niedziela, marca 28, 2021

Czy to nie przepiękna...?

... metafora? Taki obrazek znalazłem ci ja przed chwilą na Fejzbuku. To by przecie mogło być na obwolucie taniego wydania trzeciego tomu Magnum Opus Spenglera, w zastępstwie Spenglera przyrządzonego przez Pana T.!

Schyłek und Upadek Zachodu



triarius

P.S. Jaynes, o którym tu było ostatnio, jako esej i zapładnianie myślami jest genialny, fakt, ale na tekst kanoniczny Tygrysizmu Stosowanego jednak się nie nadaje. Trochę ochłonąłem z pierwszego wrażenia i zaczynam dostrzegać luki i nieuniknione wątpliwości, tu bym złagodził, tu się zastanowił... Ale czy to nie jest dokładnie to, czym powinien być esej? (Lub, jak by może to określił jeden taki, "Baśń niczym kudłaty leśny stwór"?)

poniedziałek, marca 15, 2021

Tygrysiście może właśnie najtrudniej...

... będzie uwierzyć, że tak późno, jak w roku 1976, przy całej tej ohydzie i powszechnym zidioceniu (jednak nie takim by far, jak w 2000, jak początkowo myślałem, czy turpe dictu teraz), mogła pojawić się nowa, absolutnie genialna książka - a mówię o poziomie Magnum Opus Oswalda Spenglera i pracowicie zamilczanych czterech esejach Roberta Ardreya... Jednak to niewiarygodne okazuje się faktem. (Nawiasem, książka, o której mówię jest bez porównania łatwiejsza do zrozumienia, niż Spengler, choć w b. subtelny sposób implicite zdaje się pięknie potwierdzać pewne Spenglera intuicje, np. te na temat powstania języka i konstrukcji naszej psychiki. Ardreya zresztą też, kiedy np. czytamy jak wiele potrafi dokonać psychika całkiem bez udziału świadomości.)

Kończę (ci ja) właśnie czytać coś absolutnie rewelacyjnego, i o tym właśnie mówię...Coś, choć nie chciałbym budować pomników za życia ich... Niech będzie "pierwowzorów", chyba się rozumiemy... (A tym mniej nazywać ich imionami lotniska. Jednak nie ma problemu - gość zmarł był, jak właśnie przeczytałem, w '97, i to jego jedyna książka.) To jednak to dzieło kwalifikuje się do kanonu Tygrysizmu, obok Panów S. i A.!

O jakiej książce mówię? Tytuł "The Origin of Consciousness in the Breakdown of the Bicameral Mind", autor Julian Jaynes. (Nawiasem, polecił mi to ktoś w jednym dawnym komęcie, który ostatnio wygrzebałem, za co pragnę mu wylewnie podziękować i niech się zgłosi po żółty pas.) W dodatku ten autor wydaje się być całkowicie, choć bez nachalstwa, "nasz", w odróżnieniu od różnych takich, co to najpierw w odruchu intelektualnej przyzwoitości coś tygrysicznego napiszą, a potem przez resztę życia naprawiają swą winę całując Molocha w dupę.

Bicameral Mind

Tajemnica się wydała, więc oto macie stosowny obrazek. Oczywiście książka jest po angielsku (jak spuszczanie wody i wiązanie butów, moje ludki!), zaproponowałem zresztą wydawnictwu, że ją przetłumaczę, z czego oczywiście nic nie wyniknie... W każdym razie nigdy bym nie uwierzył, iż w tych podłych, schyłkowych czasach można jeszcze napisać coś tak przełomowego!

No to jeszcze na zakończenie linek - nie do książki, ale wrzucicie sobie w wewnętrzną wyszukiwałkę i wyskoczy - tylko do https://www.scribd.com/g/cir13, gdzie można ją, nawet za darmo, przeczytać. No to właśnie był linek. No to całkiem już na zakończenie, dowcip... Nasza książka to "National Book Award FINALIST"! Czyli nie wygrała! Cholernie jestem jednak ciekaw tego, co ją w tym konkursie pokonało!

triarius

P.S. 1 Jak się okazuje Jaynes jest naprawdę kultowy, oczywiście nie jak jakaś Lady Gaga, ale jest. Jakim cudem gość mi dotąd umykał?!

P.S. 2 A teraz wychodzimy pojedynczo i galopem, w taki czy inny sposób, dorywamy omawianą książkę (Uważać na ogony!)

sobota, marca 06, 2021

Od skowronka do dzisiejszych mediów

Bóg mi świadkiem, że nie pamiętam, kiedy ostatnio czytałem współczesną powieść. W ogóle rzadko czytam fikcję, chyba że coś klasycznego, co mogło mieć na coś istotny wpływ... Ale też nieczęsto. (Parę dni temu wysłuchałem na scribd "Zagładę domu Usherów". I co? Spore rozczarowanie! Tylko tytuł jest interesujący. W sumie ta ówczesna literatura sporo mówi o nędzy owej epoki i schyłku, wiadomo czego.)

I tak sobie żyłem, wesoły niczym skowronek, aż tu nagle zaproponowano mi za darmo, sam autor znaczy, na Fejzbuku, całkiem nową powieść w postaci kindle'a. Temat mnie zainteresował, bo skandynawski, plus media i ponoć zmierzamy do katastrofy, więc nie tylko wziąłem, ale zacząłem czytać... I co? I wciągnęło mnie! Jak dziwnie i niepodbnie do Pana T. by to nie brzmiało. Zacytuję dla was (hipotetyczni) ludzie jeden fajny fragment na tematy aktualne i "nabolałe", a mam jeszcze co najmniej jeden, na ew. następny raz, o naszym ulubionym amerykańskim prezydencie sprzed paru dziesięcioleci - spojrzenie niejako "z drugiej strony", ale naprawdę trudno w tym się dopatrzyć kłamstwa, czy choćby większej przesady. (Dziwne? Takie czasy, już wtedy!) No to teraz nasz cytat:
"Lokalne telewizje nie mogą jeszcze sobie poradzić z podobną ilością", rzekł jeden z dyrektorów. "Już teraz mają problemy z dostarczaniem nam koniecznej ilości dobrego materiału." 
"Nie musi być dobry. Musi tylko kontrować najgorsze podejrzenia na temat produktu. Papierosy promują siłę i witalność; koncern chemiczny, produkujący, bomby, uzdrawia trzeci świat; kapitał spekulacyjny, niszczący mały biznes, wspiera lokalne społeczności. Kiedy chcecie z czymś przesadzić, po prostu migajcie malutkim tekstem: 'Do samodzielnego montażu'. 'Prosimy nie jeździć w taki sposób!' Dramaty to alegoria tematu 'Coś się spieprzyło w państwie duńskim', tradycyjna kultura wali się pod naporem globalizacji. Reklamy je uzupełniają, pokazując, że w istocie przyszłość będzie rajska. Produkty to prawdziwi bohaterowie telewizji, ikony napędzające program. Musimy pogodzić się z epoką post-czytelniczą. Ludzie muszą się dostosować do telewizji, jako to sposobu życia: zakupy przez telewizję, ćwiczenia przez telewizję, chodzenie do kościoła przez telewizję.
Tak więc, jak widać, człek naprawdę nie może wiedzeć, co nagle gdzieś znajdzie, go najdzie, trafi go w głowę... Na dobre i na złe! No to może jeszcze wypada powiedzieć, co to za powieść, tak? Tytuł "Meet the Danes", autor Mark Perrino.

I jeszcze coś... Powie jakiś sceptyk z Bożej łaski, że powyższe dotyczy jedynie KOMERCYJNEJ telewizji, takiej z reklamami, a nasza (?) słodka TVP, na przykład, reklam nie pokazuje. Nie, drogie ludzie - to klasyczne "wyjątek potwierdza regułę"! KAŻDA telewizja coś sprzedaje i coś reklamuje, a słodka TVP i inne takie, oczywiście reklamuje każdą aktualną WAADZĘ w tenkraju! Przecież to było takie proste! (Przy okazji, wiecie moje dziatki, a zwracam się do panny Napieskiej i pana Mądrasińskiego, dlaczego kiedyś "prawicowy" leming był rzadkością, a teraz mamy go, jak nie przymierzając...?)

triarius

P.S. Tytuł jest jeszcze bardziej idiotyczny, nawet skowronka przecie praktycznie brak, niż zazwyczaj, ale co mi tam - wykonałem pracę, żeby to przetłumaczyć, żeglując między dwiema zakładkami przeglądałki, to jeszcze miałbym wymyślać fajny tytuł? Niedoczekanie!