Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Triarius the Tiger. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Triarius the Tiger. Pokaż wszystkie posty

niedziela, września 19, 2021

O agresji u kobiet i istot pokrewnych

Mało co mnie tak odstręcza, jak agresja u kobiet - bo i prawdziwe kobiety czasem bywają agresywne! - takoż i u chodzących (sic!) dziś za kobiety bezpituli, u których to jest jeden z kilku podstawowych trybów działania. Czy to będzie boks, czy propaganda, czy jakieś bezinteresowne belferskie obsesje, czy cokolwiek. Z agresją typową dla dzisiejszych bezpituli, próbujących, zgodnie ze swą naturą, pod wpływem wstrzykiwanej im zewsząd propagandy, rywalizować z, i chyba stać się po prostu tym, co uważają za mężczyznę, a co, jak wiemy na podstawie licznych poważnych naukowych publikacji, zawiera tylko połowę tego testosteronu, co się go miało pół wieku temu, i ogólnie musi być uznane za połowę, góra, eunucha.

No a co z tą agresją u prawdziwych (i jakże już w tej zdychającej zachodniej cywilizacji nielicznych!) kobiet? Walenie syna po twarzy przez drobniutką, ładniutką matkę, z dzikim piskiem i podskakiwaniem, żeby sięgnąć, bo prawdziwego winowajcy się uderzyć nie ośmieli - jeszcze by odszedł do innej! - bo ten chudy, nieśmiały dwunastolatek zachował się, zdaniem mamusi, zbytnio jak cholerny bezczelny samiec, co mamie jakoś przypomniało lekceważenie, jakie ostatnio ją dotykało ze strony ukochanego.,, ("Byle tylko nie odszedł, dobry Boże! Byle tylko nie...!") No i oczywiście nikt inny tak, jak autentyczne ludzkie samice, będzie drug drugu wyrwał kłaki, drapiąc tipsami po wymalowanych gałach, jeśli ich jest dwie, a "on" jeden!

To jeden z, dość w sumie chyba nielicznych, przykładów skrajnej (bo o takich tu zasadniczo mówimy, kąśliwe uwagi przy zupie wymagają wnikliwszego tygrysizowania) agresji u prawdziwych kobiet. Albo dawanie córce, piątkowej uczennicy, cichej i skromnej, klapsów przez łeb, kiedy tylko mamusi wyda się, że postawiła, córka znaczy, krzywą kreseczkę w swym kajeciku drugoklasistki. Niektóre kochające mamy oszczędzają dłoni, delikatnego w końcu organu, i na przykład stukają córeczkę w czaszkę (dziwnie dobrze unerwiony kawał tkanki kostnej!) końcem ołówka.

Nie są to zachowania, które rasowy Tygrysista uznałby za chwalebne - babski boks wydaje się mimo wszystko wznioślejszy, ale to o tyle złudzenie, że jednym zajmują się kobiety, fakt że zagubione i (żeby to łagodnie określić) niedopieszczone, drugim zaś wyłącznie bezpitule, usilnie pragnące zrzucić z siebie z siebie żeńską płeć, niczym wąż skórę, i przemienić się w tanią imitację taniej imitacji... Rozumiemy się?

A, byłbym zapomniał... Na razie mówiliśmy o agresji tych prawdziwych i dziś już dość rzadkich kobiet, gdy są uzbrojone co najwyżej w ołówek. Daj jednak takiej - poza tymi mrocznymi momentami, często uroczej - samiczce pistolet lub flaszkę cyjanku! (O bombie atomowej lepiej nawet nie myślmy!) "Pistolet to kobieca broń, jak trucizna i czary", rzekł był kiedyś przecież nasz nadworny bonmocista i miał rację, a opierał się w tej opinii na staroskandynawskich sagach - te tam Eddy i temuż poobnież.

Dzisiaj tradycję pistoletu, trucizny i czarów, niestety (?) tyko w wersji "pobożne pragnienia, plus groźne, napędzane estrogenem piski", od Walkirii przejęły K*winięta. Ale to już opowieść na inny raz.

triarius

wtorek, września 02, 2014

O przemocy

Jeśli kluczem do rozwiązania jakiejś sytuacji jest przemoc i tylko ona, to nic innego niż autentyczna gotowość do użycia przemocy tej sytuacji rozwiązać nie zdoła.

Autor? Triarius the Tiger, oczywiście - któż by inny?

Jest to poniekąd z dnia na dzień jakby coraz bardziej biężączka, ale przecież nie tylko. Jest to też (co niektórzy moi P.T. Czytelnicy mogą już wiedzieć) parafraza stwierdzenia twórcy TFT Tima Larkina, że: "Przemoc rzadko jest rozwiązaniem, ale kiedy jest, jest jedynym rozwiązaniem".

Z tą tezą Larkina, choć nam się ona w sumie bardzo podoba, jest jednak taki problem, że ona nie jest nasza, tylko jego, więc nie wypada nam przy niej majstrować, my natomiast odczuwamy taką potrzebę, bowiem mamy drobne wątpliwości co do "jedynego" (bywa przecież, że może tak nie być) - ale przede wszystkim co do "rzadko".

Do "rzadko" zaś wątpliwości mamy dlatego, że to zależy od okoliczności i świata, w którym akurat przyszło nam żyć. Do niedawna, na szeroko pojętym Zachodzie, można było faktycznie uważać, że przemoc rzadko jest rozwiązaniem. Jednak całkiem niewykluczone, iż pojutrze to już wcale tak miło nie będzie, a my nie chcielibyśmy być nieaktualni.

triarius

P.S. A tak całkiem przy okazji, to gdyby ktoś nie wiedział co to jest to całe TFT, a chciał się dowiedzieć, to proszę - oto linek:

https://m260.infusionsoft.com/go/TFT/triarius/

Osobiście uważam, że to bardzo interesująca sprawa - zarówno z punktu widzenia, że tak to określę, "filozoficznego", jak i z bardziej praktycznych powodów. Jest na tej stronce, i w ogóle w ich materiałach, sporo typowo amerykańskiego marketingu i nakręcania atmosfery, ale to jednak wcale nie jest byle co.

No a lewizna dostaje po prostu szału z powodu ich podejścia do paru istotnych spraw, co sugeruje iż mają w tym rację. Kiedy na przykład swego czasu pojechali do Anglii, lewacka prasa i lewaccy politycy szaleli. (Swoją drogą - są dziś jacyś inni?)

poniedziałek, listopada 14, 2011

Tygrysia galeria

Tygrys z trzydniowym zarostem. Co mu się dość często zdarza, choć go, sierotę, drapie. Czego się jednak nie robi dla Sprawy!

Mit, że Tygrys miałby nie lubić wody to jedynie... Mit właśnie. Byle była ciepła! (I bez mydła.) A ta marsowa, mina to bonus dla naszych P.T. No i może także trochę skutek braku okularków chroniących przed chlorem.

Tygrys jakiego wszyscy znamy i kochamy.
Wiele pań wykazuje sporo inwencji, by w oryginalny sposób pokazać światu jak kochają Tygrysa. Oto jeden ze świeższych przykładów.

Tygrys jakiś taki zamyślony... Czyżby i On musiał czasem czekać na inspirację?! Ależ nie - jemu się po prostu podoba ta wielbicielka powyżej!

niedziela, lipca 06, 2008

Myśli przewrotne

Myśli wprawdzie przewrotne, ale nie to, żebym całkiem się pod nimi nie podpisał. (Zresztą to nie ja jestem autorem tylko mój cichy pręgowany współpracownik, znakomity Triarius the Tiger.)


Trudno by mi było wyrazić zdecydowaną opinię jaki ustrój jest najlepszy, ale chyba bym się skłaniał w stronę republiki złagodzonej od czasu do czasu wojną domową.

* * * * *

Widok, zapach, a przede wszystkim brzmienie lata w Sopocie czy Jelitkowie powinno każdemu wystarczyć, by zdał sobie sprawę z ohydy i wulgarności tzw. "społeczeństwa cywilnego". Wśród naprawdę niewielu rzeczy które mogą się z tym pod względem obrzydliwości równać, wymieniłbym przede wszystkim ludzi dostających orgazmu na myśl o "społeczeństwie cywilnym" i piejącym jego chwałę.

triarius
---------------------------------------------------
Caeterum lewactwo delendum esse censeo.

niedziela, maja 25, 2008

Triarius the Tiger o wojnach i ideologiach

Puk puk! Kto tam? To nasz niezawodny dostawca bonmotów Triarius the Tiger z dwoma najświeższymi produktami. (Komu z oliwkami, komu z kiełbasą krakowską?)

Wojny domowe są najbrutalniejsze i najkrwawsze? Trudno się dziwić - w końcu żaden zagraniczny wróg nie puszcza nam codziennie przez ścianę rapu czy techno!


* * * * *

Jeszcze nie tak dawno można było ideologię zdefiniować jako "filozofię (fakt, że niemal bez wyjątku niewysokiego lotu) odpowiednio sprymitywizowaną i ufryzowaną na użytek politycznej propagandy". Dzisiaj ta definicja nadaje się już do lamusa i ideologia to tylko linia propagandowa pomiędzy poszczególnymi kampaniami medialnymi - kiedy sztaby propagandzistów odpoczywają po trudach, albo obmyślają nowe posunięcia.

triarius
---------------------------------------------------
Caeterum lewactwo delendum esse censeo.

środa, grudnia 12, 2007

Triumf Europejskich Wartości... brukselska Siusiająca Dziewczynka!

Jeden z moich bonmotów sprzed lat przekornie zapytuje dlaczego w Brukseli, obok słynnego siusiającego chłopczyka, nie ma jeszcze siusiającej dziewczynki. Przecież to gwałt na żywym ciele równouprawnienia, prawda?

No i okazuje się, że jednak jest! Bloger o nicku pandada, mieszkający w Brukseli od 20 lat, dał mi link do absolutnie prześlicznego obrazka, który widać poniżej. Przedstawia ów obrazek absolutnie autentyczną parkę dla Siusiającego Chłopczyka, która także stoi (czy raczej kuca) w Brukseli i stara się usilnie... stać jej symbolem.

Przysięgam, że spróbuję się o tym arcydziele, które wabi się ponoć Jeaneke Pis, dowiedzieć tyle, ile to tylko będzie możliwe, ale na razie goły (!) obrazeczek... (Po kliknięciu nań, robi się to jeszcze większe, więc i radości więcej.)



(Tylko czy ona ma aby wszystko w porządku z ginekologią? Dziwnie nieco mi to tam u niej wygląda.)

triarius
---------------------------------------------------
Caeterum lewactwo delendum esse censeo.