Pokazywanie postów oznaczonych etykietą ballada. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą ballada. Pokaż wszystkie posty

niedziela, sierpnia 11, 2019

The Highland Widow's Lament

Tutaj, na tym od Boga i ludzi zapomnianym blogu, wbrew pozorom, nie tylko Monteverdy i Dufaye... (W uzupełnieniu do erotomańskich dowcipasów.) Ostatnio oszalałem na temat prościutkiej melodyjki. Fakt, że bez tekstu (np. jako dzwonek w komórce, hłe hłe!) to by chyba nie działało. Ale sprawdzałem - tu naprawdę  niczego nie można "ulepszyć" czy "ubarwić" - wszystko się od razu wali. Niesamowite! (Choć fakt, daje się temu heterofonicznie lub kontrapunktycznie poakompaniować, np. na tenorowym banjo. Co niniejszym...)

To tak jak z innymi takimi balladkami, takimi jak "Dan Malone" czy "No Other Name" (tej z Mary Travers od Peter Paul and Mary, bo jest jakaś inna, religijna). Czy ja wiem zresztą? Może żeby to tak działało trzeba być Szkotem, albo chociaż MacLeodem w 1/16? (To jednak tyle w moim przypadku, a nie 1/32, jak długo myślałem - babka babki). Jak ja?

A może trening w Monteverdach też, wbrew pozorom, pomaga? Choć przecie rasowy odwiedzacz filharmonii tego świata uznałby to wszystko z pewnością za koszmarny prymitywizm... Naprawdę nie wiem! Ale on i tak przecież kocha Beethovena, a nie Monteverda! Jeśli ktoś tu wejdzie i zechce, niech sam oceni i ew. się łaskawie wypowie.


A tu poniżej macie (na ile istniejecie) inne wykonanie, i nawet ze słowami - istne karaoke! Gdybyście, i słusznie, postanowili jednak w końcu pośpiewać, pograć na łyżkach,,, I czym tam jeszcze.


No to może jeszcze wspomniany Dan Malone. (Kocham te piosneczki!)



No to jeszcze, do kompletu... Będę miał te balladki w jednym miejscu. Tu akurat specjalnie warto znać to narzecze. Wstrząsający tekst! Niemal za naciśnięciem guzika budzi metafizyczne przerażenie. Jak tamto z "African Genesis".



triarius

P.S. Gdyby ktoś, nie daj Boże, skojarzył tamtego Donalda (to szkockie góralskie imię!) z tym "naszym", tym Cesarzem Europy, to będę strzelał! Z biodra, ale zawsze.

sobota, września 21, 2013

Żebyście se nie mysleli!

Żebyście se nie myśleli (powtarzam z tytułu, co za marnotrawstwo!), że:

1. To jest TAKI blog;

2. Poradzicie sobie bez TAJNYCH KOMPLETÓW (czy może tajnych PENSJI DLA PANIEN, bo tam z pewnością uczyli francuskiego, wiem, bo babcię miałem po Sacré Coeur);

3. Dzisiejsza prawica może mieć jakiekolwiek szanse na sukces bez PRAWICOWEGO LIBERTYNIZMU;

4. Że od BAROKU nastąpił jakikolwiek istotny POSTĘP w sztukach, a szczególnie w muzyce... (OK, Buck Owens i The Pogues są słodcy, choć to też nie przeczy mojej tezie, ale ja mówię o Beethovenach i Fryckach);

5. Oraz z paru innych powodów, których tu, z takich czy innych przyczyn, nie wymienię...

Tak więc, ze wszystkich wyżej wymienionych powodów, i paru niewymienionych - oto przepiękna francuska balladka z wysoce arystokratycznych sfer, o dziwnie kontrowersyjnej, z punktu nie tylko JUDEOCHRZEŚCIJAŃSKIEJ moralności, treści. (W NIEKTÓRYCH kontekstach, np. takich jak właśnie ten, jest to bardzo adekwatne określenie! Są to jednak całkiem inne konteksty, niż te, w których to słowo się powszechnie ostatnio stosuje, i to, niestety, nie tylko w Gazownikach tego świata. Dixi!)

Żałujcie, że nie rozumiecie o co tam chodzi! (A kto rozumie, niech się cieszy, pęcznieje z dumy, a uszy mu płoną z tych tam matrymonialnych treści. Z wyższych sfer, hłe hłe!)

Swoją drogą ja sam od niemal pół wieku zachodzę w głowę, czy oni to na serio. (Bo znałem to z wykonania niedawno zmarłego Mouloudjiego. Czasem takie rzeczy puszczali w Trójce.) Melodia w każdym razie jest prześliczna, a wykonanie bardzo dobre. Ech - teorbany, viole da gamba... I komu to, @#$%^ mać, przeszkadzało?





triarius

P.S. OK, przyznaję - w powyższym wykonaniu wcale nie jest łatwo zrozumieć tekst i intrygę. Nawet jeśli ktoś, jak ja, po Sacré Coeur. (Pośrednio.) Oto inne wykonanie, mniej tradycyjne, bardziej popmuzyczne, dość nawet swego czasu popularne (słuchałem tego czasem w mrocznych latach Gierka). Tutaj już WSZYTKO jest jak na dłoni.

Żadnego w bawełnę owijania! (Choć jednak nie całkiem, bo jedno wysoce arystokratyczne i mało judeochrześcijańskie słowo zostało tu zastąpione słowem o wiele oględniejszym, choć sens jest w sumie całkiem ten sam.)