syntetycznego umysłu!

Oczywiście ma to, jak wszystko na tym łez padole, swoją cenę i związane z tym przykrości - Tygrysista Stosowany jest dość mądry (i "tolerancyjny", hłe hłe!), by rozumieć, że nie każdy chce być Kassandrą, choćby nawet i potrafił, a prawie nikt nie potrafi. Jednak skoro już ktoś został dotknięty tą przypadłością, tym przekleństwem (w sensie antycznej tragedii), choćby początkowo w śladowym stopniu, no to Tygrysizm Stosowany pomaga mu te kontrowersyjne talenta rozwijać.

Dlaczego? Po co? Choćby dlatego, że... Masz rację Mądrasiński! Bo taka jest jego natura! A konkretnie? Nie bądź proszę taki w gorącej wodzie kąpany, bo w sielskiej Szwajcarii dostaniesz już za to trzy lata pierdla, ale zaraz ci chłopcze powiem... I tobie też oczywiście, panno Napieska. Nasz wstręt do tzw. "równouprawnienia" nie zawiera szykanowania inteligentnych i sensownych dziewcząt. Tyle chyba wiesz. No to właśnie!

Otóż znalazłem ci ja na niezawodnej Wikipedii - każdy sobie może zaraz sprawdzić! - takie oto informacje na temat Janusza Zajdla. (Wkleję całe akapity i zażółcę to, o co mi chodzi.) Na polskojęzycznej:

Działalność Zajdla stanowiła inspirację dla wielu fantastów młodszych generacji i zrodziła cały nurt fantastyki socjologicznej w Polsce (np. Maciej Parowski, Marek Oramus, Andrzej Krzepkowski). Jego utwory przekładane były na białoruski, bułgarski, czeski, esperanto, fiński, niemiecki, rosyjski, słoweński, węgierski oraz śladowo na angielski. Był działaczem międzynarodowego fandomu science fiction i członkiem World SF.

Na anglojęzycznej zaś:

His works have been translated into Belorussian, Bulgarian, Czech, Esperanto, Finnish, German, Hungarian, Russian and Slovenian.[3] As of August 2015, the only work translated into English is the short story Wyjątkowo trudny teren ("Particularly Difficult Territory") that Zajdel wrote for the English language Tales from the Planet Earth anthology edited by Frederik Pohl and Elizabeth Anne Hull.[3]

 No to teraz tak niecierpliwie wyczekiwana zagwozdka dla Młodych Tygrysistów Stosowanych: dlaczego coś, co dla pospolitego umysłu, a prawdopodobnie także i w zamierzeniu Autora, stanowiło, zapewne nie wyłącznie, ale jednak, miażdżącą krytykę istniejącego wówczas (a wedle niektórych nadal istniejącego, nadal z centrum w tym samym miejscu, i nadal jedynego obecnie) Totalitaryzmu, wydawane było niemal wyłącznie w tak mało liberalnych krajach, jak Białoruś czy Rosja, a po angielsku prawie nic?

Białoruś, Rosja, gdzie przecież wystarczy się rozejrzeć, żeby mieć dystopie Zajdla przed oczyma, jeśli nie gorzej! Gdzie każdy akapit opowiadania Zajdla musi boleśnie przypominać ofiarom tych upiornych reżimów o ich koszmarnym losie! Dziwne, nieprawdaż?

A po angielsku w całe 30 lat po śmierci Autora jedno opowiadanie, specjalnie zresztą napisane dla anglojęzycznego magazynu. Śladowa ilość, jeśli mnie spytać i jeśli ktoś lubi naukowy język! Angielski - międzynarodowe koiné współczesności, a już na pewno dla SF, rynek ogromny, pełen spragnionych wrażeń czytelników...

No i przecież chodzi o kraje, dla których język angielski jest ojczystym, a one przecież zoologicznie nienawidzą wszystkiego, co by w jakikolwiek sposób ograniczało wolność. Stanowią po prostu najoczywistsze przeciwieństwo tego, co Zajdel w swoich koszmarnych wizjach opisuje. A jednak... Gdyby to nie był ten nasz ukochany Wolny Świat (ach!), człek by mógł pomyśleć, że to jakaś (wypluj mi zaraz to słowo!) cenzura... (Przypomina się pośmiertny los naszego Roberta Ardreya!)

No to się teraz zastanówcie nad powyższą kwestią, moje drogie dziatki, a kto chce dostać dodatkowe punkty, niech na piątek napisze krótki esej na temat związków, podobieństw i kassandrycznych proroctw Zajdla w "Limes Inferior" i "Paradyzji". Tak z pięć stron tekstu, pojedyncze odstępy. Dziękuję za uwagę, to by było na tyle.

triarius

P.S. Wychodzimy jak zawsze pojedynczo.

czwartek, sierpnia 18, 2022

Wyjaśniamy sobie wreszcie to z tym optymizmem

Spengler, jak każdemu wiadomo, mówi że "Optymizm jest tchórzostwem", a masa całkiem skądinąd sensownych ludzi ma z tym stwierdzeniem okrutny problem. A przecież to dość proste, i kto ma oczy, z każdym dniem powinien coraz wyraźniej rozumieć, jak to konkretnie działa i jakie to prawdziwe. Jeszcze nie rozumiecie? Powiedzmy, że mamy taką sytuację: Jedynym rozwiązaniem jest X - szybko, zdecydowanie, do samego końca, jednak wszyscy po tej przegrywającej stronie, cienkimi głosy:
Przecież X nie jest żadnym rozwiązaniem! X nie może być rozwiązaniem, bo przecież X NIGDY nie jest rozwiązaniem! Przecież Bóg by nie pozwolił, żeby kiedykolwiek rozwiązaniem miało być to ochydne X! Przecież oni aż tacy perfidni być nie mogą! Przecież To-Się-W-Pale-Nie-Mieści-Żeby-Oni...! AŻ TAK źle być przecież nie może! Na pewno ta zima będzie lekka jak nigdy, zobaczycie! Może zresztą pasikoniki i biedronki wcale tak źle nie smakują? Zresztą aż tak źle być PRZECIEŻ nie może - zawsze jest jakoś tak pośrodku, od początku świata, i zawsze tak będzie.

A nieliczni, nieco bardziej przytomni: 

Zresztą, nawet gdyby trzeba było X, to przecież ktoś kiedyś się zdecyduje. Nie wpadajmy w depresje czy jakieś paranoje! Ktoś kiedyś.
Teraz rozumiecie? Zaprawdę powiadam: jeśli wam się kiedyś wydaje, że Spengler bredzi, to jednak wy nie do końca kapujecie! (Jednak Spengler to do doktoratu z Tygrysizmu - wy najpierw musicie najpierw na pamięć i ze zrozumieniem Ardreya!)

triarius

P.S. 1 #ThinkBeforeSharing ! ! !
 
P.S. 2 Oczywiście zapomniałem o najważniejszym: "Nie możemy się zniżać do ich poziomu!"

sobota, maja 28, 2022

Zabawny paradoks

Zabawnym paradoksem może się wydawać fakt, że im bardziej Spengler, a już na pewno tytuł jego Magnum Opus, z każdym rokiem staje się bardziej aktualny, tym mniej poziom intelektualny Szan. Publiczności pozwala na jakiekolwiek jego zrozumienie.

 (I dlatego, choć Ardreya ze wszystkich sił chronią przed wzrokiem ciekawskich, Spengler, wprawdzie liberalnie skastrowany, jest dostępny. Paradoks, zgoda, ale jest w tym także prosta, siermiężna, ordynarna nawet, ubecko-globalistyczna, logika. Której Szan. Publiczność dzisiaj nijak nie ma jak rozgryźć. I tu się krąg ślicznie zamyka, wąż zjada własny ogon,... A teraz głośno, wszyscy razem: Pam Pam Pam Pam, Pam Pam Pam Pam...!)

triarius

P.S. #ThinkBeforeSharing

czwartek, listopada 04, 2021

Kowidową maseczkę, anybody?

Może Kurak, to mogę chyba i ja?! Ja nawet tym bardziej, bo Kurak (ani chyba nikt inny) nie odgrywał całe życie Pasikonika z LaFontaine'a, żeby potem na starość musieć przymilać się do Wolnego Rynku z Liberalizmem. Z "kowidową maseczką" to jednak raczej żart, choć faktycznie mam tam takie kominy na pysio, mogące pewnie w czasach mniejszego terroru służyć za "maseczkę", a we wszystkich czasach przydać się do np. rabowania banków czy różnych tam pokojowych demonstracji.

Plus koszulki (wiem że zima!), bluzy z kapturem, skarpetki, niewieście obcisłe kalesony (w sam raz do reklam!), pancerne osłony do iPhona, kubki, naklejki... Torby, plecaczki, kapelusiki... I jeszcze sporo innych rzeczy, a wszytko z naszym przesławnym logo "Ośmiorniczki WON!" lub z Naszym Ukochanym Niebieskim Tygrysem, co tu u góry po prawej. Na razie te dwa projekty, ale już sobie wymyśliłem Boskiego Oswalda z tekstem - tym razem po angielsku, w każdym razie też - w rodzaju "Był największy i każdy kolejny dzień w tej rajskiej rzeczywistości to potwierdza!... Plus Ardrey, muszę jakoś połączyć wszystkie jego okładki w jednym obrazku, z napisem w rodzaju: "Czytaj Ardreya - dopóki jeszcze za to nie grozi obóz pracy!"

Mówię teraz o angielskim, ale gdyby ktoś chciał coś podobnego po polsku, to niech powie, to nie będzie wielki problem stworzyć i krajową wersję. Na razie rynek jest w sumie zachodni, a to dlatego, że rodzimy serwis tego typu zdaje się jeszcze w ogóle nie działać, choć niby istnieje. Jeśli ktoś mieszka na Zachodzie, przebywa tam, ma znajomych... To prosiłbym co najmniej się zastanowić, bo i tak na byle co wydacie tyle samo, a radości o wiele mniej. Na gwiazdkę można przysłać krewnym i/lub znajomym (Królika), albo jakimś Lemingom, którym wypada dać prezent, ale nie chcemy ich w tej Lemingozie padcziorkiwat'. Mnie by to pomogło na przeżycie, a  chyba i parę innych pożytecznych rzeczy by zrobiło. Oto linek:


I zachęcam kliknięcia, a potem do zajrzenia tam za czas jakiś, najlepiej szybko, i czemu nie - często!

triarius

P.S. Ogólnie to raczej nie lubię koszulek z przekazem, bo to mi zalatuje Lemingozą, ale w tych czasach każda okazja jest cenna do pokazania, co jest co itd. Zgoda? Ardrey, Spengler, Pan Tygrys czy, z drugiej strony, Ośmiorniczki, to jednak inna sprawa, niż jakiś Einstein czy nawet Zweinstein!

A jakby ktoś miał fajny pomysł na cosik, co by albo zareklamowało wartościową sprawę, albo spodobało się szerokiej publiczności i coś zarobiło, to proszę mi tu o tym bez skrępowania komętać! O, sam na coś wpadłem! Zaraz wykorzystam ten obrazek o foliarzach i szurach, co go wczoraj wrzuciłem!

piątek, października 22, 2021

Nie zdziwiłbym się...

... gdyby wnet rozpoczął się globalny ekonomiczny kryzys, o jakim nawet w 1929 się nikomu nie śniło, a rozpocząć się może... Wróć - już się dawno rozpoczął, tyle że nam tu chodzi o tę ostrą fazę... Więc on się pewnie rozpocznie, w tej ostrej fazie, od rynku nieruchomości. Właśnie bankrutuje ogromny CHIŃSKI deweloper - sprawa dosłownie masy miliardów dolarów, a tam, z tego co kojarzę, wszystko poinwestowane w takie właśnie firmy, z tą na czele. Oczywiście kitajskie państwo będzie tę firmę ratowało, ale jak się ta informacja po świecie rozprzestrzeni, to się zacznie jazda.

Dlaczego oni wam o tym nie powiedzieli? "To bardzo dobre pytanie", by zacytować Klasyka (młodzież wie, o kogo chodzi? Tak Napieska, właśnie ten!) Sami sobie odpowiedzcie, ale zapewniam, że to nie Ardrey albo Pan T., i tego skutecznie wyciszyć się nie da. Zresztą słyszałem, że mieszkania w Wawie już jakiś czas temu bardziej się sprzedają, niż kupują, a to też o czymś świadczy.

* * *

No to na deser jeszcze zagadka. Jakiś czas temu widziałem niezłego mema: dwa obrazki koło siebie - na jednym lata '60 i "Jestem lewicowcem, więc żadnej władzy nie wierzę i się nie podporządkuję!", na drugim 2021 i "Jestem lewicowcem - jak śmiesz nie wierzyć i nie podporządkowywać się Władzy?!"

Zabawne, słuszne, ale cóż w tym aż tak zaskakującego? To do ciebie to pytanie, Mądrasiński! Jak się tyko o kieckach myśli, i to nie żeby je nosić, tylko pod nie wpychać łapę, to się głupieje, i po tobie już to wyraźnie widać. A ty Napieska mogłabyś go na krótszą smycz - naprawdę masz ochotę rozmnażać się z, excusez le mot, debilem? 

Wasze ew. potomstwo będzie głupie jak przysłowiowy but i nawet nie będzie żadnymi arysto. Co, że samo nazwisko Mądrasiński, choć w Almanachu nie notowane, też coś znaczy? Też już od tej erotyki zdurniałaś, dziewczyno? To wszystko dlatego, że mieszkamy w ZOO, ale dla was to już zbyt trudne. Co ja tu w ogóle robię pod tą strzechą z tym nieszczęsnym kagankiem?! Też już w tej klatce zdurniałem?

triarius

P.S. A teraz wychodzimy pojedynczo i u uważać na ogony! (Chodzi o szpicli, debilu! Co ty w ogóle robisz w naszym elitarnym gronie? I kto ty w ogóle jesteś?!)

czwartek, października 14, 2021

Ileż, ach ileż czasu...? (czyli: Pierwszy raz o etyce - łał!)

Ohyda tego dzisiejszego świata wynika z tego (może nie wyłącznie, ale całkiem możliwe, że głównie), iż podstawą wszystkiego jest ETYKA, a to coś, o czym cholernie trudno sensownie rozmawiać, gdzie nie daje się określić, kto jest nosicielem, a propaguje się marnie - czy to poziomo, czy pionowo, kropelkowo także, i to nawet bez przyłbico-maseczki. Jednak naprawdę jest to podstawa! Żwierzęta mają to załatwione w samym odrutowaniu, hardwired znaczy, ale ludzie nie, a w dodatku wy nie raczycie Ardreya, więc co wy tam z takich spraw zrozumiecie...

Kiedyś była Religia, ale teraz zamiast niej jest Franciszek i telewizja, więc, jak ponoć mówi młodzież: "pozamiatane". (Aredrey też i o tym prawi, ale wiecie lepiej.) I tak by można sobie rozprawiać do sądnego dnia, ale po prawdzie jedyna pewna i ścisła rzecz, jaką da się o Etyce powiedzieć, to to, że jak ktoś ma w ałzwajsie czy innej kenkarcie "etyk", to od razu butem i w mordę - nie można inaczej, bo to by była Zbrodnia Przeciw Ludzkości (ach!). To tak jak z "baby-Hitlerem", którego lewizna bez przerwy katrupi, żeby uratować Ludzkość (ach!), a przecież bez cofania się o ponad setkę lat w przeszłość i mordowania niemowlaka, dałoby się... Ale sza, bo nie lubię... Wielu rzeczy - na przykład mówić tym różnym, co dokładnie o etyce i takich sprawach myślę.

Zastanawiałem się ostatnio jednak, moi najdrożsi ludkowie, specjalnie dla was, czy uda mi się w owej niebinarnej (!) sprawie, jaką jest Etyka, z tą tam fuzzy logic i wszystkim, znaleźć jeszcze coś dość ścisłego, by dało się o tym mówić bez popadania w moralizowanie i temuż podobne obrzydliwości. No i chyba znalazłem!

Taki mianowicie etyczny problem sobie wykompinowałem: na jak długo po własnym ostatecznym zejściu z tego świata człek, nie będący ogłupioną do szczętu ludzką mrówką, kopniętym lewakiem czy urodzonym niewolnikiem, może się jeszcze losem i Dobrobytem Ludzkości (ach!) przejmować? Ale nie mówimy tu o takim sobie luźnym się zastanawianiu, czy broń Boże Historiozofii, tylko o poświęcaniu się, jeszcze za życia, zaciskaniu pośladków, niejedzeniu tego, kultywowaniu tamtego, oszczędzaniu ziemskich i galaktycznych zasobów... Itd. itp., żeby za ileś tam pokoleń po naszym (turpe dictu) zgonie, oni, w tej przyszłości, co ją sobie tylko wyobrażamy, bo nie da się inaczej, mieli cieplutko, ale nie za ciepło, fajne jedzonko, znakomitą rozrywkę, wygodne buty i przystojnych polityków.

No i wyszło mi z tych rozważań, że tak długo, jak mamy nadzieję, że oni - tam w tej przyszłości - będą O NAS z kolei pamiętać. I to koniecznie pozytywnie - inaczej się nie liczy! Serio! Jak długo oni nas będą traktować, jako swojego PRZODKA - niekoniecznie w sensie genetycznym (immisio penis intra vaginam z dalszym ciągiem), bo może to być czysto duchowe, ale bez tego to jest oszukańcza transakcja, po prostu. Jeśli, na ten przykład, staniemy się dla nich prymitywnymi, wulgarnie binarnymi małpoludami, o co się niektórzy tak pilnie starają - to na drzewo!

Tylko tyle oni mogą wtedy dla nas zrobić, że będą nas pamiętać i jakoś tam czcić, ale w końcu coś dla nas robić muszą, bo inaczej wychodzimy - albo na totalnie oszukanych idiotów, albo na totalnie zniewolonych niewolników! A odnosi się to - i choćby tylko z tego powodu jest to GENIALNA konkluzja - zarówno do ew, przyszłych Polaków (zakładając oczywiście, że takie coś, jak Polska, jesze za 20 lat będzie istniało), jak i całkiem obcych przedstawicieli Ludzkości (ach!) z drugiego końca świata i o innym kolorze skóry. (Choć skala czasowa może być diametralnie różna w tych różnych przypadkach). I donosi się też w najoczywistszy sposób do naszych najautentyczniejszych, w najściślejszym znaczeniu, potomków tych uzyskanym dzięki immisio penis... itd., z kontynuacją, Łał? A cóż by innego?

Mówię absolutnie szczerze i z przekonaniem. Zastanówcie się proszę nad tym i oceńcie, czy nie dawaliście z siebie dotąd robić ciężkich frajerów! Czy ci tam z tej odległej przyszłości, co to dopiero za pięćset lat się pojawią, a wy dawno już... Sami wiecie... Nie zrobili was w konia, jak kompletnych... Ale sorry! - to chyba nie oni jednak z was tych głupków i frajerów robią. Któż by więc to mógł być?!

triarius

P.S. A jeśli ktoś przekonany, że "etyka" to dokładnie to samo, co Starotestamentowa Moralność Seksualna, to co ja mogę mu pomóc?

środa, października 13, 2021

Problem z ludźmi jest taki, że...

... normalnie żyjący w swoim codziennym kołowrotku i całkiem zdrowy na umyśle osobnik, co oznacza pewną ilość hormonów, kafelki do łazienki, rodzinę i brak intelektualnego wyrafinowania... Mówimy o poziomach meta i przygotowaniu filozoficznym, co - powiedzmy sobie wyraźnie - w zbyt dużych dawkach jest po prostu TRUCIZNĄ! 

Widać to po lewiźnie, gdzie takie zjawisko występuje, nie u hunwejbinów of course, tylko u "intelektualnej elity". Nie kafelki, którymi szczerze mówiąc gardzę, nie rodzina, której urok przemawia do mnie tak sobie, tylko właśnie absurdalny przerost z przekrwieniem kory, z jednoczesną atrofią wszystkiego innego, nawet tych nieszczęsnych kafelków czy innego płotu.

Jak byście przeczytali Ardreya, to może byście zrozumieli, iż to wynika (m.in., zgoda!), że ludzki umysł nie powstał w celu obserwowania kursów giełdowych, poczynań świrów obdarzonych z szemranych powodów totalną władzą nad naszym życiem, czy subtelności rozmnażania się przez podział, wydumanych nie tak dawno, "żęderów", tylko...

Tak Mądrasiński! Do ganiania za antylopą po sawannie (widział ktoś kiedyś, mówię o TV, tę najstarszą znaną metodę polowania?)... Do wyczajenia gdzie można znaleźć najpożywniejsze bulwy... Do prezentowania charyzmy przy plemiennym ognisku... Do potraktowania drugiego samca kością udową wspomnianej antylopy w skroń, ale tak, by jego bracia nie widzieli... Do potraktowania drugiej samicy wstrętnym pomówieniem, żeby drugi pod względem umiejętności łowca w grupie nadal przynosił nam i naszemu potomstwu co upoluje, a nie tej obrzydliwej suce i jej paskudnym bachorom... Te rzeczy!

Wiecie, że wedle najnowszych badań ludzki język powstał nie dawniej, niż 40 tys. lat temu, w jednym miejscu w Afryce?! (Że w jednym miejscu to zawsze podejrzewałem zresztą.) Cóż więc silniej na nas działa, że spytam - kafelki i przemówienia Merkeli, czy też mające miliony lat wdrukowane instynkty?

Tak by można ardreyizować w nieskończoność, z nieskończoną rozkoszą i pożytkiem, ale ja chciałem właściwie rzec rzecz prostą, acz błyskotliwą. Że oto z powyższego wynika m.in., iż człek, o ile nie ma akurat, na dobre czy złe, takiej obsesji, ma cholerne problemy z inteligentnym uwzględnieniem czasu w swoich analizach, szczególnie tych czysto mentalnych, bez wspierających narzędzi, i spontanicznych. Szczególnie trudno jest porównywać wydarzenia mające różne skale czasowe. 

Biurokracje i Naprawiacze Świata mają do tego narzędzia i ludzi, których specjalnie po to pozbawiono troski o kafelki, ale zwykli i na ogół porządni ludzie nie. Nie mają też, jako się rzekło, przez Mamę N. wbudowanych mentalnych narzędzi do rozpoznawania kłamstw mediów i kto z Naszych Umiłowanych jest jeszcze większą mendą, niż reszta (tzw. "wolne wybory"),

Weźmy na przykład naszego ulubionego Kowida... Fakt, że takie małe coś, całkiem nieoczekiwanie wywraca plany Uszczęśliwiaczy Ludzkości, powinien teoretycznie zachwiać wiarą Ludu w nieomylność tamtych i skłonić do ich, łagodnie mówiąc, przepędzenia ze swojego życia. Tak Napieska? No bo jeśli wszystkie te do dwusetnego miejsca po przecinku dopięte na ostatni guzik światłe plany różnych tam noblistów, byle co potrafi obrócić w niwecz, to ile są warte zabiegi tych wszystkich... 

Ale nie! I dlaczego nie, moje dziatki? Właśnie, panno N.! Bo to skala czasowa całkiem inna od tej, w której taki zwykły, normalny i w sumie niegłupi Prol sobie żyje! Tu dnie, tygodnie, góra lata... Tam - ach! - odległe o może setki lat pokolenia jakichś bezpłciowych już zapewne, wielożęderowo-niebinarnych istot z chudzieńkimi nóżkami i ogromną głową - w sam raz pod telewizor! Nie ma już czarnych, żółtych i białych - wszystko to trzymane pod światło prześwieca dziwnym brudno-różowawym brakiem koloru. Wszystkie te, wymarzone przez Merkele tego świata, potworki trzymają się oczywiście bez przerwy za łapki i piskliwymi głosy zawodzą "Odę do radości".

W celu uszczęśliwienia naszych ew. potomków za kilkaset lat, za co my dzisiaj płacimy thru the nose, poświęcamy się każdego dnia i słuchamy tych wszystkich mało melodyjnych syrenich śpiewów, zwanych dzisiaj "mediami", "edukacją" czy "rozrywką". A jednak masy to robią i niestety robić będą, oni to wiedzą i niestety... 

You get the drift. Bez elity nic się nie może udać, a okazuje się, że jednak te ich "elity" elitami są w wystarczającym stopniu, by to działało, a po drugiej stronie... Czy ktoś potrafi sobie na przykład wyobrazić sytuację, że oto Prol z dnia na dzień przestaje kibicować meczykom i innym Małyszom, totalnie olewa media... Ach, co za myśl! Ale by się wystraszyli! Jednak Lud, choć sporo ma zalet i przewag nad tym, co dzisiaj chodzi za "elitę", w swej masie, w sprawach ponad-indywidualnych, bo o nich mówimy, durny jest i durnym pozostanie, taka jego natura.

Tamci to wiedzą i tamci to... Rozumiecie już? A zamiast jakiejś w miarę autentycznej elity,  która by cokolwiek mogła zmienić, podsuwają Prolom Małysze i... Jak ma ten "najlepszy piłkarz na świecie"? A - Lewandowski. Do tego Zenki, Freddy Mercury i inne mumie Stonesów (z czystej miłości do Muzyki wykonujących teraz Disco), "von" Misesa, angielską rodzinę królewską i JP2 doprawionego Franciszkiem... (Uff! Ta litania kosztowała mnie sporo zdrowia!)

A Prol to łyka i łyka, bo od tego też jest Prolem! Tak moje dzieci?

triarius

P.S. A teraz idźcie się poobściskiwać do jakiegoś parku, tylko najpierw wychodzicie stąd niezauważeni! Dbałość o demografię jest chwalebna, ale niekoniecznie na podziemnym wykładzie!

wtorek, października 12, 2021

Osobiście nie posiadam się z podziwu, że już na dobre parę lat przed Morawieckim...

[...] kiedy różnorodność gatunków nie rozświeca już godzin poranka, a różnorodność ludzi znikła, niczym ostatnia gwiazda o poranku: jeśli to jest poranek w którym mamy się obudzić, błagam Cię Boże, niech umrę we śnie.

 A jednak jest to poranek, do którego, świadomie czy nie, dążymy: ty, ja, kapitaliści, socjaliści, żółci, biali, brązowi. To poranek, którego domagają się profesorowie wraz z policjantami, który filozofowie dwóch ostatnich stuleci wychwalają, poranek identyczności, zbiorowo wywoływanego odruchu warunkowego, poranek egalitarnej rzeczywistości "Nowego Wspaniałego Świata", porządku niepodlegającego dyskusji, szarych nierozpoznawalnych cieni jednolitej reakcji na jednolity bodziec, poranek dźwięku dzwonka i owiec podążających na pastwisko.

 To właśnie poranek, który sławimy i o który się modlimy w naszych organizacjach przemysłowych, na naszych kolektywnych farmach, w naszych radach kościelnych, w naszych debatach rządowych, w naszych stosunkach międzypaństwowych, w naszych pełnych moralnego uniesienia żądaniach stworzenia światowego rządu, w naszych najcnotliwszych modlitwach o to, byśmy pewnego dnia wszyscy mogli być tacy sami. To poranek, przeciw któremu młodzi, nieważne wiedzą o tym czy nie, podnoszą się w proteście. I jest to także poranek, niech wieczna będzie chwała naszego pochodzenia, który nigdy nie nadejdzie.

 Tak jak życie jest większe od człowieka, tak też większe jest od nas. Ewolucja, tak samo jak nasze powstanie umożliwiła, na koniec nas osądzi. Selekcja naturalna nas do istnienia powołała i ona też, jeżeli pokona nas nasza hybris, zawyrokuje naszą eliminację. Jednak ten ciemny szary poranek nigdy nie nadejdzie, ponieważ prawa wyższe od ciebie i ode mnie, w bezstronnym, niepodważalnym wyroku jakiegoś nocnego sądu, skażą nas jako gatunek na wymarcie - lub, co bardziej prawdopodobne, zmuszą nas do poddania się prawom biologii.

Co to, pytacie dźwięcznym chórem? W dawnych czasach, kiedy były tu jeszcze komęta, ogłosiłbym konkurs na zgadnięcie kto to był rzekł, i dodatkowo, kiedy.  Nagrodą byłby uścisk dłoni Prezesa, albo i żółty pas Tygrysizmu Stosowanego. Teraz jednak nie mam wyjścia, więc mówię: to ostatnie słowa (w moim przekładzie) z mojej chyba najulubieńszej książki Roberta Ardreya (słusznie, z ich pkt. widzenia od leberałów zepchniętej do tygrysicznego podziemia, wraz z pozostałymi!) The Social Contract. Książka wydana w roku 1970, a więc naprawdę jeszcze przed Morawieckim i "pandemią", a nawet Boską Merkelą i LGBTXYZ. Łał?

triarius

P.S. A teraz wychodzimy pojedynczo, bez zwracania na siebie uwagi. (Wiem Napieska, że z twoją urodą to cholernie trudne. Załóż może podpaskę na odmianę na twarz. Wiesz: modo pandemico covidis pestis. Cel uświęca środki, a ciebie byłoby szkoda, gdybyś wpadła, nie to co tego tam... (Oczywiście, to łacina kuchenna. A jaka ma być? Garaży wtedy nie mieli. ;-)

wtorek, października 05, 2021

Ociupinikę Antropologii może?

Kto zapomniał, to mu przypominamy, a kto nigdy nie wiedział, niech już wie i na wieki zapamięta, że Robert Ardrey to z wykształcenia był antropolog. Tak, ten nasz ukochany, ten którego nie raczycie, woląc Ziemkiewicze, Ogórki, JP2, a czasem nawet i "von" Misesy*... Ten, bez którego nijak, bez którego wszelka dzisiejsza "prawica" to albo (cytując Dávilę**): "Po prostu wczorajsza lewica, pragnąca w spokoju trawić", albo jeszcze gorzej, jak w przypadku K*wina, czyli: "Jeszcze ja, ja, ja Panie Rockefeller! Tak się dla Pana pilnie staram przecież! Kto tak pięknie jak ja do końca ogłupia tych durnych Proli, stworzonych na niewolników Pańskich Szanownych Wnuków? Kto bardziej niż ja zasługuje za swoje zasługi na załapanie się do tej Pana Globalnej Elity? Chyba mnie Pan, Łaskawco tutaj z tą hołotą nie zostawi, prawda?!"

Nas tutaj (pluralis maiestatis, łał!) też Antropologia dziko kręci, choć raczej taka syntetyczno-fotelowa w stylu Frazera, a nie żeby siedzieć 20 lat wśród jakichś arktycznych Pigmejów, jedząc szarańczę, żeby w najmniejszych szczegółach opisać potem ich niezwykle pokrętny system pokrewieństwa, czy coś podobnego. W każdym razie niedawno zacząłem (ci ja) podczytywać książkę, co ją mam od dziesięcioleci, a mianowicie Political Anthropology: an Introduction, autorstwa pana o walijskim nazwisku Ted. C. Lewellen. Dziwne, że tak długo na lekturę czekała, ale w końcu było tyle innych, plus inne zajęcia...

Najpierw chciałem się nieco więcej dowiedzieć o szkockich klanach i klanach w ogóle. W końcu jest się tym późnym wnukiem jednego z najsławniejszych... I najnieśmiertelniejszych. Nawet nie aż tak bardzo późnym. Czytam od początku, o klanach trochę się już - thank you very much! - dowiedziałem, aż doszedłem (ci ja) do proto-Państw i państw powstawania. To dopiero jazda! Było i Inkach, bardzo ciekawskie info, potem było za i przeciw teorii powstania Państwa niejakiego Marksa z niejakim Engelsem... Gdzie nie wszystko się nam dzisiaj zgadza, ale jednak jest tam i parę niegłupich myśli, co by "prawica" spod trzepaka sobie na ten temat nie wmawiała.

No a przed chwilą przedyskutowaliśmy sobie z panem L. teorie wywodzące genezę Państw z konfliktów zewnętrznych, militaryzacji i, mówiąc brutalnie, wojny. Tu też mamy za i przeciw, są niegłupie myśli, ale jest i maniackie ganianie w piętkę różnych Herbertów Spencerów***. Wszystkiego tu nie przedstawię - jak coś, to kupta sobie ta książka i przeczytajta! - ale dam drobny cytat i paroma słowy skomentuję. Oto i:

Carniero wyjaśnia [centralizację i wzrost centralnie-położonych wiosek u Yanomamo w Wenezueli] w kategoriach "zasady wykluczenia konkurencyjnego", zapożyczonej z biologii ewolucyjnej. Zasada ta głosi, że "dwa gatunki zajmujące i eksploatujące tę samą część habitatu nie mogą koegzystować nieskończenie długo" - jeden musi w końcu wyeliminować ten drugi. Stosując tę zasadę do społeczeństw Carniero zauważa, iż w przeciągu historii chiefdoms**** łączyły się w państwa, a państwa prowadziły wojny, by stworzyć większe państwa, przy czym rywalizacja i selekcja w coraz większym stopniu miały tendencję generowania coraz większych organizmów. Ekstrapolując zmniejszającą się liczbę autonomicznych politycznych organizmów na świecie od roku 1000 naszej ery, Carniero przewiduje polityczną unifikację całej planety około roku 2300. (Jednak rozpad Związku Sowieckiego sugeruje, że mogą istnieć tendencje przeciwdziałające gołemu ogromowi.)
(Przekład nasz własny, dość miejscami lużny, ale merytorycznie wierny.) I jeszcze parę uwag do powyższego:

1. Ładnie się to zgadza ze znaną tezą Konecznego, który, na ile kojarzę, był z wykształcenia biologiem, i żadnym idiotą, choć nam się tu zdarza go szarpać po nogawkach, co jest winą jego tępych dzisiejszych wielbicieli, próbujących z doraźnej i wtedy b. pożytecznej nacjonalistycznej propagandy sprzed stu lat uczynić poważną Historiozofię  na miarę Spenglera lub lepiej. (Rzym się akurat do nas nas przeczołgał tajemnym podkopem przez czasoprzestrzeń, a Niemce to Bizancjum, bo tysiąc lat temu jedna żona Cysorza.. Obłęd!)

2. 300 lat widzi mi się mocno optymistyczne, jak również przekonanie, iż  CCCP na pewno "się rozpadło", z czego ma wynikać tak wiele innych proroctw. Nas tutaj obowiązuje raczej taka (żartuję z "obowiązywaniem", można polemizować, ale większych szans na sukces nie widzę) interpretacja, że CCCP bystrze się zorientowało, iż z pozwoleniami na maszyny do pisania nie wygra nawet ze spedalonych Zachodem uzbrojonym jednak w komputry, więc się przegrupowało, by ten błąd przeszłości naprawić. 

Tak, przegrupowania w kontakcie z wrogiem (?) są wysoce ryzykowne i mają swoje koszty, ale durny Zachód nie potrafił tej szansy wykorzystać i naprawdę "zimną wojnę" wygrać. Oczywiście tę obecną obrzydliwą Konwergencję Leberalizmu z Bolszewizmem podlanym odwiecznym Wielkoruskim Imperializmem, to kazirodcze małżeństwo dwóch bękartów Oświecenia, będą b. niedługo głosić nam zwycięstwem i Nową (ach!) Jutrzenką Ludzkości, ale my tu pozwalamy sobie tu na pewien sceptycyzm. To tyle na dzisiaj, ludkowie moi rostomili!

------------------------------------------------

* To ostatnie do ciebie przede wszystkim było, Wyrus! Nikt inny z wielbicieli tego pana od dawna mnie nie czyta i na pewno nie komęta.

** Tak, panie B - ma pan rację, że to formalnie raczej po prostu "Gómez", ale to nazwisko jest o tyle pospolitsze, nie ewokuje pokrewieństwa ze Św. Teresą, iż jakoś trudno by mi było przejść.

*** To ten prorok Liberalizmu, co K*win próbuje nim być. Najordynarniejsza wersja socjal-darwinizmu, z przeproszeniem Darwina.

**** Nie znalazłem rodzimego określenia, ale nazwa pochodzi od słowa "chiief" czyli "wódz" itp., a chodzi o coś pomiędzy luźną grupą jakichś nomadów i już dość skomplikowanych plemieniem.

triarius

P.S. Przekażcie sobie pocałunek pokoju i wychodzimy pojedynczo. Bez zwracania na siebie uwagi, bardzo proszę!

środa, września 29, 2021

Oto kazanie na dzień dzisiejszy, mój Wierny Ludu...

Skoro wszystkie dotychczasowe środki zawiodły, możemy równie dobrze na koniec spróbować Prawdy. Co mamy do stracenia? 

(Robert Ardrey w wolnym przekładzie Pana T.)

* * *

No to może jeszcze parę nabrzmiałych aktualnością uwag, żebyśmy mogli sobie więcej policzyć za wyimaginowaną wierszówkę... (Od kogo miałbym ją dostać? Od Putina? Tuska? Al Kaidy? Biedronia? Już wiem - od Łukaszenki, bo każdy kto nie kocha PiSu i Niedzielskiego to białoruski agent!)

Kurak "wreszcie" doszedł do granic swojego pojmowania. Cenię gościa, ale zawszem wiedział, że operuje Modelem Małosygnałowym (wiecie co to?), dręczy go niepoprawny lewicowy optymizm i... Każdy w końcu ma jakieś braki. Pewnie za sto lat ówcześni Tygrysiści będą się z naszych naiwnych prób zrozumienia co i jak śmiali. Z sympatią i zrozumieniem, pobłażliwie, ale jednak.

Nie powiem, że Kurak "poznał swoje ograniczenia", bo to by miało sens co najwyżej w sensie biblijnym (wie ktoś, co to znaczy?) - on wciąż nie ma o nich pojęcia! Wrodzony optymizm go dusi i wykręca mu członki gorzej od Kowida - vide dzisiejszy tekst i dzisiejsze video: 


https://youtu.be/h3DnDFmFZZI

Straszna myśl, ale może nawet mój ukochany Pan T. też ma jakieś ograniczenia, choć naprawdę nie mogę sobie tego nawet wyobrazić, co dopiero zaakceptować. W każdym razie jeszcze inny z moich... Częściowo "faworytów", częściowo zaś "chłopców do bicia", którego odwiedzałem raz na trzy miesiące, wpisując mu za każdym razem masę komplementów plus parę krytycznych uwag, w końcu nie wytrzymał. No ale, nie przesadzajmy! 

Zdolność subtelnej analizy szlaków przepędzania wołów przez Podole nie uprawnia do wymądrzania się na temat przyszłości Europy w czasach takich, jak obecne! Zaś stwierdzenia w stylu, że "Niemcy nigdy nie odniosą sukcesu, bo oni nie rozumieją morza", to może świetny literacki greps, ale sprawdza się to co najwyżej post factum, natomiast do tego, co nam najbardziej, i słusznie, imponuje, czyli do przewidywania przyszłości, nadaje się jak... Zaraz - przecież "pięść do nosa" znakomicie pasuje! Nie w każdym kontekście, ale w niektórych przecież super!

W każdym razie jedna dobra książka może wystarczyć, by szkopy morze zrozumiały, a Rzymianie w Wojnach Punickich czy Wandale wtedy, kiedy wandalizowali, nawet i książki nie potrzebowali. Tak więc pamiętajcie, ludkowie moi rostomili - to Tygrysizm Stosowany i nic innego stanowi Niezwyciężony Oręż W Walce O Lepsze Jutro! Nic innego! Dzisiaj te wiekopomne słowa wyryć mi na pamięć, jutro nauczymy się melodii.

triarius

środa, maja 19, 2021

Widzicie, głupolki...?

Przedwczoraj to chyba bylo - dowiedziałem się ci ja, iż niezawodny Twitter zablokował gościa (i chyba nawet dość na tej platformie popularnego) za stwierdzenie, że "mężczyzna nie może być w ciąży". (Po angielsku Słyszeliście o tym? I co? I nic oczywiście?)

Mógłbym o tym i wokół tego tomy napisać, epopeje, opery i symfonie - możecie wierzyć! - ale ja tylko z gorzką satysfakcją powiem: "Widzicie, kochane głupolki, dlaczego, mieliście czytać Ardreya?!"

triarius

poniedziałek, marca 15, 2021

Tygrysiście może właśnie najtrudniej...

... będzie uwierzyć, że tak późno, jak w roku 1976, przy całej tej ohydzie i powszechnym zidioceniu (jednak nie takim by far, jak w 2000, jak początkowo myślałem, czy turpe dictu teraz), mogła pojawić się nowa, absolutnie genialna książka - a mówię o poziomie Magnum Opus Oswalda Spenglera i pracowicie zamilczanych czterech esejach Roberta Ardreya... Jednak to niewiarygodne okazuje się faktem. (Nawiasem, książka, o której mówię jest bez porównania łatwiejsza do zrozumienia, niż Spengler, choć w b. subtelny sposób implicite zdaje się pięknie potwierdzać pewne Spenglera intuicje, np. te na temat powstania języka i konstrukcji naszej psychiki. Ardreya zresztą też, kiedy np. czytamy jak wiele potrafi dokonać psychika całkiem bez udziału świadomości.)

Kończę (ci ja) właśnie czytać coś absolutnie rewelacyjnego, i o tym właśnie mówię...Coś, choć nie chciałbym budować pomników za życia ich... Niech będzie "pierwowzorów", chyba się rozumiemy... (A tym mniej nazywać ich imionami lotniska. Jednak nie ma problemu - gość zmarł był, jak właśnie przeczytałem, w '97, i to jego jedyna książka.) To jednak to dzieło kwalifikuje się do kanonu Tygrysizmu, obok Panów S. i A.!

O jakiej książce mówię? Tytuł "The Origin of Consciousness in the Breakdown of the Bicameral Mind", autor Julian Jaynes. (Nawiasem, polecił mi to ktoś w jednym dawnym komęcie, który ostatnio wygrzebałem, za co pragnę mu wylewnie podziękować i niech się zgłosi po żółty pas.) W dodatku ten autor wydaje się być całkowicie, choć bez nachalstwa, "nasz", w odróżnieniu od różnych takich, co to najpierw w odruchu intelektualnej przyzwoitości coś tygrysicznego napiszą, a potem przez resztę życia naprawiają swą winę całując Molocha w dupę.

Bicameral Mind

Tajemnica się wydała, więc oto macie stosowny obrazek. Oczywiście książka jest po angielsku (jak spuszczanie wody i wiązanie butów, moje ludki!), zaproponowałem zresztą wydawnictwu, że ją przetłumaczę, z czego oczywiście nic nie wyniknie... W każdym razie nigdy bym nie uwierzył, iż w tych podłych, schyłkowych czasach można jeszcze napisać coś tak przełomowego!

No to jeszcze na zakończenie linek - nie do książki, ale wrzucicie sobie w wewnętrzną wyszukiwałkę i wyskoczy - tylko do https://www.scribd.com/g/cir13, gdzie można ją, nawet za darmo, przeczytać. No to właśnie był linek. No to całkiem już na zakończenie, dowcip... Nasza książka to "National Book Award FINALIST"! Czyli nie wygrała! Cholernie jestem jednak ciekaw tego, co ją w tym konkursie pokonało!

triarius

P.S. 1 Jak się okazuje Jaynes jest naprawdę kultowy, oczywiście nie jak jakaś Lady Gaga, ale jest. Jakim cudem gość mi dotąd umykał?!

P.S. 2 A teraz wychodzimy pojedynczo i galopem, w taki czy inny sposób, dorywamy omawianą książkę (Uważać na ogony!)

poniedziałek, lutego 01, 2021

Żeby nie było nic

To klasycznie wyrażone pragnienie, co je mamy w tytule, wykorzystałem w sposób nie całkiem zgodny z intencją jego twórcy, bo mnie tutaj chodzi o to (poza giętkim, oczywiście, językiem), że mam zupełnie niewiarygodnie fascynujący linek... (Niestety tylko dla umiejących wiązać buty i spuszczać wodę, nie moja wina!) Ale żeby nie był goły linek i w ogóle NIC - WESTCHNIENE: k*wa mać, straciłem kilku dobrych przyjaciół i miłość połowy rodziny, że o obelgach i ironicznych uśmieszkach nie wspomnę, bo byłem za PiSem, a teraz tracę znajomych i wywalają mnie z portali, do których rozkwitu (?) sam się walnie (i czelnie) przyczyniłem, bo już nie jestem! (Czemu nie jestem, spyta ktoś? BO SIĘ NIE DA!)

Cudnie podzielili ludzi, "społeczeństwo" znaczy! Nawet (tzw.) komuniści mogli o czymś takim tylko pomarzyć. Donosy, spojrzenia spodełba. rodziny skłócone i nie mogące już na siebie patrzeć, puste trybuny... (Swoją drogą, znam taką jedną Kassandrę, która te puste trybuny lata temu przewidziała i pisała o tym w kontekście tych różnych Neronów oglądających sobie luźno gladiatorów. Niewiarygodne, prawda?)

A teraz przyobiecane mięso bez kości. Zmobilizujcie się i uważnie wysłuchajcie pierwszych 10 minut, potem nie będziecie się mogli oderwać i na pewno nie uznacie tych chwil za stracone! Oto i (fanfary, werble, chóry starców):


A tu jeszcze drugi wspaniały linek na deser:


Co za czasy! Ale Ardreya oczywiście, kiedy jeszcze był czas i mogło to mieć nieco sensu, czytać się nie chciało. Woleliście "von" Misesa i JP2 (tego drugiego zresztą wkrótce pozbawią świętości. "Santo subito", my foot! W obie strony.)


triarius

sobota, stycznia 09, 2021

Nie płaczcie po Ameryce!

The Bloody Benders
Jeden z zasadniczych punktów spornych pomiędzy mną i światem... (Jedni to nazywają "epistologicznym uprzywilejowaniem", inni "schizofrenią bezobjawową", a nierzadko są to ci sami, tylko "przed" i "po".) No więc jeden taki istotny punkt to taki, że wszyscy zdają się uważać, iż ten (excusez le mot) syf, co go mamy, to jakieś residuum po CCCP, "które wprawdzie upadło, ale...", ja natomiast np. sądzę, że "rosyjski komunizm 1917-1989" to w sumie odwieczna przesłodka Rosja, plus elektryka, telefony, samoloty, zachodnia pomoc itd. Zaś...

W ogóle to nieprzesadnie lubię rozmowy o "komuniźmie" - dla mnie o wiele lepsza nazwa na co, co teraz wykańcza zachodnią cywilizację, to "bolszewizm". Dlaczego? A dlatego, moi rostomili, że "komunizm" to mimo wszystko pewna para-religijna, bo już nawet nie tylko historiozoficzna, idea - oczywiście że chora i obrzydliwa - ale jednak idea. Nie ma w niej explicite miejsca na hunwejbinizm, Pawkę Morozowa i spaskudzanie dosłownie wszystkiego, traktowane jako akt wiary. Nie - wszystko w tym słodkie do porzygania!

Młody Marks w tych swoich komuszych mądrościach bredził, ale bredził o robotnikach studiujących łacinę i temuż podobnież. Jak dojrzał, zaczął bredzić o "przezwyciężeniu alienacji", czyli że pozbawione indywidualnej jaźni prole mają kwiczeć ze szczęścia, tyle że wszyscy zainteresowani już wiedzieli, że z tym szczęściem to bzdury, propaganda, mruganie oczkiem... I mieli to w dupie. Tak czy tak, ten "prawdziwy komunizm" praktycznie wszyscy, nawet najgorsze lewackie mendy, od dawna mają w dupie, marząc raczej o "wyszczepionym" (!) prolu oglądającym skoki narciarskie w swoim malutkim pokoiku bez okna, z podpaską na gębie i z głęboką wiarą, iż żyje w Raju.

Hunwejbin jednak jest samą podstawą tego, co naprawdę teraz mamy, i trzeba go w każdej trzeźwej analizie uwzględnić. (Trump już się został Saddamem Husainem, jak przed chwilą usłyszałem, chyba chcą przywrócić publiczne, a w każdym razie do oglądania w telewizjach, egzekucje!)

Jak nie lubię Rosji - tej białej, tej czerwonej, tego co teraz... (Choć niektóre rzeczy muszę docenić.)... Nie jestem więc obiektywny. I nie jestem też przekonany, że naprawdę to Marks i "komunizm" zrobił tam aż tak wiele złego, nie zaś Matuszka Rassija na turbodopalaczu w postaci drutów elektrycznych itd. (Co Rassija stręczyła Zachodowi to całkiem inna sprawa. W sumie popychała go zresztą tam, gdzie sam chciał iść.)

Nie tylko "komunizm" zresztą, ale także "bolszewizm" w pierwotnym i najwęższym sensie, powstał w sumie na Zachodzie. (Choć stworzyli go ruscy emigranci, fakt, wielu z pewnej konkretnej mniejszości. która nie tylko w Rosji...)  No i na Zachodzie odnosi bolszewizm właśnie swe ogromne, jakże obrzyliwe, sukcesy!

Wielu niegłupich ludzi pisało już dziesiątki lat temu, że najgorsze combo to połączenie komunistycznej biurokracji z duchem burżuazji - że najgorszy komunizm jest w NRD, ale zupełny koszmar będzie ew. we Francji (Francuz de Marenche to nawet pisał, na ile pamiętam, chyba jest i po polsku). Dla mnie to ma sens, jednak niewykluczone, iż dałoby się znaleźć jeszcze bardziej wybuchową kombinację, gwarantującą Raj Na Ziemi, o jakim żaden Orwell w najgorszym nocnym koszmarze nie śnił. 

We Wielkiej (niegdyś) Brytanii, jak mi donosi znajoma, na płotach wiszą od niedawna ogromne plakaty instruujące jak donieść na sąsiada. To już jest to, moi ludkowie! Do tego różne przecudne historie związane z "kowidem" i "maseczkami. o których się czyta w sieci. Jedna baba, w maseczce, dtugiej babie, chwilowo bez... Nieźle, nieźle, ale czy nie da się lepiej?

Na razie ustaliliśmy, że te sukcesy "komunizmu", co je widzimy, to naturalny rozwój, czy raczej naturalny upadek i rozkład, tej naszej cywilizacji. Może dałoby się to przyhamować, ale nie ma komu. No i teraz spójrzmy na tę tak ukochaną od Polaków Amerykę,,, US of A znaczy. Cóż to właściwie jest? Doceniam tam całkiem sporo, bo w końcu na tle np. martwej od stu lat "Europy", czy ruskiego koszmaru, to jeszcze jakoś żyje i trochę się stara. Jazz, blues, country, podręczniczek bluesowej harmonijki gościa, który dla reklamy zmienił nazwisko na "David Harp"... 

Oczywiście Ardrey! Jednak Amerykę widzę coraz bardziej jako takie szczypce: z jednej strony nienawidzące życia i kochający utopie, kazuistykę i talmudyczne rozszczepianie włosów mędrki, czyli Oświecenie ze wszystkimi standardowymi dodatkami - z drugiej The Bloody Benders. O której to rodzince naprawdę warto sobie poczytać, bo choćby na Wikipedii są rzeczy przecudne und fascynujące! (Ach, gdyby się Panu T. chciało pisać powieści!)

Szczęki owych szczypiec zbliżają się do siebie od samego początku, a w ostatnich latach cholernie przyspieszyły. Wszystko zaś, co w Ameryce wartościowe i sensowne, mieści się między owymi obiema złowieszczymi szczękami. Mniej i mniej wygodnie się mieści, coraz mu ciaśniej i coraz dziwniejsze pozy musi w tym upiornym "Twisterze" przybierać.

Zresztą szczęki owe nie są od siebie aż tak różne! Czyż córeczka państwa B., w przerwach pomiędzy dożynaniem wraz z mamą, potraktowanych przez tatkę lub brata od tyłu młotkiem gości, nie wygłasza dla okolicznej ludności teozoficznych pogadanek? Głosząc między innymi, że (excusez le mot) pieprzenie się z własnym bratem jest cudne. Co by na ten temat ew. nie zgadywać, skoro nie ma człek tego typu doświadczeń, był to bez wątpienia wtedy pogląd rewolucyjny, i nawet jakby zbliżony do tego, co zewsząd słyszy się dzisiaj. Trudno mi ocenić ile w tym jej poglądzie racji, ale jestem dziwnie pewien, że gdyby panienka czuła się śladowo mniej hetero, z równym przekonaniem głosiłaby ewangelię LGBT.

Tak więc coś się kończy (o ile nie...), będzie naprawdę koszmarnie, i to nie tylko w US of A. Zresztą mamy przecież w tenkraju przedsmak, a już i to można zasadnie nazwać okupacją! Jednak szło to w tym kierunku od stuleci i właściwie nie bardzo się jest czemu dziwić. Jeśli oczywiście nie głupocie, spedaleniu, tchórzostwu i innym mało wzniosłym cechom tzw. "prawicy", która tak od rzemyczka do koniczka... Od "równouprawnienia" do totalnego triumfu Bolszewizmu...

Tak to widzę!

triarius

P.S. A Ardrey ostrzegał!

Linki (styczeń 2021)

To jest niezwykle ważne, choć jeśli US Military szybko i radykalnie nie zadziała, to są, a my z nimi, w szarej dupie, a wszystkie te analizy to tylko intelektualna (szpęgleryczna, łał!) rozrywka:

niedziela, grudnia 01, 2019

Tusk uratował pół Londynu!

Tytuł ukradłem z wpisu na excathedra.pl - chodzi o to, że nasz bohaterski rodak (ach!) zwalczył w Londynie terrorystę takim długim kłem jakiegoś morskiego źwierza, pozyskanym z jakiejś, szczęśliwie tam akurat obecnej, wystawy, no a taki słoniowy czy morsi kieł to po angielsku akurat "tusk". Co się jakże adekwatnie składa, prawda?

Media całego zachodniego świata, aby odwrócić uwagę plebsu od sprawców całego tego... Od tych paru co pewien czas zabitych przez brzydkich i nie wiadomo skąd przybywszych terrorystów... Od tych co pewien czas kilku rannych, którzy na całe życie zachowają psychiczny uraz, a często i jakieś cielesne niedowłady... Od tej coraz powszechniejszej inwigilacji na każdym kroku, do której wprawdzie tak się przyzwyczajamy, że bez niej już nie potrafilibyśmy sobie życia wyobrazić...

Do wszystkiego tego, krótko mówiąc, czym nas ubogacono, a przecie jeszcze nie tak dawno ubogaceni nie byliśmy i jak żyć, panie premierze, jak żyć... Opowiadają nam o "bohaterstwie" tych tam ludzi, co na tego terrorystę z gaśnicą i "tuskiem", w pięciu...

Nasze media też, a nawet chyba bardziej, no bo także i Polak okazał się być jednym z "bohaterów". Ja to jednak, stary cynik... Nie, w istocie jestem absolutnie daleki od wszelkiego cynizmu. Warto sobie to raz wreszcie wyjaśnić! Cynik to gość, mający wartości w (excusez le mot) dupie. Gość, który ma wartości w sercu, a tylko nie wierzy w to, że często stanowią one siłę sprawczą, że są ważne dla innych, że z reguły zwyciężają...

Nazywa się jak, Mądrasiński? Nazywa się "sceptyk", panie psorze! Właśnie! I Pan T. jest "sceptykiem", nie żadnym tam "cynikiem", choćby go piękne kobiety czule tym drugim mianem, w sobie tylko znanych celach, prowokowały.

No więc stary sceptyk, czyli ja, faktycznie uważa, że zaatakowanie w pięciu i przy pomocy drąga, gaśnicy, "tuska" i czegoś tam jeszcze faceta z nożem JEST interesującą sprawą, jednak nie dostrzegam w tym cienia "bohaterstwa", a tylko, czy może aż, zdrowy instynkt linczu, tym razem po prostu w pozytywnym zastosowaniu. W ardreyicznych kategoriach to było całkiem po prostu polowanie na niebezpieczne źwierzę, jednak w sposób znacznie niebezpieczeństwo redukujący. W sumie piękna i jakże niedzisiejsza sprawa! Nasi przodkowie zabawiali się właśnie w ten sposób, jak często się dało - vide polowanie na niedźwiedzia w Panu Tadeuszu choćby.

Ten terrorysta bowiem - o ile nie wdział był na sobie prawdziwej wybuchowej kamizelki - nie miał tak czy tak z nożem większej szansy, a jeśli kamizelkę miał i ci jego pogromcy o tym wiedzieli, to z ich strony nie było "bohaterstwo", ino albo chęci samobójcze, albo też, jeśli żyć chcieli, skrajna głupota i brak wyobraźni. Dlaczego, spytacie? Bo jedynym sensownym wyjściem byłoby wtedy wiać gdzie pieprz rośnie, plus dodatkowo wrzaskiem ostrzegać innych. To chyba oczywiste.

Dla mnie ta sprawa - poza tym, o czym wspomniałem na początku, czyli odwracaniem przez leberalne media i tzw. "polityków" przysłowiowego kota przysłowiowym ogonem - jest naprawdę bardzo interesująca, bo pokazuje, jak płytko pod warstwą narzuconego nam wszystkim pedalstwa, pacyfizmu... A nawet o konieczności zachowania Wersalu i walki wyłącznie na równych warunkach... Tkwią te wszystkie drapieżne instynkty, o których tak pięknie np. Ardrey.

Tak że fajnie, że oni w pięciu i przy pomocy gaśnicy tego tam brzydala unieszkodliwili, ale zagrożenie dla nich, jeśli bez kamizelki, było raczej tak wielkie, jak na pierwszym kroku bokserskim, albo przy szybkiej jeździe samochodem w deszczu. Adrenalina, zgoda, potem ew. telewizyjna sława, ale nie bohaterska desperacja. Tak to widzę, a walką wręcz - teoretycznie i z fajnych źródeł, a czasem nawet praktycznie - interesuję się i zajmuję od pół wieku, to i coś wiem.

Bohaterstwo, takie z desperacją, bo szansa na przeżycie była nikła i oni to chyba świetnie wiedzieli, to była, kiedy pasażerowie tego tam samolotu 11 września starali się obezwładnić terrorystów. Tutaj z nożem na pięciu jakiś prawdziwy spec miałby może równe szanse, gdyby byli całkiem nieuzbrojeni, przestrzeń była mocno ograniczona itd.

Jednak ten drzemiący tuż pod powierzchnią i nagle ujawniony instynkt zabójcy - na dobre czy na złe, tym razem akurat na dobre - to fascynująca sprawa! No a wyczyny mediów i różnych tam burmistrzów Londynu, żeby odwrócić uwagę od spraw najistotniejszych... Choć to przecież nic nowego. Dla przyszłego, da Bóg, historyka, to właśnie będzie tu najistotniejsze, jak mi się widzi.

Ale nie. Jeszcze coś innego wydaje mi się najistotniejsze. Zaraz po "opublikowaniu" tego wpisu naszła mnie myśl, że niesamowite jest to, iż wciąż jesteśmy całkiem w sumie normalni, jak nasi przodkowie sprzed stu lat powiedzmy, ale to się przejawia tylko w takich sytuacjach, jak ta w Londynie...

Bo na co dzień, żadni z nas przeważnie drapieżcy, a raczej potulne wykastrowane lemingi stadnie pokwikujące coś, co mgliście przypomina "Odę do radości", w radosnym marszu do rzeźni. Biurokracje zaś i ci wszyscy uszczęśliwiacze świata od "praw człowieka" i "tolerancji" nic sobie z tej naszej podskórnej drapieżności robić nie muszą... Wot - przewaga organizacji, metody i konsekwencji nad... Nad ich brakiem, tak to wyrażę. To jednak jest tu najbardziej fascynujące, jak się w całą tę sprawę wgryźć.

triarius

piątek, września 27, 2019

Pan T. sprzed dwunastu lat

Dwa moje (i Ardreya) dziwnie aktualne teksty sprzed tuzina lat. (Coś się na szczęście powoli zmienia, fakt.) Z czasów, kiedy chyba nawet WSI nie miało pojęcia o istnieniu tego bloga, (Koło się zamyka, hłe hłe!)

Raining on your parade, czyli liberalni przebierańcy na koniach



triarius

P.S. Niestety w mojej osobistej opinii wojsko koedukacyjne wygląda równie mało groźnie, jak woje Krzywoistego w plastikowych szyszakach, z przyprawionymi wąsami i w okularach... (Wiem, że taka tandeta to raczej w filmach, minus okulary, niż u rekonstruktorów. Ale to tutaj nie aż tak istotne.) Przykro mi, ale tak to widzę. Cóż, przyjaźń z US ma wiele zalet, ale ma też i wady.

niedziela, lutego 03, 2019

Ardrey o ludzkiej agresji (po angelsku)

Zbliża się rocznica zgonu Roberta Ardreya - 14 stycznia (1980) - (nie żebyśmy się tu rocznicami aż tak bardzo przejmowali, ale nawet pięcsetna trzydziesta siódma i 7/8 rocznica Ardreya wzrusza mnie bardziej od zejścia jakiegoś Adamowicza), a ja akurat znalazłem w sieci znaną (niektórym) rozmowę wielkiego Leakeya z Aredreyem na b. interesujący i ważny ("nabolały", jak mawiano za Gierka) temat. Z roku 1971.

Jest to po angielsku, więc kto kiedyś zadał sobie trochę trudu, będzie miał łatwiej, a reszta i tak pewnie ma w dupie. A jeśli nie, chylę czoła i polecam tłumacza Google'a online. Stracicie styl, ale może merytorycznie da się zrozumieć, Stylu macie zresztą tu u mnie ile zechcecie. Oto linek:

[Po latach: jesienią roku 2021 linek oczywiście już nie działa.]

 
triarius

P.S. 1 W tej rozmowie polowanie lwów na zebry "nie jest agresją". Jest to tam zresztą nieco mgliście wyrażone - raz wygląda że "nie", innym razem "nie o tej agresji dzisiaj". Jeśli "nie", to dokładnie jak np. u Konrada Lorenza. To tylko kwestia terminologii oczywiście, ale my tutaj nie dostrzegamy potrzeby wykluczania tego typu drapieżnych zachowań, popędów, instynktów i chęci z szerokiego spectrum różnych typów agresji. Dla nas ta lwia, to "agresja aspołeczna" i tyle. Tak jest o wiele logiczniej, prościej i sensowniej.

P.S. 2 A jeśli ktoś miałby do mnie mieć pretensję, że nie płakałem po Adamowiczu - może nawet przyłazić o szóstej rano, albo ciągać mnie po czymś - to z ręką na sercu mówię, że naprawdę żałuję, iż Adamowicz zszedł był tak jak zszedł. Oczywiście! - wolałbym, żeby umarł we włanym łóżku, po długim życiu, po jak najdłuższej i paskudnie nieprzyjemnej chorobie... Absolutnie bez udziału osób trzecich, chorych psychicznie czy też nie. Wolno mi? Zresztą i tak zapewniam, że ja akurat nie nakłuwałem niczyjej podobizny szpilkami, jak i nie zamierzam w pszyszłości. Ani by mi się nie chciało - zbyt ich niestety wielu - ani za bardzo w to nie wierzę. Da się to zrozumieć?

sobota, sierpnia 04, 2018

Nietsche o Merkeli i Unii Europejskiej

Europa i byk
Świetną książkę ostatnio dorwałem na scribd.com. (Po co ja wam to w ogóle mówię? No nic, muszę jednak trochę dbać o poziom, skoro wciąż nie zdecydowałem się zlikwidować tego blogasa. Figle są fajne, ale czasem musi być i coś innego.) No więc nazywa się to: From Plato to NATO: The Idea of the West and Its Opponents... (Naprawdę mam wam to tłumaczyć? Zgroza, ale złożę to na karb waszego niekłamanego patriotyzmu, zatem: "Od Platona do NATO: Idea Zachodu i jej przeciwnicy".)

Wydane to zostało w roku 1998, autor jest duńsko-amerykański i nazywa się David Gress. Na razie przeczytałem jakieś 20 procent, ale niczym mnie gość nie wkurzył, a sporo zaimponował. Na przykład tym, że tam jest całkiem często nawiązywane do Spenglera - tak, tego naszego! - i nie tylko najmniejszego splunięcia w jego stronę, co już samo w sobie byłoby w tych czasach chwalebne, ale Spengler po prostu stanowi istotną część wywodu, jest traktowany b. poważnie i naprawdę przychylnie. Dla mnie to rewelacja, już samo to.

Tytuł tej książki może mylić, sugerując dokładnie to, co ona robiera na czynniki i właśnie krytykuje... Czyli tę liberalną (o czym się tam bez przerwy mówi, to nie jest moje wrzucanie czegokolwiek na siłę) ideę Historii, że to ona niby cały czas do przodu, globalnie, mimo czasem drobnych i chwilowych lokalnych zawirowań, w stronę coraz to większej Wolności, Praw Człowieka, Dobrobytu...

Tego wszystkiego, co tak dobrze znamy z tej Propagandy, którą chłepcemy, chcemy tego czy nie, codziennie, i którą już nauczono nas traktować jako coś innego, niż Propaganda właśnie. (Czyli? Czyli jako Rozrywkę, Edukację, Po-Prostu-Zwykłą-Ludzką-Przyzwoitość, Kulturę, Dobre Obyczaje... Itd.) Krótko mówiąc cała Historia miałaby płynąć z nieludzką wprost konekwencją tak, by się zrealizować w LIBERALNEJ amerykańskiej współczesności... Która oczywiście może i powinna być jeszcze udoskonalana, ale na razie stanowi absolutny szczyt tego co było.

Ten pogląd wabi się po angielsku The Grand Narrative ("Wielka/Wzniosła Narracja" dla niedouczków out there), jest tego sporo nieco się od siebie różniących wersji, ale w sumie, mówię wam ludzie, jako niedoszły akademicki historyk i człek, który się historią zabawia od pół wieku, przerażające jest ile tego cieknie do nas "z góry", po prostu "jako Historia - obiektywna, naukowa, bez żadnych tam ideologicznych czy religijnych odchyleń..."

Prawie każda mniej lub bardziej popularna książka o Historii, plus część czysto akademckich, stręczy nam właśnie tę wizję, jako coś absolutnie oczywistego. Natomiast pan Gress, gdyby ktoś jeszcze sam na to nie wpadł (np. czytając Ardreye, Spenglery i Pany T.)  pokazuje nam dobitnie, że to zostało pracowicie stworzone, posklejane z różnych tam... W konkretnym (nawet nie zawsze podłym, bo mówimy o nieco dawniejszych czasach, kiedy jeszcze Merkele i Gersdorfy nie grasowały tak bezczelnie) celu...

I to jest naprawdę bardzo intersujące, jak ten nasz Gress to wszystko przedstawia, przciwstawiając temu m.in. naszego Boskiego Spenglera... (Swoją drogą, dopiero w tej książce znalazłem parę drobiazgów, drobiazgów powtarzam, sugerujących, że nowe badania, archeologiczne itd., mogłyby nieco podważyć niektóre, fakt, że na ogół mniej istotne dla całości, tezy Speglera. Choć sam Gress nic takiego nie mówi, to całkiem moje refleksje.)

Co jeszcze...? Może to, że tam, w tej książce znaczy, jest nawet pośrednio obecna nasza druga Wielka Miłość, mianowicie Robert Ardrey. Konkretnie go autor nie wymienia, ale mówi o filmach na tamat upadku Cesarstwa Rzymskiego, i powiada, że "niewątpliwie najwybitniejszym był Ben Hur". Scenariusz zaś do owego Ben Hura jest dziełem Ardreya właśnie, i za niego chyba zresztą dostał tego Oscara za scenariusz.

Swoją drogą z Ben Hura widziałem tylko końcową część, może tak z jedną trzecią, ale wydał mi się to film o bardzo chrześcijańskiej wymowie, w dodatku w sposób absolutnie nienachalny, co mi mocno zainponowało. Kiedyś  będę to musiał chyba obejrzeć w całości, co najmniej z powodu Ardreya. (Innym znanym filmem z nienachalnym chrześcijańskim przekazem jest dla mnie "Czerwona Oberża". B. dobry film! Takoż "Apocalypto".)

No dobra, było na poważnie, teraz muszę wam jeszcze zapewnić nieco rozrywki. (Tak Marysiu? Tylko to się liczy?) Jak również uzasadnić przecie ten tytuł, który was tu przecie przyciągnął, bo bez niego komu by się chciało oderwać od słodkiej piersi Ziemkiewicza czy innego K*wina, by przyłazić w takie zapoznane i po prostu dziwaczne miejsce.

No więc pan Gress, zastanawiając się pokrótce nad pochodzeniem nazwy naszego kontynentu, cytuje Nietschego (odkreślony!), który mówi coś w tym stylu, że: "Europa jest kobietą, a kobiety, jak wiemy, czasem dają się uwieść bestiom. W tamtej starej legendzie był to byk, a dzisiaj niech mnie Bóg broni, bym miał wymienić nazwę tego stworzenia!" Było to, po prawdzie, powiedziane wiele lat przed UE i Merkelą, ale skoro i wtedy miało jakiś tam sens, no to co poza sensem może być w tym stwierdzeniu dzisiaj?

I na tę miłą nutę na razie się pożegnamy, nie płaczcie za bardzo! A więc pa!

triarius

P.S. 1 Byłbym zapomniał! Książka, o której mówiłem ładnie naświetla także okoliczności powstania tej przedziwnej ideologii Konecznego, którą z takim nabożeństwem... Wiadomo! Konkretnie to, dlaczego my zostaliśmy akurat Rzymianami (ach!), a Niemce akurat Bizantianami. Nie ma o tym nic oczywiście wprost, ale człek zaczyna sporo rozumieć.

P.S 2 Może jednak należało się zdecydować na ten doktorat z Historii Idei w Uppsali, skoro mimo wszystko daje się pisać tak dobre i tak uczciwe książki z tej dziedziny. Co za melancholijna konstatacja po latach!