Rozmawianie a Walka, czyli "Nawet Liberał miewa...

... czasem rację (choć nigdy do końca, i zawsze to ten koniec jest najważniejszy zresztą).

Liberały, jako się rzekło, czasem (jak tych sześć małp walących w klawisze) powiedzą coś, co nie jest kłamstwem - np. to, że "rozmowa utrudnia walkę". (W sensie, że trudno walczyć z kimś, z kim się rozmawia, lub nawet tylko niedawno rozmawiało.) OK, tutaj zgoda, tylko że to Tygrysisty takie sobie "obiawienie", ów bowien wie, w odróżnieniu od Liberała, że walka czasem jest niezbędna, i fakt, że rozmowa ją utrudnia lub uniemożliwia, wcale nie cieszy.

Niestety wciąż stwierdzam, że podłości lewactwa symetrycznie (?) odpowiada immanentna głupota "prawicy", sprawiająca m.in., iż ta nie potrafi pojąć, jak całkiem inną rzeczą jest "rozmowa" ("debata", "dyskusja", "poszukiwanie kompromisu, ach!" w wykonaniu lewactwa (nie wykluczając liberałów, bo i nie ma powodu) i jej samej. Jak się spojrzy na jakieś takie "Warto rozmawiać", albo posłucha, jak "nasi zabijają ideowych przeciwników argumentami", chce się wyć!

Lewizna "rozmawia" zupełnie inaczej, u nich jest dyscyplina, hierarchia (!) i ściśle określiny cel, a po drugiej stronie każdy głupek czy nieżyciowy nerdek sam sobie harcownikiem, żeglarzem okrętem, a potem zaciera łapki, że "znokautował" i liczy lajki na Fejzbuku. Bo nie wie, kretyn, że każda rozmowa z wrogiem, a już szczególnie z takim, jakiego dzisiaj mamy, czyli z liberałami i inną lewizną, bas osłabia, ich wzmacnia!

Pan T. wieki temu napisał, iż "nie istnieje coś takiego, jak "prawicowe media". Czemu nie? No bo media to z definicji Liberalizm i żywią się m.in. "debatą", "kontrowersją" itd. Teoretycznie, olewając wroga i samotny tłum Lemingów, mogłyby istnieć, ale po pierwsze, byłyby to całkiem inne "media", więc i zasługiwałyby na mniej parszywą nazwę, a po drugie, przy obecnym poziomie zarówno "prawicowej" publiczności, jak i "prawicowej elity", byłoby to zupełne dno, jakieś ckliwo-propagandowe... Nie, nie chcę nawet sobie tego wyobrażać!

Dzisiejsza "Prawica" jest bezsilna, bo durna nie do opisania, a do tego bez religii - a Chrześcijaństwo, darujcie, jest w ziemskim wymiarze martwe i nic innego nie widać - to tylko zgraja nie-potrafiących-się-załapać liberałów, tak samo żałośnie napędzanych niedonoszonym hedonizmem (co oczywiście nie daje im w realu nawet tych "hedonistyznych" uciech) i bezkrytycznie akceptujących przekonanie, że ich własne "prawa" są dokładnie takie same, jak "prawa" byłego ubeka z naprzeciwka, feministki z parteru i aferzysty z Modrzewiowego Dworku. 

 Gdy prawdziwa Prawica musiałaby mieć nastawienie: "wolno mi dużo więcej, bo też wiele poświęciłem i jestem gotów wiele poświęcić, by być lepszy od... Jak ich tam nazwać. Sami wiecie. Nie chcę rzucać "plebsami", "hoi polloi" brzmi pretensjonalnie, a "Leming" nie całkiem się z tą grupą pokrywa. (Nawiasem mówiąc "Leming" to Samotny Tłum" i uzależnienie od Mediów, a nie lewicowość czy "prawicowość" - przynajmniej to nie jest pierwotne! Osobiście znam "prawicowe" Lemingi, i to jak "prawicowe"!)

Czy tak jest ładnie? Nie wiem! Czy "demokratycznie"? Na pewno nie, choć Demokracji nie przekreślam ani, tym bardziej, nie potępiam. (Pieprzenie o Platonach i Arystotelesach uważam w tym kontekście za tępy pedantyzm i w sumie pedalstwo.) "Po chrześcijańsku" też to nie jest i na pewno leży na przeciwnym biegunie do "nadstawiania drugiego policzka", ale bez tej, naturalnej dla autentycznych arystokracji, postawy, "Prawicowość" nie ma sensu! Staje się wtedy, albo żałosnym zadufaniem, albo też liberalnym, a jakże! - eunuszyzmem, chęcią korzystania zarówno z przywilejów liberalnej elity, jak i (częściowo wyimaginowanych) przywilejów dawnych, przed-demokratycznych i przed-liberalnych elit - nie narażając się, bez ryzyka czy wysiłku. Co mogłoby być żałośniejsze?

(A całkiem przy okazji, to udowodnił ktoś, że słowa o "nadstawianiu drugiego policzka" były wypowiedziane na serio? Ja mam coraz większe wątpliwości i skłaniam się do poglądu, iż to mogło być sarkastyczne zbycie nachalnego idioty, zawracającego łeb durnymi pytaniami. Choć faktem też jest, że oni wtedy, i zresztą długo potem, inaczej niż my, czekali z dnia na dzień na Armageddon, więc piekący policzek, a nawet ew. tyłek obgryziony przez cyrkowe drapieżniki, był bez znaczenia.)

Tak że, drogie ludzie, z tych m.in. powodów jesteśmy w szarej dupie, a ratunek przed koszmarem, o jakim Orwellom się nie śniło, na pewno nie przyjdzie już z łona tej cywilizacji! Bosze, jaki marny był Sulla z Trumpa! Co każdy przytomny wiedział zresztą od początku, a i prawdziwy Sulla by tu nie poradził, bo za późno. Cieszmy się więc serialami, maseczkami i... Na co nam jeszcze Umiłowani pozwolą. Do samej eutanazji, jeśli Bóg będzie tak łaskawy!

triarius

P.S. A teraz wychodzimy pojedynczo.