Pokazywanie postów oznaczonych etykietą konkurs. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą konkurs. Pokaż wszystkie posty

czwartek, marca 12, 2015

Jak rozpieprzyć Milościwie Nam Panującą Koalicję (plus Konkurs)

Ludziom się po prostu nie chce! Niektórzy chrzanią, że nie lubią Platfą... formy (całkiem zresztą nie rozumiem dlaczego, przecież jest fajna), ale nawet palcem nie kiwną. I całe szczęście, bo nietrudno by było doprowadzić do podziałów, przez pączkowanie... albo, o zgrozo, jakichś jeszcze gorszych... buldożerów pod, nad i obok dywanu... I innych przerażających rzeczy. Ale nie! - łatwiej siedzieć w domu i oglądać "Czterech pancernych".

Co to byłby w końcu za problem: wziąć kubelek z farbą, gruby pędzel, wyjść parę razy nocą i napisać na paru murach: "TUSKU WRÓĆ!" Ale by się zaczęło kotłować u żło... Na salonach, znaczy! Ale nikomu się nie chce. Fajniej się ogląda pancernego psa i całą resztę, niż awntury na szczytach władzy. Nie mówiąc już o malowaniu. W realu. Bo wychodzenie nocą z domu wymaga przecie ach! jakich poświęceń. Nie to, co dawanie odporu Putinom tego świata, czy innym islamistom.

* * *

A na deser... KONKURS! (Łał!)

Od paru dni pętają mi się po głowie dwie linijki z Gałczyńskiego, nie dostrzegałem powodu, aż wreszcie mnie oświeciło - one, te linijki znaczy, są o naszej ukochanej Merkeli. Tak więc ogłaszam konkurs:

Proszę podać, jaki to fragment z bogatego dorobku Gałczyńskiego mówi o tej słodkiej osobie. Merkeli znaczy. (Chodzi o konkretne dwie linijki.)

Odpowiedzi proszę zgłaszać w komętach. Nagrodą jest odznaka "Certyfikowany Znawca Poezji Merkelicznej", którą można sobie będzie wydrukować (w 3D, jeśli ktoś potrafi), a potem przyszpilić, szpilką, albo nawet agrafką, do garnituru.

Jeśli ktoś znajdzie u Gałczyńskiego inny fragment opiewający słodką M. - nie aż tak celny, ale też niczego sobie - to może, jeśli poprosi, otrzymać (do wydrukowania, ew. w 3D) odznakę: "Też jestem w tym całkiem niezły!" W obu przypadkach dorzucam liście dębowe i diamenty, na koszt obdarowanego, plus oczywiście, jak Bóg przykazał, dochodzi VAT.

Konkretnego ostatecznego terminu nie podaję, ale proszę się pospieszyć, bo niedługo możemy nie mieć głowy do konkursów. Albo coś. Acha, żebym nie zapomniał... Mówię to z całą powagą i stalowym błyskiem w oku: Proszę kontrolować temperament, temperować słownictwo, hamować wybuchy erotycznych zapałów, przystrzyc co ryzykowniejsze metafory - żebyśmy tu znienacka nie mieli bratniej pomocy w postaci enerdowskiej partyzantki!

No i, co by było chyba najsmutniejsze, szczególnie dla naszych milusińskich -  żebyśmy nie stracili kapitana Klossa w telewizji. Mówię serio - ma być kulturalnie! Zresztą na Gałczyńskiego możemy raczej w tym względzie liczyć, więc to będzie w razie czego wasza. ludzie, wina.

triarius

P.S. Środą się nie przejmujcie - mamy przecież dopiero wtorek!

sobota, sierpnia 31, 2013

"Moher z głodu piszczy, oj dana!" - czyli konkurs na hymn Platformy "Obywatelskiej"

Jako się rzekło w tytule, rozpisuję konkurs na hymn Platformy. Poniżej kilka moich własnych szkiców und propozycji, co mi przyszły na razie do głowy:


(na melodię kujawiaka)

Oj dana, oj dana, moher z głodu piszczy,
Jak się naje szczawiu, to mu oko błyszczy.

* * *

(melodia łatwa do odgadnięcia, w razie czego trza pojechać do Zielonej Góry na Festiwal)

Puść wsiegda budziet sołnce! Izwinitie druzja!
Platforma über alles, oj dana, oj dana!

* * *

(melodia tradycyjna, przynajmniej z początku, bo potem wena twórcza i radość wspólnego śpiewania bierze górę)

Czego Merkel stąd nie wzięła,
Zaraz rozkradniemy!

Marsz, marsz Plaformo!
Putin, Merkel, Barroso!
Oni kroczą na czele,
A mohery z tyłu boso
(ranną rosą).

Bo nie mają na buty.
Oj dana, oj dana!

* * *

(chyba wiadomo jaka melodia)

Umarł moher, umarł, juz lezy na desce.
Gdyby Unia dała, podskocyłby jesce!
Bo w moheze taka dusa, ze jak dajom,
To sie rusa, oj dyry dyry dyry...

* * *

Proszę o zgłaszanie własnych propozycji w komętach. Nie musi tego być wiele, starczą nawet drobne fragmenty. Melodii też być nie musi, zawsze mogą wynająć jakiegoś popierającego słuszną linię szmirusa i mieć całkiem nową.

triarius

niedziela, maja 22, 2011

Szczury - ujawniam odpowiedź

Kto nie ma krzty cierpliwości niech sobie skacze na koniec wpisu i poznaje odpowiedź na wczorajszy konkurs - dla wszystkich innych ja tu jeszcze pobuduję nieco napięcia. Poza tym, choć nie jest mi zbyt miło, mam do też to i owo do zakomunikowania.

Otóż wygląda na to, że nikt z Moich P.T. Czytelników nie rozpoczyna dnia od serii skłonów z twarzą zwróconą na wschód. Dlaczego? Nikt też zdaje się nie wzruszać miłością Marusi i Szarika. Dlaczego? Nabrzmiałe humanizmem słowa zasłużonych bojowników z kułakiem, stonką, o Drugą Japonię, Drugą Irlandię i Siedemnastą Republikę też, jak widzę, padły w jałową glebę. Przykre to, naprawdę przykre!

Czy naprawdę żadna polska niewiasta nie wilgotnieje na samą myśl o Samcu Alfa? (Mówię oczywiście o oczach.) CZY NIKT JUŻ NIE PRAGNIE, BY PUŚĆ WSIEGDA BYŁO SOŁNCE?!?

Niestety, na to wygląda i nie mogę się łudzić, że jest inaczej. Gdybyż ktokolwiek z Was, Szanowni P.T., mógł na jedno choćby z tych pytań odpowiedzieć: "Ależ tak! Oczywiście, że rozpoczynam! Jasne, że wzrusza! Moja gleba jest żyzna i wydajna, niemal jak wymię krowy rekordzistki! Humanistyczne słowa zakiełkowały i wnet wydadzą obfite plony! Tak, choć spuszczam oczy, kiedy to mowię, muszę to powiedzieć - wilgotnieję, ach, jak bardzo wigotnieję... No a "puść wsiegda budziet sołnce" to zawsze był mój życiowy drogowskaz. I zawsze nim będzie!"

Nie miejcie pretensji o tych parę gorzkich słów, ale chyba rozumiecie, że czuję się nieco zawiedzony. Mam nadzieję, że po złożeniu stosownej samokrytyki i odbyciu świeckiej pokuty, znowu wejdziecie na właściwy kurs i przyczynicie się do ruszania z posad bryły świata. Wraz ze wszystkim, co się z tym wiąże. Tak nam dopomóż Mumia Lenina i przykład dany nam przez Tego Co Usta Miał Słodsze Od Malin!

Teraz już nawet najgłupszy z Moich P.T. Czytelników powinien był się domyślić o co chodzi. Jednak, na ile znam życie, to się jeszcze nikt nie domyślił. A więc przechodzę do konkretów. Obrazek z uroczymi szczurkami znalazłem w tej, a raczej na tej, oto książce, której okładkę tu reprodukuję:


Jest to, jak widać, francuskie wydanie książki Aleksandra Zinowiewa (w oryginale po rosyjsku), której tytuł na nasze to "Komunizm jako rzeczywistość". (Nie żeby każdy powyżej poziomu Bulbula nie był się w stanie sam tego domyślić, ale cholera wie, jakich mamy dziś gości.) Kupiłem sobie tę książkę parę dni temu na allegro i już b. mi się ona podoba, choć zostało mi jeszcze sporo do końca, a nawet do środka.

Sam obrazek też jest autorstwa Zinowiewa, który, jak się okazuje, także malował. Zdolny był gość, choć przyznam, że, o ile ten akurat obrazek mnie zachwyca, a te inne to taka "sztuka dla sztuki" i zachwycają mnie mniej. To była odpowiedź na pytanie B. Nikt w sumie nie podał właściwej odpowiedzi, a nawet chyba nikt nie próbował. Wcale się temu nie dziwę, bo niby skąd ktoś miał wiedzieć?

Teraz pytanie A, czyli jaki to ma w sumie sens... Tutaj znowu sądzę, że każdy, choćby najgłupszy... Itd. I także, znając życie, mam poważne wątpliwości. Więc podaję odpowiedź. W postaci linku jednak. Nie chcę stawiać niepotrzebnych kropek nad i, bo wiecie... Zgodnie z zasadą, że: "Dowcip, który jest w stanie pojąć kancelaria prezydenta Komorowskiego... Gazeta Wyborcza... Komisja Europejska... Angela Merkel... itd., jest całkiem słusznie zakazany". (To zresztą nie moje, a tylko drobna przeróbka stwierdzenia Karla Kraussa o cenzorze.)

Tak więc link, oto i on: http://pl.wikipedia.org/wiki/Herb_Rosji. Książka Zinowiewa wprawdzie dotyczyła jeszcze ZSRR i była napisana napisana na przełomie lat '70 i '80, ale - choć ten herb nie był wtedy chyba niczym oficjalnym - o to tu musiało chodzić. Ciągłość, transformacje i te rzeczy. Jeśli ktoś cokolwiek z tego zrozumiał - a uważam, że powinien - no to mamy i odpowiedź na pytanie A. Zgoda?

I to by był ona tyle. Do odpowiedzi na pytanie A najbardziej zbliżył się... Tak - Selka na http://blogmedia24http://blogmedia24, a konkretnie tutaj: http://blogmedia24.pl/node/48618#comment-180052. Gratulacje i masz tu wirtualną grabę Prezesa. Znaczy mnie. Taką trochę śniętą rybę, fakt, bo nie ma co przesadzać z jakością graby, skoro... Sam wiesz.

Co do najśmieszniejszej odpowiedzi... W sumie nie wiem, sporo było niezłych, ale wszystkie raczej w typie dość sensownych i oczywistych. Więc pozwólcie - WSZYSCY P.T. Uczestnicy Konkursu - że poklepię Was przyjaźnie po pleckach i to wam musi wystarczyć. OK?

To by chyba było na tyle. Może jeszcze, korzystając z okazji, wkleję dwa linki do tekstów, a malunków też zresztą, Aleksandra Zinowiewa. Tam są rzeczy w różnych językach, a sam gość jest naprawdę mądry i ma masę interesujących rzeczy do powiedzenia. Niestety od paru lat już nie żyje. Te linki to: http://www.zinoviev.ru/fassio/penseurs_zinoviev.html i http://www.zinoviev.ru/index.html.

Jeszcze raz wszystkim serdecznie dziękuję, mam nadzieję, że nie uważacie tych paru chwil tutaj za zmarnowane. (Oczywiście z powodu Szarika i Marusi nadal mi przykro... Nadal powinniście się wstydzić... Ale już o tym nie mówmy. Spróbujcie się po prostu podciągnąć i będzie OK.)

triarius
---------------------------------------------------
Czy odstawiłeś już leminga od piersi?

sobota, maja 21, 2011

Konkurs wiosenny

Oto obrazik. (Prawda, że śliczny? A po kliknięciu robi się większy.)




No i w związku z tym obrazikiem ogłaszam KONKURS. Proszę o odpowiedź - w komętach, żeby wszystko było przejrzyście i oczywiście - na następujące pytania:

A. Co ten obrazik przedstawia?

B. Skąd to konkretnie jest, kto jest autorem?

Zwycięzców czekają CENNE NAGRODY! Kto będzie zwycięzcą? "To bardzo dobre pytanie!", żeby zacytować klasyka. Odpowiedź zaś nie będzie wcale gorsza. Zwycięzców będzie aż TRZECH.

Zwycięzca nr...

1 - to ten, któren pierwszy odpowie na pytanie A. (Odpowie prawidłowo i wyczerpująco - ja to oceniam, ale to w sumie obiektywne, a ja paragon uczciwości.)

2 - to ten, któren tego samego dokona z pytaniem B.

3 - to ten, któren poda NAJZABAWNIEJSZĄ odpowiedź na pytanie A.

(Przez "ten" rozumiem oczywiście także "ta", tylko chyba nie jesteśmy politycznie kopnięci i uznajemy takie coś, jak gramatyczny rodzaj męski, co on robi, w miarę potrzeby, za damski, prawda?)

Jakie nagrody? OK, mówię: UŚCISK DŁONI PREZESA! Wirtualny. Chyba, że ktoś przybędzie do Gdańska i postawi mi piwo - wtedy może być w realu. Piwo raczej powinno być z chmielem, a nie żółcią bydlęcą, bo nie mam dowodu, że oni do tego używają konkretnie tych, co ja ich nie lubię, a co ich tak ciągle w telewizji pokazują. Więc jakieś czeskie czy duńskie bym prosił.

Druga opcja - ktoś mnie zaprasza na jakiś uroczy séjour. Kobiety, wino, śpiew - te rzeczy. Proporcja atrakcyjności tego séjour'u względem odległości i trudności dotarcia na miejsce musi być taka, żeby mi... To znaczy Prezesowi... Się chciało. Ale to chyba oczywiste, prawda?

No dobra, powiem... "séjour" to "pobyt". Po francusku. W istocie on może być całkowicie swojski, francuska konwersacja ABSOLUTNIE NIEOBOWIĄZKOWA. No, chyba że "pas devant les domestiques" - wtedy to oczywiście nieuniknione.


Nie, wygłupiam się z tą francuszczyzną, ale że w końcu wszyscyś'my Starzy Niewykształceni Z Małych Miast W Moherowych Berecikach, więc se człek czasem odreagowuje. Jednak KONKURS ABSOLUTNIE NA SERIO! Proszę obstawiać!


triarius
---------------------------------------------------
Czy odstawiłeś już leminga od piersi?