Nieco mądrości, albo może głupot... Copyright Triarius the Tiger. I nieco wulgarności toże, ale nie żyjemy w Wersalu, moi Państwo, i nie ma co szamba nazywać perfumerią.
* * * * *
Zastanawiam się, ile takich kolejnych zim ze sporymi zaspami śnieżnymi, jak ta, która zakończyła epokę dynamicznego rozwoju, budowanie drugiej Polski i drugiej Japonii jednocześnie, przetrzymałaby dzisiejsza "zjednoczona Europa". Nie ma jednak co liczyć na to, że kilka takich zim nastąpi po sobie. Trzeba coś robić samemu!
* * * * *
Każdy, kto przyznaje się, że woli Wagnera, Chopina, Verdiego, czy innego Mahlera od Monteverdiego, Guillaume'a de Machault, czy Charpentiera jest, w pewien - subtelny, ale jednocześnie głęboki sposób - moim osobistym wrogiem. Ktoś, kto woli od nich Django Reinardta, The Pogues, Hanka Williamsa, Marka Knopflera, Steeleye Span, The Dubliners czy wczesnych Rolling Stones, moim wrogiem na pewno z tego akurat powodu się nie stanie.
Ma to spory związek z tym, co celnie mówi N.G. Dávila - mianowicie, że "Sztuka ludowa, to to czego lud w ogóle za sztukę nie uważa. To, co lud za sztukę uważa, to po prostu sztuka tandetna".
* * * * *
Był już "Wiek Katedr", "Wiek Świateł", "Wiek Pary i Elektryczności".... Jak będzie kiedyś nazywana nasza epoka? Jeśli w ogóle będzie, to zapewne coś w stylu "Ostatnie Podrygi Krzyżowców w Europie". No a jak POWINNA by być nazwana - w tych naszych, jeszcze funkcjonujących, europejskich kategoriach? Nie widzę lepszego określenia, niż WIEK RÓŻOWYCH GOLAREK DO PIZDY.
(Dzięki Arturze M. Nicponiu za przypomnienie tego mojego określenia sprzed lat! Dla mnie jest po prostu genialne. Nie zmarnowałem mimo wszystko życia! Ty też nie. ;-)
triarius* * * * *
Zastanawiam się, ile takich kolejnych zim ze sporymi zaspami śnieżnymi, jak ta, która zakończyła epokę dynamicznego rozwoju, budowanie drugiej Polski i drugiej Japonii jednocześnie, przetrzymałaby dzisiejsza "zjednoczona Europa". Nie ma jednak co liczyć na to, że kilka takich zim nastąpi po sobie. Trzeba coś robić samemu!
* * * * *
Każdy, kto przyznaje się, że woli Wagnera, Chopina, Verdiego, czy innego Mahlera od Monteverdiego, Guillaume'a de Machault, czy Charpentiera jest, w pewien - subtelny, ale jednocześnie głęboki sposób - moim osobistym wrogiem. Ktoś, kto woli od nich Django Reinardta, The Pogues, Hanka Williamsa, Marka Knopflera, Steeleye Span, The Dubliners czy wczesnych Rolling Stones, moim wrogiem na pewno z tego akurat powodu się nie stanie.
Ma to spory związek z tym, co celnie mówi N.G. Dávila - mianowicie, że "Sztuka ludowa, to to czego lud w ogóle za sztukę nie uważa. To, co lud za sztukę uważa, to po prostu sztuka tandetna".
* * * * *
Był już "Wiek Katedr", "Wiek Świateł", "Wiek Pary i Elektryczności".... Jak będzie kiedyś nazywana nasza epoka? Jeśli w ogóle będzie, to zapewne coś w stylu "Ostatnie Podrygi Krzyżowców w Europie". No a jak POWINNA by być nazwana - w tych naszych, jeszcze funkcjonujących, europejskich kategoriach? Nie widzę lepszego określenia, niż WIEK RÓŻOWYCH GOLAREK DO PIZDY.
(Dzięki Arturze M. Nicponiu za przypomnienie tego mojego określenia sprzed lat! Dla mnie jest po prostu genialne. Nie zmarnowałem mimo wszystko życia! Ty też nie. ;-)
---------------------------------------------------
Caeterum lewactwo delendum esse censeo.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz