Pokazywanie postów oznaczonych etykietą imigracja. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą imigracja. Pokaż wszystkie posty

czwartek, września 05, 2019

Niektórym się jednak chce, więc tu macie...

Ja nie widzę większego sensu w pisaniu, może jakaś ęteraktywność by tu coś zmieniła, albo nawet na pewno, ale np. Tomaszowi Gabisiowi się chce, a to głęboki intelektualista; zdrowo konserwatywny, żeby nie rzec "reakcyjny" (co jest super!); zna Niemcy, co nie jest byle czym...

W sumie gorąco tego gościa polecam, a na zachetę dam tu teraz trzy (słownie trzy) linki do jego tekstów. W każdym z nich dostrzegm b. interesujące rzeczy.

Najsampierw różne varia (hłe hłe) samego Gabisia:

http://www.tomaszgabis.pl/2019/03/29/o-stanislawie-brzozowskim-martinie-hohmannie-oraz-innych-sprawach-i-osobach/

Teraz o masowej imigracji do Naszego Zachodniego Sąsiada:

http://www.tomaszgabis.pl/2019/04/28/masowa-imigracja-w-oczach-niemcow/

I na koniec kolekcja bonmotów jednego Niemca. Nie wszystkie mnie zachwycają, ale niektóre tak, z większością też można się zgodzić:

http://www.tomaszgabis.pl/2019/03/10/z-aforyzmow-johannesa-grossa/

(Dlaczego sędziowie bardziej cenieni, niż kaci? Biały kołnierzyk przecież! Tygrysista to od razu zrozumie.)

triarius

P.S. "Melancholia to przyprawa wzmagająca rozkoszowanie się dostatkiem." (Johannes Gross) Faktycznie coś w tym jest, co może stanowić zarówno pewną pociechę dla społecznych pariasów, jak i ponure memento dla zachodniej cywilizacji.

czwartek, września 14, 2017

To i owo (lato 2017)

MMA
Na tasiemce wiadomość, że 42-letni mężczyzna, krzycząc "Allach akhbar!", poturbował w Tuluzie siedmiu ludzi, w tym trzech policjantów. Najbardziej interesujące w tym jest, że nie miał przy sobie żadnej, broni, więc gołymi pięściami, czy czego on tam konkretnie używał. Aha - leczył się także już uprzednio psychiatrycznie. Skomentujmy...

Że psychiatrycznie, to mnie akurat nie rusza, bowiem ciągle widzę w mediach ludzi, którzy powinni się leczyć, a się albo nie leczą, albo też skutek jest żaden, co na jedno wychodzi. Teraz do meritum... Trudno, przynajmniej mnie, któren takimi sprawami jak walka wręcz, interesuję się od pół wieku przynajmniej, nie czuć podziwu dla tego faceta. W końcu jeśli ofiar było siedem, to dojście do piątej czy siódmej zajęło parę sekund, więc oni mieli trochę czasu się przygotować... Pomijając już drobną kwestię, że trzech z nich to byli policjanci, więc teoretycznie ludzie trochę podszkoleni i obwieszeni różnoraką artylerią.

Jednak swego czasu oglądałem ci ja dość sporo różnych tam MMA, tajskich boksów i czego tam jeszcze w telewizji, i wiem, że zawsze uderzał mnie drobny fakt, że oto ogromna większość uczestników tych zabaw we Francji to byli albo ewidentni muzułmanie, albo co najmniej Murzyni (o nieznanym mi wyznaniu.) Nie wiem czy jest coś o tym na naszym ukochanym blogasie, albo w ogóle gdzieś w sieci - w moim wykonaniu znaczy - ale przysięgam, że o tym wielokrotnie myślałem i przewidywałem ciekawe tego skutki.

W pewnym istotnym sensie obicie pys... twarzy znaczy, czy też wątroby, siedmiu ludziom, w tym trzem policjantom, to lepsza propaganda tych tam brzydkich terrorystów, niż wjechanie w tłum samochodem. Czy sprytnie w kuchni zmajstrowana bomba nawet.

Prorokuję, że teraz w salkach treningowych słodkiej Francji pojawi się jeszcze więcej młodych śniadych i marzących o hurysach mężczyzn, skutkiem czego tych pozostałych, należących do tzw. niegdyś "milczącej większości", będzie tam jeszcze mniej niż dotąd... I tak to się wesoło kręci.

Ślimaki nadal jednak będą zjadane, żabie udka też, kredkami będzie na bruku czyniony impresjonizm przy dźwiękach ckliwych komunistycznych pień... Tak że nic się nie stało, chèrs citoyens, drogie enfants de la patrie, le temps de cośtam cośtam est arrivé. Bombą to może byśmy się trochę przejęli, SUVem tyż, ale jak jakiś flic dostał po ryju, to nie ma problemu, byle nam udka żabie nie wystygli!

Że to się działo w Tuluzie, to raczej logiczne, z wiadomych powodów. (Mam zresztą w Tuluzie kuzynkę, autentyczną, nie że coś, hrabiankę, a wiadomo... Po Sorbonie. Strasznie postępowa, jak to oni. Ciekawe czy coś jej się zaczęło w tym biednym łepku przejaśniać. Zresztą to b. miła rodzina, tylko im te stulecia prześladowania pańszczyźnianego chłopstwa i praktykowanie Ius Primae Noctis trochę odbiły. Wyrzuty sumienia musi.)

No dobra, to było ciekawe i pouczające, ale jakiś niewierny Tomasz mógłby mimo wszystko zapytać: "OK, kochany Panie T., ale co z tego DLA NAS TUTAJ konkretnie wynika?" Na co odpowiadam, że całkiem sporo, jak to:

1. Pana T. prorocze talenty (przewidział był!)

2. Fakt, że od Ugauga NIE UCIEKNIECIE - albo wy będziecie zdolni czynić je innym, tym różnym brzydalom przede wszystkim, albo WAM będzie, prędzej czy później jakaś forma Ugauga czyniona. Pomyślcie nad tym!

3. W nawiązaniu do poprzedniego wspomnę, że na początku tego (nabrzmiałego wydarzeniami) lata zaproponowałem jednemu zasobnemu i posiadającemu obiektywnie środki, a cholernie kiedyś znanemu z radykalizmu i krwio...

Radykalny był po prostu i nie owijał ci on w bawełnę... Człowiekowi (zgadlibyście, że człowiekowi?)... Ci ja zatem zaproponowałem, że w jego posiadłościach zorganizujemy weekendową sesję szkoleniową Ugauga Jitsu, z moim udziałem jako instruktora. (Nie jestem największym twardzielem na tej planecie, ani jakimś tam mistrzem od czarnych pasów, ale swoje wiem i potrafię, a wam ludzie nie tyle mistrz jest potrzebny, co właśnie ktoś, kto mógłby wam pokazać co i jak w tej Tuluzie należy, i to bez 20 lat ciężkiego codziennego treningu pod okiem Mistrza Świata. Choćby i byłego.)

Nie chciałem się też wacale na tym dorabiać, zwrot kosztów przejazdu, nocleg na sianku i skromne jedzonko by mnie zadowoliły. I co? I to co zwykle. Czyli nic, żadnego odzewu. Róbcie tak dalej, to nie radzę podróżować do Tuluzy i módlcie się, żeby Tuluza nie przywędrowała do was! A jak nie konkretnie Tuluza, to jest jeszcze parę innych kandydatów. Dixi!

* * *

To co mamy teraz z PiSem, to fajny poglądowy kurs AUTENTYCZNEJ, PRAKTYCZNEJ, choć parlamentarnej (więc dziś poniekąd i wirtualnie nierealnej) polityki. Na przykład to, że PiS twardo stoi, albo przynajmniej tak dramatycznym głosem twierdzi, przy, jakże przez nas wszystkich tutaj "na prawicy" uwielbianej, Europejskiej Unii. Co cudnie pokazuje mechanizmy, w tym ograniczenia, różnych spraw w realnej (choć dziś trochę już wirtualnej) polityce.

Czy możemy już teraz występować z Unii? Jak Unii nie znoszę i uważam za totalitarny lewacki syf, itd. itd., z przekonaniem odpowiadam, że NIE. Byłby to skok prosto w ramiona Putina, a Unia bardzo chętnie by temu panu sprawę ułatwiła, starając się nas na wszelkie sposoby zgnoić, co niestety by się jej (nie)pięknie udawało że hej! Zgoda?

No więc PiS chce być w tej Unii, a w każdym razie wie, że wyplątywanie się z tego... czegoś... nie na nasze obecne siły, nie na obecne siły Unii (choć akurat tu mamy to odwrotnie), Putin czeka, lemingi nadal durne, targowica nie dość, że szaleje, to gotowa na wszystko (poza osobistym ryzykiem of course)... Ale czy PiS, albo ktokolwiek zresztą, kto głosi, że Unia jest Polsce potrzebna, może jednocześnie mówić głośno, że "kiedyś oczywiście będzie się z tego... czegoś... wyplątać, jeśli to coś samo do tego czasu, Deo volente, nie zdechnie"?

Oczywiście, że nie może, bo to by było nielojalnością - wprawdzie tylko wobec @#$% Unii, więc w etycznych kategoriach żaden problem, ale tu nie tylko o etykę (niestety) chodzi. PiS nie może jednocześnie być całym sobą (i nami) w Unii, co jest (niestety) dzisiaj (i zapewne długo jeszcze, oby nie aż tak długo) konieczne, i dopuszczać do siebie w ogóle myśli, że Unia to nie jest absolutnie cudowny projekt stworzenia autentycznego raju na ziemi. Projekt mający oczywiście ręce i nogi.

No więc mamy "Unia tak, wypaczenia nie!" (Jeśli komuś to coś przypomina, to jest nas dwóch.) My tę Unię mamy reformować od środka i da Bóg, żeby to się udało - szanse oceniam jako niewielkie, ale jednak są różne tam państwa i państewka, elity i elitki, które też chcą mieć coś do powiedzenia, i nie wszystkie takie znowu do szpiku unijno-postępowe... I te rzeczy.

I są też ludzie, zwykłe prole, które nie mają nic do gadania, ale którym smarowanie kredką po bruku nie całkiem wystarcza, i one się nieco jakby mniej Unią ostatnio podpalają. Szanse, jako rzekłem, oceniam jako nikłe, ale nie jest to całkiem bez sensu pomysł, a lepszego, w kwestii Unii znaczy, nie ma i długo nie będzie. Tak to widzę. Przemyśleć, skomętować, pytać, propagować... No i, do ##$%$%^ nędzy, zacznijcie coś robić z tym Ugauga, bo niedługo nie tylko 42-letni wariat z Tuluzy, ale nawet Środa ze Szczuką może wam w biały dzień na ulicy zrobić kęsim!

triarius

P.S. Dobranoc państwu. Teraz spokojnie, nie popychając się, wychodzimy. Pojedynczo, góra po dwóch. Pilnie uważając na ogony.

niedziela, kwietnia 03, 2016

O jednym genialnym Ezopie

Czytałem ci ja kiedyś taką bajkę Ezopa... Nawiasem po łacinie, bo było to w ramach przecudnego radiowo-książkowego kursu "Łacina bez pomocy Orbiliusza"... (Od lat nawiasem nie mogę się nadziwić, że jedyny w historii radiowy kurs martwego języka był właśnie w PRL, za Gierka, a w dodatku była to łacina, która dla wciąż balansujących na skraju Zachodu i wschodniej barbarii Polaków jest jak pożywna pierś, i smakowita, matki, ach! Ale co wy o tym możecie wiedzieć, "łacińska cywilizacjo".)

Czytałem więc, a także zapewne usłyszałem, ową bajkę Ezopa, która była o tym, że Żmija, wzruszona prośbami Jeża, któren nie miał się gdzie podziać na zimę, zaprosiła go do swojej jamki, gdzie zaraz jeż zaczął się wiercić, dotkliwie raz po raz kłując gospodynię, a kiedy ta się skarżyła i prosiła go, by przestał, robił się coraz bardziej niegrzeczny i bezczelny, aż na koniec Żmija, w środku zimy, uciekła z własnego domu na tułaczą poniewierkę. Tyle!

Nie wymaga wielkiej tygrysicznej inteligencji dostrzeżenie w tej historii sprzed ponad dwóch i pół tysiąca lat analogii z tym, co się w Europie dzieje całkiem ostatnio, a przy jeszcze nieco większej inteligencji automatycznie człowiek zaczyna się zastanawiać dlaczego Ezop wybrał takie dziwnie mało sympatyczne stworzenie do roli pozytywnego i skrzywdzonego bohatera - tym bardziej, że szwarccharakterem jest całkiem sam w sobie sympatyczny Jeżyk... Tyle że kolczasty, ale czy to jego wina?

Ja się nad tą kwestią, przyznam otwarcie, zastanawiam od samego początku, czyli już ponad 35 lat. Przy Ezopie to oczywiście nic nie jest, ale w skali ludzkiego żywota całkiem przecie sporo, zgoda? Nie powiem, że mi nic do głowy nie przychodziło, ale nigdy dotąd jakaś jednoznaczna i klarowna odpowiedź mi się nie sformułowała. Aż do teraz. No to wy się też spróbujcie nad tym zastanowić. Tylko galopem!

Nie chciałbym bowiem, byście i wy zastanawiali się nad tym 35 lat, bo wtedy może mnie tu już nie być, albo w każdym razie może tu nie być tego bloga, którego zastąpią osiemset-wymiarowe hologramy oparte na technologii odkrytej przypadkiem podczas badania Alfy Centauri, a wspartej badaniami nad pyłkiem kwiatowym z Saturna. Czy coś podobnego. (Wygłupiam się oczywiście, niczego takiego już nigdy nie będzie, co by Nicki tego świata sobie na podstawie obejrzanych filmów wyobrażały.)

Więc się zastanawiacie...

I się zastanawiacie...

I się zastanawiacie...

I się zastanawiacie...

Już? Mogę powiedzieć o co panu E. chodziło i dlaczego świadczy to o jego geniuszu? W dodatku o geniuszu PONADCZASOWYM? Każdy szmirus potrafiłby wymyślić bajeczkę o rozkosznym mięciutkim Króliczku, cynicznie wykorzystanym przez paskudnego Tasiemca, albo przez paskudną... No przecież, że Żmiję! Prawda? Ezop jednak tego nie zrobił, a naszych Aktorów poobsadzał niemal dokładnie w przeciwnych rolach do tych, w których by ich obsadził przeciętny reżyser.

Otóż moja odpowiedź jest taka: Ezop po prostu właśnie nie chciał, żeby to była historia słodkiego, może nieco wprawdzie naiwnego, stworzonka, wykorzystanego przez paskudnika bez sumienia. To miała być historia (i pięknie się to panu E. udało), o tym, że słodycz słodyczą, może my Polacy... Albo raczej "my Grecy"... Naprawdę jesteśmy cudne ptacy, najcudowniejsze skrzydlate stworzenia pod słońcem, i w ogóle... Albo i nie... Może nawet przeciwnie...

Natomiast nasz gość, z początku wcale nie taki znowu "nieproszony", ale szybko niechciany i, powiedzmy to sobie otwarcie - w przykry sposób agresywny, wcale nie musi być z natury czymś paskudnym... Tyle, że to nie ma większego znaczenia! Tu chodzi o naszą jamkę, nasz domek, i jeśli jakiś gość - słodki z natury, czy nie, nawet niech ci on będzie z początku miły naszemu sercu, a nasza gościnność dająca nam błogie poczucie, żeśmy oto jeszcze cudniejsze ptacy, niż przed chwilą, i że niechybnie pójdziemy do nieba...

To nie jest tutaj istotne. Ważne jest to, że gość to jest gość, a facet, który nam w jakikolwiek sposób odbiera nasz domek, albo jego istotną część, odbiera nam nasza SUWERENNOŚĆ, przestawia nam nasze życie w istotny sposób niezgodnie z naszą w tej kwestii wolą, w dodatku trwale... To po prostu nie jest fajny gość, a zapraszanie takiego gościa do siebie, do swojej jamki (tu mi się nagle w mózgu pojawiły jeszcze inne skojarzenia, ale dla wspólnego dobra zamilczę), choćby płakał i trząsł się z zimna, nie jest jednoznacznie mądrą, czy nawet jednoznacznie wzniosłą, decyzją.

Tak to widzę i mam niepłonną, że paru ludzi przekonałem, iż Ezop wielki był, a ci Grecy, choć nie mieli różowych golarek, ani nawet komórek, wiedzieli o świecie parę rzeczy, których my się już nigdy dowiedzieć chyba nie zdążymy... (No, chyba żebyśmy pilnie studiowali Panatygrysiego blogaska.)

triarius

piątek, stycznia 15, 2016

Jeszcze trochę o tej PiSowskiej telewizji, co musi powstać, a bez niej nijak

Pod jednym z tysiąca wczorajszych moich wpisów (od jakiejś doby jestem niesamowicie płodny, i to nie tylko pod wzgl. plemników) dopisałem ci ja Post Scriptum, które brzmiało tak jak za chwilę zacytuję (a nieoceniony cmss, choć taki szorstki i enigmatyczny macho, wkleił to nawet na niezwykle, i nie bez powodu, popularnym blogu Kuraka).

Otóż napisałem tak, że powtórzę:

A tak przy okazji, to Kurak się dzisiaj martwi pisowskim pijarem, i cała masa innych ludzi. "Dać ludziom forsę, chleba i igrzysk!", wołają. A ja sądzę, że wystarczyłoby dorwać jakąś sporą ogólnopolską telewizję, co już, z tego co słyszę, nasi mają, albo prawie, a potem przez parę godzin dziennie nadawać najprzeróżniejsze aktualności z frontu wiadomych "uchodźców".

To naprawdę dałoby zrobić w b. interesujący, choć włosy na plecach jeżący, sposób. Nawet ja bym to potrafił, jeśli nie dotychczasowi uznani dziennikarze. Jeśli Polacy są aż tak durni, żeby nie rozumieć i w każdej chwili nie pamiętać, że upadek obecnego Rządu i/lub Prezydenta oznacza setki tysięcy muzułmanów, nie zawsze miłych w obyciu, w ciągu paru zaledwie lat, oraz po prostu ordynarne multikulti dla naszych ew. wnuków, jeśli nie więcej, no to faktycznie zaslugują na Platformę i rządy unijnych "komisarzy"! Tak aż źle chyba jednak nie jest.

Dzisiejsza np. rewelacja z BBC (przynajmniej tam ja to zobaczyłem) o zbiorowym gwałcie na trzyletnim chłopcu w obozie dla uchodźców w Norwegii - akurat zresztą na Mikołaja, nie wiem czy celowo, ani czy to miało związek - to nie jest oczywiście nic przyjemnego, ale swoje by to zrobiło. Po prostu na razie mało kto wie.

* * *

To było wczorajsze, ale dzisiaj też bym się pod tym bez problemu podpisał. Natomiast przed chwilą przyszło mi na myśl to co poniżej, co dla was, kochane ludzie, skrzętnie z głowy wklepałem. Oto i ono...

Własnie przyszło mi do głowy, że tę telewizję informującą obywateli o sytuacji na uchodźczym froncie, można by zrobić HIPER-OBIEKTYWNĄ I PLURALISTYCZNĄ. Do tego stopnia, że lewizna nie mogłaby po prostu nie dostać orgazmu i nie chwalić PiSu za te piękne sprawy. "Jakim cudem?" - spyta sceptyk.

A takim to, że jeśli przez połowę czasu - a mówimy tu o całych godzinach, i to także w dobrym czasie antenowym - będą tam obiektywne, czyli w znacznej części, nie oszukujmy się, przerażające informacje... po prostu trzeba nieco poszperać, rozejrzeć się po mediach, wysłać tu i ówdzie jakiegoś przytomnego korespondenta i tyle - to przez pozostałą połowę mogą sobie pieprzyć lewacy i fanatycy multikulti, bo normalnych ludzi tylko to jeszcze bardziej odrzuci, przerazi i wkur... tentego.

W dodatku byłby to przepiękny przykład nowoczesnego podejścia do mediów, a zarazem cwanego jak cholera, bo ta lewizna by nam sama poniekąd oglądalność robiła i dostarczała pikantnej rozrywki.

Tak że płacimy tylko za połowę, a resztę bierze na siebie lewizna, będąca zbyt durną, żeby nie pojąć, że przy docieraniu do obywateli rzetelnej informacji na temat wyczynów Merkeli i tych spraw - jej własny przekaz po prostu nie ma szansy niczego dla nich użytecznego osiągnąć, a raczej wprost przeciwnie.

Tak że jest to idealne rozwiązanie, przy którym nawet platformiana targowica i kopnięta lewizna będzie szczęśliwa, aż przyjdzie biało ubrana chuda pani z kosą i... Tak że do roboty PiSiaki i cała kochana reszto - nie ociągać się! Połowę i tak wykona za nas lewizna, wraz samymi "uchodźcami", a my będziemy tylko siedzieć i zacierać łapki.

Lub prawie. Ale też wylansowanie paru młodych z charyzmą i trochą rozumu.... Albo na odmianę starych z jeszcze większą charyzmą i rozumem wielkim jak piec... Naprawdę by nam się przydało.

* * *

To było w miarę ściśle na zadany temat, a teraz nieco naszej typowej gry swobodnych swobodnych skojarzeń, starczych wspomnień z epoki dyliżansów i przebłysków intuicji. (Trza by faktycznie zacząć to oddzielać, bo potem ludzie mają pretensję, że to nie jest jak w ich ukochanej gazetce, itd.)

("Trocha" to z Boya, np. w przekładzie z Villona, kocham to słowo!)

W końcu, jak niedawno sobie myśląc na inne całkiem tematy zresztą, uświadomiłem, armie zwycięskie od dziadowskich różnią się tym, że w zwycięstwach straty w ludziach wśród oficerów są postrzegane przez pozostałych przy życiu jako cenna SZANSA na awans, podczas gdy w tych drugich kadra koniecznie chce żyć wiecznie, co w militarnym kontekście stanowi absurd, i wszelkie straty wprawiają ją w coraz większą prostrację.

Tak to widzę. Jest to absurd, ta chęć wiecznego życia w wojsku znaczy, lub może po prostu liberalne odwalanie roboty byle jak, byle sobie wygodnie za cudze pożyć - bo wojsko to jednak nie harcerstwo, i jeśli ktoś koniecznie chce żyć wiecznie, no to wybrał nie ten zawód.

Oczywiście nie mówimy teraz o jakichś biedakach z przymusowego zaciągu do carskiej czy pruskiej armii, którzy od wieków giną za swoich dzielnych królów i nikt ich o zdanie nie pytam - bo tam działają inne mechanizmy, choć takie armie też bywają jak najbardziej OK na polach bitew, a w tych co lepszych także z chęcią wiecznego życia tam nie przesadzają.

Po lekkim dopasowaniu, daje się powyższe jednak odnieść także do różnych słodszych, mniej militarnych i mniej finalnych (czyli mniej związanych z migracją na łono Patriarchy) kontekstów - jak na ten przykład telewizje i inne media. (Choć ta myśl o armiach sensu stricto także jest do zapamiętania!) Rozumiemy się? No to teraz do roboty, nie żartuję!

triarius

P.S. A teraz puśćcie mnie, kochane ludzie, na chwilę do realu! ;-)

sobota, października 24, 2015

A teraz, zamiast, jak ostatnio, wygłupów - pisarski kompromis i B. POWAŻNA TREŚĆ...

Właśnie przeczytałem, co Towarzysz Mąka napisał pod moim wczorajszym tutaj arcydziełem. Naprawdę polecam zapoznanie się - tym bardziej, że właśnie zamierzam tu wstrzelić coś cholernie a propósito. I to są ogromnie ważne sprawy.

Dzisiaj mam coś naprawdę poważnego, ważnego, szokującego, no i tytułowy kompromis... Dotrzymam! Pisać już wiele nie będę, za to wkleję wam parę linków, a wy sobie zobaczycie o co tam chodzi, w razie czego przetłumaczycie Guglem - dzięki czemu będzie oczywiste, że ja tu nic od siebie nie dodałem, ani nie przekłamałem. A to istotne, ponieważ sprawa po prostu stawia na sztorc włosy (gdzie kto je tam ma). Nie żartuję!

No więc dostajecie te linki i proszę, żebyście naprawdę sprawdzili chociaż jeden z nich dokładnie, o czym to jest. Jeśli was nie ruszy, to cóż, ale napawdę powinno.

http://www.infowars.com/dhs-contractor-apologizes-for-selling-shooting-targets-of-children/

http://www.infowars.com/company-behind-shooting-targets-of-children-received-2-million-from-dhs/

Tutaj Google Images, żeby ktoś nie myślał, że te oszołomy łżą...

https://www.google.pl/search?q=dhs+shooting+targets&tbm=isch&imgil=MeR3OtX5Dd-f-M%253A%253B49QOltrAL1AZ0M%253Bhttp%25253A%25252F%25252Fjoshuapundit.blogspot.com%25252F2013%25252F02%25252Fdhs-buys-no-hesitation-shooting-targets.html&source=iu&pf=m&fir=MeR3OtX5Dd-f-M%253A%252C49QOltrAL1AZ0M%252C_&biw=1280&bih=591&usg=__Mdymhc9mXqDhsnjVaqBwuAesBzM%3D#imgrc=MeR3OtX5Dd-f-M%3A&usg=__Mdymhc9mXqDhsnjVaqBwuAesBzM%3D

Tutaj wyszukiwanie Google na ten sam temat, jakbyście chcieli jeszcze więcej info:

https://www.google.pl/search?q=dhs+shooting+targets&ie=utf-8&oe=utf-8&gws_rd=cr&ei=e8crVqr_Kce3swGh9YjQAw

A tutaj, dla wszystkich słodkich niedouczków out there, Tłumacz Google, gdzie sobie to możecie ładnie przetłumaczyć i zrozumieć:

https://translate.google.com/

To tyle konkretów, jednak podam wam także nieco kwestii do się zastanowienia...

1. Nie brakuje wam tu czasem misia panda, lesbijki z różowymi włosami na jeża i kolczykiem w nosie, rabina z pejsami do kolan, dwóch całujących się pedałów, lewackiego demonstranta z postępowym hasełkiem na koszulce...? A zresztą, czy taki np. Obama nie może mieć złego brata bliźniaka? I jaki wobec tego byłby najlepszy obrazek na tarczy dla ludzi mających się pozbyć głupich skrupułów związanych z wyglądem zabijanej ofiary? Ale sza, bo skończę jak Nicpoń, albo gorzej, bo z dronem w czaszce! Choć ja przecież nie o samym Obamie mówiłem.

2. Jak to się ma do tego, cośmy sobie kiedyś tu na temat dużych obywatelskich armii i ich związku z demokracją, w opozycji do dronów, kamer inwigilacyjnych i najemnych zbirów na usługach? (Powie ktoś, że tak musi być, bo terroryzm. Na to ja spytam: a kto, psze państwa, ostrzegał i nie chciał? Ani egzotycznych imigrantów, ani rozbijania rodziny, ani komunizmu, ani zwichniętych ról płciowych? Żeby na tym poprzestać. Bo bez tego przecież świat byłby dziś całkiem inny, i zapewne sporo lepszy, prawda?)

3. Jak to się ma do naszych - i nie tylko przecie naszych - opowieści o prolach i tych drugich? I na przykład do naszej tu kiedyś opublikowanej opowieści o Robin Hoodzie, jeleniach i pedofilach? Hę?

4. Już nie będę sobie nawet strzępił jęzora na temat "wykonywania rozkazów", jako obrony przed sądem, bo żadnych sądów raczej nie będzie. Różnica jest oczywiście taka, że tamci byli be, a te Obamy to mamy gwarancję, że one są demokratycznie wybrane, więc nie tylko chcą dla nas dobrze, ale w dodatku naprawdę wiedzą co dobre i potrafią do tego dążyć jak nikt inny. Nawet jeśli  to by miało polegać na wpakowaniu nam kuli w łeb - wszystko dla naszego przecież dobra!

W takim, @#$%^%, świecie przyszło nam żyć!

triarius


P.S. A tu sobie zjemy na deser własny ogon - taktownie bo w Post Scriptum i małą czcionką. Dla wielbicieli i koneserów, choć po prawdzie to trochę do naszego głównego wątku nie pasuje. Gdzieś jednak chcialbym dbać o dobre relacje z moimi P.T. Potencjalnymi, więc niech mi będzie wybaczonym!

W owego ramach zjadania własnego ogona (co, jak wiadomo, na pewnym stadium geniuszu jest niezbędne absolutnie) powiem, że od mojego niedawnego "powrotu" nadal całkiem nie chce mi się pisać - stąd te improwizowane literackie, mniej lub więcej, utworki - ale lata blogaskowania mają tę zaletę, że od "powrotu" znowu rodzą mi się (ach to położnictwo!) w głowie fajne teksty, czyli świat mi się analizuje (a co innego można z takim czymś zrobić?) i mam jakąś tam intelektualną satysfakcję - tyle że nadal za cholerę nie mam chęci tego klepać.

Przyczyna zresztą może być i taka, że ostatnio się nie bijam, ani nic, i potwornie się w sumie nudzę. Się nie bijam, bo nie mam z kim i gdzie (długo by było opowiadać), tylko robię ogólnorozwojówkę, taką dla zawodników MMA (choć w tej chwili na poziomie dla przedszkolaków i/lub emerytów raczej, za to w b. śnobistycznym gymie, bo gdzie indziej nie mam warunków... byle mi kochani zalegli klienci forsę zdążyli na czas przysłać), a zresztą w tej właśnie chwili jestem przeziębiony, więc nie ćwiczę i się wprost potwornie nudzę. 

Dlatego też nuda klepania gotowego tekstu z głowy mnie po prostu odrzuca. Więc, jeśli komuś zależy, to niech mi płaci, zaprasza do telewizji, udziela duchow(n)ego wsparcia, zapozna z fajną ciotką... Albo chociaż ęteraktywnie dyskutuje - bo inaczej nijak, sorry!

piątek, stycznia 09, 2015

Europa w szponach sklerotycznych piromanów

U Borysa Sawinkowa można znaleźć różne fajne historyjki, jak ta o facecie, który w tandetnym moskiewskim hoteliku produkuje bombę, ale mu się niechcący dwa składniki zmieszały... Gość wie, że za najdalej trzy minuty będzie efektowne BUM!, a cały hotelik wyleci w powietrze, więc szybko zbiera co mogłoby go potem zidentyfikować i się ulatnia.

Sytuacja groteskowa, ale też, jak na groteskę przystało, groźna, zarówno dla tego, jak i dla tamtych pozostałych, a w dodatku ponoć absolutnie prawdziwa. No i dzisiaj, jak mi się widzi, mamy podobną sytuację, choć z istotnymi zmianami. Dwa składniki jak najbardziej mamy - w postaci takiej oto...

Z jednej strony mamy lewacką zgraję różnych, w mniej lub bardziej ścisłym sensie, "karykaturzystów" - ludzi z grubsza w stylu "naszego" Palikota i "naszej" Środy. Z lubością (i w dodatku raczej nie całkiem za darmo) obrażających i opluwających wszystko, co im się z normalnymi ludźmi kojarzy. Na tym przecież działalność tych tam nieszczęsnych ofiar, tych pierwszych, w sumie polegała i nie było w tym nic na tyle "artystycznego", by niemal każdy z nas, ewentualnie po krótkim przeszkoleniu, sam nie potrafił.

Z drugiej strony mamy islamistów, czyli dość faktycznie procentowo drobną - na dzień dzisiejszy - część muzułmańskich imigrantów (plus nieco takich, co się na islam dopiero nawrócili), których ktoś, w jakimś celu masowo, w liczbie milionów, nasprowadzał do Europy. Ignorując przy tym - mówiąc już bardzo łagodnie, bo było w tym także wiele obelg, szczucia, pogróżek, a nawet realnych prześladowań (co zresztą jest przecie i idziś, a nawet chyba zacznie sie teraz ostro nasilać) - głosy takich, którym się to bardzo nie podobało.

Nie podobało się z różnych względów, ale stosując grubą kreskę możemy powiedzieć, że ci ludzie woleli, by było mniej więcej jak dotychczas - czyli bez jakichś multikulti, których sensu czy większego wdzięku dostrzec nie potrafili. Co z kolei, że nie potrafili, wzbudzało dziką furię tych drugich, którzy tych imigrantów za wszelką cenę w jak największych ilościach sprowadzić postanowili.

Bo marzyło im się multi kulti, bo przewidywali, że ci nowi będą na nich głosować, bo widzieli ich pilnie pracujących w fabrykach, podczas gdy rodzima populacja - kochając oczywiście swych kolorowych, egzotycznych braci miłością wielką i czystą - jednak do takiej samej pracy w fabrykach skłonna nie będzie, bo nie jest durna, tylko masowo zostanie socjologami i tego typu ludźmi.

Mamy więc dwie substancje - obie przeznaczone do przywalenia tym ciemnym, zacofanym, co multikulti i dowcipy w stylu Palikota ich nie bawią - tylko że to nie całkiem bomba, a raczej coś w stylu żrącej substancji. Która miałaby powolutku, ale bez przesady powolutku, rozkładać tamtym całe ich życie. (Że nie będziemy się tu babrać w detalicznych wyliczeniach, że: rodzina, religia... Itd.)

Te substancje jednak mały działać każda ze swojej strony, w symbiozie i synergii oczywiście, ale nie żeby się zmieszały, bo wtedy... No nie! Po prostu jakoś nikt z owych światłych mędrców, pogromców tych tam głupich, mało postępowych i niedoceniających multikulti, tego nie wiedział. Miał widać ważniejsze sprawy na głowie. Nie mówiąc już o eksperymentach. Eksperymenty z założenia, z definicji, to coś co się robi na grzbietach różnych tam zacofańców.

Takich mniej wartościowych ludzi,którzy by chcieli żyć jak ich ojcowie, bez co tydzień obwieszczanych nowych praw człowieka i takich rzeczy. Nie przewidział więc ten nasz mędrzec, że te substancje, jeśli się ze sobą zetkną, to może z tego nie wyjść jeszcze fajniejszy bicz na tych zacofanych, tylko wielkie BUM!, które uderzy przede wszystkim w właśnie tych postępowych. Czyli w tych, co produkują te palikocie rysuneczki, i tych co nasprowadzali imigrantów, żeby było cool, żeby było multikulti, i żeby się "ksenofoby" wściekały.

Na początku ci pierwsi dostaną w dupę, bo po prostu łatwiej ich dorwać. Kiedy zaś będą dorywani, ci drudzy - znacznie lepiej ukryci, lepiej chronieni, mający też znacznie większe i kosztowniejsze tuby nagłaśniające - będą w pośpiechu mobilizowali kogo się da. Na swoją obronę. Własnej dupy. No i SPRAWY oczywiście - byłbym niemal zapomniał! Zachodnie wartości, czy jak to się to teraz politpoprawnie nazywa.

Czyli będą teraz gwałtownie próbowali mobilizowć i wokół siebie zebrać, niczym żywą tarczę, zarówno tych, których dotąd dopieszczali, jak i tych, którym dotychczas pluli w twarz, robili na złość i tak dalej. To się nazywa "jedność narodu w obliczu..." - stara sztuczka, którą każdy Stalin tego świata w takich okoliczności spróbuje wykonać, a niektórym to nawet potrafi wyjść. Piłka teraz po stronie leminga.

Ciekawe jak to im wyjdzie, ale sytuacja jest ciekawa i rozwojowa. Groteskowa też oczywiście, ale ciekawa i rozwojowa bez wątpienia również. (A ja wciąż nie mogę się nadziwić geniuszowi faceta, który sto lat temu napisał książkę pod tytułem, na polski tłumacząc: "Spedalenie Zachodu". Czy może to była "Lemingoza Zachodu"? Jakoś tak, sens w sumie ten sam. A nieco luźniej tłumacząc: "Zachód w łapach piromanów ze sklerozą". Genialny facet!)

triarius

niedziela, stycznia 04, 2015

Marzenia w końcu spełnione i inne hiper-aktualne sprawy

W dniu 11 bieżącego miesiąca, jak nas informują zachodnie telewizje, zostanie wykonana eutanazja na jednym gwałcicielu. Nie żaden tam "wyrok", tylko "eutanazja" właśnie, bo on sam o to był poprosił. Siedząc, jak rozumiem, w więzieniu, a nie żeby popijał margaritę z parasolikiem gdzieś na Karaibach, śmiejąc się z jałowych wysiłków Interpoli tego świata.

Fajnie? Będzie jednego brzydkiego gwałciciela mniej, więc chyba fajnie? Z tym, że, jeśli by się ktoś koniecznie chciał czepiać, to jakoś w taki sposób... Ktoś sobie mógłby postawić następujące pytanie. Czy ja sam, gdyby mi ktoś postawił takie zadanie, coś za to obiecał, - potrafiłbym w krótkim czasie skłonić każdego - mając go w pierdlu czy innym powiedzmy szpitalu - do podpisania całkiem dowolnego dokumentu, a już na pewno prośby o dokonanie na nim eutanazji?

Jeśli nie, w moim konkretnym przypadku, to chyba jedynie dlatego, że jestem niepoprawny moherowy faszysta i skrajna prawica. Nieco więcej humanizmu, nieco więcej wiary w Człowieka - i z całą pewnością po dwóch tygodniach taki więzień, albo inny pacjent, błaga o eutanazję! (A jeśli nawet i nie, to od czego fałszowanie podpisów? Zresztą w przypadku nienarodzonych niemowląt nawet żaden podpis nie jest wymagany, prawda?)

Tak więc, należy tę sprawę, ten precedens, widzieć jako karę śmierci powracającą tylnymi drzwiami - na razie bez wielkich fanfar, bez masowego spędzania dziatwy szkolnej i delagacji zakładów pracy. Nie da się tego chyba inaczej zinterpretować.

Nawet motyw zdrowotny chyba odpada, bo, po pierwsze by nam o tym z pewnością powiedzieli, że gwałciciel ma np. raka, a po drugie, gwałciciele są przeważnie w miarę na chodzie, skoro potrafią zgwałcić. To się zresztą potwierdza: w sieci piszą, że on biedny, bo nie byl leczony na "gwałtowne seksualne impulsy". Nic o żadnym raku. A zresztą - czy pierdel to jest pensjonant, żeby tam spełniać wszelkie życzenia klientów?!

A więc ciesz się "prawico", bo od zawsze marzyłaś, żeby kara śmierci wróciła. Nie potrafiąc w swym kretyńskim zadufaniu pojąć, że to na was, durnie, będzie ona stosowana - no bo przecież nie na Kiszczakach, Jaruzelskich, czy powiedzmy Polańskich tego świata! Nie potrafiąc pojąć, że, jakbyście sobie nie wmawiali pokrewieństwa z absolutystycznymi monarchami - jesteście PROLE i nic was tego statusu nie pozbawi, poza ewentualną, b. mało prawdopodobną zresztą, globalną rewolucją.

I nie potrafiąc pojąć, że kiedy się te obecne - i na długo jeszcze, zapewniam! - elity oswoją z myślą o utrupianiu proli, z czym na razie mają pewne psychiczne problemy, dzięki którym my tu sobie w miarę bezpiecznie różne rzeczy piszemy i w ogóle (choć to trudno nazwać "życiem") żyjemy... To zacznie się to kręcić i nabierać obrotów. Gwarantuję!

Lubicie powtarzać mądrość o tym, że "rewolucja zjada własne dzieci" (i dlatego ma być z założenia be, choć po prawdzie nikt nam słowa "rewolucja" zdefiniować nigdy nie raczył, poza oczywiście Marksami tego świata), ale gdybyście się chwilę zastanowili nad mechanizmem tego zjawiska, odkrylibyście właśnie m.in. to, że ci od których takie sprawy zależały, oswajali się po prostu z myślą o katrupieniu bliźnich, więc szło im to coraz lepiej.

(Nie jest to jedyną przyczyną "zjadania swoich dzieci", ale na pewno jedną z głównych przyczyn takich spraw jak np. "Terror roku II".) Tak że dla mnie wasze idiotyczne, masochistyczne, histeryczne, pedalskie i samobójcze płacze, żeby sobie kochana władza przywróciła prawo do utrupiania proli (w tym w razie potrzeby i was, gdybyście się kiedyś NAPRAWDĘ mieli zbuntować, a nie tylko robić za "konstruktywną opozycję"), zostały wysłuchane. Na razie mamy tylko skromny początek, ale, jeśli się ogromnie nie mylę, będzie i ciąg dalszy. Że aż się zdziwicie!

I tutaj na koniec chciałbym dodać mały historiozoficzny akcencik. Otóż kiedyś b. mnie pasjonowała sprawa walk gladiatorów, a starożytną historią zajmowałem się wtedy dość aktywnie i w miarę fachowo. (Nie powiem, żeby i dziś mnie to nie pasjonowało, po prostu nie robię już w tej kwestii wiele, chyba że mówimy o przerzuceniu sobie od czasu do czasu przypisów do "Mitów greckich" Gravesa. Wbrew pozorom, to ma jak najbardziej związek.)

Czytałem więc ci ja na temat tych gladiatorów różne uczone dziela, a w jednym z nich znalazłem taką tezę, że walki gladiatorów wcale nie zanikły z powodu nacisków Kościoła, ponieważ już wcześniej straciły w dość niewytłumaczalny sposób popularność na rzecz wyścigów rydwanów i PUBLICZNYCH EGZEKUCJI.

I wczoraj właśnie przyszła mi do głowy taka szpęgleryczna myśl (choć te informacje całkiem NIE od Spenglera!), że być może teraz - kiedy modły "prawicy" zostały wysluchane i tama pękła - MMA i temu podobne sprawy, które faktycznie szybko ostatnio próbowały się upodobnić do dawnych walk gladiatorów (na ile to możliwe w tak spedalonej i w sumie pacyfistycznej cywilizacji różowych golarek, jak ta obecna) zaczną szybko tracić popularność, na rzecz jakiejś Formuły 1 i...

Tradycyjnie - PUBLICZNYCH EGZEKUCJI. No bo czego by innego? Transmisje w telewizji, klipy w internecie, ach! Piękna myśl? Nie wiem co na to by rzekła nasza "prawica", ale ta "wolnorynkowa" lewizna udająca hiper-prawicę chyba by się z radości ocieliła.

* * *

Grupa hackerów właśnie precyzyjnie podrobiła odcisk palca niemieckiej ministry obrony, na podstawie wyłącznie ZDJĘCIA, na którym było widać jej kciuk. Tym samym owa grupa udowodniła, że takie coś jest jak najbardziej do zrobienia. Jakie będą tego skutki? Nie wiem jakie konkretnie, ale z pewnością bardzo poważne i dalekosiężne. Sprawa jest jak najbardziej rozwojowa!

A tak zupełnie przy okazji, to gdyby Zachód traktował jeszcze się poważnie i troszczył się nieco o przyszłość swych dzieci i ew. wnuków, to na pewno ministrów obrony z cyckami by nie było. W skrajnych przypadkach może jakiś pojedynczy cycek - jak w przypadku królowej Hippolity - ale dwóch na pewno nikt by nigdy nie przełknął. Jednak Zachód ma ewidetnie inne cele, niż przyszłość swych ew. wnuków, więc cycków na takich stolcach dostatek.

* * *

Ubawiłem się dzisiaj, bo w jednej zachodniej telewizji był wywiad z ekspertem, który na pytanie o "nową taktykę przemytników uchodźców", z cwaną minką, jaką kiedyś określało się mianem "zcichapęk", odparł był, że "nie możemy na razie być pewni, że to nowa taktyka".

Mnie tam nikt za ekspertyzy nie płaci, nie studiuję tych spraw, nikt mnie nie zaprasza do telewizji, ale mogę pana eksperta niniejszym poinformować, że to NA PEWNO jest nowa taktyka! Nie wie ktoś, na czym ona miałaby polegać? A na tym, że wyładowuje się statek do pełna uchodźcami, z odpowiednią proporcją kobiet i dzieci, a potem puszcza go się z samopas, bez załogi, za to całą naprzód, tuż poza włoskimi wodami terytorialnymi, w stronę Italii.

Jak to może nie działać? Przy tych wszystkich ojroprzepisach, przy tych wszystkich organizacjach od "praw człowieka", przy tej całej drugiej religijności (w której się tak ładnie odnalazł, do niedawna wsteczny i nierozumiejący mądrości etapu, "Kościół Katolicki")? Jasne że to działa jak złoto i będzie powtarzane że hej!

Mówią nam, że zysk z jednej takiej operacji to ponad milion ojro dla tych przemytników - może to tylko przychód, bo przecież koszty też jakieś tam są, ale i tak. "Obóz świętych" jak w mordę strzelił, a ja mam satysfakcję, że o tej książce jakieś pół roku temu sam z siebie w podobnym kontekście napisałem.

* * *

W sprawie mojego ostatniego tekstu - tego o "Intelektualnej historii Zachodu" (ludzie, nie wygłupiajcie się z bezsensownymi uwagami, bo ten tytuł jest oczywiście żartobliwy!) i ludziach przerabianych na owady - dostałem od znajomej osoby dość obszernego komęta... (Swoją drogą to paranoja, że znajomi mi komentują prywatnie, a tutaj mało kto raczy. Ten blogas dawno by pewnie zdechł, gdyby nie Amalryk i ostatnio Iwona, a wy przecież udajecie, że wam na nim zależy!)

Dostałem więc komęta, dość mocno krytycznego, w którym bylo m.in., że "te owady może wcale nie są takie głupie jak myślimy", że "to wcale nie musi być taki zły pomysł", i że jestem "strasznie despotyczny w tych poglądach". (O nadmiernym krytycyźmie wobec Putina akurat tym razem nic nie było.) No to ja mojej znajomej powiem, że taka postawa, jak moja, ma nawet swoją fachową nazwę. To się nazywa: NIE BYĆ KOMUNISTĄ.

triarius

sobota, października 25, 2014

Zgłaszam Zachód do Nagrody Darwina

Niniejszym zgłaszam Zachód do Nagrody Darwina. Tej dorocznie przyznawanej za największą głupotę w ciągu minionego roku, ale koniecznie prowadzącą do własnej śmierci i polepszenia puli genów, w wyniku usunięcia z nich genów nagrodzonego.

No więc, żeby najpierw robić to, co się robiło, czyli podbijać cały świat i wyczyniać różne kontrowersyjne rzeczy, wzbogacić się na tym i w ogóle... Nie moralizuję, bo życie to nie piękna bajka, ale nie oszukujmy się - Zachód swoją normę podłości, zdrady, morderstw i rabunków wyrobił z nawiązką... 

A potem nasprowadzać sobie tych samych ludzi, te swoje poniekąd ofiary, a z innego punktu widzenia po prostu ludzi całkiem innej cywilizacji, wyznających całkiem inne wartości i nie poczuwających sie do żadnej "irracjonalnej" miłości do nowej ojczyzny...

A po drodze pracowicie i skutecznie zniszczyć niemal wszystkie wartości własnego społeczeństwa, a także odwagę i zdolność poświęcenia jednostek... Teraz ktoś oczekuje, że ludzie będą narażać życie w obronie POZIOMU KONSUMPCJI? Czy może w imię walki z "homofobią" i "seksizmem"? Sorry, ale te wartości (?) mają to do siebie, że nikt za nie karku w realu nie nadstawi. Inaczej niż np. religia.

Na tę nagrodę w równej mierze zasłużyły zachodnie Elity (?), które to wszystko świadomie zrealizowały, i pospolite Lemingi, które pozwoliły owym Elitom (?) nie tylko na bezkarność, ale nawet na dalsze monopolistyczne rządy. Brawo Lemingi!

Nie - sami widzicie, że Nagroda Darwina to drobiazg przy czymś takim, a w każdym razie Zachód powinien odtąd być jej jedyny, stałym i dorocznym laureatem. Aż do samego końca!

triarius

piątek, października 04, 2013

Wodne igraszki, czyli Jak dobrze być szpęglerystą

Istnieje taka powieść, którą w mojej opinii każdy, kto się za prawicowca uważa, powinien przeczytać... (Inni też, ale na nich nie mam przecie żadnego przełożenia, a oni i tak nie zrozumieją, bo inaczej zrozumieliby już dawno... Itd.) Powinien, a jakoś chyba nie czytają, choć czytają masę o wiele gorszych, nie mówiąc już o filmach i, gównianej przeważnie, muzyce (tu pozdrowienia dla Toyaha).

Chodzi mi o powieść Jeana Raspail "Obóz świętych". Nie żebym, w sensie czysto literackim, nic lepszego w życiu nigdy nie czytał, ale mówimy przecie o literaturze epoki schyłku zachodniej cywilizacji, a zresztą to wcale nie jest zła powieść. Tym bardziej, jeśli, zamiast masturbować się, mętnymi przeważnie i pokrętnymi, "artystycznymi" kryteriami, uśwadomimy sobie jej prawdziwe i, jak się okaże, ogromne, zalety.

W końcu powieść (i nie tylko ona zresztą, bo cała literatura ze sztuką) to nie jaka sobie prosta rzecz - tam są drugie i trzecie dna, za tym stoją potężne, i przeważnie niezbyt dobroczynne, siły. (Coryllus-Maciejewski ma tutaj, moim zdaniem, masę racji.) W przypadku książki Raspaila jest jednak inaczej, choć także "to nie tylko taka sobie literatura".

Książka ta opowiada o upadku Zachodu, o całkowitym zawładnięciu nim przez siły totalitarnej lewizny, a ten końcowy, dramatyczny i szybki jak cholera, etap rozpoczyna się od klęski żywiołowej w Indiach, skutkiem której do Europy wyrusza ogromna fala najprzeróżniejszych jednostek pływających, co jedna to w gorszym stanie od pozostałych, wyładowanych po brzegi głodnymi, bezbronnymi i niewinnymi oczywiście niczym Boże baranki imigrantami.

Takimi, których tylko byś do serca przycisnął i utulił. Wyruszającymi w tę podróż na wezwanie dziwnego proroka interpretującego niewypowiedziane słowa kalekiego dziecka. Niemowy, o ile dobrze pamiętam.

No i to zupełnie wystarcza, żeby w krótkim czasie padło wszystko, do czego jesteśmy przywiązani - my, ludzie w miarę zwykli i w miarę normalni, nieopętani totalitarno-gnostyckimi ideologiami współczesnej lewizny. Tytułowy "obóz świętych" to garstka (pięciu, o ile pamiętam) mężczyzn, którzy walczą do końca i bez cienia nadziei na sukces czy przeżycie. Giną na ostatnich stronach ksiażki, zbombardowani przez lotnictwo, na którego udział po własnej stronie zapewne naiwnie liczyli.

Jeden z nich to były właściciel burdelu. (Reszta za to bardzo, z prawicowego punktu widzenia, szacowna.) Zresztą to właśnie poniekąd skłoniło mnie do przeczytania tej ksiażki - po latach od przeczytania jej krótkiej recenzji w "Nowym Państwie" (które było wtedy jeszcze tygodnikiem i czasem zamieszczało moje drobiazgi o historii).

Wielu się dziwi i oburza, Coryllus na pewo by to jakoś nieprzychylnie zinterpretował, ale mnie kręcą tego typu etyczne dylematy. Zresztą rozczarowałem się, bo motywacja tego właściciela burdelu okazała się płytka i mało skomplikowana.

Nawet, rzekłbym, po prostu nieprzekonująca. Dziewczyny mu uciekły do lewizny, więc musiał zamknąć firmę i się wściekł. Bardzo to liberalne w sumie, choć, jak na liberalizm, dziwnie dużo ten gość miał jaj. Nie przekonało mnie to - ta psychologiczna motywacja - i to było poniekąd rozczarowanie.

Jednak książka może się okazać prorocza - I TO STANOWIŁOBY JEJ NAJWIĘKSZĄ ZALETĘ! Weźmy ostatnie wydarzenie, o którym huczą media zachodniego świata. Mówię oczywiście o zatonięciu statku załadowanego, nielegalnymi oczywiście, emigrantami, koło włoskiej wyspy Lampedusa. Wszyscy się wypowiadają, oczywiście w duchu humanizmu i głosem nabolałym szczerą troską...

Papież też, no i jakby mógł nie? Może kiedyś potrafiłby bronić jakichś innych wartości, które dlań, i dla europejskich katolików, byłyby większe - jeszcze większe - od życia kilkuset nielegalnych imigrantów - ale przecież nie dzisiaj! Nie po JP2, nie po V2. (Coś sporo tych dwójek.) Że o ONZ'etach tego świata nawet nie wspomnę.

No i tak sobie jednym okiem łypię na ten ekran, na którym wszyscy tak się okrutnie wzruszają i oburzają, ale żeby nie marnować za wiele czasu, korzystam ze swojej wielozadaniowości ("multitasking" dla prawdziwych znawców). Czytając sobie luźno Herodota, com go sobie ostatnio za 23 złote w antykwariacie po angielsku nabył. (Bardzo ciekawa ksiażka. Kupiłem ją będąc tam z Adasiem. Nie Michnikiem, choć ten też ponoć w tej samej antykwarni bywał.)

No i ten Herodot opowiada mi właśnie jak Persowie zdobyli Babilon. Przez to miasto, otoczone potężnymi murami, przepływał samym środkiem Eufrat. Po obu jego stronach, wewnątrz miasta, były też potężne mury z potężnymi bramami. Powinno to być w zasadzie nie do zdobycia.

W okolicy było za to wykopane sztuczne jezioro, obecnie wysuszone, mające kiedyś służyć także i częściowo do obrony, a w każdym razie  pozostałość po pracach mających na celu utrudnienie dostępu do Babilonu, tak aby Persowie nie zwracali na niego swej niebezpiecznej uwagi jak najdłużej.

Chodziło o pogięcie biegu Eufratu tak, by trzeba się było przezeń przeprawiać aż trzy razy, zamiast raz jak poprzednio. Do tego sztucznego jeziora spuszczono wodę z tej rzeki, a potem zmieniono jej koryto i znowu zasilono je wodą.

No i Cyrus, wobec nieskuteczności wszystkich standardowych metod zdobycia Babilonu, wpadł (ktoś mu pewnie podpowiedział, ale tak to działa w wypadku władców i zasługa jest jednak głównie ich) na pomysł, by to jezioro wykorzystać do osuszenia Eufratu na odcinku przepływającym przez sam środek warownego miasta.

Jak postanowił, tak też zrobił. Herodot pisze, że gdyby to nie było zaskoczyło Babilończyków, z pewnością by się, dzięki potężnym murom od strony rzeki, obronili, a nawet mieliby Persów w pułapce. Jednak się nie zorientowali, a miasto, jak nam mówi Ojciec Historiografii, było tak ogromne, że kiedy jedną dzielnicę pustoszyli już Persowie, w innych nic o tym nie wiedzieli i odbywały się tam jakieś huczne święta.

Tak mi się to jakoś skojarzyło. Tylko szpęgleryście chyba te dwie rzeczy, o których napisałem, mogą się wydać jakoś pokrewne... Nie wiem, czy do dobrze, czy wprost przeciwnie. W każdym razie optymizmem to przeważnie nie napawa, choć daje ciekawe tematy do rozmyślań.

Herodot żaden szpęglerysta oczywiście, żył z grubsza dwa i pół tysiąca lat przed Spenglerem (i jeszcze więcej przed Panem Tygrysem), ale kiedy, zaczynając swój opis miasta, pisze że Babilon ma wszystkie ulice proste i prostopadłe, szpęglerysta czuje w sercu jakieś takie ukłucie. I jeszcze nieco mocniejsze, kiedy zaraz potem czyta o upadku tego Babilonu, a w uszach ma chóralne  jęki z powodu ostatniej tragedii u brzegów Lampedusy.

I wszystko się tak przedziwnie zazębia. Ale tego nikt inny, poza szpęglerystami i Jeanem Raspail, nie zrozumie.

triarius

środa, czerwca 13, 2012

Na marginesie Ojro 2012 w piłce kopanej

UEFA musi być chyba o wiele silniejsza od wielu dzisiejszych "państw narodowych", a już z całą pewnością od takiego "państwa narodowego", jak III RP (zwana także, i słusznie, "PRL bis", a przez durniów i naiwniaków "Polską"). Sporo już się w ostatnich latach działo takich rzeczy, które by o tym świadczyły, ale fakt, że UEFA potrafi dać prztyczka nawet Putinowi - w sprawie tych tam stewardów pobitych przez ruskich kibiców - któremu wszyscy inni, z nadzorcami polskiej hołoty, potrafią tylko włazić w dupę - świadczy o tym całkiem już niedwuznacznie.

* * * * *

Zwrócił ktoś uwagę na stroje piłkarzy na Ojro 2012? Jak mało przypominają one to, co reprezentanci tych samych krajów nosili jeszcze kilka lat temu ("wstecz", jak mawiano za średniego Gierka)? Wczoraj (a właściwie to, pedantycznie do sprawy podchodząc, już przedwczoraj) grali sobie np. Szwedzi z Ukraińcami.

Ukraińcy jakoś tam jeszcze byli na żółto i niebiesko, ale Szwedzi mieli czarne, a przynajmniej tak to wyglądało w moim telewizorze, który kolory pokazuje całkiem wiernie, z żółtym pasem na ukos, niczym jakaś szarfa. To była już naprawdę awangardowa wariacja na temat barw narodowych Szwecji, nowe odczytanie i co tam kto chce, ale większość innych reprezentacji także nie sroce spod ogona. Czy raczej nie żeby z nich jakieś nacjonalizmy wychodziły.

Oczywiście reprezentacja III RP się w żaden sposób nie wyłamała. Ruscy nie byli na "narodowo", za to na czerwono, z malutką trójbarwną ruską flażką na cycku. Ta czerwień, w ich przypadku, nie wydaje się być wielkim ustępstwem na rzecz postępowych pragnień UEFA, czy nowej światłej rzeczywistości, w której państwa narodowe, jak wiemy, są przeżytkiem. No, ale to ruscy. U nich nawet demonstracje pedałów się bija i nikt wielkiej sprawy z tego w Obozie Postępu nie robi.

Holandia także była dość chyba pomarańczowa. No, ale za to szaliki kibiców III RP (dla naiwnych i agentury "Polski") mają na sobie CZERWONEGO orła na białym tle. Takiemu to nawet korona nie pomoże! Choć, z tego co pamiętam, i z tą koroną były spore problemy.

W każdym razie UEFA wyraźnie dąży do zatarcia związku reprezentacji "narodowych państw", skoro jeszcze istnieją i wywołują jakieś tam emocje, z ich narodami. Zatarcia, a z czasem z pewnością zerwania. I całkiem nieźle jej się to udaje. Sojuszników ma zresztą licznych i potężnych, a kto niby miałby się sprzeciwić?

* * * * *

Sporo się mówi - jak zawsze zresztą, od lat, ale w związku z Ojro 2012 jakby jeszcze więcej - o rasiźmie kibiców. Że wydają dźwięki i obrażają kolorowych graczy przeciwnika. Ja sobie czasem jednak, oderwawszy się od kąpa, chodzę po świecie, widzę nawet czasem jakichś kolorowych, albo nawet wprost czarnych... I co? I nic! Żaden z nich nie wydawał mi się zastraszony, zalękniony, zahukany...

Nigdy nie widziałem, żeby ktoś na takiego krzywo spojrzał, a co dopiero powiedział mu coś nieprzyjemnego, broń Boże potrącił, czy cokolwiek fizycznie. Choćby sobie szedł objęty z atrakcyjną miejscową babą. Choćby sobie przy tym głośno rozmawiał i się śmiał, a dookoła zabidzone, zatyrane, spsiałe, zmarnowane ofiary III RP i liberalizmu w ogólności.

Ale nic mu nikt nie powie, nikt na niego krzywo nie spojrzy! A piłkarzy kibice jednak tak. Z pewnością reżimowe media przesadzają, koloryzują, robią propagandę, ale jednak coś tam się dzieje. Dlaczego? Pisałem kiedyś o tym w tekście "Dlaczego buczą kibice".

Czy jakoś tak się to zwało. Było tam o ardreyiźmie, ewolucji grupowej, Maleszce (co u niego swoją drogą?), i dlaczego w ogóle przyzwoitość mogła przetrwać, skoro, jak to widzimy na każdym kroku, podłość i skurwielstwo popłaca. Ten mój tekścik można sobie odszukać.

Dodałbym do tego, com wtedy napisał, że tak mi się widzi, że to nie tyle chodzi o wrogość wobec kolorowych zawodników, co o wrogość do kolorowych zawodników grających w drużynach, gdzie ci kolorowi zawodnicy nie są "naturalni". Czyli, że gdyby miała być "prawdziwa" - w oczach tych kibiców - reprezentacja jakiejś tam Norwegii czy Czech, to by wszyscy, z konieczności, naturalnie, byli biali.

I ci kolorowi zawodnicy jakoś to, w oczach tych kibiców, choć przyznam, że do mnie to też trafia, bo bardziej mi się sport podobał, kiedy grali naprawdę "nasi chłopcy", a nie przepłacone, ściągnięte nie wiadomo skąd, przynęcone jedynie lubym groszem, gwiazdy. A że kolorowe gwiazdy się rzucają w oczy... A że to jest takie politycznie niepoprawne (stróże politycznej poprawności wiedzą zresztą co robią, kierując te zdrowe odruchy w takie właśnie, moralnie dwuznaczne, kanały!)...

A że jest to albo skutek imigracji, która obrodziła różnymi paskudnymi rzeczami, z "antyterrorystyczną" inwigilacją na każdym kroku włącznie... Albo jest to skutek kolonialnej przeszłości, co, teoretycznie, powinno być be, ale "wybierzmy przyszłość", więc ofiary Hitlera i Sowietów tak samo startują rzekomo od zera, jak resztki imperiów, wysysających przez stulecia kolonie (o Niemcach i Rosji oczywiście nie wspominając, bo nielzia, a Merkel taka przecież słodka!)...

Albo też są to wspomniane przepłacone gwiazdy, przynęcone jedynie przez umiłowanie forsy... I odbierające, nie da się ukryć, szansę młodym tubylcom... Którzy może by i gorzej grali, ale jednak byliby nasi. A któryś mógłby grać i lepiej, ale pewnie wybierze inny fach, skoro taniej jest nasprowadzać kolorowych graczy.

Podejrzewam, że kibicom nie podoba się wiele rzeczy, których w większości nawet pewnie by nie potrafili wyrazić, ale najbardziej nie podoba im się sport, w którym kibicowanie stało się dokładnie czymś takim, jak byśmy kibicowali firmom na giełdzie - niechby to był i NASDAQ, jako odpowiednik Primera División - nie posiadając w nich ani jednej akcji, ani nawet cienia szansy na jej nabycie.

W porównaniu z prawdziwą lokalną drużyną, gdzie grają lokalni chłopcy, czy lokalne gwiazdy, prawdziwą narodową reprezentacją, czy choćby z prawdziwym Realem Madryd lub Celtikiem Glasgow sprzed paru dziesięcioleci - to przecież paranoja!

Chętnie bym przeprowadził naukowy eksperyment. Taki mianowicie, że sprawdziłbym, jak się zmienia, jeśli w ogóle, zachowanie kibiców w stosunku do czarnych (nie bójmy się tego słowa!) piłkarzy jeśli grają oni w:

a. drużynie, która "zgodnie z logiką, geografią i historią powinna być wyłącznie biała";

b. drużynie, która  "zgodnie z logiką, geografią i historią może, albo i powinna, zawierać graczy kolorowych".

Coś mi się wydaje, że zaobserwowalibyśmy spore różnice, a to by świadczyło o tym, że tu nie chodzi wcale o zwykły ordynarny "rasizm", tylko że ci kibice dostrzegają ważne sprawy, których jakoś nie raczą czy nie potrafią dostrzec uczeni w piśmie i przeróżne mędrki.

* * * * *

Z blogów dowiedziałem się, że znany rusofil, nieprzejednany wróg ulicznych burd i wszystkiego, co na wiorstę nie śmierdzi Prawem-Przez-Duże-P, czyli Korwin, był obecny, wśród jakiejś setki ludzi, którzy obrzucali rosyjskich kibiców, w czasie ich przemarszu na stadion, wulgarnymi obelgami. A w każdym razie takimi, które, choć może nawet i słuszne, na pewno się tym ruskim nie mogły spodobać.

Czyżby już agentura skrobała łyżką samo dno miski, skoro tak do niedawna luksusowego agenta wpływu rzuca się na tak mało elegancki i prozaiczny odcinek, wraz z garstką zapewne po prostu nic nie rozumiejącej młodzieży? Naprawdę nie było już nikogo, kto by mógł swoim flecikiem te biedne szczurki tam zaprowadzić?

No, w każdym razie teraz - jeśli te wieści się potwierdzą oczywiście - już z pewnością powinny się otworzyć oczy każdemu, kto jeszcze miał wątpliwości co do agenturalności Korwina. Że świr, że psychopata z megalomianią jakiej świat nie widział - wszystko zgoda, ale wierzyć, że ruskie służby kogoś takiego nie wezmą pod swoje skrzydła, nie zużytkują, to naprawdę trzeba mieć coś nie tak z korą mózgową!

W każdym razie to, że go do takiego celu użyto, a jeszcze, jak się zdaje (da Bóg!) nie za wiele przez to osiągnięto, daje do myślenia i stanowi może nawet iskierkę nadziei. Agentura im się wyraźnie kończy, wszystkie śpiochy musi już wybudzili, a tu jeszcze wciąż rąk na pokładzie zbyt mało! Ale nie, nie przesadzajmy - zaczynam brzmieć niemal jak Nicek. (A jednak... Miska, łyżka, Korwin, dno. Co za żałosny upadek dla prowokatora z górnej, jakby nie było, półki!)

triarius

P.S. Kapitalizm to Socjalizm burżujów.

wtorek, lutego 09, 2010

Wybuchowym cycem w leberała

Parę godzin temu usłyszałem we francuskim dzienniku telewizyjnym na kablówce taką oto wiadomość... Otóż okazuje się, że w Wielkiej Brytanii wyszkoliło się  na chirurgów plastycznych około stu lekarzy z Pakistanu i Jemenu, którzy teraz wrócili do swych krajów i są gotowi na wszczepianie babom w cyce materiałów wybuchowych do samobójczych zamachów. Wedle podanych informacji nie ma żadnego problemu z umieszczeniem w tym tam silikonie wystarczającej ilości gramów wybuchowej substancji, by łatwo zniszczyć pasażerski samolot.

Pokazano nam zresztą próbny wybuch tego rodzaju, wysadzając w powietrze taki właśnie skrzydlaty obiekt. Był to naprawdę niezły wybuch, w którym jakieś ćwierć dużego odrzutowca poszło w drebiezgi. O całej sprawie dowiedziano się z telefonicznych podsłuchów nagranych tuż przed słynną ostatnio sprawą nieudanej próby wysadzenia samolotu z Holandii do USA. Jak się można domyślić tajne służby są nieco zaniepokojone, tym bardziej, że ów wybuchowy żel w babskich cyckach jest naprawdę trudnowykrywalny przez różne tam nowoczesne skanery, no a metody bardziej, żeby tak to określić, organoleptyczne, wydają się nie całkiem "polityczne" (w znaczeniu stosowanym przez małego rycerza, ale nie tylko). A już szczególnie w stosunku do zakwefionych haremowych żon różnych dostojnych muzułmanów.

Jest to kolejne fajne uderzenie w kretyńskie brednie różnych leberałów, że to niby "nie ma żadnego problemu w dowolnie swobodnej imigracji, byle nie było zasiłków", no bo przecież "wszystko, na czym ludziom zależy, to forsa i wolność ekonomiczna". Jakiś czas temu mieliśmy już muzułmańskich lekarzy wysadzających w Londynie autobusy, teraz to. Cała ta oświeceniowa, behawiorystyczna, leberalna koncepcja człowieka - to co się mądrze określa mianem "homo oeconomicus"  - wali się w gruzy. Co dla niektórych, w tym dla piszącego te słowa, było oczywiste od samego początku.

Człowiek nie kieruje się "zasadą przyjemności", jak to się wydawało oświeceniowym mędrkom i wydaje się dziś nadal liberalnym mędrkom wszelkiej maści! Próby ulepszenia tego hiper-naiwnego schematu - przez dodawanie doń, a to "instynktu śmierci", a to "hierarchii potrzeb", a to "schizofrenii bezobjawowej", czy "neurozy" (ulubione słowo takiego np. Misesa!), to tylko dodawanie kolejnych epicykli do kulawego systemu Ptolemeusza, jakim są te wszystkie liberalne złudzenia i kłamstwa.

Skutek tych złudzeń i tych kłamstw jest taki, że my jesteśmy coraz częściej i coraz agresywniej podsłuchiwani, a terroryści - którzy przecież mogliby teoretycznie nie mieć w ogóle dostępu do osiągnięć naszej technologii i nauki, i których by mogło niemal u nas nie być - i tak robią co zechcą. W dodatku my już nigdy nie rozliczymy tych mędrców, tych dobroczyńców naszych, którzy nam tych wszystkich terrorystów faktycznych, potencjalnych, przyszłych i obecnych nasprowadzali... Którzy nam cały nasz świat zdążyli już pozmieniać tak, by im było u nas jak najmilej i najłatwiej, by jak najchętniej babcie i pociotków do nas sprowadzali...

Teraz ci mądrzy ludzie walczą z zagrożeniem, ratując nasze życie, zdrowie i mienie. Podsłuchując nas, ograniczając nam dostęp do internetu, urządzając nam wielogodzinne cyrki na lotniskach, zwalczając nasze odwieczne symbole religijne, żeby przypadkiem nie urazić tych naszych miłych gości, co by mogło skutkować tym, że się na nas obrażą i zechcą nas wysadzić w powietrze. (O obowiązkowej miłości do Izraela, która z powyższym dość marnie harmonizuje, ale widać tu działają wyższe racje, nawet nie warto wspominać.)

W sumie sprawdza się co do joty - a nawet o wiele bardziej - to, co Oswald Spengler pisał w swej ostatniej większej pracy: "Człowiek i technika" (dostępnej także po polsku). Nasza cywilizacja nie potrafiła utrzymać wyłącznie dla siebie osiągnięć własnej nauki i technologii, których nikt inny nie byłby w stanie sam zdobyć, jest więc skazana na to, że "ludy kolorowe" wykorzystają to wszystko przeciw niej, choć dalej nie będą już potrafiły tego rozwijać, jako że to nie jest zgodne z naturą ich własnych cywilizacji. No i wykorzystują... Także powiększanie cycków. I trudno nawet zaprzeczyć, że w dość kreatywny sposób.

Tak że, jeśli ktoś z państwa zostanie wkrótce wysadzony gdzieś w powietrze za pomocą muzułmańskiego cyca rozmiaru F, to niech na przed śmiercią podziękuje jeszcze tym naszym mędrcom, tym naszym dobroczyńcom kochanym, tym naszym moralnym autorytetom, co nas tak skutecznie leczyli z uprzedzeń... I w ogóle z wszystkiego.

Liberałom niech podziękuje, socjaldemokratom, i całej tej "przyzwoitej i rozsądnej prawicy", której to swoje ostatnie życiowe doświadczenie i tę swoją drogę w zaświaty zawdzięcza. A jeśli przypadkiem nie zginie od razu, tylko będzie, na przykład po urwaniu obu nóg i obu rąk, powolutku się gdzieś w rynsztoku wykrwawiał, to może poprawi mu nieco humor myśl, jakim to smętnym durniem okazał się każdy czciciel Misesa, czy inny szemrany "liberatarianin", który kiedykolwiek otworzył gębę, by wyrazić swe błazeńskie i fanatyczne poglądy. To taka drobna sugestia, na wszelki wypadek.

No, chyba że sam do tej błazeńskiej sekty za życia człeku należałeś... Albo w inny jakiś sposób podtrzymywałeś ów leberalny syf, który nas do tego dzisiejszego semi-totalitaryzmu doprowadził, prowadząc nas dalej szparkim krokiem do totalitaryzmu całkiem zupełnego... Wtedy faktycznie nie bardzo masz się z czego śmiać. Sam jesteś sobie winien. No i zresztą ci nie wypada. Ale za to lud już ci nie zdąży podziękować tak, jak sam wiesz, że zasługujesz. Dobre i to, prawda?

Ja każdym razie, skoroś się sam tak surowo ukarał, nie będę już tak okrutny, by ci biedaku na pożegnanie nie rzec:

NIECH CI ZIEMIA LEKKĄ BĘDZIE!

triarius
---------------------------------------------------
Caeterum lewactwo delendum esse censeo.

niedziela, grudnia 07, 2008

Wybory

Czasy mamy takie, że na patelniach piszą nam, by na nich podczas smażenia nie siadać gołą dupą, jednak rzeczy o wiele niebezpieczniejsze są nam serwowane obficie i bez żadnych stosownych ostrzeżeń. Weźmy takie programy "popularnonaukowe" w telewizji wszelakiej. Taniec na wulkanie, pływanie w kleistym bagnie pełnym trujących ropuch, piranii i rekinów to przy tym wesoły oberek.

W dawnych dobrych przedsoborowych czasach aby móc czytać Biblię potrzebna była zgoda spowiednika (i komu to przeszkadzało?), tak samo na małżeństwo z siostrą czy stryjem. Teraz jednak program popularnonaukowy w telewizji może sobie włączyć i oglądać każdy. I fakt, że dość często naogląda się jedynie (?) całkiem niepotrzebnego i nic do skarbnicy ludzkiej mądrości nie wnoszącego profanowania zwłok. Czasem, dość faktycznie często, nasłucha się przy tym dodatkowo niestworzonych teorii, o dziwo zawsze niemal bardziej postępowych i politpoprawnych od dotychczasowych.

Bywają jednak ostrzejsze przypadki, na przykład obłędny kanał "Planete". Jak nie mam nic lepszego do roboty, to sobie go czasem włączam, a potem zgaduję, o co im tym razem chodzi. Bo z pozoru są to takie dość snobistyczne i ęteligętne, a nawet dość drapieżne, programy. Tyle że zawsze jest tam jakieś żądło propagandy. Kiedyś chodziło głównie o Żydów, ostatnio jednak zaczyna mi się wydawać, że musi płacić za to Kreml i KGB. Z mafią na czele oczywiście. W sumie może to być tzw. Europa, w końcu interesy ma podobne.

Z pozoru kanał "Planete" traktuje swoich oglądaczy poważnie, a jednak wystarczy chwilę pooglądać te najnowsze kagiebowskie reaktywacje historii, by usłyszeć, jak lektor te same kilka prostych spraw powtarza dokładnie co parę minut. A więc nie poważne traktowanie, tylko właśnie wypróbowane od czasów nieśmiertelnego Lenina metody propagandy. I taki też przekaz. Jeśli się patrzy nieco wnikliwiej.

Zaprawdę powiadam wam, że na oglądanie telewizyjnych programów popularnonaukowych bym swojemu dziecku bez nadzoru nie pozwolił - lepiej niechby se już pooglądało naparzanki w klatce. Tam chociaż coś w miarę obiektywnie widać, wiadomo o co chodzi, no i jakoś to można, jeśli trzeba, wykorzystać. Choć oprawa jest przeważnie paskudna, szmirowata nie do wyobrażenia - widać, że ci macherzy traktują swoją publiczność jako takich samych durniów, jak swoją publiczność traktują kagiebiści od "Planete".

Jednak jeśli człowiek swoje wie, ma doświadczenie i wyposaży się w stosowny kombinezon szambonurka, to w programach popularnonaukowych może znaleźć nieco interesujących rzeczy. I to nawet spoza sfery przenikania zamiarów KGB, Mędrców Syjonu czy innej Brukseli. Mówię o całkiem interesujących informacjach, które czasem jakimś cudem przedostają się do telewizji.

Przyznam, że trochę mi głupio, bo to co teraz napiszę może mimo woli stać się donosem i będzie kosztowało twórców programu pracę, jeśli nie gorzej. Pocieszam się, że oni chcieli ludziom wtłoczyć do mózgów coś paskudnego, tylko że ja tego nie zauważył i zainteresował się naiwnie pierwszym planem przekazu. No bo było to tak...

Nie dalej jak przedwczoraj widziałem był program o tym, jakie to problemy ma ludzka psychika z nadmiarem możliwości wyboru. Pokazano nam taki eksperyment... W sklepie wystawili 26 rodzajów dżemu do degustacji i ew. kupienia. Ludzie wyraźnie byli tą ofertą zafascynowani i przyciągali do niej jak muchy do miodu czy czegoś tam. I fajnie. Degustowali... Ale b. mało kto kupował.

Potem zmniejszono ilość różnych dżemów do sześciu. Znacznie mniej ludzi przychodziło, no bo w końcu co w tym za atrakcja? Nawet do księgi Guinessa nie ma szansy trafić! Jednak sprzedaż była dziesięciokrotnie większa niż poprzednio!

Naukowiec, który to badał, przedstawił taką prostą krzywą (!), która zapewne przypomina ukochaną przez różnych zabawnych ludzi "krzywą Laffera". Taka zwykła bula - najpierw idzie do góry, a potem w dół. Chodziło o to, jak ilość możliwości wyboru (oś x) wpływa na satysfakcję z dokonanego wyboru (oś y). Wszystko bowiem wskazuje, że ta satysfakcja jest prostą funkcją ilości ODRZUCONYCH alternatyw. Z czego wynika, że przy 26 alternatywach mamy szansę na zadowolenie PIĘCIOKROTNIE mniejsze, niż przy sześciu.

Oczywiście całkowity brak wyboru także nie jest dla naszej psychiki miły. Występuje tu znowu magiczna w psychologii liczba 7. Siódemka to mniej więcej ta ilość alternatyw, z którą sobie fajnie radzimy i która nam sprawia satysfakcję.

Było tam także sporo o tym, że ponoć cała masa ludzi jest obecnie w USA po prostu w depresji właśnie z powodu ilości wyborów do dokonania na każdym kroku. Gdzie indziej też nie jest zapewne o wiele lepiej, przynajmniej na Zachodzie. W Szwecji depresja musi być powszechniejsza jeszcze niż w USA.

Ciekawe? No właśnie! Ale, poza płochą ciekawością, wydaje mi się, iż płyną z tego interesujące wnioski na temat leberalizmu i leberałów. Czy bowiem leberalizm tego typu czynniki w naszej psychice uwzględnia? Czy też może przeciwnie - z samego założenia je odrzuca, albo ignoruje, "wiedząc" jak świat POWINIEN być urządzony. Co tam ludzka psychika! Co tam realne życie! MY, mędrcy, WIEMY jak wam ten świat urządzić, żeby było ślicznie!

A potem dziwimy się, że na zdjęciach z drugiej wojny światowej żołnierze wydają się być o wiele szczęśliwsi od nas, nie mówiąc już o innych konsumentach leberalnego raju. Także załogi bombowców fotografowane tuż przed lotem, z którego wiedzieli, że 20% nie wróci. Jak to możliwe?

Trudne? No to może się zastanowić dlaczego ludzie dzisiaj tak się narkotyzują, ogłupiają i samookaleczają durną telewizją, kretyńską konsumpcją... Czemu głosują na wulgarnych, agresywnych durniów i jednocześnie złodziei, a potem bronią ich do upadłego bluzgając na forach... Czemu młodzież tak chętnie kopie na śmierć bezdomnych... Czemu nawet nastoletnie dziewczyny urządzają sobie ostatnio umówione zbiorowe mordobicia? I tysiące podobnych przypadków. Poza drobnym i raczej oczywistym faktem, że nikt dzisiaj nie wydaje się być szczęśliwy. O ile się nie naćpa oczywiście, albo nie okradnie emerytki ze złotych zębów.

No a na koniec przyszło mi do głowy, jaka może być część przyczyny tego, że imigranci z różnych egzotycznych krajów stwarzają aż tyle problemu. Nie jedyna przyczyna oczywiście, ale być może całkiem znaczna. Otóż przyjeżdżają tu oni spodziewając się cudów-niewidów, potem zaś wpadają w ten leberalny koszmar nie do zniesienia, w tę przeraźliwą ilość wyborów co chwilę, co pięć minut - przeważnie wyborów bez większego znaczenia, ale jednak wyboru trzeba dokonać... I jest to dla nich koszmar raczej nie mniejszy niż dla nas, a zapewne większy, bo kiedyś żyli inaczej.

Jasne, biednie, albo i w strachu. Wydawało im się, że nic gorszego w życiu być nie może... Aż tu nagle okazało się, że to było właśnie niemal szczęście, a prawdziwy koszmar, to właśnie ten wymarzony raj. Nuda, jałowość, zawiść wobec tych co mają... Choć gdybyśmy mogli sobie kupić te same buble, wcale byśmy nie byli z tego szczęśliwsi... Jednak człek to bydle stadne i hierarchiczne. Porównuje się i nieczęsto zgadza ze swą podrzędną pozycją. W każdym razie kiedy nie uzyskuje w zamian względnego bezpieczeństwa, jak to się dzieje u zwierząt czy ludów nieleberalnych.

O czym leberały lubią nie wiedzieć. Albo udają że nie wiedzą. Nuda więc, ciągłe wybory bez znaczenia, a niektóre ze znaczeniem i to może być jeszcze przykrzejsze... Żadnych drogowskazów, żadnych "krępujących więzów"... Czysta mentalna nieważkość... No i ta atomizacja... No i to, że na każdym kroku siedzi nam na plecach masa całkiem obcych ludzi, dla których my też jesteśmy obcy i my to wiemy, że oni by nas najchętniej... I te wrzaskliwe reklamy... I to cyniczne, interesowne rozbudzanie bez przerwy naszych erotycznych apetytów, żeby nam sprzedać nowego bubla...

Tak to moim zdaniem musi działać. I cała rzecz w tym, że to może być nawet robione celowo, choćby w części. Więc teraz wiele zależy od tego, czy my sobie to wcześniej uświadomimy i wyciągniemy wnioski... Jakie wnioski? A taki na przykład, że LEBERALIZM NA DRZEWO BO TO SYF I KŁAMSTWO! Więc czy my wyciągniemy te wnioski, czy też nowi totalitaryści, którzy bez przerwy robią swoją robotę, także za pomocą "programów popularnonaukowych", wykorzystają to zmęczenie nadmiarem możliwości wyboru...

Choć właściwie prawdziwe możliwości dokonywania istotnych wyborów są dzisiaj nie większe chyba, niż kiedykolwiek, być może dla wielu ludzi mniejsze... Wykorzystają to zmęczenie ludzi nadmiarem możliwości wyboru do sprzedania im cudownego na to lekarstwa. Którym będzie całkowity niemal brak wyboru, totalny zamordyzm i po prostu totalitaryzm, jakiego świat dotychczas nie widział. Na razie wszystko zdaje się zmierzać w tym kierunku.

triarius

---------------------------------------------------
Caeterum lewactwo delendum esse censeo.

wtorek, kwietnia 08, 2008

Biężączka odtylcowo-kassandryczna

Jak na faceta, który mało zajmuje się aktualnymi wydarzeniami - czyli czymś, co często, choć wcale nie zawsze słusznie, lekceważąco określa się mianem "biężączki" - piszę przedziwnie aktualne teksty. Jedyna naprawdę istotna różnica, którą ja dostrzegam jest taka, że podczas gdy ci wszyscy komentatorzy aktualności (z których wielu naprawdę szanuję i podziwiam, tylko po prostu ja tego nie potrafię, choćbym chciał) piszą PO fakcie, choćby w parę sekund po, to ja piszę PRZED. Czyli taka biężączka odtylcowa. I żeby na tym sprawa się kończyła, ale nie...

Już dawno dostrzegłem w sobie bowiem prorocze instynkty, w dodatku w stylu pięknej i tragicznej Kassandry, która widziała przyszłość, ale żeby jej się w głowie od tego talentu nie przewróciło - Grecy bowiem bali się panicznie zbytniego szczęścia czy sukcesu, stąd to trudne dla nas do zrozumenia pojęcie hybris - miała tak, że nikt nigdy w jej proroctwa nie wierzył. Co pewnie dałoby się częściowo wytłumaczyć tym, że te proroctwa były przeważnie mało optymistyczne, żeby nie powiedzieć, że bardzo często dotyczyły po prostu zagłady.

Ze mną może AŻ tak źle nie jest, bo zdarzyło mi się parę razy przewidzieć rzeczy, o których trudno powiedzieć, czy są złe czy też dobre, A NAWET rzeczy pozytywne. Jednak większość z nich pozytywna, czy choćby neutralna nie jest. Na przykład latem roku Pańskiego 2002 długo i pracowicie tłumaczyłem pewnemu szwedzkiemu młodzieńcowi o "prawicowych", jak na Szwecję, poglądach (narzeczonemu pewnej bliskiej mojej krewnej), że prawicowość to nie jest całkiem to, co my byśmy teraz - dzięki naszemu (przeklętemu) narodowemu "epistemologicznemu uprzywilejowaniu" - mogli sobie spokojnie określić jako lewica Platformy "Obywatelskiej".

Klarowałem temu młodemu człowiekowi o zagrożeniach wynikających z imigracji, z terroryzmu, ze strony Rosji i Iranu... Było też nieco o fatalnych skutkach różnych, chorych moim zdaniem, "równouprawnień" i "tolarencji", ale przede wszystkim było właśnie o terroryźmie, islamie, imigracji i naszym zachodnim braku jaj tudzież odwagi. No i co? Lato jeszcze się nie skończyło, a my mieliśmy 11 września i zamachy na WTC.

Teraz też. Napisałem parę dni temu o tym, jak będzie wyglądało życie w wielkich miastach naszego pięknego kraju w przypadku nieco większego kryzysu ekonomicznego, nie daj Boże... A może mimo wszystko jednak daj? W końcu w to szambo i beznadzieję idziemy coraz głębiej i głębiej, więc w końcu to musi... Się ten-tego, roz...

Więc w przypadku nieco większego kryzysu ekonomicznego, w połączeniu z poważnymi rozruchami czy po prostu wojną domową. Wspomniałem o tym, jak dziwnie zacznie wyglądać to życie w parę dni po przerwaniu dostawy prądu. Naszkicowałem w paru słowach dramat wielu rodzin, które po paru dniach głodowania skonsumują swego ukochanego pieska. Zanim uzbrojone w tłuczek do mięsa i nóż "Lazer Blade" pójdą się bić o białko, tłuszcze i węglowodany na najbliższe śmietnisko. Zaś bandyci będą hulać. I tak dalej.

A tak przy okazji - co mówił Oscar Wilde? Zawsze w końcu warto się nieco zabezpieczyć jakimś popularnym "gejem", a ten, choć dłuższe utwory pisał obrzydliwie pedalskie, to krótkie bonmociki miał niezłe. Więc, z tego co pamiętam, rzekł on kiedyś, że życie naśladuje sztukę. Gdybyż znał mój blog, mógłby powiedzieć coś jeszcze precyzyjniejszego i jeszcze bardziej przeraźliwie głębokiego. No ale nie miejmy pretensji, skoro bidaka nie dożył. Ja jednak mogę tego sławnego "geja" nieco poprawić - z pietyzmem i szacunkiem oczywiście, na jaki "geje" zawsze zasługują - i powiedzieć, że życie naśladuje blog triariusa. (I jego wykłady dla zachodniej "prawicy".)

No bo co akurat mamy? (Proszę całym zdaniem.) Mamy brak prądu w Szczecinie. (Bardzo dobra odpowiedź, brawo, siadaj.) Czyli znowu wykrakałem. W samo sedno, w samo bycze oko, w samo jądro gęstwiny. O czym proszę nikomu nie mówić, bo mnie jeszcze zamkną. Albo coś, możliwości jest teraz w końcu co niemiara.

Sceny w tym Szczecinie nie są jeszcze wprawdzie dantejskie, ale to trwa zaledwie kilkanaście godzin. Intelektualna ekstrapolacja na nieco dłuższy okres daje dokładnie to, co przewidywałem. Zaś skutki tego co teraz naprawdę jest - i to w obie strony - mogą być, i z pewnością będą, potężne.

Tuskoidom to raczej też nie pomoże, czyli na plusa, choć Polsce może zaszkodzić znacznie bardziej. Już zresztą red. Nowakowski - ten co to go sąd pracy uniewinnił z zarzutu współpracy z WSI - snuje w salonie24 przedziwne rozważania o białoruskich agentach, piłach łańcuchowych i zbieraczach złomu. Co ma być rodzimą wersją Al Kaidy. W dodatku ten Szczecin dziwnie blisko naszych największych i w dodatku zachodnich przyjaciół i protektorów w Unii... Nie mówiąc już nawet o pewnej hutnej i kontrowersyjnej nieco w polskim kontekście carycy, która stamtąd właśnie się wzięła.

Zapewne z kimś przedtem te swoje rewelacje red. Nowakowski skonsultował, na przykład z sądem pracy, i o coś mu chodzi. Nie tylko o sławę blogera. A więc naprawdę, proszę nie mówić Schetynom tego świata, że ja, wiedząc, iż jestem Kassandrą, piszę takie rzeczy. Żeby jeszcze ktoś się tym co piszę przejmował, wtedy byłbym jakąś łagodniejszą wersją Kassandry, ale tak? Kassandra Gran Turismo de Luxe, z turbosprężarką i darmowym odtwarzaczem CD. Porządny obywatel na moim miejscu zamilkłby na zawsze. Język by sobie wyrwał, monitor oblał kwasem, klawiaturę przepuścił przez niszczarkę...

Ale jest gorzej, niestety. Usłyszałem dziś, a właściwie przeczytałem na pewnym blogu, informację o tym, że kiedy tego prądu w Szczecinie zabrakło, lokalne władze zwróciły się do Urzędu Skarbowego o zezwolenie na sprzedaż chleba bez kas fiskalnych. Dla mnie to... Tego się nie da po prostu w ludzkim języku wyrazić. Między innymi jest to także i powód bym się poczuł jak mityczny Edyp, który to matkę niechcący przeleciał, tatkę utrupił, a potem uznał, że nie ma rady i trzeba sobie... (Można sobie o tym gdzieś poczytać, jak ktoś nie wie - ja nie tylko nie biężączka, ale i nie szkoła podstawowa.)

Wina jednak moja jest niezaprzeczona, beze mnie to by się przecież zdarzyć nie mogło. Zbyt absurdalne, zbyt schizofreniczne! Ale niestety, nie da się ukryć - parę tygodni temu napisałem cały cykl na temat tego, że nasza cywilizacja weszła w fazę schizofrenii, która się niemal z dnia na dzień pogłębia. No i wykrakałem... Wszystko co powiem, wszystko co napiszę na blogu, sprawdzi się najdalej za dwa miesiące. Jeśli wyjątkowo paskudne, szkodliwe albo schizofreniczne, to szybciej. Błagam - zakażcie mi administracyjnie i pod karą dożywocia pisania. Inaczej naprawdę wkrótce będzie tragedia!

triarius

---------------------------------------------------
Caeterum lewactwo delendum esse censeo.
P.S. Właśnie się dowiedziałem, że podobno urzednicy skarbówki mają strajkować pod koniec kwietnia. Jerum jerum! - a kto WTEDY wyda pozwolenie na sprzedaż chleba bez kas fiskalnych, gdyby się coś, nie daj Boże, stało? Na przykład gdyby jakiś słup się wywrócił od wiatru, jerum jerum!? Miliony ludzi mogą wtedy po prostu zemrzeć z głodu... Jak muchy, i to głodne.

W kamasze ich, tych urzędników! Reszta niech sobie strajkuje, ale bez nich przecież nijak nie przeżyjemy.

poniedziałek, grudnia 31, 2007

Ktoś pytał o różnicę między socjaldemokracją a liberalizmem?

W dzisiejszej zachodniej polityce nie ma już praktycznie znaczących różnic programu, są tylko różne stopnie rewolucyjnego radykalizmu, różne obiektywne powiązania i interesy, oraz, co może najważniejsze, różne, choć wcale nie aż tak bardzo różne, opakowania, w których sprzedaje się to wszystko ludowi.

Jaka jest jedyna znacząca różnica pomiędzy dwoma "poglądami", które dziś praktycznie zmonopolizowały całe polityczne i ideowe spektrum, czyli między socjaldemokracją i liberalizmem tout court? Obie wywodzącą się przecież z tego samego ideologicznego pnia i, choć oczywiście wzajemnie się krytykują, wyraźnie trudno to nazwać walką, społeczne skutki zaś tych działań to zawsze w sumie postępy postępu, o jakim marzyli Fourier (ten od ogonów z okiem na końcu i "antywielorybów", nie ten od przekształcenia), Trocki czy Pol Pot.

Jedyna istotna różnica jest taka oto: Socjaldemokracja otwarcie chwali się tym, co się od dziesięcioleci w zachodnim świecie dzieje, jako swoją zasługą, obiecując wkrótce jeszcze o wiele więcej tego samego; liberalizm zaś kładzie akcent na umywanie rąk, głosząc, że wszystko to, co w obecnym życiu społecznym obrzydliwe, nie jest jego winą, bo on w istocie nigdy jeszcze tak naprawdę nie rządził.

Bardzo jaskrawym przykładem tego zjawiska jest sprawa ogromnej imigracji do Europy przeróżnych egzotycznych ludzi i wywołanych przez to - z jednej strony - problemów. Wiele z których zwykły człowiek ma tendencję ignorować, w ogóle o nich nie wie, albo też nie kojarzy tego z imigracją - na przykład te niemal sto tysięcy kamer, i z każdym dniem więcej, podglądających bez przerwy mieszkańców Londynu, a mającym zapobiegać, przynajmniej oficjalnie, przede wszystkim terroryzmowi. A przecież Londyn nie jest tu jakiś wyjątkiem.

Zarówno "człowiekolubna" socjademokracja, jak i "rynkowy" liberalizm mają co najmniej równe "zasługi" w stworzeniu tego niesamowicie poważnego problemu (ze wskazaniem na liberalizm), a jednak jedni wskazują na "pozytywy" w postaci "wielokulturowości" i "wzrostu tolerancji", drudzy zaś wolą się po prostu swej roli wypierać, czasem tylko oferując jakieś własne ideologiczne mumbo-jumbo, które by miało cały problem szybko, radykalnie i bezboleśnie zlikwidować.

(Na naszym zaś rodzimym politycznym targowisku, czyż tak trudno jest znaleźć liberałów, "którzy jeszcze nie rządzili", mimo że... Każdy chyba wie, poza oczywiście oglądaczami "Szkła Kontaktowego" i innymi głosującymi na plastik, skrzyżowanie dupy z batem i wymiotne hasła durniami.)

Czyli, wracają do mej głównej tezy w tym tekście, w sumie po prostu sprawa rozłożenia propagandowych akcentów. A także wyjątkowo pokrętna wersja znanej "zabawy" w dobrego i złego policjanta... Czy raczej dobrego i złego ubeka, bo policjant to w końcu przyzwoite zajęcie.

I tym optymistycznym noworocznym akcentem... Obym dał paru osobom do myślenia, choć niestety słabo w to wierzę.

triarius
---------------------------------------------------
Caeterum lewactwo delendum esse censeo.

wtorek, lipca 03, 2007

Dlaczego śmieszy mnie ten cały bełkot o JOW'ach

Jak się na pierwszy rzut oka rozpoznaje tekst napisany przez "konserwatywnego liberała"? Albo "liberalnego konserwatystę" zresztą? Na jedno wychodzi, bo takie zwierzę po prostu istnieć może dokładnie tak samo, jak hippogryf czy jednorożec. Rozpoznaje się po tym, iż jest on upstrzony trzema rzucającymi się w oko dużymi literami. Co daje taki oto efekt:
Bla bla bla... JOW... bla bla JOW... JOW bla JOW bla bla JOW... Tylko JOW! JOW albo śmierć! Bla bla bla... Jeśli jutro nie JOW, to emigruję do Korei Północnej, JOW JOW JOW, tylko JOW!
JOW to, jak pewnie Ci już Czytelniku wiadomo, Jednomandatowe Okręgi Wyborcze. Czyli, wedle niektórych oczywiście, ze znaczną przewagą liberałów różnej maści i wysokości w kłębie (bez obrazy, koń to szlachetne stworzenie!) lekarstwo na wszystkie bolączki współczesnego świata! Hurra!

Zabawne jest przy tym to, iż pod "bla bla bla" w powyższym wymyślonym przykładzie można przeważnie podłożyć wymysły na samą ideę demokracji, republikanizmu, różne tam d*kracje... Czasem mogą to też być żądania natychmiastowego powrotu do Monarchii z Bożej Łaski. Czyli zamordystycznego reżimu Ludwika XIV, zbudowanego na przetrąconym grzbiecie francuskiej szlachty i całego feudalizmu, że o gallikańskim kościele już litościwie nie wspomnę.

Co bardziej radykalni liberałowie, przeważnie określający się jako "libertarianie", Królem Słońce brzydzą się, jako mięczakiem. Dla nich nic nie jest do przyjęcia poniżej pruskiego zamordyzmu Franca Wielkiego. Że to był jeden z naszych zaborców, autor rozbiorów? Nieważne, w każdym razie z pewnością ubekom i ZOMO'wcom nie odbierał by słusznie im się należących wysokich emerytur, za to wieszałby za samą tego rodzaju sugestię. I o to przecież chodzi, prawda?

A do tego JOW, JOW, JOW... Logiczne i uczciwe. I jeszcze te krzyki o "tanie państwo", co w obecnej rzeczywistości oznacza dokładnie to samo, co "cała władza do Brukseli i Berlina!". Jednocześnie można oczywiście pomarudzić na Unię. W końcu to się w pewnych niszach całkiem nieźle sprzedaje.

Do tego co inteligentniejszy spośród naszych liberałów musi sobie przecież zdawać sprawę z tego, że demokracja, której tak nie lubi, stała się już samą niemal skorupą, wypatroszonym truchłem, z którego wyrzucono wszystkie bebechy. Tyle, że to, co w jej imieniu rzeczywiście rządzi, jest o wiele od niej gorsze. Co można wywnioskować choćby z samego faktu, że uznaje za konieczne się za fasadą "demokracji" ukrywać.

Będąc liberałem, można bardzo nie lubić masonów i powiedzmy... Eskimosów, ale przecież wystarczy, że się to często powtarza. Nie jest istotne, jak przedstawiają się realne stosunki sił i która z nich stoi naprzeciw której i co wynika z osłabiania jednej z nich, tej przegrywającej. To by już była fopa!

To było o liberałach. Teraz o konserwatystach. Którzy, jak podkreślam to na każdym kroku - wcale nie muszą być pulchnymi, w garniturki ubranymi, dobrze sytuowanymi i bojącymi się wszelkiej zmiany człowiesiami! Nie! - można być zoologicznym rewolucyjnym paleo-konserwatystą, czego choćby ja jestem przykładem.

Więc konserwatysta, jak ja to widzę, ani nie podnieca się żadnymi chwytliwymi trzyliterowymi hasełkami w rodzaju JOW, ani nie pluje na demokrację, choć też na jej temat orgazmu nie dostaje. Po prostu tego rodzaju rozrywki uważa za infantylne, bo życie to zbyt poważna sprawa, a w naszych czasach odbywa się walka na śmierć i życie.

Konserwatysta, choćby ten rewolucyjno-zoologiczny, w obecnej chwili zastanowiłby się np. nad tym (wiem, że to parę dni temu mówiłem, ale sprawa jest ważna!) KTO zafundował nam ten cały syf z terrorystami. Dzięki komu mamy dziś w Londynie 65 tys. policyjnych kamer? (A to jeszcze ponoć zbyt mało.) Komu zawdzięczamy te wielogodzinne kolejki na lotniskach, komu coraz to nowe dowody osobiste i inne kolczykowania? Komu to, że w naszej własnej części świata, cywilizacja, która podbiła cały świat i ukształtowała go, na dobre i złe, na swoją modłę, boi się już wyartykułować najlżejszą nawet krytykę islamu, Mahometa...

Co "twórcy" wszelakiego autoramentu kompensują sobie z nawiązką opluwając wszystko, co święte i ważne dla nas, Europejczyków.

Kto nam to wszystkim zafundował - oto jest pytanie na dziś! Kwestią na dziś nie są żadne JOW'y, czy inne mózgowe twory - tylko to, jak wyegzekwować odpowiedzialność za te, powiedzmy... błędy. Choćby o tyle, by ci ludzie nie mieli już nigdy większego wpływu na nasze losy. Społeczeństwa bowiem, które nie uczą się na własnych błędach - i to JAKICH błędach! - są skazane na zagładę. Dla liberałów ta prawda nie powinna chyba być aż tak niedostępna?

A więc, kto o tym zdecydował? Kto za to odpowiada? W imię jakich celów i wartości te miliony potencjalnych wrogów znalazły się u nas? To właśnie jest pytanie, które by zadał konserwatysta. I jeszcze by tak tę sprawę skomentował, że skoro nikt powyższych pytań nie zadaje, skoro nikt się w piersi nie bije, to całkiem nie tak jest coś z mechanizmami debaty społecznej, o zwykłych mechanizmach demokratycznych nawet nie wspominając. Mimo ciągłych wrzasków na "wrogów demokracji", oraz mamrotania na jej temat najgłupszych z możliwych mantr, w dodatku ponoć świeckich.

"Ojciec Konserwatyzmu", Edmund Burke, mało zdaje się w Polsce znany, a już chyba najmniej w kręgach "konserwatywno-liberalnych" (zawsze się kulam ze śmiechu widząc takie określenia, a co dopiero je pisząc!), w swoich pismach b. elokwentnie i sensownie chwali coś, co niemal wszyscy bez przerwy potępiają. Co nawiasem ukazuje, jak niewielu jest prawdziwych konserwatystów.

Czym jest to coś? Są to tzw. "uprzedzenia"... Uprzedzenia, pisze Burke, to coś w rodzaju "natychmiastowej mądrości społecznej". Nie oszukujmy się, w ogromnej większości przypadków skuteczna intelektualna analiza nie jest możliwa, w dodatku jest to operacja bardzo powolna. Wtedy swą rolę grają właśnie uprzedzenia. I większości przypadków prędzej czy później okazują się one słuszne. Jak byś się Czytelniku nad tym zastanowił, to byś się chyba porządnie zdziwił, ale przyznał mi i Burkowi rację.

Przeważnie uprzedzenia są słuszne i wynikają z doświadczeń niezliczonych pokoleń. Gdyby tak nie było, to nie byłoby i nas, ponieważ grupy pozbawione uprzedzeń, albo takie, których uprzedzenia były przeważnie fałszywe, z pewnością dawno już przestały istnieć. (Prawdziwa nauka o ewolucji naprawdę bardziej godzi w lewactwo i liberalizm, niż w KK. Szkoda, ze prawica nie potrafi w to uwierzyć.)

Dlaczego wspominam akurat o uprzedzeniach? Dlatego, że przecież sprowadzając do Europy tych wszystkich muzułmanów, bez przerwy rzucano wymysły na ludzi kierujących się "ksenofobią", "rasizmem", na "przeciwników otwartego społeczeństwa", "szowinistów". Teraz, z perspektywy kilku dziesięcioleci, oraz tego co obecnie wiemy, możemy, a nawet chyba powinniśmy, zadać sobie pytanie: KTO WTEDY MIAŁ RACJĘ? Światli i postępowi, czy może jednak ta ciemna, kierująca się przesądami masa zwykłych ludzi?

triarius
---------------------------------------------------
Caeterum lewactwo delendum esse censeo.

sobota, czerwca 30, 2007

Kto odpowiada za to, że z każdym dniem mamy mniej wolności?

Kolejny zamach terrorystyczny, tym razem na lotnisku w Glasgow. Na razie na szczęście bez ofiar, choć to jeszcze nie koniec, nawet tego wydarzenia, ponieważ zamachowcy wciąż są na wolności. No i przede wszystkim nie koniec zamachów i zapewniam, że bez ofiar, całkiem w dodatku znacznych, się nie obejdzie.

Czego teraz możemy oczekiwać? Wielu oczywiście różncyh rzeczy, wszystkiego nie da się przecież wymienić, ale jedną mogę od razu przewidzieć. Rozlegną się głosy, że "nie dajmy się oszukać, bo to przecież władza w ten chytry sposób stara się zdobyć kontrolę nad życiem obywateli, dusząc wszelką wolność jednostki". Ludzie, którzy będą takie argumenty podnosić, z całą pewnością należeć będą do dwóch kategorii: wszelkiej maści liberałów, oraz wszelkiej maści lewaków. Połączenie, które może wywołać uśmiech, ale w końcu "skoro dwóch mówi to samo, to nie jest to samo", by przypomnieć starą rzymską sentencję.

Może mi Łaskawy Czytelnik łaskawie uwierzy, iż wolność jednostki - szczególnie zaś mojej własnej jednostki - jest mi ogromnie bliska. Zapewne nie mniej bliska, niż większości liberałów i większości lewaków. Tyle, że ja jednak, w odróżnieniu od przedstawicieli tych dwóch szacownych grup, zagrożenia terroryzmem, i w ogóle islamskim fundamentalizmem nie lekceważę.

Zresztą przewidywałem je, i niepokoiłem się nim, na długo przed atakiem na WTC. Pewnie było mi łatwiej, niż niektórym rodakom, ponieważ napatrzyłem się na kwestię imigracji podczas mego długiego pobytu w Szwecji. No, a poza tym byłem zawsze żywo zainteresowany polityką, historią, plus dziwnie odporny na wszelkie modne trendy, z polityczną poprawnością na czele.

Zagrożenie dla wolności jednostki jest moim zdaniem jak najbardziej prawdziwe i jej ograniczanie ma miejsce w Europie, ale także w Ameryce i gdzie indziej, praktycznie każdego dnia. Polska niestety nie jest tu wyjątkiem, mimo naszego wreszcie i całkiem w sumie dobrego rządu. To są procesy globalne, choć oczywiście jest to związane właśnie z naszą zachodnią cywilizacją i jej dominacją w świecie. Zagrożenie terroryzmem jest jak na razie w sumie niewielkie, to znaczy masowo nie giniemy.

Fakt. Jednak nic złośliwego o Mahomecie nikt już się nie odważy wydrukować, a sam Papież musi się teraz cenzurować nawet w swych uniwersyteckich wykładach, bo nie da się już cytować średniowiecznych scholastyków nie myśląc o konsekwencjach. Więc jednak coś się wyraźnie zmieniło, prawda? A zmeni się jeszcze znacznie więcej, zapewniam, choć z autentycznym smutkiem.

No dobra, Panowie i Panie Liberałowie... Mamy więc problem imigracji, proszę nie mówić, że go nie ma. I nie chodzi wcale wyłącznie o zasiłki, jak by chcieli sprawę przedstawić światu liberałowie. Nie, nasze życie jest już całkiem inne, nasze myśli są już całkiem inne... A co będzie wkrótce? A jak będzie wyglądało życie naszych dzieci? Że o wnukach nie wspomnę?

Zadajmy sobie więc pytanie, kto właściwie nasprowadzał do Europy (skoncentrujmy się w tej chwili na niej) tych wszystkich obcych? I w jakim zrobił to celu? Czy byli to socjaliści? "Ależ oczywiście!", powiem nam każdy autentyczny liberał. Jaki mieliby w tym interes? Przecież biedni, a do takich należą w ogromnej większości imigranci i ich potomstwo, zawsze głosują na lewicę. To wystarczający powód!

Czy jednak ci ludzie nie zostali w dużym procencie początkowo sprowadzeni do bogatych krajów Zachodu właście do pracy? Ponieważ gospodarka potrzebowała siły roboczej, a miejscowa była za droga (każdy bowiem musiał zostać socjologiem)? Zgoda, nie wszyscy imigranci byli tego typu. "Pieds noirs" z Algierii można uznać za inny rodzaj imigrantów. Można mieć także w tej kwestii wątpliwości co do tych wszystkich Pakistańczyków i murzynów z Jamaiki w Wielkiej Brytanii.

Jednak nie da się ukryć, że ogromna część imigrantów to byli gastarbaiterzy, którzy potem mieli prawo zostać i jeszcze sprowadzić rodzinę (do dwudziestego pokolenia). Nawet kiedy pracy już nie było, nie tylko dla nich, ale nawet dla miejscowych. Z pewnością było tak w Szwecji, sam to oglądałem, ale to chyba nie jest jedyny kraj, gdzie tak się właśnie działo.

A więc, ta, w sumie to niezwykle zgodna współpraca rzekomych "liberałów", dla których "najważniejsza jest gospodarka", z "socjalistami", dla których "najważniejszy jest prosty człowiek", potwierdza moim skromnym zdaniem fakt, że różnice miedzy tymi kategoriami, to tylko przyjęte - żeby nie powiedzieć "rozpisane" - role, a różnice w sumie są żadne. Pogadać, pokrzyczeć - za "liberalizmem", za "socjalizmem". Jasne - czemu nie? To przecież i tak nie ma żadnego realnego znaczenia, a przydaje się w wyborach, zaś wybory to posady i immunitety, jeśli nawet też już niewiele z nich dziś w realu wynika.

Jak by zresztą miało wynikać, skoro wysokie opluwające się strony przeważnie niczym się w rzeczywistości nie różnią, poza oczywiście odgrywanymi rolami? Nie przekonałem Cię jeszcze czytelniku? No to proszę zastanów się może nad taką kwestią: dlaczego nikt nigdy dotąd nie zorganizował publicznej debaty, nie mówię już o trybunałach stanu czy komisjach parlamentarnych, która miałaby za zadanie ustalić KTO WłAŚCIWIE ZAFUNDOWAł NAM TEN CAŁY SYF Z OGRANICZANIEM WOLNOśCI I TO TERRORYSTYCZNE ZAGROŻENIE, SPROWADZAJąC NAM TYCH WSZYSTKICH MUZUŁMANóW?

Kto za to właściwie odpowiada? Kto powinien za to ponieść konsekwencje? Kogo więcej nie powinno się wybierać do władzy, jeśli nic więcej zrobić się nie da?

Moja własna odpowiedż jest prosta, ale sforumuuję ją raz jeszcze, jeszcze wyraźniej, bowiem zbliżamy się do puenty. Podział na "socjalistów", "liberałów", "chadeków" i całą tą resztę - to tylko pozór. (Poza lewactwem, które potrafi się czymś różnić, i jeśli tylko nie nawołuje do strzelania, wszystko mu wolno.) Nie ma żadnych "socjalistów" czy "liberałów", są jedynie realni liberałowie przybierający różne maski. I wszyscy oni za to odpowiadają, ponieważ wszyscy byli wtedy "liberałami", troszczącymi się o gospodarkę, o nowe bajery i nowe odżywki przeciw rozdwajaniu się włosa, mając w nosie opory normalnych ludzi i ponure przepowiednie różnych nawiedzonych "reakcjonistów" i "rasistów".

Każda hipoteza nabiera wartości i prawdopodobieństwa w miarę, jak potrafi wyjaśniać pojawiające się już po jej powstaniu zjawiska. To każdy wie z ogolnej metodologii nauk, prawda?

No to, tytułem ćwiczenia do domu, proszę sobie odpowiedzieć na pytanie, dlaczego tak "liberalna" partia, jak Platforma Obywatelska, z taką cudowną łatwością uszczęśliwia nagle biedne pielęgniarki kosztem budżetu? Albo - o horrendum! - na przykład przegłosowuje becikowe?

Choć podstawowy problem do zastanawiana się jest oczywiście ten, który tu podniosłem wcześniej, ten o odpowiedzialności za imigrację i jej tej imigracji najważniejszych celach z punktu widzenia władz, które do niej dopuściły.

triarius

P.S. A "prawdziwymi liberałami" proszę sobie głowy nie zaprzątać - to tylko tacy liberalni trockiści.

poniedziałek, listopada 13, 2006

Awantura o karykatury Mahometa... czy ktoś jeszcze pamięta?

Minął już jakiś czas od awantury o wydrukowane w duńskiej prasie karykatury Mahometa. Same w sobie były moim zdaniem bardzo marnej klasy, ale to, co pokazano potem w Europie, łącznie z Polską, wydało mi się przeraźliwie niesmaczne i niesmacznie przerażliwe. Oczywiście o reakcji wszelkiej maści islamistów nawet nie warto wspominać.

Gorzej, że nawet w wypowiedziach przywódców duchowych polskich Tatarów poprzmiewały nutki groźby wobec państwa, które udziala im gościny od pięciuset lat, i któremu dotąd byli wierni.

Postanowiłem zatem przetłumaczyć interesujący artykuł na temat tych karykatur i mało znanych aspektów wokół nich. (I to już jest całość.)

Oryginał tutaj:
http://www.dailypundit.com/2006/02/denmark_under_attack_the_root.php

Dania wobec ataku – przyczyna i plan dla przetrwania

Dania została wybrana jako cel ataku, ponieważ przewodzi Europie w anty-islamiźmie.

Wyrażamy tu taką tezę, ponieważ w ciągu ostatnich pięciu lat Duńczycy stworzyli początki programu bezpieczeństwa, który może zostać rozwinięty w celu pokonania islamizacji, oraz zaadoptowany przez inne kraje. Te duńskie inicjatywy dały już wymierne rezultaty i zwróciły na siebie uwagę na całym kontynencie, wobec czego islamiści i ich sojusznicy poczuli się zmuszeni do ostrzeżenia Danii i innych krajów europejskich, by ze stosowania tego programu zrezygnowały.

Polityczne ataki na Danię stanowią w tej mierze elementy jednej układanki z zamachami bombowymi w Hiszpanii, masowymi rozruchami we Francji, oraz Londyńskim atakiem bombowym z siódmego lipca. Wszystkie one mają na celu zastraszenie i spowodowanie ugodowej reakcji, która by ułatwiła zadanie dalszej islamizacji.

W końcowej części tego artykułu zasugerujemy dalsze kroki, które Dania może podjąć, by zabezpieczyć się na nadchodzące dekady.

ATAK NA DANIĘ BYŁ ZAPLANOWANY
Jak podaje Counterterrorism Blog (link niestety nie działa, cały blog znikł z sieci, dziwna i ponura sprawa – przyp. tłum.), cała ta fala międzynarodowych gróźb nie jest przypadkiem:

W listopadzie, Abu Laban, sześćdziesięcioletni Palestyńczyk, który służył w połowie lat '90, jako tłumacz i asystent Talaala Fouada Qassimyego – najwyższego przywódcy organizacji Gamaa Islamiya, oraz był wiązany przez duński wywiad z innymi islamistami działającymi w tym kraju, zorganizował delegację, która udała się na Bliski Wschód, aby dyskutować z wysoko postawionymi urzędnikami i znanymi islamistycznymi przywódcami duchowymi sprawę karykatur. Ta delegacja spotkała się z sekretarzem Ligi Arabskiej Amrem Moussą, z Wielkim Imamem Al-Azhar szeikiem Sayyedem Tantawim, oraz z najbardziej wpływowym duchowym przywódcą sunnickiego islamu Yusufem al Qaradawim. “Chcemy zinternacjonalizować tę sprawę, tak by duński rząd zrozumiał, że te karykatury były obraźliwe, nie tylko dla muzułmanów w Danii, ale także dla muzułmanów na całym świecie”, stwierdził Abu Laban.

...jednak ta delegacja duńskich muzułmanów pokazała o wiele więcej, niż tylko 12 karykatur opublikowanych przez Jyllands Posten. W broszurce prezentowanej przez nią w czasie tego objazdu Bliskiego Wschodu zamieszczone były jeszcze inne bardzo obraźliwe karykatury Mahometa, łącznie z taką, w której Prorok miał świński pysk. Tyle, że te dodatkowe karykatury NIE były opublikowane przez duńską gazetę, tylko zostały od początku do końca sfabrykowane przez tę delegację i umieszczone w omawianej broszurce.

W swoim poście Walid Phares (i znowu link nie działa – przyp. tłum.) stwierdza, iż sądzi, że podróż Abu Labana została zorganizowana przez islamistów z Bliskiego Wschodu:

I dlaczego (Laban), jako duński obywatel, miałby starać się wyjść poza sfery dyplomatyczne? Ponieważ decyzja rozniecenia intifady została już podjęta przez architektów tej jego zamorskiej podróży: nie przekazuje się dossier Hassanowi Nasrallahowi z Hezbollahu, egipskiemu Bractwu Muzułmańskiemu, Hamasowi, i innym fundamentalistycznym ruchom islamskim, tylko po to, by poprosić o kilka modlitw. Casus belli był już gotowy. Chodziło z ważniejsze sprawy, niż duńskie karykatury. Chodziło o coś, co przedstawiciel amerykańskich islamistów określił w telewizji CNN, jako “strategiczną zmianę stosunków w świecie po jedenastym września”.
...decyzje zostały podjęte i środki zostały zaplanowane przez “elity jihadu”. Masy miały zaczekać, aż przywództwo zdecyduje się rozpętać emocje. Każdy z reżimów i każda z organizacji, z którymi się skonsultowano, musiał przekazać planującym całą sprawę swoje opinie, w celu dalszego dopracowania projektu i uzyskania z niego dodatkowych korzyści.

WYBÓR CZASU ATAKU
Poza skłonieniem zachodu i światowych organizacji do przyłączenia się do działań mających na celu zachwianie morale duńczyków, obecna kampania zastraszania może wpłynąc na inne jeszcze aspekty działań islamistów. David Conway (http://www.civitas.org.uk/blog/archives/2006/02/if_theres_hell_below_is_this_where_we_shall_all_be_spending_xmas_.html#more) przywołuje krytyczne stadium, jakie wydaje się osiągnął irański program budowy broni nuklearnych:

Wrzawa nagle została nagle rozniecona, nie zabrakło nawet obraźliwych karykatur, po to, by rozpalić opinię muzułmanów, iż Dania może zostać zastraszona bezpośrednio groźbą muzułmańskiego bojkotu swoich produktów, albo pośrednio przez UE, obawiającą się szerszego bojkotu, tak by głosowały na korzyść Iranu.

Zaś Emanuele Ottolenghi (http://www.nationalreview.com/comment/ottolenghi200602060945.asp) wskazuje na jeden istotny szczegół:

W końcu Iran właśnie ma zostać oceniony przez Radę Bezpieczeństwa ONZ w związku ze swym programem nuklerarnym. I oto zagadka: kiedy Iran znajdzie się w samym oku tego cyklonu, kto, ze wszystkim możliwych krajów, będzie przewodniczył Radzie Bezpieczeństwa? Dania, któżby inny.
Na witrynie The American Thinker (http://www.americanthinker.com/), Richard Baehr sugeruje, iż atak na Danię może także mieć na celu zastraszenie Europy, aby ją skłonić do popierania Hamasu:

To właśnie na terytoriach palestyńskich protesty mają ściśle określony cel: skłonienie UE (a w mniejszym zakresie także USA) do dalszego finansowego wspierania władz palestyńskich, oraz do wywierania nacisku na Izrael, mimo zwycięstwa Hamasu w wyborach.
Jednak Palestyńczycy mają przekonujące powody, by wierzyć, że kraje europejskie ugną się i nadal będą przysyłać pieniądze. W końcu wiele z tych krajów pozwoliło radykalnym islamistom osiedlić się na swych terytoriach, łącznie z imamami głoszącymi konieczność zniszczenia tych właśnie krajów, jeśli nie zaakceptują islamicznego prawa shariatu, i którzy uczą swe zgromadzenia, że prawa polityczne tych krajów nie obowiązują muzułmanów. Dla Europejczyków, zagrożenie Izraela przez Hamas jest problemem odleglejszym, niż ich własny wewnętrzny rak, przyjmując oczywiście, że w ogóle go zauważają.
W międzyczasie jednak, na ile daje się znaleźć związek między palestyńskim gniewem, a duńskimi karykaturami i groźbami wobec Europejczyków, rozwiązanie wydaje się oczywiste: nie prowokować już więcej Palestyńsczyków odcinając ich od finansowej pomocy.
W tygodniku Weekly Standard, Lee Smith zgadza się z tym poglądem, oraz sądzi, że istotnym dodatkowym czynnikiem są starania Syrii, by pozbyć się amerykańskiego i francuskiego nacisku na siebie, a także jej potrzeba okazania, że docenia stałe poparcie ze strony Iranu.


DANIA W IRAKU I AFGANISTANIE
Dwie duńskie militarne ekspedycje dostarczają islamofaszystowskim strategom i propagandzistom odpowiedniej amunicji do ich ataków. W Iraku znajduje sie około 500 duńskich żołnierzy, w Afganistanie zaś jeszcze 120. W listopadzie 2005 duński rząd zadecydował o podwojeniu ilości duńskich żołnierzy w Afganistanie do 350. W styczniu 2006 zdecydowano się utrzymać duńskie oddziały w Iraku przynajmniej do 1 lipca. W listopadzie, premier Danii Per Stig Moller tak wyjaśniał pozycję swego rządu w sprawie pobytu własnych oddziałów w Iraku:

“Duńscy żołnierze są w Iraku w militarnym, strategicznym celu, i zostaną tam do czasu, aż zostaniemy poproszeni o ich wycofanie przez irackie władze,” powiedział duńskiej legislaturze Per Stig Moller 28 listopada.
Moller stwierdził, że jego rząd jest ostrożnie optymistyczny na temat wycofania swych wojsk w roku 2006 , ale że “nasza tam obecność zależy w całości od sytuacji w dziedzinie terroryzmu, oraz od tego, czy zostaną osiągnięte stabilność i rządy demokracji.”
Moller stwierdził, że jego iracki odpowiednik powiedział mu 4 listopada, że Irak będzie nadal potrzebował obecności obcych wojsk przez cały rok 2006. “Nawet, jeśli wycofanie nastąpi w roku 2006, oczekujemy, iż Dania będzie mogła w dalszym ciągu zostać użyta przez NATO do wsparcia tworzących się sił irackich.”
Groźby terrorystów nakierowane na zakończenie udziału Danii w tych misjach militarnych nie są niczym nowym, ale rząd Danii nadal trwa przy swych wcześniej wyrażonych zasadach:

Tylko Amerykanie posiadają militarną siłę konieczną do rozbrojenia Saddama i wyzwolenia Iraku. Nie możemy po prostu iść po linii najmniejszego oporu i pozwolić innym walczyć o wolność i pokój. Za wiele takich rzeczy było w przeszłości Danii. Jeśli serio traktujemy nasze demokratyczne wartości, musimy także dokonać niewielkiego wkładu w tę międzynarodową koalicję.
Celem tej koalicji było zatrzymanie nieodpowiedzialnych i bezprawnych programów zbrojeniowych, oraz odpowiedzialnego za nie bezwzględnego, despotycznego reżimu. Dania jest dumna z tego, że stanowi część tej koalicji. Rząd Danii konsekwentnie popierał tezę o legalności i konieczności podjęcia akcji przeciw Saddamowi Husseinowi. Była to w oczywisty sposób słuszna i jedynie możliwa decyzja, i historia przyzna nam rację.
Tego typu retoryka jest problematyczna dla innych europejskich rządów – a więc i dla islamistów – ponieważ ogranicza możliwości europejskich przywódców w kwestii legitymizacji w swych własnych krajach klimatu uległości, dającego im przestrzeń do działania. Skutkiem upadku Konstytucji UE, te rządy wiedzą aż za dobrze, iż nawet kilka wyraźnych głosów podnoszących się przeciw stale w Europie obecnej polityce ugłaskiwania, może zaowocować poważnymi politycznymi problemami wśród rodzimych elektoratów.


PODSTAWOAWA PRZYCZYNA: DANIA PRZEWODZI EUROPIE W ANTY-ISLAMIŹMIE
Całościowy projekt islamistów obejmuje, między innymi calami, neutralizację, kooptację i w końcu opanowanie Europy. W średnim terminie, oznacza to zgromadzenie politycznej siły zdolnej do wywierania wystarczającej presji – poprzez liczbę zwolenników, zastraszanie, przychylne sądownictwo, lewicową prasę, piątą kolumnę w instytucjach, i skłonne do uległości rządy – aby uciszyć oponentów i zapewnić sobie swobodę działania.

Dania stanowi poważny problem dla tych potencjalnych społecznych i politycznych zdobywców, ponieważ najdalej spośród wszystkich europejskich krajów poszła we wprowadzaniu programów mających zwalczyć islamizację i zapobiec terroryzmowi. Zasadniczy atak nastąpił w maju 2002:

Ustawa zgłoszona przez centro-prawicowy rząd Danii, ograniczająca prawo wjazdu do kraju, kończąca z automatycznym prawem obywatela do sprowadzenia współmałżonka, oraz pozbawia cudzoziemców prawa korzystania z przywilejów socjalnych, została przegłosowana głosami anty-imigracyjnej Duńskiej Partii Ludowej (DPP).
Prawa te, które, jak stwierdził premier Danii Anders Fogh Rasmussen, mogłyby stanowić model dla innych krajów europejskich, zostały przegłosowane w parę dni zaledwie po tym, jak Francja i Niemcy wspólnie zaapelowały o zacieśnienie europejskiej polityki imigracyjnej, starając się zapobiec wykorzystaniu tego tematu w wyborach przez skrajną prawicę.
Twarda postawa Danii przekierowała wielu potencjalnych azylantów do Szwecji. Oficjalne duńskie dane za pierwsze trzy miesiące roku 2002, podane przez Financial Times, ukazują spadek osób starających się w Danii o azyl o 38 procent. W Szwecji w tym czasie ich liczba zwiększyła się o 68 procent.
Nastąpi koniec automatycznego prawa wjazdu dla współmałżonka. Minimalny wiek, w którym imigrant będzie mógł sprowadzić współmałżonka do Danii został podniesiony z 18 do 24 lat.
Prawa stałego pobytu będą w przyszłości wydawane po siedmiu latach, zamiast jak obecnie po trzech, a obcokrajowcy zostaną pozbawieni przez pierwsze siedem lat z pełnego prawa do korzystania z przywilejów społecznych .
"Obcokrajowcy przybywający do Danii muszą się samodzielnie utrzymywać," stwierdził minister d/s integracji.
Zgodnie z nowym prawem, starający się o duńskie obywatelstwo musi zdać egzamin z duńskiego języka i wiedzy obywatelskiej. Każda osoba posiadająca kryminalny rekord będzie musiała oczekiwać co najmniej dwa lata.
Podanie o azyl nie będzie rozpatrywane w przypadku, gdy ubiegający się “zejdzie do podziemia”. Ci, którym odmówiono azylu będą musieli opuścić kraj natychmiast, nie zaś, jak dotychczas, w ciągu 15 dni.
Jak to się już zdarzyło w Holandii, praktyczne zmiany dały wymierne rezultaty. BBC podała, że “udział Danii w ilości starających się o azyl w trzech krajach skandynawskich spadł z 31% w roku 2000, do 9% w 2003, podczas gdy w tym samym czasie udział Szwecji podniósł się z 41% do 60%, Norwegii zaś z 28% do 31%.”

Cały ten lewacki wrzask, który obserwujemy od początków roku 2005, najlepiej komentuje program duńskiego rządu, podkreślając, iż stanowi istotne zagrożenie dla islamistycznych planów dotyczących Europy: “To mogłoby stanowić wzór do naśladowania dla innych europejskich rządów. Powracając na swój urząd, powtórnie wybrany liberalny premier Danii Anders Fogh Rasmussen zachęcał Tony Blaira do wykorzystania duńskiego przykładu jako modelu dla ostatnio ogłoszonego w Wielkiej Brytanii pięcioletniego planu w sprawach imigracji i przyznawania azylu.”

Duński rząd podjął swe działania w odpowiedzi na długi szereg poważnych problemów społecznych, oraz zagrożeń bezpieczeństwa. W sierpniu roku 2002 Daniel Pipes określił te problemy, jednocześnie wyrażając pogląd, że dotychczasowe rekcje były mało imponujące:

Te niewielkie poprawki wywołały międzynarodowy wrzask: europejskie i opublikowane przez ONZ raporty potępiały Danię za rasizm i “islamofobię”, Washington Post pisał, że muzułmańscy imigranci “spotykają się ze zwyczajową dyskryminacją”, zaś nagłówek w londyńskim Guardianie ogłaszał, że “Kopenhaga flirtuje z faszyzmem”.
W rzeczywistości jednak obecny rząd ledwo ustosunkował się do istniejących problemów, nie zapobiegając przy tym pojawieniu się nowych, takich jak śmiertelne groźby pod adresem Żydów, albo niedawny islamski edykt wzywający muzułmanów do wypędzenia Duńczyków z kopenhaskiej dzielnicy Norrebro.
Władze pozostają wyrozumiałe. Wojowniczy mułłowie pozwalają muzułmańskim żołnierzom w duńskiej ochotniczej Brygadzie Międzynarodowej odmówić udziału w akcjach, na które się nie zgadzają – przywilej odmawiany członkom wszelkich innych wyznań. Rezydujący w Londynie Mohammed Omar Bakri, wedle własnych słów “oczy, uszy i usta” Osamy bin Ladena, uzyskał zezwolenie na zorganizowanie (przypuszczalnie w Danii, przyp. tłumacza) gałęzi swej organizacji, Al-Muhajiroun.
Wbrew informacjom podawanym przez media, to co dzieje się teraz w Danii, to nie flirt z faszyzmem, ale bezczynność i inercja. Rząd wybrany specjalnie po to, by zajął się grupą konkretnych problemów, uzyskał dotąd tylko minimalne sukcesy. Jego niechęć do działania ma potencjalnie głębokie implikacje dla zachodu jako całości.
Nie oszukujmy się, Liberałowie – największa część duńskiej koalicji rządowej – potrafią być galaretowaci. Ich partner koalicyjny, Duńska Partia Ludowa, często w Europie wyśmiewana, jako ksenofobiczna i faszystowska, jest przede wszystkim odpowiedzialna za ostrzejsze działania władz. Jeśli Partia Liberalna przesunęła się ideologicznie na prawo, to najprawdopodobniej dlatego, że odkryła, iż to jest dla niej korzystne miejsce, politycznie, w czasach, gdy rodzima opinia wykazuje swą własną opozycję wobec islamistów.

Niżej wymienione problemy społęczne tłumaczą, dlaczego rządząca koalicja Liberałów, Konserwatywnej Partii Ludowej i Duńskiej Partii Ludowej potrafiły w wyborach z lutego 2005 utrzymać swą przewagę 95 miejsc w duńskim parlamencie, na ogólną ich ilość 179, a ta ostatnia uzyskała dwa dodatkowe miejsca, zwiększając ilość własnych posłów do 24:

Wyniki niedawnego studium, przeprowadzonego 4 maja na zlecenie m.in. Duńskiego Państwowego Biura Statystycznego wśród przebywających w duńskich więzieniach ukazało dość zaskakujące wyniki. Otóż okazało się, że nie mniej, niż czwarta część przestępców znajdujących się w więzieniu (konkretnie 955 spośród 3741) to albo ludzie obcej narodowości, albo bezpośredni potomkowie obcokrajowców.
Jeśli ta jedna czwarta, wydaje Ci się być w pewnej dysproporcji z procentem obcokrajowców wśród ludności Danii, intuicja Cię nie zawodzi: ta proporcja jest całe pięć razy wyższa od tej, którą powinniśmy otrzymać, gdyby odsetek kryminalistów był wśród obcokrajowców proporcjonalny do występującego w całej populacji.
Także pewne głośne wydarzenia przyczyniły się do zwrócenia publicznej uwagi:

Duńskie lewactwo stara się przemocą wymusić otwarcie granic. Słodka duńska idylla “rowerowej monarchii” i dostępnych dla każdego polityków została wczoraj rozbita w puch podpaleniem samochodu Ministra d/s Imigracji. Płomienie rozczerzyły się z garazu ministra Rikke Hvilshoj i objęły dach jej domu, jednak nikt nie został ranny. Do odpowiedzialności przyznali się anarchiści sprzeciwiający ostrym duńskim przepisom imigracyjnym...
A także:
Przez kilka noc z rzędu w Århus miały miejsce najgorsze od lat rozruchy. “Ten kraj należy do nas”, ogłaszali ich młodzi uczestnicy. Kolejne podpalenie nastąpiło w niedzielę w nocy.
W niedzielny wieczór straż pożarna potrzebowała eskorty policji, by dostać się i ugasić wywołany podpaleniem pożar w Søndervangs Alle. Słowa młodych muzułmanów brzmią, jak deklaracja wojny przeciw duńskiemu społeczeństwu. “Policja ma się trzymać z daleka. Ten teren należy do imigrantów.”
Czterech młodych ludzi siedzi w niedzielne popołudnie pod murem w centrum Rosenhøj, deklarując się jako rzecznicy grup, które przez trzy kolejne noce powodowały zamieszki i podpalały sklepy. Na całym parkingu znajdują się chmary samochodów należących do młodzieży ze społeczności imigranckiej, świętujących najgorsze rozruchy w Århus w ciągu wielu lat.
A także:
Urodzony w Danii farmer, obecnie więzień w bazie Guantanamo, nie złamał prawa mówiąc duńskim mediom, że duńscy ministrowie i żołnierze stanowią uprawniony cel terroryzmu.
W swym wywiadzie dla duńskich mediów były więzień Slimane Abderahmane zidentyfikował zarówno duńskiego premiera, jak i ministra obrony, jako uprawnione cele ataków terrorystycznych dla radykalnych organizacji muzułmańskich.
Europejczycy z reguły odczuwają opory przed wyrażaniem politycznie niepoprawnych poglądów, więc sporym nagłośnieniem całej tej problematyki w Danii musiał się stać fakt, że normalnie apolityczna królowa wezwała do narodowej reakcji przeciw islamizmowi:

Królowa Danii Margrethe II, w swej nowej, właśnie wydanej, książce, ostrzegła przed narastaniem islamskiego fundamentalizmu w świecie, mówiąc, że czasem ludzie “muszą okazać swój opór wobec islamu”.
"Przez te wszystkie lata napotykaliśmy wyzwanie ze strony islamu – zarówno globalnie, jak i lokalnie. To wyzwanie musimy potraktować poważnie. Zbyt długo pozwalaliśmy całej tej sprawie pozostawać bez odpowiedzi, ponieważ jesteśmy tolerancyjni i leniwi.”
"Musimy okazać nasz opór wobec islamu i czasem musimy zaryzykować otrzymanie niepochlebnych epitetów, ponieważ istnieją rzeczy, wobec których nie możemy być tolerancyjni."
"Kiedy zaś jesteśmy tolerancyjni, musimy wiedzieć, czy to z wygody, czy z przekonania."
Nawet mięczakowaci politycy potrafią czasem zrozumieć przesłanie otrzymane od miejskich samorządów, deklarujących, że mają już dość:

Lokalne władze czterech duńskich miast wezwały do wstrzymania imigracji do duńskich miast, ponieważ te nie są już w stanie zintegrować większej ilości imigrantów.
Wedle lokalnych władz, szkoły w imigranckich gettach dużych miast nie potrafią radzić sobie ze stałym napływem imigrantów z małych miasteczek i obszarów wiejskich.
W ostatnich latach, duże miasta uzyskały zwolnienie od obowiązku przyjmowania nowych przybywających do Danii imigrantów, którzy zamiast tego zostają teraz rozmieszczani po małych miastach i obszarach wiejskich.
Jednocześnie wprowadzono przepisy wymagające, by ci przybysze mieszkali w tym samym miejscu przez trzy lata, zanim się przeniosą, ale zaraz po upłynięciu tego trzyletniego okresu wielu imigrantów przenosi się do miast.
W tych miastach władze, a przede wszystkim lokalne szkoły, z trudem radzą sobie z napływem imigrantów, często słabo zintegrowanych w duńskim społeczeństwie.
Tego ranka, lokalne władze miast Århus, Odense, Kolding i Vejle stwierdziły, że ich próg bólu został osiągnięty i wezwały do powstrzymania imigracji do największych miast.
W końcu grudnia roku 2005 rząd Danii zapowiedział dalsze reformy:

Duński rząd zamierza w przyszłym roku znacząco ograniczyć napływ imigrantów z krajów trzeciego świata. Powodem tej decyzji jest nowy oficjalny raport na temat duńskiego systemu opieki społecznej, upubliczniony dzisiaj (7 grudnia). Wedle Clausa Hjort Frederiksena, ministra zatrudnienia, imigranci z krajów takich jak Somalia, Iran, Irak i Liban stanowią ogromne obciążenie dla duńskiego systemu opieki społecznej. (Podobne studium zostało w sierpniu opublikowane w Norwegii.) Frederiksen powiedział, że imigranci wpuszczani do kraju muszą mieć oczekującą na nich pracę.
“Jesteśmy po prostu zmuszeni do zastosowania nowej polityki imigracyjnej. Obliczenia dokonane przez komitet d/s opieki społecznej ukazują przerażające wyniki, z których widać, jakim brakiem sukcesów zakończyły się dotychczasowe próby integracji imigrantów”, stwierdził Frederiksen. Wspomniany komitet ocenił między innymi, co by oznaczało całkowite zablokowanie imigracji do Danii z krajów trzeciego świata. Okazało się, że znikło by 75% cięć potrzebnych w systemie opieki społecznej w następnych dekadach.

PLAN DLA DANII: STAĆ SIĘ IZRAELEM EUROPY

Jeśli Dania ma przetrwać najbliższe dziesięciolecia, musi powstrzymać, a potem odwrócić islamizację, jednocześnie umacniając się przeciw atakom terrorystycznym, mającym na celu zachwianie jej zdecydowania. Duńczycy natychmiast powinni ustalić poziom narodowego bezpieczeństwa wystarczający do utrzymania tego narodu, jako wyspy porządku w morzu chaosu, wywołanego przez ogarniający cały kontynent asymetryczny konflikt, w stylu irackim, z milionami bojowników islamskich i ich zwolenników. Planowanie powinno uwzględnić najgorszy scenariusz, z takimi katastrofami, jak kompletny załamanie się Wielkiej Brytanii.

Niektóre części Europy mogą w końcu podążyć śladem Danii, jednak w międzyczasie poszczególne rządy europejskie, tak samo jak UE i ONZ, będą walczyć z tym duńskim programem i próbować podważyć duński rząd za pomocą wszelkich dostępnych środków. Oto najważniejsze kroki, które Dania musi podjąć, by przetrwać, niezależnie od tego, czy przetrwają kraje leżące w jej pobliżu:

1. Ogrodzenie wzdłuż granicy niemieckiej. W połączeniu ze ścisłą kontrolą na wszystkich przejściach granicznych, ogrodzenie to momentalnie zwiększy bezpieczeństwo i pomoże utrzymać ilość potencjalnych islamistów na obecnym poziomie. Kiedy prawdziwa “gorąca” wojna rozpocznie się w mniej przewidujących europejskich krajach, fizyczna bariera okaże się absolutnie niezbędna dla powstrzymania infiltracji.

Wbrew niekończącej się wielokulturowej propagandzie obecnej w Europie, ogrodzenie wzdłuż granicy posiada współczesne pierwowzory:

“Mur bezpieczeństwa” składa się z dwóch wysokich metalowych płotów, z niezwykle ostrym drutem kolczastym na szczycie, oraz wyposażonych w płytki sensoryczne, detektory ruchu, reflektory punktowe i kamery na podczerwień. Jest patrolowany przez wojsko 24 godziny na dobę. Ta licząca sześć mil (około 10 km) zapora, stojąca, zdaniem wielu Arabów, na okupowanej ziemi otaczającej nielegalne osiedle, zostanie teraz dwukrotnie podwyższona – do 20 stóp (ponad 6 metrów) – przez co będzie wyższa od Muru Berlińskiego.
Nie, nie mówimy o izraelskim murze bezpieczeństwa. Opisany tu “mur apartheidu” otacza Melillę, która, razem z Ceutą, jest pozostałością z kolonialnej przeszłości Hiszpanii w północnej Afryce. Obie są otoczone przez Maroko i do obu Rabat rości sobie prawa.
Jest w tym nieco, albo nawet i więcej, hipokryzji. Potępiając, wraz z dużą częścią Europy, Izrael, za budowę muru bezpieczeństwa wokół zagrożonych terytoriów, socjalistyczny rząd w Madrycie – wzniośle głosząc “porozumienie cywilizacji” – robi dokładnie to samo. Tyle, że ten mur nie jest tam, jak w przypadku Izraela, po to, by powstrzymać terrorystów i ratować życie. Jest po to, by powstrzymać ludność obszaru sub-saharyjskiego od poszukiwania lepszego życia. Hiszpania uzyskała nawet na nią fundusze z Unii Europejskiej.
Nie będzie to pierwszy raz, gdy Duńczycy słyszą sugestię umieszczenia fizycznej ochrony wzdłuż swoich granic:

Szwedzki socjaldemokratyczny rząd skrytykował rząd Danii, oskarżając go o podkopywanie skandynawskiej solidarności. Także duńskie prawodawstwo zostało zaatakowane przez Wysokiego Komisarza ONZ d/s Uchodźców, oraz Komisarza d/s Praw Człowieka Komisji Europejskiej.
Leaderka Duńskiej Partii Ludowej Pia Kjaersgaard odpowiedziała na tę szwedzką krytykę mówiąc: “Jeśli oni chcą zamienić Sztockholm, Goteborg czy Malmoe w skandynawski Beirut, z wojnami klanów, zabójstwami na tle honoru, i zbiorowymi gwałtami, to proszę bardzo. My zawsze możemy postawić barierę na moście nad cieśniną Oeresund."
Aby program ściślejszej kontroli granic był skuteczny, Dania może musieć się, lub zawiesić na czas nieograniczony, niektóre z podpisanych przez siebie umów dotyczących uchodźców i przekraczania granic, jak też tych dotyczących wolnego ruchu siły roboczej wewnątrz UE. Na przykład zezwolenie na pobyt wydane poza granicami Danii nie powinny być już dłużej uznawane.

2. Poczynić radykalne kroki w celu usunięcia nielegalnych imigrantów, przy użyciu personelu wspomaganego przez wojsko. Już obecnie jest zakazane ukrywanie nielegalnych imigrantów, jak też zatrudnianie obcokrajowca nie posiadającego prawa pracy, zaś obszerny duński narodowy rejestr czyni ustalenie statusu danego imigranta łatwym:

Narodowy Rejestr (Folkeregisteret) jest centralnym rejestrem wszystkich mieszkających w Danii, w którym także muszą być zarejestrowani obywatele innych krajów, aby mieć prawo pozostawać w Danii dłużej, niż trzy miesiące. Obywatele innych krajów są uważani za rezydujących w Danii, jeśli pozostają w niej dłużej, niż trzy miesiące. Wszyscy zarejestrowani otrzymują osobisty numer rejestracji (odpowiednik polskiego numeru PESEL, przyp. tłum.), służący także w kontaktach ze wszystkimi publicznymi, oraz wielu prywatnymi instytucjami, usługami, biurami itd.
Ponieważ duńska siła robocza liczy jedynie około trzech milionów ludzi (z której jedna czwarta pracuje w sektorze publicznym), intensywny program inspekcji może zostać zrealizowany stosunkowo szybko. Już obecnie w Danii istnieje spore poparcie dla idei wyszukania i pozbycia się nielegalnych pracowników.

3. Pozbawić osoby bez obywatelstwa praw wyborczych. Dana osoba musi mieszkać w Danii legalnie przez dziewięć lat, zanim będzie mogła zostać w naturalny sposób znaturalizowana. Jednak w roku 1977 ten kraj wprowadził politykę udzielenia prawa głosu dla “nordyckich” imigrantów, rozszerzoną potem w ten sposób, że prawo głosu w wyborach lokalnych i prawo ubiegania się o lokalne urzędy otrzymali wszyscy imigranci mieszkający w kraju co najmniej trzy lata. Według norweskiego bloggera o pseudonimie Fjordman, w czerwcu 2005 Duńska Partia Ludowa zaproponowała zlikwidowanie prawa głosu dla osób pozbawionych duńskiego obywatelstwa:

Obcokrajowcy powinni być duńskimi obywatelami, by móc głosować w lokalnych wyborach tej jesieni, stwierdziła Duńska Partia Ludowa. Propozycja tej partii zablokuje głosy około 200 tysięcy imigrantów. W ten sposób, według gazety Jyllands-Posten, partia ta ma nadzieję powstrzymać postępy Radykalnej Partii Liberalnej, która niemal podwoiła ilość swych mandatów w wyborach parlamentarnych mających miejsce w lutym.
“Nie czarujmy się. Radykałowie to nie są tylko popijający café-au-lâit kreatywni ludzie. Ta partia jest w znacznej mierze złożona z imigrantów. Dlatego można się obawiać rezultatów nadchodzących wyborów lokalnych w dużych miastach, gdzie znajduje się znacznie koncentracja imigrantów, którym Socjal-Liberałowie starają się przypodobać, stwierdziła leaderka Partii Ludowej Pia Kjærsgaard.

Celem pozbawienia imigrantów praw wyborczych powinno być:
** Uczynienie Danii mniej atrakcyjnym celem migracji w stosunku do innych krajów europejskich.
** Zredukowanie prawdopodobieństwa iż skrajnie lewicowa lub radykalnie pro-europejska koalicja zdobędzie kontrolę nad władzami lokalnymi dzięki swym zabiegom o uzyskanie poparcia bloku wyborczego islamistów.
** Zmniejszenie potencjalnych korzyści, jakie politycy na szczeblu krajowym mogliby mieć z zabiegania o wsparcie bloku wyborczego islamistów dla polityków na szczeblu lokalnym, oraz oczekiwań, iż mogliby zachować poparcie islamistów, później, kiedy ci pozbawieni duńskiego obywatelstwa ludzie zostaną naturalizowani.

Uważne spojrzenie na duńską politykę ujawnia tę prawdę, iż największym pojedynczym zagrożeniem dla długoterminowego bezpieczeństwa Danii jest krótkowzroczność i skłonność do układów znacznej części jej klasy politycznej.

4. Filtrować potencjalnych imigrantów ze względu na destrukcyjne ideologie. Najważniejszym celem musi być wykrywanie tendencji islamistycznych. Innym ważnym celem powinno być wykrywanie towarzyszących temu skłonności, takich jak chęć do życia zgodnie z prawem szariatu, co by kolidowało z wymaganiami dotyczącymi strategicznego bezpieczeństwa. Nowoprzybyli powinni być skłonni do zintegrowania się w duńskim społeczeństwie i odseparowania się od wszelkich politycznych wpływów z zagranicy.

5. Wzmocnić ekonomiczną żywotność Danii.

Z ilością urodzeń przypadających na jedną kobietę na poziomie 2,0, co nastąpiło w roku 1970, Dania spadła poniżej poziomu prostej reprodukcji swej ludności, zaś w latach 1990 do 1998 liczba jej ludności spadała:

Ostatnie 30 lat XX wieku wykazało dalekosiężne zmiany w charakterystykach demograficznych ludności Danii. Spadek płodności przyspieszył się w roku 1967, a najniższy poziom został osiągnięty w roku 1983, kiedy to ilość dzieci na jedną kobietę wyniosła 1,4.
Aby uniknąć spadku liczby ludności, konieczne jest utrzymanie ilości 2,1 urodzeń na jedną kobietę. Wynika z tego, iż obecny poziom jest zbyt niski, by społeczeństwo się samoodtwarzało. Podobny spadek dzietności można zaobserwować w większości zachodnioeuropejskich krajów, w Północnej Ameryce, Australii i Japonii.
Spadająca liczba ludności będzie prowadzić do poważnych problemów, ponieważ ilość pracowników zmniejszy się, natomiast zwiększy się ilość osób starszych i emerytów. Dania może rozwiązać ten dylemat przez wzmocnienie swego bezpieczeństwa i stworzenie przyjaznej wobec przedsiębiorczości, wolnorynkowej ekonomii. Przez kontrast z innymi europejskimi krajami, ociągającymi się z przeprowadzeniem reform, program ten zmieni Danię w istny magnes dla konserwatywnie nastawionych imigrantów z Europy i innych regionów.

Filtrowanie tych imigrantów ze względu na ich wolnorynkową orientację byłoby sprawą najwyższej wagi, ponieważ importowanie eurosocjalistów doprowadziłoby tylko Danię do rozmontowania jej zabezpieczeń i redystrybucji jej ekonomicznych zysków. Powinno się także sprawdzać opanowanie języka angielskiego. Znaczna liczba Duńczyków posługuje się praktycznym zakresie angielskim, a więc imigranci mówiący po angielsku i posiadający odpowiednie kwalifikacje zawodowe będą zdolni do uczestniczenia w życiu ekonomicznym w stopniu wyższym, niż byli w stanie, czy nawet chcieli, to uczynić w Europie imigranci z trzeciego świata.

Duńczycy mają prawo uważać się za wyjątkowo dalekowzrocznych i szczęśliwych, ponieważ odrzucili w referendum z 28 września 2000 przyjęcie euro, a utrzymanie własnej waluty pomoże Danii w czasie nieuniknionego kryzysu UE. Podobny skutek miałoby znalezienie aliantów o podobnym nastawieniu: czołowym kandydatem do prób utworzenia takiej koalicji podobnie myślących, wolnorynkowych krajów byłaby tu Estonia, a być może także Polska.

WNIOSEK KOŃCOWY
Skoordynowany atak przeciw karykaturom jest salwą ostrzegawczą wobec Danii. Pokazuje, że Dania znajduje się na początku wojny, zaś niezadowalająca reakcja rządów europejskich, ONZ i naszego własnego (czyli USA, ponieważ ten fragment tego tekstu ewidentnie został napisany przez Amerykanów, przyp. tłumacza) Departamentu Stanu powinny pokazać Duńczykom, że ich trwanie, jako państwo narodowe zależy od ich własnej zdolności trwania przy swoich racjach, choćby nawet samotnie.

Fizyczne bezpieczeństwo Danii wymaga, by jej granice zostały zabezpieczone, zaś ilość stanowiących realne zagrożenie wrogów wewnątrz nich utrzymywana na minimalnym poziomie. Długofalowe przetrwanie wymaga zmian w kierunku wolnorynkowym, takim, jakie pozwoliły Hong Kongowi wzrastać i prosperować, mimo geograficznej izolacji, kompletnego braku naturalnych zasobów i nieprzyjaznej obecności na jego jedynej granicy.

Im szybciej Duńczycy wezmą w ręce swą własną przyszłość, tym lepiej dla nich i dla reszty Zachodu. I tym gorzej dla naszych wspólnych wrogów.