Gdyby blogowanie naprawdę miało wiele wspólnego z wolnością to w dzisiejszej Europie już by było zakazane.
* * *
Lewak dokładnie tak samo nadaje się na partnera w dyskusji, jak i wściekły pies. Lewactwo nie jest do dyskutowania, lewactwo jest do tępienia.
* * *
Wszystkie dotychczasowe totalitaryzmy - mimo ich ogromnych zbrodni - to z historycznej perspektywy była tylko wstepna gra miłosna. Uczenie należałoby je nazwać "proto-totalitaryzmami".
Prawdziwy totalitaryzm po prostu wymaga całkowitej kontroli wszystkich aspektów życia "obywateli", to zaś nie jest po prostu możliwe bez komputerów.
Dlatego też dzisiaj totalitaryzm potrafi czynić praktycznie codzienne postępy, a niemal nikt tego nie zauważa, ponieważ już przy obecnym poziomie kontroli jakim władza dysponuje - władza zresztą z każdym dniem doraz mniej dla "obywateli" przeźroczysta, i coraz mniej mająca wspólnego z tymi mechanizmami, które wciąż są głoszone jako święte i nienaruszalne, a mające rzekomo na celu wyłanianie władzy w "demokratyczny sposób" i jej "demokratyczną" kontrolę przez "obywateli" - terror nie jest na razie konieczny. A w każdym razie terror masowy i krwawy.
(Co oczywiście nie oznacza, że terroru nigdy nie będzie.)
* * *
Autentyczna demokracja, taka jaką opisują podręczniki politologii czy historii idei sprzed całkiem niewielu lat, nie polega - wbrew temu co nam od pewnego czasu wmawiają wynajęci w tym właśnie celu "mędrcy" - na tym, że każda opinia, aby miała społeczne oddziaływanie, musi być ze wszystkimi dyskutowana i uzgadniana. Nie, w autentycznej demokracji wystarcza, by dość wielu obywateli miało jakąś opinię, którą gotowi są bronić, przeważnie w ramach konstytucyjnego i demokratycznego systemu - przynajmniej jak długo jest to możliwe.
Dyskusja jest potrzebna, zgoda, ale nie dyskusja z ewidentnymi przeciwnikami, tylko z potencjalnymi zwolennikami. Nie chodzi tutaj o to, by "wygrać w dyskusji" - co jest w ogóle sprawą bardzo wątpliwą, jako że taka "wygrana" zależy od opinii arbitra, z tym zaś jest w tych kwestiach cienko. (I byłoby to prymitywne przeniesienie sportowych stosunków na sprawy poważne). A zresztą powołanie się na autorytet, choćby autorytet "arbitra" od wieków uchodzi za bardzo słaby argument, a więc wracamy do punktu wyjścia - dyskusji nie da się po prostu "wygrać", chyba że sam przeciwnik zadeklaruje przegraną. Tego jednak wszelkie Biedronie, Tuski i Sadurskie tego świata ewidentnie nie zrobią, bo i po co, kto ich niby zmusi?
Nie chodzi też o to, by "przeciwnika przekonać" - co w ogromnej części praktycznych spraw jest po prostu niewykonalne, ponieważ ludzie są różni, a zresztą niezależnie od tego czy są różni czy też tacy sami, po prostu mają całkiem różne interesy... (I byłoby to prymitywne przeniesienie na sprawy poważne idei z czegoś tak żałosnego i oślizgłego jak współczesny biznes piaru.)
Nie chodzi wreszcie o to, by "dojść do kompromisu" - ponieważ bardzo często żaden zadowalający obie strony kompromis nie istnieje. (I byłoby to prymitywne przeniesienie sytuacji z przedsiębiorczości na życie polityczne.)
Jak wygląda ten model "demokracji", który propagują - całkiem automatycznie i przeważnie bezwiednie - wszystkie te niezliczone blogi? Dokładnie ten, który nam rajfurzą wszystkie te światłe "autorytety" za ojro! Czyli tak...
Wszyscy gadają jeden przez drugiego, zaś Władza powolutku przykręca śrubę, ograniczając krok po kroku zakres tego, co w ogóle można publicznie wypowiedzieć. Czasem też reaguje na te "obywatelskie" dyskusje, na przykład wkraczając w roli Łaskawego Arbitra, który jedno (arbitralnie przez siebie wybrane oczywiście) z wielkim propagandowym hukiem zrealizuje, z innym zaś (ustami najętego Autoryteta) łagodnie popolemizuje... Dając delikatnie do zrozumienia potencjalnym głosicielom podobnych poglądów, że "przyjdzie jeszcze dzień zapłaty, sędziami wówczas będziem my!" (Trzeba tylko w tym celu ruszyć z posad bryłę świata, ale to już się przecież robi.)
Władza, ten Arbiter (Elegantiarum), nie jest, jak już żeśmy sobie rzekli, przez nikogo do niczego zobowiązana, przez nikogo kontrolowana, więc i spiritus jej flat ubi tylko sobie vult... Może więc sobie propagować samą siebie przy pomocy monstrualnie wielkich środków... Co i czyni. Może dawać dowolnie wielkie przywileje swym zwolennikom... Co i czyni. W postaci posad, zleceń, grantów, dotacji, zapomóg, tytułów "naukowych", protekcji, reklamy... Co i czyni. I nikt tego nie śmie, ani tez nie ma sposobu, skontrolować. Na pewni zaś już nie "obywatele".
Wróćmy do blogów... Na blogach więc "tworzy się" - albo w nieco mniej hurra-optymistycznym wariancie - "utrzymuje się" "społeczeństwo obywatelskie". I nikt już z tych wszystkich tokujących tak zajadle i z takim zapamiętaniem... Którym czystość demokratycznej idei, wcielonej w wszystko co się tylko da, tak bardzo leży na ich gorących, bijących dla demokracji i przez demokrację tylko, serduszkach...
I nikt już z tych wszsytkich słodkich, na blogach piszących, głuptasków nie pamięta, że tu nie chodzi o to, żeby gadać, żeby "przekonywać", żeby "się dogadywać" i "dochodzić do kompromisów"! (Nie chodzi też o to, żeby dawać się wpuszczać w kolejne pod każdym względem przez Władzę ustawione wedle jej potrzeb "referenda", z których wynikiem ta Władza zrobi potem dokładnie to, co zechce. I "obywatelom" nic do tego, mordy w kubeł głupie robole, bo jak nie...!)
Takie właśnie myśli sformułowały mi się niemal same z siebie parę dni temu, gdy na moje stwierdzenie pod tekstem reklamującym cudowność adopcji dzieci przez homoseksualistów, że "nie zgadzam się całkowicie, nie ma prawa tak być!" (czy jakoś podobnie), otrzymałem odpowiedź, że "jeśli będziesz miał prawne albo logiczne argumenty przeciw takiej adopcji, to porozmawiamy".
Wtedy mnie to uderzyło - my sobie będziemy gadu gadu, a w tym czasie oni nas zachodzą do tyłu i robią z nami wszystko, na co im przyjdzie ochota. Niedoczekanie! Ja się nie zgadzam. Ja w wielu sprawach, w których się z obecną Światłą Ojropejską Władzą nie zgadzam, jestem w większości - przynajmniej na terenie tego kraju, który jeszcze oficjalnie istnieć nie przestał. (Jeśli przestał, to prosiłbym o autorytatywną i oficjalna na ten temat informację!) Więc demokratycznie musi stanąć na moim, nie ma rady, ojropejsy kochane!
Tam zaś, gdzie w większości nie jestem, jestem - w kategoriach tej ojropejskiej religii praw człowieka - MNIEJSZOŚCIĄ. I mam święte (świeckie) prawo, żądać, by np. moje dzieci, a także moje ew. prawnuki, jak i prawnuki moich przyjaciół, kolegów, kochanek etc. ktl. miały warunki takie, jak sobie życzę, i jakie były całkiem oczywiste dla każdego w miarę normalnego człowieka jeszcze powiedzmy 30 lat temu. I nie mówię że tylko w PRL, ale dla każego, poza tymi lewackimi "kombatantami" z '68, którzy potem ubrali garniturki i rozpoczęli tak skuteczny marsz przez instytucje. Dzięki czemu dzisiaj tworzą Ojropę, stanowiąc jej wierchuszkę i narzucając normalnym ludziom swe chore pomysły.
Jeśli zaś kochana Władza, z jakichś dziwnych przyczyn pragnie w tym akurat przypadku odstąpić od swych Świętych (Świeckich) Zasad dotyczących Praw Mniejszości, no to ja, człowiek zgodny i skłonny do kompromisów, się zgadzam - wracamy na grunt klasycznej demokracji! Gdzie nikogo nie muszę o niczym przekonywać, ani dążyć do kompromisu... Wystarczy że tak uważam, że tego żądam. Zresztą czy Biedroń albo inny Sadurski tłumaczą mi się ze swych, dziwnych dla, mnie preferencji? Ja nie zauważyłem. Może oni uważają, że się tłumaczą, ale sorry - ja się nie zgadzam!
Nic mi nie zostało wytłumaczone, a o przekonaniu, czy o kompromisie w ogóle nie ma mowy. Więc tak samo niech mi będzie wolno powiedzieć, bez prób przekonywania już przekonanych (za pomocą ojro i innych ewidentnie korupcyjnych argumentów) , bez dążenia do chorych z samego założenia kompromisów (np. dupy z batem).
Zaś Szan. Państwo Blogerzy mogliby się nieco głębiej nad swą własną działalnością zastanowić. I albo przestać se wmawiać cudy niewidy, na temat jak to oni "zwiększają wolność" i "budują społeczeństwo obywatelskie" (no to gdzie ono? chyba że chodzi o Tuska i jego wesołą paczkę). Albo też, czym mi by uczynili największą frajdę - niech zaczną pisać o rzeczach nieco istotniejszych niż większość tego, co dotychczas piszą. No i wykażą nieco więcej drapieżności wobec przeróżnych "mędrców" i "arbitrów elegantiarum" - nawet jeśli ci są przymilni i (na razie) łagodniutcy.
Przyjdzie bowiem czas zapłaty, rzecz tylko w tym kto będzie płacił i komu. Bo są dwie możliwości. Tertium natomiast non datur.
triarius
---------------------------------------------------
Caeterum lewactwo delendum esse censeo.
Tekst daje do myślenia.
OdpowiedzUsuńTrzeźwe i krytyczne spojrzenie na rzeczywistość i własny w niej udział ważne niesłychanie. Publikacja styczeń 2008, przeczytałem - wrzesień 2012, tematyka ważna i aktualna, dziwi brak odzewu, dziwi brak refleksji...
Pozdrawiam
Piotr Zgierzanin